Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bijbel: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(paar details. Spellingsvraag naar beneden)
Regel 1: Regel 1:
{{Zijbalk christendom}}
{{Zijbalk christendom}}
De '''Bijbel''' is het [[Heilig boek|heilige boek]] van de [[Christen|christenen]]. Het woord 'Bijbel' stamt van het [[Grieks]]e woord βιβλια ''biblia'' (boeken), dat een meervoud is van βιβλιον ''biblion'' (dat oorspronkelijk ''[[papyrus]]je'' betekent en later werd gebruikt als aanduiding van ''een [[Boek (document)|boek]]'').
De '''Bijbel''' is het [[Heilig boek|heilige boek]] van de [[Christen|christenen]]. Het woord 'Bijbel' stamt van het [[Grieks]]e woord βιβλια ''biblia'' (boeken), dat een meervoud is van βιβλιον ''biblion'' (dat oorspronkelijk ''[[papyrus]]je'' betekent en later werd gebruikt als aanduiding van ''een [[Boek (document)|boek]]'').<ref name = "Hoofdletter">Het woord ''bijbel'' heeft twee betekenissen die vaak door elkaar gebruikt worden. Het is in de eerste plaats de verzameling geschriften (bijvoorbeeld in "het staat in de Bijbel", met bepaald lidwoord en officieel met hoofdletter. [http://woordenlijst.org/leidraad/16/6/ Woordenlijst Nederlandse Taal, vraag 16.6] (zoeken naar "bijbel")</ref><ref>In Christelijke kringen geldt de Bijbel inhoudelijk wel als heilig, maar wordt een gedrukt exemplaar meestal niet als bijzonder heilig beschouwd; als een bijbel op de grond valt, heeft men daar meestal niet méér bezwaar tegen dan bij ieder ander boek.) en in de tweede plaats een gedrukt exemplaar daarvan („ik heb mijn bijbel niet bij me”, officieel zonder hoofdletter</ ref>.
 
Het woord ''bijbel'' heeft twee betekenissen die vaak door elkaar gebruikt worden. Het is in de eerste plaats de verzameling geschriften (bijvoorbeeld in "het staat in de Bijbel", met bepaald lidwoord en officieel met hoofdletter<ref name = "Hoofdletter">[http://woordenlijst.org/leidraad/16/6/ Woordenlijst Nederlandse Taal, vraag 16.6] (zoeken naar "bijbel")</ref><ref>In Christelijke kringen geldt de Bijbel inhoudelijk wel als heilig, maar wordt een gedrukt exemplaar meestal niet als bijzonder heilig beschouwd; als een bijbel op de grond valt, heeft men daar meestal niet méér bezwaar tegen dan bij ieder ander boek.</ref>) en in de tweede plaats een gedrukt exemplaar daarvan ("ik heb mijn bijbel niet bij me", officieel zonder hoofdletter<ref name = "Hoofdletter" />).


<!-- ATTENTIE: Dit artikel is al niet een van de kortste. Wilt u, voordat u een nieuwe paragraaf invoegt, eerst even kijken of het beoogde onderwerp niet al ergens verderop staat? Dat voorkomt doublures! -->
<!-- ATTENTIE: Dit artikel is al niet een van de kortste. Wilt u, voordat u een nieuwe paragraaf invoegt, eerst even kijken of het beoogde onderwerp niet al ergens verderop staat? Dat voorkomt doublures! -->
Regel 11: Regel 9:


== Christelijke kijk op de Bijbel ==
== Christelijke kijk op de Bijbel ==
De Bijbel is voor [[Orthodoxie|orthodoxe]] [[Christen|christenen]] in zijn letterlijke betekenis het onfeilbare [[Woord van God]]. Die overtuiging wordt mede gebaseerd op een tekst uit de Bijbel zelf: ''"Elke schrifttekst is door [[goddelijke inspiratie|God geïnspireerd]] en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven."'' ([[tweede brief van Paulus aan Timoteüs|2 Timoteüs]] 3:16). Die overtuiging vormt voor hen zelfs mede het fundament van het christelijke geloof.
De Bijbel is voor [[Orthodoxie|orthodoxe]] [[Christen|christenen]] in zijn letterlijke betekenis het onfeilbare [[Woord van God]]. Die overtuiging wordt mede gebaseerd op een tekst uit de Bijbel zelf: ''„Elke schrifttekst is door [[goddelijke inspiratie|God geïnspireerd]] en kan gebruikt worden om onderricht te geven, om dwalingen en fouten te weerleggen, en om op te voeden tot een deugdzaam leven.'' ([[tweede brief van Paulus aan Timoteüs|2 Timoteüs]] 3:16). Die overtuiging vormt voor hen zelfs mede het fundament van het christelijke geloof.


