Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:Franciscus/kladblok: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
Voorlopig neem ik deze pagina om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet.
<br/>Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)


{{essay|Franciscus 5 feb 2009 15:02 (UTC)}}
=[[Categorie:Essay]]
=Een zoektocht naar kwaliteit=


Er zijn woorden of begrippen in onze taal, waarvan we allemaal wel ongeveer weten wat ermee bedoeld wordt, maar die toch niet zo eenduidig zijn als ze lijken. Te denken valt hierbij aan ''Democratie, Maatschappij'' of ''Gezondheid'', om maar eens wat te noemen. De invulling hiervan is zo veelomvattend en is zo afhankelijk van de omgeving of van de sociale status, dat het lastig of zelfs onmogelijk wordt ze in één zin te vangen of aan te duiden.
 
Kwaliteit is ook zo'n woord, dat vrijwel onmiddellijk van alles oproept, maar dat als je het nader bekijkt, nogal wat invalshoeken blijkt te bezitten.
 
==Begin van de zoektocht==
 
Als je wilt weten wat het woord '''Kwaliteit''' allemaal omvat, en meent dat het woordenboek wel uitkomst zal bieden, dan kom je bedrogen uit. Zo vind je bij Van Dale:
 
* Kwaliteit: ''hoedanigheid, deugdelijkheid, eigenschap met betrekking tot het doel waarvoor  iets of iemand bestemd is; functie die je vervult.''
 
De bij Van Dale genoemde deugdelijkheid heeft alles te maken met gebruiksgoederen en producten.  
 
<br/>Kwaliteit wil hier zoveel zeggen als; deugdelijk, houdbaar en dus op de lange duur voordelig. Geen slechte eigenschappen overigens, maar niet helemaal wat we zoeken.
 
Bij Wolters vind je:
 
* '''Kwaliteit''': ''gesteldheid, hoedanigheid, eigenschap van dingen of van personen.''
 
En in Kramers woordenboek:
 
* '''Kwaliteit''': ''hoedanigheid, gesteldheid, rang.''
 
In de Engelse dictionaires beperkt men zich meestal tot :
 
* '''Quality''': ''een duidelijke eigenschap of kenmerk, waardoor individualiteit wordt verkregen.''
 
En wat te zeggen, van hoe de Fransen qualité zien:
 
* '''Qualité''': ''hoedanigheid, persoon van aanzien in hoge stand, bevoegdheid.''
 
==Literatuur==
 
Om nu los van de schrale oogst uit het woordenboek het begrip Kwaliteit voor ons zelf wat duidelijker en rijker te maken, kan het misschien verhelderend werken, eens bij de literatuur te rade te gaan. Zo kom je voortbordurend op de Engelse en Franse opvatting van Kwaliteit bij Hella Haase terecht, die in haar boekje: '''Kwaliteit, een verkenning''' het volgende zegt: ..... ''In het Frans en in het Engels waren sinds ongeveer de twaalfde eeuw de woorden '''Qualité''' en '''Quality''' synoniem met rang en voornaamheid. Een '''Homme de qualité''' behoorde tot de adel, de noblesse, die zich bekendheid had verworven door een opvallend, moedig, waardig en verdienstelijk leven.''
 
Verder zegt ze nog: ......... ''Het woord kwaliteit vindt je verder terug in: waar voor je geld, malse boter, volle melk, degelijk geconstrueerde bruggen en dijken, de mooiste bloemen. Kwaliteit: de zeventiende-eeuwse schilderkunst.'' Hella Haase zegt eigenlijk, dat je onderscheid moet maken tussen tussen de kwaliteit die bij mensen en menselijke gedragingen behoort, en de kwaliteit van de dingen en voorwerpen die ons omringen.  
==Jean Cocteau==
Jan Blokker laat zich wat betreft Kwaliteit ook van zich horen. In zijn boekje: '''Kwaliteit staat er boven''', gaat hij tekeer tegen de cultuurcrisis en het vervagen van de kwaliteit, met name in Nederland. Verder pogingen om iets over Kwaliteit zelf te zeggen, blijven helaas uit zodat we verder moeten zoeken.
[[Afbeelding: Jean Cocteau 1923.jpg|250px|thumb|right|<big>Jean Cocteau in 1923]]
Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (Maisons-Laffitte, 5 juli 1889 – Milly-la-Forêt, 11 oktober 1963) was een Frans dichter, romanschrijver, toneelschrijver, schilder, ontwerper en filmmaker. Cocteau heeft in zijn leven enorm veel geschreven en geproduceerd, en was thuis in bijna alle kunstvormen en was één van de belangrijkste personen binnen het [[Surrealisme|surrealisme]].
<br/>Zijn bekendste werken zijn het boek ''Les Enfants terribles'' (1929), het toneelstuk ''Les parents terribles'' en de film ''La Belle et la Bête'' (1946).
<br/>Cocteau is een tot de verbeelding sprekend kunstenaar. Maar meer nog dan om zijn werk was Cocteau bekend om zijn opmerkelijke leven. Hij omgaf zich met beroemdheden als [[Sergei Diaghilev]] van de Ballets Russes, de zangeres [[Edith Piaf]] en de schilder [[Pablo Picasso]], en hij raakte geregeld in opspraak vanwege zijn homoseksualiteit en zijn drugsgebruik.
 
