Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Aanhalingsteken: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aanhalingsteken&oldid=22657139)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
(8 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
{{Zijbalk leestekens}}
{{Zijbalk leestekens}}
'''Aanhalingstekens''' zijn [[leesteken]]s die, meestal in paren, gebruikt worden om aan te geven dat een uitspraak, [[citaat]] of zin letterlijk wordt weergegeven (''aangehaald''). Afhankelijk van de taal en het medium kunnen aanhalingstekens verschillende vormen aannemen.
'''Aanhalingstekens''' zijn [[leesteken]]s die aan het begin en het einde van een uitspraak of letterlijk [[citaat]] (een [[aanhaling]]).


Bij een paar is er een openend aanhalingsteken en een sluitend aanhalingsteken. Afhankelijk van nationale conventies kunnen deze bijvoorbeeld getoond worden als „O”, “O” of «O».
Zij worden soms als stijlmiddel gebruikt om aan te geven dat woorden, zinsdelen of tekstgedeelten ironisch, niet letterlijk of in een andere betekenis bedoeld zijn, men zich wil distantiëren van de gebruikte formulering, of commentaar wil geven over het tekstgedeelte tussen aanhalingstekens.
 
Afhankelijk van nationale conventies kunnen verschillende aanhalingstekens de norm zijn of de voorkeur hebben. Terwijl het gebruik van de aanhalingstekens in sommige talen door spellingsregels is vastgelegd, laten andere talen het voor een groot deel over aan de persoonlijke keuze.
{| class="wikitable"
|'''Voorbeelden''': <span style="font-family: serif"><big>„O”, “O”, „O“, « O » </big></span>of<span style="font-family: serif"><big> »O«</big></span>.
|}


== Gebruik ==
== Gebruik ==
=== Spraak ===
=== Geschreven en gedrukte tekst ===
In het Nederlands worden voor spraak en dialoog in geschreven en gedrukte tekst dubbele aanhalingstekens gebruikt:
In het Nederlands worden voor spraak en dialoog in geschreven en gedrukte tekst dubbele aanhalingstekens gebruikt:
:Jan zei: "Hallo"
:<span style="font-family: serif"><big>Jan zei: „Hallo”.</big></span>


Daarbij kan gekozen worden tussen lage en hoge openende aanhalingstekens. Hoge zijn het gebruikelijkst:
Sinds de invoering van de tekstverwerkingsprogramma’s, worden steeds vaker de hoge aanhalingstekens gekozen, die in het Engels de norm zijn, en die vaak in de software als standaard staat aangegeven:
:Jan zei: “Hallo.”
:<span style="font-family: serif"><big>Jan zei: “Hallo.”</big></span>


Wanneer een uitspraak onderbroken wordt, bijvoorbeeld door „zei hij”, dan wordt een sluitend aanhalingsteken gebruikt voor de onderbreking, en een openend aanhalingsteken erna. Komma's kunnen daarbij nog toegevoegd worden:
Wanneer een uitspraak onderbroken wordt, bijvoorbeeld door „zei hij”, dan wordt een sluitend aanhalingsteken gebruikt voor de onderbreking, en een openend aanhalingsteken erna. Komma’s kunnen daarbij nog toegevoegd worden:
:„Hallo,” zei Jan, „waar ga je naar toe?”
:<span style="font-family: serif"><big>„Hallo,” zei Jan, „waar ga je heen?”</big></span>


Indien in het eerste deel van de uitspraak geen komma voorkomt, wordt na het sluitende aanhalingsteken een komma geplaatst:
Indien in het eerste deel van de uitspraak geen komma voorkomt, wordt na het sluitende aanhalingsteken van dit deel een een komma geplaatst:
:„Gisteren”, zei Jan, „was het veel beter weer.”
:<span style="font-family: serif"><big>„Gisteren”, zei Jan, „was het veel beter weer.”</big></span>


Wordt binnen een aangehaalde tekst een andere tekst aangehaald, dan kunnen enkele (enkelvoudige) aanhalingstekens worden gebruikt:
Wordt binnen een aangehaalde tekst een andere tekst aangehaald, dan kunnen enkele (enkelvoudige) aanhalingstekens worden gebruikt:
:Jan zei: „An zei ‚Hallo’.”
:<span style="font-family: serif"><big>Jan zei: „An zei ‚Hallo’.”</big></span>
 
Het enkelvoudige aanhalingsteken ziet er hetzelfde uit als het weglatingsteken of [[apostrof (leesteken)|apostrof]], maar heeft een andere functie. Uiterlijk lijkt het op een aantal andere tekens met verschillende functies.
 