Door alle eeuwen heen hebben (andere) christenen in de Bijbel naast de letterlijke ook een zinnebeeldige en morele betekenis gevonden; deels vloeien deze benaderingswijzen in elkaar over omdat sommige onderdelen van de Bijbel van zichzelf zinnebeeldig zijn (hierbij kan men denken aan de [[parabel#Bijbel|gelijkenissen van Jezus]]) of van morele aard (bijvoorbeeld de [[Tien geboden]]).
Door alle eeuwen heen hebben (andere) christenen in de Bijbel naast de letterlijke ook een zinnebeeldige en morele betekenis gevonden; deels vloeien deze benaderingswijzen in elkaar over omdat sommige onderdelen van de Bijbel van zichzelf zinnebeeldig zijn (hierbij kan men denken aan de [[parabel#Bijbel|gelijkenissen van Jezus]]) of van morele aard (bijvoorbeeld de [[Tien geboden]]).
Regel 43: Regel 41:


== Thematiek ==
== Thematiek ==
In grote lijnen gaat de Bijbel over het handelen van [[God (christendom)|God]] in de wereld, vanaf de [[Schepping]] van de wereld tot aan het [[eindtijd|einde der tijden]]. In essentie betreft het de verstoorde relatie tussen God en mens ([[zondeval]]) en de weg naar herstel. In de Bijbel klinkt een boodschap van heil door. In het Oude Testament in eerste instantie voor het joodse volk. Later wordt echter de mensheid als geheel in dit heilsverschiet betrokken. Dit vindt zijn culminatie in het Nieuwe Testament waarbij iedereen (Romeinen 10:12 ''"En er is geen onderscheid tussen Joden en andere volken, want ze hebben allen dezelfde Heer. Hij geeft zijn rijke gaven aan allen die hem aanroepen."'') die zijn of haar zonden belijdt en Jezus Christus - wiens optreden reeds in het Oude Testament (Jesaja) werd aangekondigd - als middelaar en brenger van een nieuw verbond tussen God en mensen aanneemt, vergeving ontvangt. Zij allen zullen het Koninkrijk van God beërven.
In grote lijnen gaat de Bijbel over het handelen van [[God (christendom)|God]] in de wereld, vanaf de [[Schepping]] van de wereld tot aan het [[eindtijd|einde der tijden]]. In essentie betreft het de verstoorde relatie tussen God en mens ([[zondeval]]) en de weg naar herstel. In de Bijbel klinkt een boodschap van heil door. In het Oude Testament in eerste instantie voor het joodse volk. Later wordt echter de mensheid als geheel in dit heilsverschiet betrokken. Dit vindt zijn culminatie in het Nieuwe Testament waarbij iedereen (Romeinen 10:12 ''„En er is geen onderscheid tussen Joden en andere volken, want ze hebben allen dezelfde Heer. Hij geeft zijn rijke gaven aan allen die hem aanroepen.'') die zijn of haar zonden belijdt en Jezus Christus - wiens optreden reeds in het Oude Testament (Jesaja) werd aangekondigd - als middelaar en brenger van een nieuw verbond tussen God en mensen aanneemt, vergeving ontvangt. Zij allen zullen het Koninkrijk van God beërven.


