Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Henry Lindlahr

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Henry Lindlahr (Geistingen,[1][2](nu deelgemeente van Hennef (Sieg))[noot 1] 1 maart 1862Chicago, 26 maart 1924) was een Amerikaanse arts en pionier van de Amerikaanse natuurgeneeskunde. Zijn boek Nature Cure werd een fundament van de natuurgeneeskunde in de Verenigde Staten.

Leven

Henry werd geboren in Duitsland als zoon van John W. Lindlahr (Johann Wilhelm?) en Maria Lindlahr.[3] In 1880 emigreerde hij naar de Verenigde Staten, waar hij in 1895 staatsburger werd.[4]

Henry Lindfahr werd in 1893 burgemeester van het dorp Kalispell in Montana. Hij hield met zijn broer Charles (Karl) ook een saloon open[5] en was in 1894 samen met Charles en een zekere Gust Gamer een medeoprichter van The Kalispell Malting & Brewing Co.[6]

Op jonge leeftijd had Henry Lindlahr geen oog voor gezondheid in overeenstemming met de natuur. Hij at ongezond en negeerde de symptomen die hij kreeg door te veel te werken. Toen hij in de dertig was, had hij overgewicht en diabetes. Tegen diabetes bestond geen geneesmiddel en de werking van insuline was nog niet ontdekt. Zijn broer Karl overleed in november 1900 aan tyfoïde koorts.[7]

Bekommerd om zijn gezondheidstoestand, ging hij op zoek naar een passende behandeling. Hij las een boek van Louis Kuhne over The New Science of Healing in één keer uit. Hij besloot de richtlijnen in dit boek na te volgen en zijn leven radicaal te veranderen. Hij reisde naar Europa om een kuuroord van pastoor Sebastian Kneipp (1821–1897) te bezoeken. Daar boekte hij goede resultaten in het herstel van zijn gezondheid. Bijgevolg besloot hij zich in te zetten voor de natuurgeneeskunde.[8] In Amerika werd hij ook beïnvloed door de zienswijzen van Bernarr Macfadden.[9] Hij las boeken van Russell Trall, John Harvey Kellogg, bestudeerde de osteopathie en begon in 1900 een opleiding aan het Homeopathic and Eclectic College of Illinois / National Medical University in Illinois.[noot 2][10]

Nadat hij in 1904 was afgestudeerd, opende hij het Lindlahr Sanitarium in Chicago, en kort daarna richtte hij het Lindlahr College of Natural Therapeutics op, met ziekenhuisstages in sanatoria. In 1914 startte hij het Lindlahr Sanitarium op in Elmhurst, Illinois.

In 1907 begon dr. Lindlahr het tijdschrift Nature Cure uit te geven en publiceerde hij een reeks boeken onder de titel Philosophy of Natural Therapeutics. Hoewel hij vroeger een brouwerij had opgericht, schreef hij ook over de nadelen van alcohol.

Zijn methode gaat uit van zijn persoonlijke hypothesen, zoals het principe dat acute kwalen chronisch worden door ze te onderdrukken. Koorts kon worden ingezet als de lichaamseigen reactie tegen ziekte. De remedie is een „terugkeer naar de natuur”, waarvan een natuurlijke voeding het fundament is: fruit, vooral sinaasappelsap, citroen en pompelmoes, voor vitamine C, bruine rijst voor thiamine, bladgroenten voor ijzer, knoflook, boonscheuten, voedingsvezels en laxeermiddelen om te helpen bij het ’ontgiften’; hij promootte medicinaal vasten en vegetarische voeding, die ruimte liet voor periodieke uitzonderingen.

Hij was ook een pionier in het gebruik van vitamine- en mineralensupplementen en richtte wellicht het eerste bedrijf op dat thiamine (vitamine B1) op commerciële schaal produceerde.

Hij hechtte belang aan de werkplek, huisvesting, kleding, tabaksgebruik, ademhaling, rust en ontspanning; als basisfactoren voor de echte genezing zag hij water, zon en licht, lucht („de mens is een dier van de lucht”, stelde hij), elektrotherapie, mechanische remedies: osteopathie, chiropraxie, massage; sport, het oefenen van zelfbeheersing. Hij stelde dat „het leven een school is van persoonlijke inspanning”.

Hij gebruikte iridologie op basis van het werk van de Zweed Nils Liljequist (1851-1936) en elektro-homeopathie (ontwikkeld door de Italiaan Cesare Mattei, die iridologische gegevens combineerde met homeopathie); hij hechtte veel belang aan preventie.

Beoordeling door anderen

Hij bleef in herinnering wegens zijn overtuiging dat ziekte geen invasie van moleculen vertegenwoordigde, maar de manier van het lichaam om iets te genezen. Met andere woorden, hij zag symptomen als positieve fysiologische respons en bewijs dat het lichaam vocht tegen wat er mis was.

Dr. Morris Fishbein, hoofdredacteur van het Journal of the American Medical Association (JAMA) vond de diagnosemethoden die in het Lindlahr-instituut werden gebruikt ongerijmd (’preposterous’) en de behandelingsmethoden afwisselend en belachelijk.[9] Anderzijds werd de American Medial Association in Lindlahrs tijdschrift ook hevig op de korrel genomen.[10]

Familie

Henry Lindlahr trouwde op 22 augustus 1895 te Kalispell, Flathead County, Montana met Anna C. Matthiesen, geboren te Baistrup, Duitsland (nu Denemarken?), dochter van Jacob J. Matthiesen en Adeline B. Jepsen.[11][3] Zij was co-auteur van een vegetarisch kookboek. Hun zoon Victor Hugo Lindlahr werd geboren in Montana.[2] Victor Hugo Lindlahr volgde in de voetsporen van zijn vader, presenteerde een radioprogramma en schreef boeken over gezondheidsthema’s.[12][10] Later vershuisde het gezin naar Illinois, en daar werden de zoon Itta (?) en de dochters Florence Iola en Sarah geboren.[4] Florence overleed op 13-jarige leeftijd aan tuberculose.[13]

Publicaties

Noten

  1. º In Geistingen, nu een deelgemeente van Hennef (Sieg), kwam de familienaam Lindlahr wel meer voor. Ook in de provincie Limburg in België ligt een Geistingen. Limburg behoorde tot 1866 tot de Duitse Bond. Omdat Geistingen mar 30 km van Keulen ligt, wordt vaak de bekendere stad Keulen als zijn geboorteplaats genoemd.
  2. º Volgens de volgende pagina op de volgende url (zie verwijzingen) een ’diploma mill’.

Verwijzingen

rel=nofollow

Bronnen

rel=nofollow
 
rel=nofollow