===Als gebaar===
Sinds de jaren negentig van de twintigste eeuw maken sommige sprekers een gebaar dat de dubbele aanhalingstekens nabootst om te tonen dat ze iemand citeren. Dit gebaar betekent ook in gebarentaal dat men een aanhaling doet.


Het enkelvoudige aanhalingsteken mag niet verward worden met de [[apostrof (leesteken)|apostrof]] ('), hoewel hiervoor dikwijls hetzelfde symbool gebruikt wordt.
=== Aanhalingstekens op schrijfmachines===
Op schrijfmachines waren de typografische aanhalingstekens vaak niet aanwezig. Ook in de vroegere computersoftware ontbraken de typografische aanhalingstekens en werd vaak gebruik gemaakt van rechte aanhalingstekens.


Meer en meer ziet men ook in het Nederlands dat mensen tijdens een mondelinge uitleg met twee keer twee gekromde vingers de dubbele aanhalingstekens nabootsen als ze een citaat willen uitdrukken.
:<code>Jan zei: "An zei 'Hallo'."</code>


=== Alternatieve aanhalingstekens ===
Sinds in tekstverwerkingsprogramma’s een functie werd ingebouwd (SmartQuote) die in plaats van rechte aanhalingstekens typografische aanhalingstekens gebruikt, werd ook in het Nederlands veel gebruik gemaakt van de [[Engels]]e standaardnotatie:
Vaak is op schrijfmachines en computers het lage beginaanhalingsteken niet aanwezig of wordt een alternatief geprefereerd.
:<span style="font-family: serif"><big>Jan zei: “An zei ‘Hallo’.”</big></span>


De volgende schrijfwijze wordt in het Nederlands veel gebruikt en is traditioneel de standaardnotatie in het [[Engelse taal|Engels]]:
Veel software biedt de mogelijkheid om te kiezen welke tekens men wil gebruiken als aanhalingstekens.
:Jan zei: “An zei ‘Hallo’.


Het gebruik van [[guillemet]]s is in het Nederlands zeldzaam:
Het gebruik van [[guillemet]]s is in het Nederlands zeldzaam:
:Jan zei: «An zei ‹Hallo›.»
:<span style="font-family: serif"><big>Jan zei: «An zei ‹Hallo›.»</big></span>


=== Ironische uitdrukkingen ===
=== Nieuwe of onbekende woorden en ironische uitdrukkingen ===
Aanhalingstekens worden wel gebruikt bij [[ironie]].
Enkele aanhalingstekens kunnen gebruikt worden bij [[ironie]], bij niet bekende of nieuwe woorden.
:Hij zei dat hij „ziek” was.
:<span style="font-family: serif"><big>Hij zei dat hij ’ziek’ was.<ref>[https://taaladvies.net/aanhalingstekens-algemeen/#4 b. Bijzonder woordgebruik: nieuw woord, onbekend woord, ironisch taalgebruik enzovoort]</ref>
De Taalunie geeft aan dat dit gebruik van aanhalingstekens voorkomt en toegestaan is,<ref>[http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/11/dubbele_of_enkele_aanhalingstekens/ Taalunie: mogelijkheid van gebruik aanhalingstekens bij ironie]</ref> maar adviseert echter dat niet te doen omdat aanhalingstekens normaliter een citaat aangeven.<ref>[http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/12/aanhalingstekens_bij_ironie/ Taalunie negatief advies aanhalingstekens bij ironie]</ref>


In de plaats van aanhalingstekens te gebruiken, kan men een nieuw of onbekend woord cursief wetten.
<!--- niet meer actueel:
De Taalunie geeft aan dat dit gebruik van aanhalingstekens voorkomt en toegestaan is,<ref>http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/11/dubbele_of_enkele_aanhalingstekens/ ??? Taalunie: mogelijkheid van gebruik aanhalingstekens bij ironie]</ref> maar adviseert echter dat niet te doen omdat aanhalingstekens normaliter een citaat aangeven.<ref>[http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/12/aanhalingstekens_bij_ironie/ Taalunie negatief advies aanhalingstekens bij ironie]</ref>
--->
=== Zelfverwijzing ===
=== Zelfverwijzing ===
Aanhalingtekens kunnen gebruikt worden om te verwijzen naar het woord zelf:
Aanhalingstekens kunnen gebruikt worden om te verwijzen naar het woord zelf:
:de letter „a”
:<span style="font-family: serif"><big>de letter ’a’</big></span>
:het woord „beta” is afkomstig van ...
:<span style="font-family: serif"><big>het woord ’spreken’ in het Chinees is ...</big></span>
 
In hedendaags drukwerk wordt voor het aanhalen van woorden liever enkele aanhalingstekens gebruikt in de plaats van de dubbele aanhalingstekens, die een drukkere indruk geven.