Hoewel de Bijbel bestaat uit een grote verzameling losse geschriften van diverse auteurs, wordt de Bijbel binnen sommige Christelijke stromingen als geheel beschouwd als de door God geopenbaarde waarheid, oftewel het "onfeilbare Woord van God" aangezien alle auteurs direct zijn geïnspireerd door God. De kerken in het christendom hanteren zonder uitzondering deze zienswijze. Los daarvan staat de vraag in welke mate de Bijbel letterlijk gelezen moet worden. Binnen de rooms-katholieke Kerk bestaat van oudsher naast de Bijbel ook de [[Traditie (christendom)|Traditie]], die het Woord van God duidt. Al in de oudheid werden Bijbelteksten daarom ook [[allegorie (letterkunde)|allegorisch]] geduid. Binnen het protestantisme werd daarentegen het [[sola scriptura]]-principe (wat betekent dat alleen de Bijbel gezag en autoriteit heeft) ontwikkeld, waardoor er geen legitieme interpreterende instantie voor de Bijbel meer kon bestaan, maar de legitimiteit in de Bijbel zelf werd gelegd. [[Orthodox-protestantisme|Orthodoxe protestanten]] neigen naar een letterlijke tekstgetrouwe lezing, terwijl [[Vrijzinnig-protestantisme|vrijzinnige protestanten]] de Bijbel juist meer allegorisch interpreteren.
Hoewel de Bijbel bestaat uit een grote verzameling losse geschriften van diverse auteurs, wordt de Bijbel binnen sommige Christelijke stromingen als geheel beschouwd als de door God geopenbaarde waarheid, oftewel het „onfeilbare Woord van God” aangezien alle auteurs direct zijn geïnspireerd door God. De kerken in het christendom hanteren zonder uitzondering deze zienswijze. Los daarvan staat de vraag in welke mate de Bijbel letterlijk gelezen moet worden. Binnen de rooms-katholieke Kerk bestaat van oudsher naast de Bijbel ook de [[Traditie (christendom)|Traditie]], die het Woord van God duidt. Al in de oudheid werden Bijbelteksten daarom ook [[allegorie (letterkunde)|allegorisch]] geduid. Binnen het protestantisme werd daarentegen het [[sola scriptura]]-principe (wat betekent dat alleen de Bijbel gezag en autoriteit heeft) ontwikkeld, waardoor er geen legitieme interpreterende instantie voor de Bijbel meer kon bestaan, maar de legitimiteit in de Bijbel zelf werd gelegd. [[Orthodox-protestantisme|Orthodoxe protestanten]] neigen naar een letterlijke tekstgetrouwe lezing, terwijl [[Vrijzinnig-protestantisme|vrijzinnige protestanten]] de Bijbel juist meer allegorisch interpreteren.
<!-- Paragraaf "Onderzoek" geïntegreerd in paragraaf "Kritisch onderzoek van de Bijbel" -->
<!-- Paragraaf "Onderzoek" geïntegreerd in paragraaf "Kritisch onderzoek van de Bijbel" -->


Regel 51: Regel 49:
De Bijbel bestaat uit een reeks aparte boeken en geschriften van verschillende lengte en stijl in verhalende vorm, in proza en poëzie, die over een periode van ongeveer duizend jaar geschreven zijn door een veertigtal verschillende auteurs. Sommige werken in de Bijbel, zoals Hooglied, Job en delen van Jesaja worden zelfs tot de wereldliteratuur gerekend.
De Bijbel bestaat uit een reeks aparte boeken en geschriften van verschillende lengte en stijl in verhalende vorm, in proza en poëzie, die over een periode van ongeveer duizend jaar geschreven zijn door een veertigtal verschillende auteurs. Sommige werken in de Bijbel, zoals Hooglied, Job en delen van Jesaja worden zelfs tot de wereldliteratuur gerekend.


De Bijbel maakt gewag van namen, gebruiken, landen, naties en dieren, die deels tot in deze tijd nog bestaan. Archeologische vondsten duiden erop dat bepaalde in de Bijbel genoemde gebeurtenissen daadwerkelijk historische grond hebben (zie onder meer het [[Sisak reliëf]] ([[I en II Kronieken|II Kronieken]] 12), de [[Stele van Merenptah|Mernepta-stèle]] (vermeldt de aanwezigheid van [[Geschiedenis en prehistorie van Palestina|Israëlieten in het oude Kanaän]] in 1230 v.C.), de [[Stele van Mesha|Moabietensteen]] ([[I en II Koningen|II Koningen]] 3 en [[Genesis (boek)|Genesis]] 19), de [[Zwarte Obelisk van Salmanassar]] (II Koningen 9-10)). Anderzijds zijn er geen archeologische bewijzen gevonden voor de aanwezigheid van de Israëlieten in [[Oude Egypte|Egypte]], of het bestaan van [[Jezus (historisch-kritisch)|Jezus]], [[Maria (moeder van Jezus)|Maria]] of [[Mozes]] bijvoorbeeld.
De Bijbel maakt gewag van namen, gebruiken, landen, naties en dieren, die deels tot in deze tijd nog bestaan. Archeologische vondsten duiden erop dat bepaalde in de Bijbel genoemde gebeurtenissen daadwerkelijk historische grond hebben (zie onder meer het [[Sisak reliëf]] ([[1 en 2 Kronieken|2 Kronieken]] 12), de [[Stele van Merenptah|Merenptah-stèle]] (vermeldt de aanwezigheid van [[Geschiedenis en prehistorie van Palestina|Israëlieten in het oude Kanaän]] in 1230 v.C.), de [[Stele van Mesha|Moabietensteen]] ([[1 en 2 Koningen|2 Koningen]] 3 en [[Genesis (boek)|Genesis]] 19), de [[Zwarte Obelisk van Salmanassar]] (2 Koningen 9-10)). Anderzijds zijn er geen archeologische bewijzen gevonden voor de aanwezigheid van de Israëlieten in [[Oude Egypte|Egypte]], of het bestaan van [[Jezus (historisch-kritisch)|Jezus]], [[Maria (moeder van Jezus)|Maria]] of [[Mozes]] bijvoorbeeld.