==Afkomst en jeugd==
Jean Cocteau, zoon van Georges en Eugénie Cocteau, werd op 5 juli 1889 geboren in Maisons-Laffitte, in het noordwesten van het stedelijk gebied van Parijs. Het echtpaar had al twee kinderen: Marthe, geboren in 1877 en Paul, geboren in in 1881.
<br/>Het gezin woonde in de winter samen met hun grootouders van moederszijde in een herenhuis in Parijs en in de zomer in Maisons-Laffitte.
<br/>Zijn familie was van een solide Parijse bourgeoisie: gecultiveerd, rijk en geïnteresseerd in muziek, schilderkunst en literatuur. Zijn vader - een jurist - tekent uit liefhebberij en op jonge leeftijd begint Jean dat ook te doen. Zijn grootvader is een muziekliefhebber die muzikale sessies in het huis organiseert.
{{infobox}}
|
<font color=blue>
<span>
<font>
:<span style="font-size:150%;"><font color=blue>''Zijn familie was van een solide Parijse bourgeoisie: gecultiveerd, rijk en geïnteresseerd in muziek, schilderkunst en literatuur''  
</font>
<span>
|}
Jean was een verwend maar nerveus kind. Hij had een grillig karakter en was vaak ziek.
<br/>De vroegste herinneringen van Cocteau hadden te maken met het theater in populaire vormen, zoals het circus en het ijspaleis, en met serieuze theaters, zoals de tragedies die werden uitgevoerd bij de ''Comédie-Française''.
<br/>Op 5 april 1898 - als Jean 9 jaar oud is - pleegt zijn vader zelfmoord. De reden daarvoor is nooit opgehelderd. Het bleef een duister raadsel dat hem altijd blijft achtervolgen en grote invloed op Cocteau heeft uitgeoefend.
<br/>In het voorjaar sterft grootmoeder Lecomte. De grootvader blijft bij zijn dochter wonen. Hij zorgt voor Jean en neemt hem elke zondag mee naar concerten op het conservatorium. Op de Wereldtentoonstelling in Parijs van 1900 is Cocteau vol ontzag voor de dansvoorstellingen.  
<br/>Na een periode van basisonderwijs - die in alle opzichten onder het gemiddelde lag en vaak werd onderbroken door slechte gezondheid - begint hij zijn eerste jaar op de middelbare school aan de Lycée Condorcet. Hij blinkt uit in slechts drie onderwerpen: tekenen, gymnastiek en Duits. Zijn leraren vinden hem intelligent, maar inconsistent, onoplettend en rusteloos.
 
==Eerste publicaties== 
De toneelspeler Edouard Max introduceerde de 17-jarige Cocteau in de elitewereld van Parijs. Hij organiseerde een séance rond Cocteaus poëzie, waardoor hij in één keer naam maakte. Zonder hem had Cocteau vast nog een lange weg te gaan gehad door al leurende bij uitgevers aan te kloppen.
<br/>Cocteau wordt wel gezien als het product van de jaren onmiddellijk voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog; jaren van verfijnde artistieke smaak, zonder politieke onrust. Er heerste een idealistische en optimistische geest in Europa. Die periode werd ook wel de ''roaring twenties'' genoemd.
<br/>Zijn echte verkenning van de wereld van het theater begon, toen hij met de ''Ballets Russes''<sup> 1)</sup> in aanraking kwam, geleid door ''Sergei Diaghilev''. Toen Cocteau de wens uitsprak om balletten te maken, daagde Diaghilev hem uit met: "Etonne-moi" ("Verras me").In 1911 schreef hij het libretto voor ''Le dieu bleu'', een ballet voor de Ballets Russes.
 