=== Foutief gebruik van aanhalingstekens ===
=== Typografisch foutief gebruik ===
Enkele en dubbele aanhalingstekens worden ook wel eens foutief gebruikt voor:
Enkele en dubbele aanhalingstekens worden ook wel eens foutief gebruikt voor:
*respectievelijk [[boogminuut|boogminuten]] en [[boogseconde]]n (bijv. 40° 20’ 50”)
*respectievelijk [[boogminuut|boogminuten]] en [[boogseconde]]n (bijv. 40° 20’ 50”)
*respectievelijk [[voet (lengtemaat)|voet]] en [[duim (lengtemaat)|duim]]
*respectievelijk [[voet (lengtemaat)|voet]] en [[duim (lengtemaat)|duim]]


In beide bovenstaande gevallen gebruikt men „prime”-tekens in plaats van aanhalingstekens: 40° 20′50″.
In deze beide gevallen dient men ’prime’-tekens te gebruiken in plaats van aanhalingstekens: 40° 20&prime; 50&Prime;. (Html-entiteit &prime en &Prime voor een dubbele prime.)
Voor tijden gebruikt men de gebruikelijke afkortingen: 40h 20m 50s.
De standaardweergave voor tijdsaangaven is: 40h 20m 50s.
 
Soms wordt ten onrechte een ''accent grave'' (`) gebruikt in plaats van het aanhalingsteken of de apostrof. Dit komt meestal omdat dit teken direct op een [[azerty]] of [[qwerty]]-toetsenbord te vinden is, terwijl men voor de typografische aanhalingstekens vaak een toetscombinatie nodig heeft.
 
===SmartQuote===
Om het gebruik van typografische aanhalingstekens op de computer te vereenvoudigen, werd de functie ''SmartQuotes'' ontworpen. Deze functie, die in veel opmaak- en tekstverwerkingsprogramma’s beschikbaar is, vervangt de rechte aanhalingstekens door typografische aanhalingstekens.


Soms wordt ten onrechte de ''accent grave'' of ''backquote'' (`) gebruikt in plaats van het aanhalingsteken of de apostrof. Dit komt meestal omdat op een [[qwerty]]-toetsenbord dit teken direct op het toetsenbord te vinden is en je de aanhalingstekens alleen door middel van een toetscombinatie kunt laten verschijnen. Om dit te voorkomen is de functie ''SmartQuotes'' gerealiseerd. Deze functie is in veel opmaak- en tekstverwerkingsprogramma's beschikbaar.
;Typische SmartQuote-fouten
De functie ''Smart Quotes'' veroorzaakt echter ook fouten. Vaak gebruikt men de verkeerde tekens in
*woorden waarvan het eerste deel weggelaten werd, zoals: <span style="font-family: serif"><big>’k, ’n, ’s, ’t.</big></span>
*jaartallen waarvan een deel weggelaten wordt, zoals <span style="font-family: serif"><big>’64.</big></span>


De ''Smart Quotes'' veroorzaken echter ook fouten. Veelvuldig zijn verkeerde aanhalingstekens te zien in teksten als „‘s morgens” en „jaren ‘80”. In deze gevallen denkt de software te maken te hebben met een enkel openend aanhalingsteken, terwijl het hier om een [[Apostrof (leesteken)|apostrof]] gaat. De apostrof komt visueel overeen met een enkel ''sluitend'' aanhalingsteken.
De software zet het getypte teken (<span style="font-family: serif"><big>'</big></span>) hier gewoonlijk om in een openend enkel aanhalingsteken (<span style="font-family: serif"><big>‘</big></span>). In werkelijkheid gaat het hier echter om een [[Apostrof (leesteken)|apostrof of weglatingsteken]]. Het weglatingsteken komt visueel overeen met een ''sluitend'' enkel aanhalingsteken, zoals dat in het Nederlands gebruikt wordt, en dient dus de vorm van een '''9''' te hebben, niet de vorm van een '''6'''.