In de christelijke traditie wordt de Bijbel opgedeeld in 2 delen: het [[Oude Testament]] en het [[Nieuwe Testament]]. Het Nieuwe Testament telt 27 boeken. Het aantal boeken van het Oude Testament verschilt: de protestants-christelijke traditie kent 39 boeken, de rooms-katholieke traditie kent 49 boeken. Dat komt doordat in de rooms-katholieke traditie ook de [[apocrief|deuterocanoniek]]e boeken in de Bijbel worden opgenomen. Deuterocanoniek betekent 'in tweede instantie aan de canon toegevoegd': de boeken horen wel bij het Oude Testament, maar komen niet voor in de Hebreeuwse Bijbel. In de protestants-christelijke traditie worden deze boeken aangeduid als [[apocrief|apocriefen]] (apocrief betekent 'verborgen' en werd al in de vroege kerk gebruikt voor boeken die niet gezaghebbend werden geacht). De apocriefe of deuterocanonieke boeken zijn tussen de derde en eerste eeuw v.C. ontstaan in het antieke jodendom. Het zijn deels Griekse vertalingen van Hebreeuwse of Aramese boeken, deels oorspronkelijk in het Grieks geschreven werken.
In de christelijke traditie wordt de Bijbel opgedeeld in 2 delen: het [[Oude Testament]] en het [[Nieuwe Testament]]. Het Nieuwe Testament telt 27 boeken. Het aantal boeken van het Oude Testament verschilt: de protestants-christelijke traditie kent 39 boeken, de rooms-katholieke traditie kent 49 boeken. Dat komt doordat in de rooms-katholieke traditie ook de [[apocrief|deuterocanoniek]]e boeken in de Bijbel worden opgenomen. Deuterocanoniek betekent 'in tweede instantie aan de canon toegevoegd': de boeken horen wel bij het Oude Testament, maar komen niet voor in de Hebreeuwse Bijbel. In de protestants-christelijke traditie worden deze boeken aangeduid als [[apocrief|apocriefen]] (apocrief betekent 'verborgen' en werd al in de vroege kerk gebruikt voor boeken die niet gezaghebbend werden geacht). De apocriefe of deuterocanonieke boeken zijn tussen de derde en eerste eeuw v.C. ontstaan in het antieke jodendom. Het zijn deels Griekse vertalingen van Hebreeuwse of Aramese boeken, deels oorspronkelijk in het Grieks geschreven werken.
Regel 61: Regel 59:


