Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Ethelbert William Bullinger

Uit Wikisage
Versie door Mendelo (overleg | bijdragen) op 20 okt 2012 om 04:27 (gebaseerd op http://de.wikipedia.org/w/index.php?title=Ethelbert_William_Bullinger&oldid=107418976)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Ethelbert William Bullinger (15 december 1837 – 6 juni 1913) was een anglicaans geestelijke, Bijbelgeleerde en een ultradispensationalistisch theoloog.

Bullinger werd geboren in Canterbury, Kent, als vijfde kind van William Bullinger en Mary Bent. Heinrich Bullinger, een vooraanstaand luthers theoloog uit de zestiende eeuw, was één van zijn directe voorouders.

E. W. Bullinger gradueerde aan het King’s College in Londen. Zijn kennis op het vlak van de Bijbelse talen was zo uitstekend, dat de aartsbisschop van Canterbury hem in 1881 een eredoctoraat in de theologie verleende.

Bullinger begon zijn geestelijk ambt in 1861 als hulppastor in Bermondsey. In 1862 werd hij tot priester geordineerd in de Church of England. Hij was daarop pastor in in Tittleshall (1863–1866), Notting Hill (1866–1869), Leytonstone (1869–1870) en Walthamstow (1870-1874). In 1888 gaf hij zijn taak als pastor aan St. Stephen’s op, maar bleef secretaris van de Trinitarian Bible Society (een functie die ij sinds 1867 uitoefende) en uitgever van het maandblad Things to Come. A Journal of Biblical Literature.

Theologie

Dispensationalisme

Bullinger werd ervoor bekend dat hij het dispensationalisme verder uitwerkte. Op basis van Hebreeën 1:1-2 sorteerde hij in zijn werk „The Foundations of Dispensational Truth” de boeken van de Bijbel volgens de manier hoe God met de ontvangers communiceerde in verschillende dispensaties:

  1. God spreekt direct tot specifieke personen (van Adam tot Mozes)
  1. God spreekt met Israël door de profeten (van Mozes tot Johannes de Doper),
  1. God spreekt met Israël door zijn Zoon Jezus (van Johannes de Doper tot Hemelvaart: de vier evangeliën),
  1. God spreekt door diegenen „die Hem gehoord hebben” tit Israël (o.a. Petrus, Jacobus, tot de definitieve weigering van de nationale boetedoening door Israël in Handelingen 28:25, ca. 62 n.Chr.),
  1. God spreekt door Paulus tot de naties (brieven uit de gevangenschap en herderlijke brieven van Paulus: Efezen, Fillipenzen, Kollosenzen, Timotheüs, Titus en Filemon),
  1. God spreekt door Johannes tot zu Israël (Openbaring).

Hij trok hieruit de volgende consequenties:

  • Het zendingsbevel in de evangeliën betrof enkel de joden, niet de christelijke gemeente
  • De dienst van de twaalf apostelen was een verderzetten van het aardse leven van Christus
  • De christelijke gemeente begon niet met Pinksteren (zoals dispensationalisten tot dan dachten), maar met Handelingen 28:28.
  • De waterdoop geldt in dit tijdperk van de christelijke gemeente niet, maar alleen de doop met de heilige Geest
  • Er is een verschil tussen de vroegere en de latere dienst van Paulus (er zijn trapsgewijze openbaringen in de brieven van Paulus). Alleen de gevangenschapsbrieven en de herderlijke brieven van Paulus bevatten de laatste waarheden
  • Israel, niet de christelijke gemeente, is de bruid van Christus.

Deze zienswijzen werden later „Bullingerisme” of „ultradispensationalisme” genoemd (omdat hij verder ging dan het tot dan toe bekende dispensationalisme).

Adere zienswijzen

Bullinger geloofde in het premillenarisme en in de Opname van de Gemeente voor de Grote verdrukking (pretribulationisme) en onderwees dit ook.

Hij onderwees dat de ziel tussen de dood en de opstanding niet bestaat (en de leer van de inherente onsterfelijkheid van de ziel onbijbels is), vooral omdat dat de ziel volgens Genesis 2:7 samengesteld is uit lichaam en geest en bijgevolg na de door niet meer bestaat (annihilationisme).

Bullinger gaf het tijdschrift „Things to Come” uit, dat vooral Bijbelse eschatologie als thema had. Adolph Ernst Knoch publiceerde in dit tijdschrift een aantal artikelen, waarop een levendige gedachtenuitwisseling volgde.


In 1909 gaf Bullinger de „Companion Bible” uit. Gebaseerd op de King James-vertaling bood deze omvangrijke woordstudies en schema’s van de structuur van Bijbelboeken. Deze bijbeluitgave wordt tot op heden in het Engelse taalgebied graag gebruikt.

Werken (Gedeeltelijke lijst)

  • Commentary on Revelation
  • Word Studies on the Holy Spirit
  • The Witness of the Stars
  • The Book of Job
  • Figures of Speech Used in the Bible
  • Great Cloud of Witnesses
  • The Critical Lexicon
  • Concordance to the English and Greek New Testaments
  • The Companion Bible, Kregel Publications, 2000, ISBN 978-0-8254-2099-3
  • The Foundations of Dispensational Truth0050

Literatuur

Links

Verwijzing


rel=nofollow