Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

David Gilmour: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Gilmour&oldid=27447465)
 
(clearboth)
 
Regel 51: Regel 51:


== Discografie ==
== Discografie ==
{{clearboth}}
=== Albums ===
=== Albums ===
{{Tabel Nederlandse Album Top 100}}
{{Tabel Nederlandse Album Top 100}}

Huidige versie van 24 nov 2011 om 22:24

rel=nofollow

David Jon Gilmour (Cambridge, Engeland, 6 maart 1946) is de zanger/gitarist/songwriter van Pink Floyd.

Biografie

David Jon Gilmour werd geboren in het dorp Grantchester nabij Cambridge. David (hij wil niet meer met de naam Dave worden aangesproken) studeerde aan het Cambridge College of Arts and Technology. Zijn vader was hoogleraar aan de Cambridge University.

Gilmour begon zijn muzikale carrière bij de groep Jokers Wild, een band die vooral covers bracht van Chuck Berry, The Beach Boys, Manfred Mann, Wilson Pickett en The Kinks. In 1967 sloot hij zich aan bij Pink Floyd en werd in 1968 leadgitarist en mede-vocalist nadat de band besloot de aan drugs verslaafde Syd Barrett eens niet op te halen voor een concert. Toen Roger Waters na ruzie in 1985 de groep verliet, werd Gilmour de nieuwe leider van Pink Floyd.

Naast zijn carrière bij Pink Floyd bracht hij ook soloalbums uit en speelde in de stille periodes van Pink Floyd bij tal van grote artiesten als sessiemuzikant, of produceerde ze. Ook heeft hij een aantal artiesten ontdekt en geholpen; de bekendste daarvan is waarschijnlijk Kate Bush.

David Gilmour staat bekend om zijn zuivere spel en speciale demptechnieken. Hij speelt meestal op een Fender Stratocaster, maar hij speelt ook basgitaar (zoals te horen is op het nummer One of these days). Zijn gitaarsolo in Comfortably Numb, een compositie van Gilmour en Roger Waters, werd in 2007 verkozen door het Britse muziekblad Q als beste gitaarsolo aller tijden.[1] Naast gitaar speelt hij ook saxofoon en mondharmonica.

Met zijn eerste vrouw Ginger heeft Gilmour vier kinderen. In 1994 trouwde hij met de journaliste Polly Samson, en samen hebben zij drie kinderen. Samson had al een kind uit haar eerste huwelijk.

Op 2 juli 2005 speelde Gilmour met Pink Floyd - inclusief Roger Waters - op Live 8. Dit optreden zorgde voor een toename van 1343% van de verkoop van het album Echoes: The Best of Pink Floyd. Hierop verklaarde Gilmour dat de extra winst naar de doelen van Live 8 gaan.

Na zijn soloalbums David Gilmour en About Face bracht hij in 2006 op zijn 60e verjaardag zijn derde soloalbum uit, "On An Island". Het album verkocht 6 maanden na de release al meer dan 1 miljoen albums. Phil Manzenera, buurman van Gilmour (ex-Roxy Music), co-produceerde de cd en tourde mee als 2e gitarist.

In september 2007 is de DVD-versie van de On An Island Tour verschenen, getiteld Remember That Night. De DVD werd in 3 avonden in Mei 2006 opgenomen in The Royal Albert Hall en werd verkozen tot beste muziek-DVD van 2007. Speciale gastoptredens zijn er van David Bowie, David Crosby, Graham Nash en Robert Wyatt (ex-Soft Machine en Matching Mole). Steve Distanislao (ex-Crosby, Stills & Nash) speelde drums, Guy Pratt (ex-Icehouse, ex-Pink Floyd touring band vanaf 1987) op Bas en Dick Parry (ex-Pink Floyd v.a. Dark Side of the Moon) saxofoon. John Carin (ex-Pink Floyd touring band v.a. 1987) en Richard Wright (ex-Pink Floyd) speelden toetsen tijdens de tour. Richard Wright speelde nog met Gilmour toen ze gepland stonden voor een optreden bij de BBC in 2008, maar na een korte strijd tegen kanker verloor de Floyd-nestor het leven op 15 september 2008. Polly Samson en Dick Parry vervingen hem een week later tijdens dit optreden.

Ter ere van het 25-jarig bestaan van de Poolse vakbeweging Solidarność vroeg Lech Wałęsa Gilmour te komen spelen in de havens van Gdańsk. Als laatste op de lijst van locaties van de "On and Island Tour 2006" speelde Gilmour voor een 50.000-koppig publiek samen met het Polish Baltic Philharmonic Orchestra, gedirigeerd door Zbigniew Preisner die ook de orkestarrangementen van 'On an Island' op zich had genomen. Speciale gast op 'A Great Day for Freedom' (georkestreerd door Michael Kamen) was Leszek Mozdzer die ook 'A Pocket full of Stones' had ingespeeld op On an Island. Van "Live in Gdansk" zijn 5 verschillende uitgaves op de markt in vele verschillende samenstellingen.

8 oktober 2010 kwam het album Metallic Spheres uit. Dit is een samenwerking tussen The Orb en Gilmour.

Discografie

Albums

Album(s) met hitnoteringen in
de Nederlandse Album Top 20/50/75/100
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
David Gilmour 1978 -
About face 1984 -
On an island 2006 11-03-2006 3 17
Remember that night (Live at The Royal Albert Hall) 2007 - Livealbum
Live in Gdańsk 2008 27-09-2008 14 15 Livealbum
Metallic spheres 08-10-2010 16-10-2010 40 3* met The Orb
Album(s) met hitnoteringen in
de Vlaamse Ultratop 50/100
Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
 Hoogste 
positie
 Aantal 
weken
 Opmerkingen 
On an island 2006 18-03-2006 9 16
Live in Gdańsk 2008 27-09-2008 22 6 Livealbum
Metallic spheres 2010 23-10-2010 58 1 met The Orb

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met David Gilmour op Wikimedia Commons.

rel=nofollow