==== Wet ====
==== Wet ====
De Wet (vertaling van het Hebreeuwse ''[[Thora]]'', zoals deze teksten in het jodendom heten) wordt ook wel [[Thora|Pentateuch]] of de vijf boeken van Mozes genoemd. De Pentateuch is gegroepeerd rondom de [[Tien geboden|Tien Geboden]] in [[Exodus (boek)|Exodus]] 20 en [[Deuteronomium]] 5, en bevat uitwerkingen van de tien leefregels. Deze leefregels zijn verbonden aan de verhalen over het begin van het Joodse volk en hun uittocht uit Egypte naar het "beloofde land". Omdat vroeger werd (en door sommigen nog steeds wordt) aangenomen dat [[Mozes]] de schrijver is van het grootste deel van de Thora, wordt de Thora ook wel de (vijf) boeken van Mozes genoemd. De boeken zijn: [[Genesis (boek)|Genesis]], [[Exodus (boek)|Exodus]], [[Leviticus]], [[Numeri]] en [[Deuteronomium]].
De Wet (vertaling van het Hebreeuwse ''[[Thora]]'', zoals deze teksten in het jodendom heten) wordt ook wel [[Thora|Pentateuch]] of de vijf boeken van Mozes genoemd. De Pentateuch is gegroepeerd rondom de [[Tien geboden|Tien Geboden]] in [[Exodus (boek)|Exodus]] 20 en [[Deuteronomium]] 5, en bevat uitwerkingen van de tien leefregels. Deze leefregels zijn verbonden aan de verhalen over het begin van het Joodse volk en hun uittocht uit Egypte naar het „beloofde land”. Omdat vroeger werd (en door sommigen nog steeds wordt) aangenomen dat [[Mozes]] de schrijver is van het grootste deel van de Thora, wordt de Thora ook wel de (vijf) boeken van Mozes genoemd. De boeken zijn: [[Genesis (boek)|Genesis]], [[Exodus (boek)|Exodus]], [[Leviticus]], [[Numeri]] en [[Deuteronomium]].


==== Geschiedenis ====
==== Geschiedenis ====
Geschiedenis omvat de boeken [[Exodus (boek)|Exodus]], [[Jozua (boek)|Jozua]], [[Richteren]], [[Ruth (boek)|Ruth]], [[I en II Samuel|I Samuël]], [[I en II Samuel|II Samuël]], [[I en II Koningen|I Koningen]], [[I en II Koningen|II Koningen]], [[I en II Kronieken|I Kronieken]], [[I en II Kronieken|II Kronieken]], [[Ezra (boek)|Ezra]], [[Nehemia (boek)|Nehemia]], [[Esther (boek)|Esther]]. Deze bevatten de geschiedenis van het volk [[Joden|Israël]].
Geschiedenis omvat de boeken [[Exodus (boek)|Exodus]], [[Jozua (boek)|Jozua]], [[Richteren]], [[Ruth (boek)|Ruth]], [[1 en 2 Samuël]], [[1 en 2 Koningen]], [[1 en 2 Kronieken]], [[Ezra (boek)|Ezra]], [[Nehemia (boek)|Nehemia]], [[Esther (boek)|Esther]]. Deze bevatten de geschiedenis van het volk [[Joden|Israël]].


==== Poëzie en wijsheid ====
==== Poëzie en wijsheid ====
Regel 76: Regel 74:


==== Deuterocanonieke boeken ====
==== Deuterocanonieke boeken ====
De concilies van [[Concilie van Ferrara-Florence|Florence]] ([[1441]]) en [[Concilie van Trente|Trente]] ([[1546]]) bevestigden de plaats van de zogenaamde [[deuterocanonieke boeken]] in de [[canon van de Bijbel]], die zij immers al in de [[Septuagint]] hadden, en ook in de [[Vulgaat]] behielden. Het zijn de [[toevoegingen op Esther]], [[Judith (boek)|Judith]], [[Tobit]], [[I Makkabeeën]], [[II Makkabeeën]], de [[De wijsheid van Salomo|wijsheid van Salomo]], de [[wijsheid van Jezus Sirach]], [[Baruch]] (met de [[Brief van Jeremia]]) en de [[Daniël (boek)|toevoegingen bij Daniël]]. Deze worden onder invloed van [[Maarten Luther]] door de [[protestantisme|protestanten]] als [[apocrief]] beschouwd.
De concilies van [[Concilie van Ferrara-Florence|Florence]] ([[1441]]) en [[Concilie van Trente|Trente]] ([[1546]]) bevestigden de plaats van de zogenaamde [[deuterocanonieke boeken]] in de [[canon van de Bijbel]], die zij immers al in de [[Septuagint]] hadden, en ook in de [[Vulgaat]] behielden. Het zijn de [[toevoegingen op Esther]], [[Judith (boek)|Judith]], [[Tobit]], [[1 Makkabeeën]], [[2 Makkabeeën]], de [[De wijsheid van Salomo|wijsheid van Salomo]], de [[wijsheid van Jezus Sirach]], [[Baruch]] (met de [[Brief van Jeremia]]) en de [[Daniël (boek)|toevoegingen bij Daniël]]. Deze worden onder invloed van [[Maarten Luther]] door de [[protestantisme|protestanten]] als [[apocrief]] beschouwd.


