Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Brief van Jakobus
| Jakobus | ||
| Auteur | Jakobus | |
| Tijd | vóór 62 | |
| Taal | Grieks | |
| Categorie | katholieke brief | |
| Hoofdstukken | 5 | |
| Vorige boek | Hebreeën | |
| Volgende boek | I Petrus (bij Luther Judas) | |
De Brief van Jakobus (vaak kortweg Jakobus genoemd) is een van de Algemene zendbrieven in het Nieuwe Testament van de Bijbel. De brief werd geschreven in het Koinè-Grieks.
Geadresseerden
De brief is gericht aan de Christenen (Jak. 2:1, 5:7) van Joodse oorsprong in de Diaspora (Jak. 1:1).
Auteur
De schrijver noemt zich "Jakobus, een dienstknecht van God en van de Here Jezus Christus". Omdat hij zich geen apostel noemt, was dit volgens de overlevering Jakobus de rechtvaardige de broer van Jezus. Conservatieve commentatoren zien hiervoor zowel interne en externe aanwijzingen.
Historisch-kritische theologen houden de Jakobusbrief voor een laat pseudepigrafische geschrift, omdat het Grieks in hun ogen te elegant is voor een jood, en omdat zij het leerambt voor een latere ontwikkeling houden.
Datering
Ook bij de datering zijn twee varianten te onderscheiden:
- Wanneer de Jakobusbrief van de hand van Jakobus de rechtvaardige is, moet de brief voor de door Flavius Josefus en Eusebius van Caesarea berichte dood in 62 ontstaan zijn. Enige commentators zien de brief als een van de oudste documenten van het Nieuwe Testament, ontstaan tijdens het apostelconcilie, omdat de heidenen niet genoemd worden. Anderen dateren de brief in of rond 60.
- Theologen die de Jakobusbrief als pseudepigrafisch zien, dateren de brief rond 125. De oudste handschriften dateren van 250AD; Papyrus 20 en 23, toen was de brief dus al wereldwijd verspreid.
Inhoud
- 1:1 Groet
- 1:2-18 Bewaring in verzoeking
- 1:19-27 Dader van het woord, niet alleen hoorder
- 2:1-13 De zonde van de vooringenomenheid
- 2:14-26 Geloof en werken
- 3:1-12 De zonden van de tong
- 3:13-18 De wijsheid van boven en van beneden
- 4:1-10 Vriendschap met de wereld is vijandschap met God
- 4:11-17 Deemoed, de zonde van eigen eer
- 5:1-6 Het gericht over de rijken
- 5:7-11 Geduldig lijden
- 5:12 Niet zweren
- 5:13-18 Gebed voor zieken, macht van voorbede
- 5:19-20 De terugkeer van de zondaar van zijn dwaalweg
Betekenis
De Jakobusbrief is overwegend praktisch georiënteerd ("Geloof zonder werken is dood"). Hij richt zich tot Joodse christenen die de leer wel kennen, maar hulp in het alledaagse leven nodig hebben.
Jakobusbrief en werkgerechtigheid
De Jakobusbrief werd vaak (bijvoorbeeld door Maarten Luther met zijn verwijt van een strooien brief) als Werkheiligheid verworpen. Dit afkeuren is echter niet steekhoudend of welgefundeerd, want Jakobus spreekt voortdurend over geloven, niet minder dan in de brieven van Paulus: wanneer Paulus in Rom 3:28 of Gal 2:16 zegt dat niemand door werken gerechtvaardigd wordt, en Jakobus hier ogenschijnlijk het tegendeel beweert, moet bedacht worden dat de twee schrijvers vanuit verschillende invalshoeken over de rechtvaardiging van de zondaar voor God spreken. Paulus legt de nadruk op de onverdiende genade, waar de mens nooit door eigen inspanning recht op kan laten gelden, terwijl Jakobus spreekt over de christelijke levensstijl (heiliging), die een 'natuurlijk' gevolg van de rechtvaardiging uit genade is. Ook de brieven van Paulus spreken er over (bijvoorbeeld Rom. 12:1 e.v.), dat het geloof in Jezus Christus concrete uitwerking in het dagelijkse leven behoeft.
Voorbehoud van Jakobus
Men gebruikt in christelijke omgeving soms wel de uitdrukking onder het voorbehoud van Jakobus (Latijn: sub conditione Jacobi, afgekort s.c. of s.c.j.). Deze uitdrukking wordt gebruikt bij bijvoorbeeld afspraken om aan te geven dat men als mens de toekomst niet onder controle heeft, maar afhankelijk is van God. Dit berust op de tekst uit Jakobus 4:13-15:
- Welaan nu gij, die daar zegt: Wij zullen heden of morgen naar zulk een stad reizen, en aldaar een jaar doorbrengen, en koopmanschap drijven, en winst doen. Gij, die niet weet, wat morgen geschieden zal, want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt, en daarna verdwijnt. In plaats dat gij zoudt zeggen: Indien de Heere wil, en wij leven zullen, zo zullen wij dit of dat doen.
Eveneens op basis van deze tekst wordt de vaker gehoorde toevoeging Deo Volente gebruikt.
Bronvermelding