==Eerste Wereldoorlog==
Toen de Eerste Wereldoorlog bezig was, wilde Cocteau het leger in, maar werd afgekeurd. Hij wist een burgerkonvooi te organiseren om aan de frontlinie gewonden op te halen, waarbij hij als chauffeur fungeerde. Dat hield hij vol tot 1917.
<br/>Midden in de oorlog kwam Cocteau met ''Parade'' uit, een avant-gardeballet, waarvoor onder anderen [[Pablo Picasso]] de decorstukken en de kostuums ontwierp en [[Erik Satie]] de muziek componeerde. Cocteau en Picasso sloten zich aan bij de groep Ballets Russes van Sergei Diaghilev in Rome om het ballet voor te bereiden. De première van de Parade vond plaats op 18 mei 1917 in het ''Théâtre de Châtelet''. Het publiek en de critici waren meer overbluft dan geërgerd door de muziek van Satie en de sets en kostuums van Picasso. De moderne muziek, het decor, het verhaal; alles was modern en het publiek wist er nog geen raad mee.
<br/>Op 12 juli van dat jaar zijn Jean Cocteau, de dichter en schrijver [[Guillaume Apollinaire]] en de dichter, schrijver en schilder [[Max Jacob]], getuigen bij het huwelijk van Pablo Picasso en [[Olga Koklova]].
 
==Kritiek==
Op een gegeven moment schetst Cocteau in 1919 zijn eigen specifieke kunstgevoel. Ondanks zijn inspanningen om betrokken te worden bij de publicatie van een belangrijk document daarover, wordt Cocteau buitengesloten. In die tijd ook publiceert de schrijver [[André Gide]] - een Nobelprijswinnaar - een open brief aan Jean Cocteau in de ''Nouvelle Revue française'' waarin hij de dichtbundel ''Le Cap de Bonne-Espérance'' (Kaap de Goede Hoop) en het ballet ''Parade'' bekritiseert. In hetzelfde artikel citeert Gide ''Le Coq et le Arlequin'' (De haan en de harlekijn) als bewijs dat de dichter geen muzikale vaardigheden bezit. Cocteau reageert hierop fel in het literaire tijdschrift ''Les Ecrits nouveaux'' , waarop Gide natuurlijk terugschiet. Voor Cocteau sluit deze vervelende polemiek tijdelijk de deur naar de ''Nouvelle Revue française'' , waarvoor hij bijdragen leverde.
==Productie==
In 1920 ontmoet hij de zestienjarige Raymond Radiguet, wat uitgroeit tot een liefdesverhouding. In datzelfde jaar wordt Cocteau de verdediger en grote inspirator van jonge musici, die al snel bekendheid verwerven als de "[[Groupe de Six]]".
Hij brengt juni en het grootste deel van juli door in Londen met [[Darius Milhaud]] om de Engelse productie van ''Le Bœuf sur le toit'' in het London Coliseum te verfijnen.
In oktober komt Cocteau uit met het boek ''Thomas l'imposteur'' (Thomas de bedrieger), waar in 1964 ook een film van is gemaakt.
<br/>Op 12 december sterft Radiguet bij gebrek aan onvoldoende medische begeleiding aan tyfus. De totaal ingestorte Cocteau woont de begrafenis niet bij.
Enige tijd later nemen Serge Diaghilev, Auric en Poulenc een radeloze Cocteau mee naar Monte-Carlo. Ze geven hem de raad om troost te zoeken in de opium, wat bij Cocteau tot verslaving leidt. Intussen werkt hij aan plannen voor het ballet ''Le Train bleu''.
In 1925, ondergaat Cocteau - op aandringen van vrienden - een  behandeling voor zijn opiumverslaving in de ''Clinique des Thermes Urbains''.
{{infobox}}
|
<font color=blue>
<span>
<font>
:<span style="font-size:150%;"><font color=blue>'' Een periode van intense creativiteit volgt waarin veel werk van hem wordt gepubliceerd''
</font>
<span>
|}
Een periode van intense creativiteit volgt waarin veel werk van hem wordt gepubliceerd. In het jaar daarna schrijft hij het libretto voor de opera-oratorium ''Oedipus Rex'' voor Stravinsky die vanaf half januari aan de muziek werkt. In mei 1927 was de première, waarbij het werk niet onverdeeld gunstig werd ontvangen.
In december vond in de ''Galerie des Quatre Chemins'' een tentoonstelling van ongewone objecten en tekeningen plaats met de titel ''Poésie plastique'' (Gebeeldhouwde poëzie). Het was een eerste pogingen van Cocteau tot creatie van een moderne post-kubistische kunst in Frankrijk
Op 16 december 1927 première van de opera Pauvre matelot (The Poor Sailor), met muziek van Darius Milhaud. Cocteau voltooit La voix humaine (The Human Voice) en schrijft Le Livre blanc (The White Book). Op 28 december gaat de opera Antigone in première in het Théâtre de la Monnaie in Brussel met muziek van [[Arthur Honneger]].
Eind november 1928 checkt hij in bij een kliniek in Saint-Cloud in voor een nieuwe poging tot afkicken.
1929 Maakt tekeningen, begint aan het boek ''Opium, journal d'une désintoxication '' en schrijft in drie weken ''Les Enfants terribles'' (Children of the Game), dat zeer gunstig wordt ontvangen. In het boek Opium beschrijft Cocteau's het herstel van zijn verslaving aan opium.
Eind augustus 1931 blijkt hij besmet te zijn met tyfus en moet hij veertig dagen in een kliniek doorbrengen. Kort daarop begon hij weer met opium te roken. In 1933 ondergaat hij weer een kuur om daar van af te raken.
Terwijl ze audities houden voor Oedipus Rex, merkt Cocteau Jean Marais op, en geeft hem een rol in het koor.
 