==== Apocriefen van het Oude Testament ====
==== Apocriefen van het Oude Testament ====
Door zowel katholieken, oosters-orthodoxen als protestanten worden [[III Ezra]] en [[IV Ezra]], [[III Makkabeeën]] en [[IV Makkabeeën]], [[Psalm 151]], [[Psalmen van Salomo (pseudepigraaf)|Psalmen van Salomo]] en [[Oden (Bijbel)|Oden]] als [[apocrief]] beschouwd.
Door zowel katholieken, oosters-orthodoxen als protestanten worden [[3 Ezra]] en [[4 Ezra]], [[3 Makkabeeën]] en [[4 Makkabeeën]], [[Psalm 151]], [[Psalmen van Salomo (pseudepigraaf)|Psalmen van Salomo]] en [[Oden (Bijbel)|Oden]] als [[apocrief]] beschouwd.


=== Het Nieuwe Testament ===
=== Het Nieuwe Testament ===

Versie van 21 feb 2012 15:28

Christendom
(symbool van het christendom.)
..Pijlers
..Christelijke feesten
..Geschiedenis en tradities
..Onderwerpen
..Belangrijke personen

De Bijbel is het heilige boek van de christenen. Het woord 'Bijbel' stamt van het Griekse woord βιβλια biblia (boeken), dat een meervoud is van βιβλιον biblion (dat oorspronkelijk papyrusje betekent en later werd gebruikt als aanduiding van een boek).[1]Citefout: Na het label <ref> ontbreekt het afsluitende label </ref>[2]

De Bijbel in het Nederlands

In de late Middeleeuwen verschenen diverse vertalingen in het Middelnederlands (bijv. de Deux-Aes Bijbel), een voorloper van het Nederlands; dit waren echter allemaal vertalingen van vertalingen, en vaak slechts van een enkel deel. Zo kwamen in de late middeleeuwen ook de zogenaamde historiebijbels tot stand. De eerste Middelnederlandse historiebijbel was de Hernse Bijbel, grotendeels gebaseerd op de Vulgaat. De eerste Nederlandstalige Bijbel die wel rechtstreeks uit de Hebreeuwse en Griekse grondteksten werd vertaald, verscheen in 1637. Tot deze vertaling was opdracht gegeven door de Staten-Generaal; vandaar de gangbare benaming Statenvertaling. In hedendaagse taal zijn geschreven de NBG-Bijbelvertaling (1951), de rooms-katholieke Willibrordvertaling (1975, herzien in 1995), de Groot Nieuws Bijbel (1983, herziene uitgave 1996), de Naardense Bijbel (2004). Op 27 oktober 2004 is de Nieuwe Bijbelvertaling (NBV) uitgekomen. Dit is een hedendaagse vertaling uit de grondtekst. Op 4 december 2010 verscheen de Herziene Statenvertaling, een volledige „hertaling” van de Statenvertaling in meer hedendaags Nederlands.[3] Binnen het christendom (vooral het orthodox-protestantisme) werken sommige gemeentes uitsluitend met de Statenvertaling van 1637 (o.a. Gereformeerde Gemeenten); vele andere gemeentes werken met de nieuwste Bijbelvertaling. De belangrijkste Nederlandse en andere Bijbelvertalingen zijn ook op internet te vinden.

In 1963 verscheen de, uit het Engels vertaalde, Nieuwe-Wereldvertaling van de Heilige Schrift. Deze vertaling wordt enkel door Jehova's getuigen gebruikt vanwege de doctrinaire verschillen ten opzichte van de andere vertalingen.

In 1988 verscheen, als uitgave van de International Bible Society, Het Boek. In 1994 kwam deze uitgave in een paralleleditie met de Statenvertaling op de markt. De auteurs van Het Boek merken op dat het hier gaat om ‘een eigentijdse verwoording van de Bijbel volgens het principe van de Living Bible’. Het Boek kiest als uitgangspunt dat het een betrouwbaar verslag wil zijn ‘van wat God tot de mensen wil zeggen’. Het Boek geeft de inhoud van de Bijbel weer, compleet met tabellen, een overzicht van de belangrijkste inhoud en een toelichting op belangrijke begrippen zoals: leven, ontmoediging, ongeduld, onzekerheid, belediging, lijden en dood, huwelijk, relaties, liefde, gebed, Jezus Christus kennen, enzovoort. Ook zijn voetnoten en toelichtingen op de verschillende Bijbelboeken opgenomen.