=== Unicode ===
=== Unicode ===
[[Unicode]] bevat de aanhalingstekens zoals ze in het Nederlands gebruikt worden. Ze hebben kenmerk 201E (openend, ''Double Low-9 Quotation Mark'') en
[[Unicode]] bevat de aanhalingstekens zoals ze in het Nederlands gebruikt worden. Ze hebben kenmerk 201E (openend, ''Double Low-9 Quotation Mark'') en
201D (sluitend, ''Right Double Quotation Mark''). Op Windows-computers kunnen de tekens gemaakt worden door respectievelijk Alt+0132 en Alt+0148 te gebruiken. De [[HTML-entiteit|HTML-entiteiten]] voor beide zijn: &amp;bdquo; en &amp;rdquo;.
201D (sluitend, ''Right Double Quotation Mark''). Op Windows-computers kunnen de tekens gemaakt worden door respectievelijk <code>Alt+0132</code> en <code>Alt+0148</code> te gebruiken. De [[HTML-entiteit|HTML-entiteiten]] voor beide zijn: &amp;bdquo; en &amp;rdquo;.


== Externe link ==
== Weblinks ==
*[http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/11 Dubbele of enkele aanhalingstekens] ([[Nederlandse Taalunie]])
*[http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/11 Dubbele of enkele aanhalingstekens] ([[Nederlandse Taalunie]])


==Bronnen==
==Bronnen==
{{bron|bronvermelding=
{{references}}
{{references}}
}}
[[Categorie: Schriftteken]]
 
[[Categorie: Typografie]]
[[Categorie:Schriftteken]]
{{kiem}}
[[Categorie:Typografie]]

Huidige versie van 21 feb 2023 om 07:34

Leestekens

aanhalingstekens ( ", ‘ ’, “ ”, „ ” )
afbreekteken ( - )
apostrof ( ', )
beletselteken ( , ... )
dubbelepunt ( : )
gedachtestreepje ( , )
guillemets ( « » )
haakjes ( ( ), [ ], { }, < > )
komma ( , )
koppelteken ( - )
omgekeerd uitroepteken ( ¡ )
omgekeerd vraagteken ( ¿ )
punt ( . )
puntkomma ( ; )
schuine streep/schrap/slash ( / )
uitroepteken ( ! )
vraagteken ( ? )
weglatingsstreepje ( - )

Woordscheiding

spaties ( ) () ()
interpunct ( · )

Algemene typografie

ampersand ( & )
apenstaartje/at ( @ )
asterisk ( * )
backslash ( \ )
bullet ( )
caret/dakje ( ^ )
emoticons ( :-) )
graad ( ° )
kardinaalteken ( # )
isgelijkteken (=)
munteenheid ( ¤, ¢, $, , £, ¥, )
obelisk ( , )
paragraafsymbool ( § )
alineateken ( )
prime ( )
procent ( % )
promille ( )
tilde ( ~ )
trema ( ¨ )
umlaut ( ¨ )
laag streepje/underscore ( _ )
verticaal/pipe/gebroken streep ( |, ¦ )

Ongebruikelijke typografie

asterisme ( )
lozenge ( )
interrobang ( )
ironieteken
referentieteken ( )
sarcasmeteken

Aanhalingstekens zijn leestekens die aan het begin en het einde van een uitspraak of letterlijk citaat (een aanhaling).

Zij worden soms als stijlmiddel gebruikt om aan te geven dat woorden, zinsdelen of tekstgedeelten ironisch, niet letterlijk of in een andere betekenis bedoeld zijn, men zich wil distantiëren van de gebruikte formulering, of commentaar wil geven over het tekstgedeelte tussen aanhalingstekens.

Afhankelijk van nationale conventies kunnen verschillende aanhalingstekens de norm zijn of de voorkeur hebben. Terwijl het gebruik van de aanhalingstekens in sommige talen door spellingsregels is vastgelegd, laten andere talen het voor een groot deel over aan de persoonlijke keuze.

Voorbeelden: „O”, “O”, „O“, « O » of »O«.

Gebruik

Geschreven en gedrukte tekst

In het Nederlands worden voor spraak en dialoog in geschreven en gedrukte tekst dubbele aanhalingstekens gebruikt:

Jan zei: „Hallo”.

Sinds de invoering van de tekstverwerkingsprogramma’s, worden steeds vaker de hoge aanhalingstekens gekozen, die in het Engels de norm zijn, en die vaak in de software als standaard staat aangegeven:

Jan zei: “Hallo.”

Wanneer een uitspraak onderbroken wordt, bijvoorbeeld door „zei hij”, dan wordt een sluitend aanhalingsteken gebruikt voor de onderbreking, en een openend aanhalingsteken erna. Komma’s kunnen daarbij nog toegevoegd worden:

„Hallo,” zei Jan, „waar ga je heen?”

Indien in het eerste deel van de uitspraak geen komma voorkomt, wordt na het sluitende aanhalingsteken van dit deel een een komma geplaatst:

„Gisteren”, zei Jan, „was het veel beter weer.”

Wordt binnen een aangehaalde tekst een andere tekst aangehaald, dan kunnen enkele (enkelvoudige) aanhalingstekens worden gebruikt:

Jan zei: „An zei ‚Hallo’.”

Het enkelvoudige aanhalingsteken ziet er hetzelfde uit als het weglatingsteken of apostrof, maar heeft een andere functie. Uiterlijk lijkt het op een aantal andere tekens met verschillende functies.

Als gebaar

Sinds de jaren negentig van de twintigste eeuw maken sommige sprekers een gebaar dat de dubbele aanhalingstekens nabootst om te tonen dat ze iemand citeren. Dit gebaar betekent ook in gebarentaal dat men een aanhaling doet.

Aanhalingstekens op schrijfmachines

Op schrijfmachines waren de typografische aanhalingstekens vaak niet aanwezig. Ook in de vroegere computersoftware ontbraken de typografische aanhalingstekens en werd vaak gebruik gemaakt van rechte aanhalingstekens.

Jan zei: "An zei 'Hallo'."

Sinds in tekstverwerkingsprogramma’s een functie werd ingebouwd (SmartQuote) die in plaats van rechte aanhalingstekens typografische aanhalingstekens gebruikt, werd ook in het Nederlands veel gebruik gemaakt van de Engelse standaardnotatie:

Jan zei: “An zei ‘Hallo’.”

Veel software biedt de mogelijkheid om te kiezen welke tekens men wil gebruiken als aanhalingstekens.

Het gebruik van guillemets is in het Nederlands zeldzaam:

Jan zei: «An zei ‹Hallo›.»

Nieuwe of onbekende woorden en ironische uitdrukkingen

Enkele aanhalingstekens kunnen gebruikt worden bij ironie, bij niet bekende of nieuwe woorden.

Hij zei dat hij ’ziek’ was.[1]

In de plaats van aanhalingstekens te gebruiken, kan men een nieuw of onbekend woord cursief wetten.

Zelfverwijzing

Aanhalingstekens kunnen gebruikt worden om te verwijzen naar het woord zelf:

de letter ’a’
het woord ’spreken’ in het Chinees is ...

In hedendaags drukwerk wordt voor het aanhalen van woorden liever enkele aanhalingstekens gebruikt in de plaats van de dubbele aanhalingstekens, die een drukkere indruk geven.

Typografisch foutief gebruik

Enkele en dubbele aanhalingstekens worden ook wel eens foutief gebruikt voor:

In deze beide gevallen dient men ’prime’-tekens te gebruiken in plaats van aanhalingstekens: 40° 20′ 50″. (Html-entiteit &prime en &Prime voor een dubbele prime.) De standaardweergave voor tijdsaangaven is: 40h 20m 50s.

Soms wordt ten onrechte een accent grave (`) gebruikt in plaats van het aanhalingsteken of de apostrof. Dit komt meestal omdat dit teken direct op een azerty of qwerty-toetsenbord te vinden is, terwijl men voor de typografische aanhalingstekens vaak een toetscombinatie nodig heeft.

SmartQuote

Om het gebruik van typografische aanhalingstekens op de computer te vereenvoudigen, werd de functie SmartQuotes ontworpen. Deze functie, die in veel opmaak- en tekstverwerkingsprogramma’s beschikbaar is, vervangt de rechte aanhalingstekens door typografische aanhalingstekens.

Typische SmartQuote-fouten

De functie Smart Quotes veroorzaakt echter ook fouten. Vaak gebruikt men de verkeerde tekens in

  • woorden waarvan het eerste deel weggelaten werd, zoals: ’k, ’n, ’s, ’t.
  • jaartallen waarvan een deel weggelaten wordt, zoals ’64.

De software zet het getypte teken (') hier gewoonlijk om in een openend enkel aanhalingsteken (). In werkelijkheid gaat het hier echter om een apostrof of weglatingsteken. Het weglatingsteken komt visueel overeen met een sluitend enkel aanhalingsteken, zoals dat in het Nederlands gebruikt wordt, en dient dus de vorm van een 9 te hebben, niet de vorm van een 6.

Unicode

Unicode bevat de aanhalingstekens zoals ze in het Nederlands gebruikt worden. Ze hebben kenmerk 201E (openend, Double Low-9 Quotation Mark) en 201D (sluitend, Right Double Quotation Mark). Op Windows-computers kunnen de tekens gemaakt worden door respectievelijk Alt+0132 en Alt+0148 te gebruiken. De HTML-entiteiten voor beide zijn: &bdquo; en &rdquo;.

Weblinks

Bronnen

rel=nofollow