==Cineast==
Cocteau debuteerde pas op de relatief late leeftijd van 41 jaar als cineast. Cinema was destijds nog relatief jong, maar de regels van het medium leken al vast te liggen. Cocteau ging echter dapper en volstrekt autodidact zijn eigen koers, en heeft vervolgens een klein maar interessant oeuvre bij elkaar gefilmd. Zijn films worden tegenwoordig nog steeds bekeken en gewaardeerd vanwege hun unieke stijl en sfeer. ''La Belle et la Bête'', ''Orphée'' en andere films waren succesvol De film ''Orphée'' uit 1950 wordt algemeen beschouwd als zijn meesterwerk. Het is een zichzelf mythologiserend portret van de gekwelde kunstenaar, die te kampen heeft met innerlijke demonen, zijn schrijverschap, liefde, dood en de confrontatie met zijn publiek.
==Laatste jaren==
Tijdens de herfst van zijn leven leidt Cocteau een betrekkelijk rustig bestaan. Hij komt met name in het nieuws door zijn toetreding tot de ''Académie Francaise'' in 1955  en de fresco’s die hij schildert in plaatsen aan de Côte d’Azur.
<br/>Hoewel hij op hoge leeftijd is, komt zijn dood toch nog vrij onverwacht. In oktober 1963 serft hij in Milly-la-Forêt. Cocteau ligt begraven in het kleine kapelletje van Milly-la-Forêt, een dorpje nabij Fontainebleau. ''Je reste avec vous'' staat in guirlande-schrift op zijn graf geschreven. 
{{Bron|bronvermelding=
*<sup> 1)</sup> De Ballets Russes was een balletgezelschap uit Rusland, gesticht door Sergej Djagilev. Tussen 1909 en 1929 traden de Ballets Russes op in tal van westerse landen.}}
[[Categorie: Literatuur]]
[[Categorie: Schilderkunst]]
[[Categorie: Ballet]]
[[Categorie: Toneel]]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
{{Infobox Bmoc}}
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
{{Infobox Bmoc}}
 
 
 
 
<br/>
 
{{Infobox Bmoc}}
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
||<sup>{{math|i{{=}}1}}</sup>
|}
 
 
 
 
 
 
:{|
|  ||<sub>&nbsp;</sub>
|-
|<big>{{Math|<big>''Ψ'' || {{math|('''''x⃗,t''''')|</big>}}
|-
|  ||<sup></sup>
|}
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
De stad Montfort-L'Amaury in eerbetoon aan Maurice Ravel die in dit huis van 1921 tot 1937 woonde
Ravel se fixa à Montfort-l'Amaury en 1921. Sa maison, le Belvédère, conservée en l'état selon la volonté de son frère, abrite un musée depuis 1971 et fait l’objet d’une inscription auprès des monuments historiques depuis 199459.
Français : Maison dite du Belvédère de Maurice Ravel à Montfort-l'Amaury (Yvelines, France)
Date 20 November 2006
Source Cliché personnel, own work
Author ℍenry Salomé (Jaser !) 08:17, 21 November 2006 (UTC)
Object location
48° 46′ 34.28″ N, 1° 48′ 19.4″ E Kartographer map based on OpenStreetMap. View this and other nearby images on: OpenStreetMap - Google Earth info 
Licensing[edit]
The copyright holder of this work, hereby publish it under the following licenses:
GNU head Permission is granted to copy, distribute and/or modify this document under the terms of the GNU Free Documentation License, Version 1.2 or any later version published by the Free Software Foundation; with no Invariant Sections, no Front-Cover Texts, and no Back-Cover Texts. A copy of the license is included in the section entitled GNU Free Documentation License.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                 
 