Kritisch onderzoek van de Bijbel

De Bijbel is sinds zijn ontstaan een bron van gezag geweest. Vanaf de zeventiende eeuw is de inhoud van de Bijbel, waarop dit gezag is gebaseerd, echter in toenemende mate onderwerp van wetenschappelijke kritiek geworden. Het woord ‘kritiek’ komt van het Griekse krinein en betekent een niet-vooringenomen onderzoek. Men begon vraagtekens te plaatsen bij de opvatting dat de Bijbel het resultaat is van goddelijke openbaring.

Er zijn drie vormen van kritiek te onderkennen:

  • Lagere schriftkritiek of tekstkritiek bestudeert de oude Bijbelse handschriften en tracht de oorspronkelijke tekst zo goed mogelijk te reconstrueren. Van de meeste boeken zijn geen originele handschriften van de auteur meer over. In de loop der eeuwen zijn ze steeds overgeschreven. De tekstkritiek onderzoekt al deze handschriften en tracht de meest waarschijnlijke oorspronkelijke tekst op het spoor te komen. Dit onderzoek heeft ertoe geleid dat er een nauwkeurige beschrijving van de oorspronkelijke tekst tot stand is gekomen.
  • Hogere schriftkritiek bestudeert de eenheid, bronnen, auteurschap en ouderdom van de Bijbelboeken.
  • Historische Bijbelkritiek onderzoekt de herkomst van de Bijbel als historisch geschrift en de bronnen die daarbij zijn gebruikt. Hier gaat het dus vooral om de inhoud van de Bijbel.

Er rees scepsis betreffende de bovennatuurlijke verschijnselen die in de Bijbel worden beschreven en men verweet de Bijbel gebrek aan eenduidigheid en het voorkomen van tegenstrijdigheden.

Ook Jezus Christus is onderwerp geworden van historisch-kritisch onderzoek, waarbij gebruik wordt gemaakt van een rationeel-naturalistische invalshoek.

Mede als gevolg hiervan wordt de Bijbel in een verseculariserende wereld door velen niet meer - of in verminderde mate - als relevante leidraad beschouwd in ethische kwesties.

Bijbelse personen

AäronAbelAbrahamAbsalomAchazAdamAmosAnanias uit DamascusBarabbasBarnabasBatsebaBenjaminBileamChamDanDaniëlDavidEliEliaElisaEsauEsther - EvaEzechiëlFebeFilippusGideonGoliathHagarHamanHenochHerodes IHerodes AntipasHizkiaIsmaëlIzäakIzebelJakobJakobus de MeerdereJafetJeremiaJesajaJezusJobJohannes de DoperJohannes (evangelist)JonatanJozef (zoon van Jakob)Jozef (Jezus' pleegvader)JozuaJudaJudas (Iskariot)KaïnKalebLeaLeviLotLucasMaleachiManasseMarcusMariaMaria MagdalenaMatteüsMetusalemMichaMirjamMozesNebukadnezar IINoachPaulusPetrusPontius PilatusRachabRachelSalomé - SalomoSamuelSaraSaulSedekiaSemSethSimeonSimsonStefanusThomasTimoteüsZachariaZacheüs

Zie ook

Externe links

Volledige Bijbeltekst online in diverse vertalingen

Achtergrondinfo over de Bijbel

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over Bible op Wikimedia Commons

Wikisource  (en) ''''' op Wikisource

Wikiquote  Citaten van of over Bijbel op Wikiquote

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º Het woord bijbel heeft twee betekenissen die vaak door elkaar gebruikt worden. Het is in de eerste plaats de verzameling geschriften (bijvoorbeeld in "het staat in de Bijbel", met bepaald lidwoord en officieel met hoofdletter. Woordenlijst Nederlandse Taal, vraag 16.6 (zoeken naar "bijbel")
  2. º Iedereen las de Bijbel in middeleeuwen Kennislink, 8 juni 2011
  3. º http://www.statenvertaling.nu/
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow