Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Beletselteken

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Leestekens

aanhalingstekens ( ", ‘ ’, “ ”, „ ” )
afbreekteken ( - )
apostrof ( ', )
beletselteken ( , ... )
dubbelepunt ( : )
gedachtestreepje ( , )
guillemets ( « » )
haakjes ( ( ), [ ], { }, < > )
komma ( , )
koppelteken ( - )
omgekeerd uitroepteken ( ¡ )
omgekeerd vraagteken ( ¿ )
punt ( . )
puntkomma ( ; )
schuine streep/schrap/slash ( / )
uitroepteken ( ! )
vraagteken ( ? )
weglatingsstreepje ( - )

Woordscheiding

spaties ( ) () ()
interpunct ( · )

Algemene typografie

ampersand ( & )
apenstaartje/at ( @ )
asterisk ( * )
backslash ( \ )
bullet ( )
caret/dakje ( ^ )
emoticons ( :-) )
graad ( ° )
kardinaalteken ( # )
isgelijkteken (=)
munteenheid ( ¤, ¢, $, , £, ¥, )
obelisk ( , )
paragraafsymbool ( § )
alineateken ( )
prime ( )
procent ( % )
promille ( )
tilde ( ~ )
trema ( ¨ )
umlaut ( ¨ )
laag streepje/underscore ( _ )
verticaal/pipe/gebroken streep ( |, ¦ )

Ongebruikelijke typografie

asterisme ( )
lozenge ( )
interrobang ( )
ironieteken
referentieteken ( )
sarcasmeteken

Het beletselteken is een leesteken bestaand uit drie puntjes (…). Het beletselteken wordt ook wel doorlooppuntjes of ellips genoemd; men spreekt ook wel van puntjepuntjepuntje. Voor én na het beletselteken komt een spatie, behalve als het beletselteken op een afgebroken woord volgt, of wanneer het tussen ronde of vierkante haken staat. Als het beletselteken aan het einde van de zin staat, komt er niet nog een punt achter: En toen werd het stil …

Het teken wordt gebruikt:

  • Om aan te geven dat een deel van de zin is weggelaten.
    En over dit onderwerp valt nog veel te zeggen, maar …
  • Om aan te geven dat een deel van een woord is weggelaten.
    Pas op voor de drem…
  • Om een pauze aan te geven, eventueel om de spanning op te voeren en extra aandacht van toehoorders of lezers te vragen
    En wie kwam er niet aan … Jan.
  • Om in een citaat aan te geven dat er iets is weggelaten. Meestal wordt het dan tussen haakjes gezet.
    De zon is een (…) belangrijke ster. Hier is weggelaten: voor ons in alle opzichten.
  • Om aan te geven, dat iets te denken geeft
    Tijdens de brand vluchtte de pastoor met zijn vrouw (…) uit de pastorie.

Het beletselteken wordt soms ellips genoemd, enerzijds vanwege de gelijkenis met het Engelse ellipsis en anderzijds vanwege het gebruik ervan in een ellips.

Umberto Eco heeft in Op reis met een zalm[1] een essay geschreven over het beletselteken. Volgens hem onderscheidt een slechte schrijver zich van een goede door het veelvuldig gebruik van dit leesteken. De emotionele toon in het werk van de Franse schrijver Louis Ferdinand Céline, een schrijver die juist vaak wordt geprezen om zijn stijl, wordt mede bereikt door het veelvuldig gebruik van het beletselteken.

In programmeertalen

In programmeertalen worden weliswaar ook drie puntjes gebruikt ten behoeve van een bepaalde functionaliteit, maar deze notatie is in het algemeen niet inwisselbaar tegen het beletselteken in Unicode (U+2026). Ook is het bij programmeertalen meestal niet noodzakelijk om spaties aan weerszijden van de drie puntjes te zetten.

In de programmeertalen C, C++ en Java worden de drie puntjes gebruikt in de declaratie van een functie die soms met meer en soms met minder argumenten wordt aangeroepen. Daartoe wordt in het prototype in de functiedeclaratie na (eventueel) een aantal argumenten die altijd moeten worden meegegeven de eventuele verdere argumenten aangegeven met drie puntjes.

Bij gebruik van deze faciliteit kan de compiler niet beoordelen of het actuele aantal argumenten klopt, en zal tijdens uitvoering van het programma volgens de een of andere conventie moeten worden aangegeven hoeveel argumenten er daadwerkelijk aanwezig zijn. Het bekendste voorbeeld vormen (standaard)routines als (s)printf:

int sprintf(char * buffer , char * formatstring , ... );

Hier dient het aantal argumenten dat in plaats van de drie puntjes wordt ingevuld overeen te stemmen met het aantal procenttekens (die een afdrukformaat aangeven) in formatstring. Zijn het er minder, dan kan het programma vastlopen, zijn het er meer, dan worden zij genegeerd. Zoals gezegd kan de compiler dit niet controleren.

In Perl is ... een "bereik"-operator die een boolean oplevert en normaliter gebruikt wordt om te eisen dat het huidige regelnummer in een bepaald bereik valt; bijvoorbeeld:

while (<>)
{
if (5 ... 18) { print; }
}

drukt de regels 5 t/m 18 uit de invoer af.

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties

Referenties
  1. º Oorspronkelijke titel: Il secondo diario minimo, Milano: Fabbri Bompiani, Sonzogno, Etas 1992. In het Nederlands vertaald als Omgekeerde wereld (1993), Op reis met een zalm (1995) en Op reis met een zalm en andere vermakelijke verhalen (1998, ISBN 9057133008).
rel=nofollow
rel=nofollow