 
 
 
 
 
 
<span>
<font>
::<span style="font-size:150%;"><font color=red>OPVS FUNDATUM VATICANVM
:<span style="font-size:150%;"><font color=black>Josephvs Ratzinger - Benedictvs XVI
::<span style="font-size:110%;"><font color=black>- Cooperatores Veritatis - 
</font>
<span>
 
<span>
<font>
::<span style="font-size:150%;"><font color=red>OPUS FUNDUM VATICANUM
:<span style="font-size:150%;"><font color=black>Josephus Ratzinger - Benedictus XVI
::<span style="font-size:110%;"><font color=black>- Cooperatores Veritatis - 
</font>
<span>
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
{{infobox}}
|
<span>
<font>
:<span style="font-size:150%;"><font color=black>''Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.''  
</font>
<span>
|}
 
 
 
 
 
span>
<font>
:<span style="font-size:150%;"><font color=black>''Ook in de bioscoop werden antifascistische acties uitgevoerd''
</font>
<span>
|}
 
Enkele breuken hebben een eigen naam:
* {{vbreuk|2}} [[half]]
* {{vbreuk|4}} [[kwart (breuk)|kwart]]
* {{vbreuk|3|4}} [[driekwart]]
* {{vbreuk|1|1|2}} [[anderhalf]]
 
* '''√<sup>12</sup>''' 
≈12
{{vbreuk|1|1}} = 1
 
* <big>2<sup>{{vbreuk|0|12}}</sup> = 1</big>
* <big>2<sup>{{vbreuk|1|12}}</sup> = 1,059463094</big>
 
* <big>2<sup>{{vbreuk|2|12}}</sup> = 1,122462048</big>
 
 
{{vbreuk|x|4}}
 
    √{{vbreuk|L|C}}
 
 
 
{{infobox}}
|
<span>
<font>
:<span style="font-size:150%;"><font color=blue>''Zijn eerste composities schreef Elgar voor amateurs.''
</font>
<span>
|}
 
{{infobox}}
|
<span>
<font>
:<span style="font-size:150%;"><font color=blue> "''Heeft men een goed boek uitgelezen, dan is het alsof men van een goede vriend afscheid neemt.''"
</font>
<span>
|}
 
[[Categorie: Literatuur]]
[[Categorie: Tijdschrift]]
[[Categorie: Literair genre]]{{infobox}}
|
<font color=black>
<span>
<font>
:<span style=font-size:150%;><font color=blue>''Het ballet veroorzaakte een enorm schandaal. ''
</font>
<span>
|}
 
[[Categorie: Vakliteratuur]]
 
 
{{infobox}}
|
<span>
<font>
:<span style="font-size:150%;"><font color=blue>''Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.''  
</font>
<span>
|}
 
{| class="wikitable"
<span style="font-size:150%;">
<font color=black>
! Op een gegeven moment stelt hij vast,  
dat het een verloren zaak is.
</font>
</span>
|}
 
 
{{infobox}}
|
<font color=blue>
<big>
:''Een streamer bevat een zeer korte''
:''tekst van twee of drie regels.''
</big>
</font>
|}
 
<span style="font-size:150%;">
<font color=blue>
::::*'''Het schrijven van de Magister Ludi aan de Pedagogische Dienst'''  
</font>
</span>
|}
 
{{infobox}}
|
<font color=blue>
:.....''dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst '''Het Kralenspel'''
: ''als eerste verloren zal gaan.''
</font>
|}
 
 
:<code><nowiki>{{Overline| (12)}}</nowiki></code> {{overline|om ergens een lijntje boven te trekken}}
:<code><nowiki>{{Overline|24}}</nowiki></code>
 
''12
''<br/>
{{Overline|''24''}}
 
 
12
<br/>--
<br/>24
 
==Breuken==
 
<!--<math>\mathbb{Z}</math>--> [[Bestand:Zmath.png|9px]]
 
<!--<math>\mathbb{R}</math>--> [[Bestand:Rmath.png|9px]]
 
<!--<math>\mathbb{C}</math>--> [[Bestand:Cmath.png|9px]]
 
 
 
Als dit in een zin staat <!--[[Blackboard bold|<math>\mathbb{N}</math>.]] --> [[Bestand:Nmath.png|10px]]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
{{Breuk|a|b|c}}: a b/c (geheel getal, teller en noemer)
{{Breuk|a|b}}: a/b (teller en noemer)
{{Breuk|a}}: 1/a (alleen noemer)
 
12
<br/>--
<br/>24
 
 
:<code><nowiki>{{Overline|a}}</nowiki></code>
 
 
 
 
''12''
<br/>
{{Overline|''24''}}
 
 
 
 
{{Overline|''a''}}
 
 
 
 
 
:<code><nowiki>{{Overline|24}}</nowiki></code>
''12''
<br/>
<br/>
<br/>In zijn boek:'''Zen en de kunst van het motoronderhoud''' zegt de schrijver ''Robert Pirsing'' onder meer het volgende: ......''Kwaliteit..... je weet toch wat het is, toch weet je niet wat het is. Dat lijkt met zichzelf in tegenspraak, zoals wel meer bij Zen met zichzelf in tegenspraak lijkt te zijn, maar sommige dingen zijn nu eenmaal beter dan andere dingen, dat wil zeggen, hebben meer Kwaliteit. Maar als je probeert te zeggen wat Kwaliteit is, gaat het allemaal als rook de lucht in! Dan is er niets meer om over te spreken. Maar wanneer je niet kunt zeggen wat Kwaliteit is, hoe weet je dan wat het is, of hoe dan zelfs maar dat het bestaat? Waarom zouden mensen anders voor sommige dingen een fortuin willen neertellen, terwijl ze andere dingen op de schroothoop gooien. Kennelijk zijn sommige dingen beter dan andere dingen, maar wat is dat betere? En zo draai je rond, tol je geestelijk rond, en nergens vind je houvast. Wat is in hemelsnaam Kwaliteit? Wat is het? Hoewel van Kwaliteit geen definitie kan worden gegeven, weet je toch wat Kwaliteit is. Als we Kwaliteit zouden definiëren, definiëren we iets geringers dan Kwaliteit zelf. Zo gauw je het probeert te definiëren, wordt het onduidelijk''.
{{Overline|''24''}}
Wat verder zegt Robert Persing in zijn boek:..... ''Wanneer we kunnen aantonen, dat een wereld zonder Kwaliteit niet normaal functioneert, dan hebben we aangetoond dat Kwaliteit bestaat, of het nu gedefinieerd wordt of niet...''
 
{{I =vbreuk|U|R|}}
<br/>
<br/>
<br/>In: '''De rivier die tegen de berg opstroomt''', komt de auteur ''William H. Calvin'' ook op Kwaliteit uit. In zijn boek, houdt hij op soortgelijke wijze als Persing, naast een avontuurlijk reisverslag, beschouwingen over de oorsprong van de aarde en de mens. Zo mijmert hij op de elfde dag van de tocht door de Grand Canyon over de creativiteit en de individualiteit van de mens:''....Mijn voorstelling van het bewustzijn komt erop neer, dat het fundamentele vermogen van de hersenen is om het verleden en de toekomst te simuleren, het vermogen om '''kwaliteitsoordelen''' uit te spreken over alternatieve scenario's, en aan de hand daarvan te selecteren en te kiezen. Ieder van ons heeft een andere verzameling schema's en kwaliteitsoordelen.
In deze theoretische verhandeling, wordt de vergelijking:
<br/>Hoewel sommige kwaliteisoordelen vermoedelijk zijn aangeboren, komen ze voornamelijk voort uit onze ervaring met de buitenwereld, uit het soms op goed geluk proberen of dingen lukken. Zo'n ervaring kan overigens ettelijke keren vervangen zijn, maar maakt deel uit van de in de loop van de jaren opgebouwde kwaliteitsoordelen......''
'''''S''''' = {{vbreuk|'''''A'''''|'''''L'''''}} geïntroduceerd.
==Kwalitatief of kwantitatief?==
<br/>Hierbij is:
Op onze zoektocht naar kwaliteit, is het bijna onmogelijk de grote Franse denker en schrijver ''Alexis Carrel'' te passeren die al in de dertiger jaren in zijn klassiek geworden boek: '''De onbekende mens''' betoogde:  ''....De fout, die verantwoordelijk is voor onze misère, berust op een verkeerde interpretaie van het geniale idee van Galilei. Galilei onderscheidde namelijk de primaire kwaliteiten van de dingen, dimensies en gewicht, die gemakkelijk kunnen worden gemeten, van de secundaire kwaliteiten, vorm of reuk, die niet kunnen worden gemeten. Zo werd het kwantitatieve gescheiden van het kwalitatieve.''  
:*'''''S''''' de stroom
<br/>''Het kwantitatieve, uitgedrukt in mathematische taal, bracht de mensheid de wetenschap. Het kwalitatieve werd hierin helaas sterk verwaarloosd. Het doel van de wetenschap is toch stoffelijk en geestelijk nut voor de mens te zijn, waarbij verwacht zou mogen worden, dat evenveel betekenis wordt gehecht aan gevoelens als aan thermodynamica.......''
:*'''''A''' de spanning
<br/>Een mooie aansluiting hierop vormt een passage uit een jaarverslag van een technisch bedrijf: ''.......De wijze van vervulling zal moeten worden beoordeeld vanuit een systeem van objectieve normen en criteria om de geleverde prestaties te meten. Daarbij is meestal niet zozeer de kwantiteit dan wel de kwaliteit aan de orde. Hiervoor wordt gekeken naar de bijdrage aan bepaalde processen, zorgen voor een goede werksfeer, motiveren van personeel, omgang met collega's, etcetera....''
:*'''''L''''' de weerstand
==Woordkeus==
Later zijn deze letters vervangen door de huidige notatie:
Je kunt momenteel bijna geen technisch blad openslaan, of het woord '''Kwaliteit''' komt je al tegemoet.
'''''I''''' = {{vbreuk|'''''U'''''|'''''R'''''}}
In alle mogelijke omschrijvingen worden er pogingen gedaan iedereen er van te doordringen, dat het zonder kwaliteit maar bitter slecht gesteld is met een product. In allerlei volzinnen wordt de het ons duidelijk gemaakt, dat het zó niet langer kan. In bijna elk artikel en in veel advertenties valt minstens één keer het woord kwaliteit of een afleiding ervan, zoals: ''Dit jaar gaat de kwaliteitsmachine op volle toeren draaien'', en : ''....we zijn op dit moment bezig met het kwaliteismodel, onder het motto: Kwaliteit maak je niet, kwaliteit ben je!'. Tamelijk ver in de woordkeus wordt gegaan in de werving voor een cursus Kwaliteitsmanager: ''Deze cursus is bestemd voor functionarissen die verantwoordelijk zijn voor het invoeren en vastleggen van een gedocumenteerd kwaliteitssysteem. Zij zijn ervoor verantwoordelijk de '''kwaliteiszorgkar''' op de weg te krijgen én te houden!''
 
==Invoering in de praktijk==
sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = sin 32,3122 0 = 0,5345
In de industrie is men al zover gekomen, dat er internationale normen zijn ontwikkeld, als
{{overline|24}}
'''ISO-normen,''' waarin de definities en de systemen zijn vastgelegd die betrekking hebben op de Kwaliteit zoals benaderd door technici, inclusief de beheersing van de bijbehorende processen.
 
<br/>Bij de invoering van wat men nu zo fraai de ''kwaliteisborging'' noemt, waren er nogal wat weerstanden te overwinnen. Veel vaklieden en functionarissen die allang hoog gekwalificeerd werk leverden, werden plotsklaps gedwongen zich te onderwerpen aan een reeks handelingen, die hen bij een eerste kennismaking niet altijd zinvol leken.
==Schrijfwijze==
<br/>Een aardige bijkomstigheid bij de invoering van kwaliteitsborging is, dat dit een uit Japan geïmporteerd artikel is; hetzelfde Japan, dat in de jaren vijftig begon met het importeren van allerlei producten, om deze vervolgens zorgvuldig te imiteren, maar tenslotte zelf creatief aan de gang ging.
Het hoofdtelwoord geeft de [[teller (breuk)|teller]] van een [[breuk (wiskunde)|breuk]] weer, het rangtelwoord de [[noemer]].
<br/>Daar kwam men bij de productie van allerlei apparaten al tamelijk snel tot de conclusie, dat het vaststellen of een aparaat werkte, pas vóór het de fabriek verliet, eigenlijk nogal onlogisch was. In de praktijk kwam zo'n eindcontrole dikwijls neer op het achteraf vaststellen dat er ergens iets goed mis was gegaan tijdens de fabricage. Door nu na elke afgeronde handeling van het productieproces na te gaan, of het gereedgekomen deel nog in orde was, bleek al gauw, dat hiermee kleine en grote rampen konden worden voorkomen, zeker als je bijvoorbeeld auto's aan het produceren bent!
* {{vbreuk|5}} een vijfde, {{vbreuk|7|10}} zeven tiende, {{vbreuk|1|2|6}} een twee zesde.
==Techniek en wetenschap==
* {{vbreuk|11|1|5}} elf en een vijfde, elf een vijfde, of elf gehelen en een vijfde.
Ook in de wetenschap is men druk doende te achterhalen wat Kwaliteit betekent. In een 350 pagina's tellend boek: '''Kwaliteit en Wetenschap''', proberen enkele auteurs erachter te komen wat Kwaliteit voor hen inhoudt en hoe het meetbaar kan worden gemaakt. Dit lokt een dieper graven naar de wortels van Kwaliteit uit. Het meest fundamentele, namelijk dat er zoiets als Kwaliteit bestaat, is daarbij geen punt. Er wordt hierbij een parallel getrokken tussen Kwaliteit in de wetenschap en in de kunst, met een differentiatie naar de natuurwetenschappen en de sociale wetenschappen. Sommige auteurs in het boek geven aan, dat Kwaliteit niet meetbaar is en ook niet bevredigend valt te definiëren. Kwaliteit is voor hen iets ongrijpbaars: hoe harder je probeert het tot meetbare elementen te herleiden, hoe meer de essentie ervan je ontglipt! Je denkt hierbij onmiddellijk aan wat ''Robert Persing'' in zijn boek hierover zei.
----------------------------------------------
<br/>In een ander boek: '''Kwaliteit in ontwikkeling en ontwerp''', wordt nagedacht over de methoden die nodig zijn om de kwaliteit van van ontwerp en ontwerpprocessen te beheersen en continu te verbeteren. Volgens de schrijvers is het begrip Kwaliteit transcedent: ''Iedereen schijnt te weten wat het is, maar het is moeilijk te definiëren. Bovendien is het verwachtingspatroon ten aanzien van Kwaliteit dynamisch: de eisen worden strenger naarmate er beter aan wordt voldaan.''  
Enkele breuken hebben een eigen naam:
<br/>Toch kunnen de auteurs niet nalaten een soort van definitie te geven, waar ze voor zichzelf enige houvast aan ontlenen.
* {{vbreuk|2}} [[half]]
<br/>Weer andere auteurs spreken van een ''kwaliteitsrevolutie''. Deze revolutie heeft niet alleen te maken met de aandacht die dit onderwerp momenteel krijgt, maar ook met de benadering ervan.
* {{vbreuk|4}} [[kwart (breuk)|kwart]]
==Einde van de zoektocht?==
* {{vbreuk|3|4}} [[driekwart]]
Onze zoektocht naar kwaliteit is natuurlijk nog lang niet ten einde, maar heeft toch wel iets opgeleverd, al was het maar, dat we nu een paar kenmerken van het woord '''Kwaliteit''' van elkaar kunnen onderscheiden.  
* {{vbreuk|1|1|2}} [[anderhalf]]
Het is ons bijvoorbeeld duidelijk geworden, dat als koningin Beatrix in haar kerstboodschap van een paar jaar geleden zegt: ''Weliswaar kan toename van welvaart en bezit persoonlijke levensvreugde vergroten, maar daarmee is de kwaliteit van de samenleving nog niet gegarandeerd'', ze natuurlijk totaal iets anders tot uitdrukking brengt, dan wanneer technici pogingen doen de kwaliteit van producten te definiëren!
-------------------------------------------------
Een ''derde'' lijkt een eigen naam te hebben. Het is als breuk een "gewone" combinatie (''derde'' is het rangtelwoord van drie):  
* {{vbreuk|3}} ''een'' derde (dus niet ''eenderde'')
* {{vbreuk|2|3}} ''twee'' derde.
----------------------------------------------------------------
 
{{vbreuk|sina|cosa}}
* {{vbreuk|30-10|5}}
{{vbreuk|60|24/60}}
 
:<big>'''''R<sub>v</sub> = {{vbreuk|1|1R<sub>1</sub> + R<sub>2</sub> +......R<sub>n</sub>}}</big>
 
 
{{vbreuk|5}}
 
{{vbreuk|-|x}}(t)
''
 
 
 
<big>'''''x<sup>→</sup>(t)''''' = '''''v<sup>→</sup> • t''''' + '''''x<sub>0'''''</sub><sup>→</sup> = {{vbreuk|'''''dx<sup>→</sup>|dt'''''}} • '''''t + x<sub>0</sub><sup>→'''''</sup></big>
 
 
 
<big>{{vbreuk|''y(p)|x(p)''}} = {{vbreuk|''K • G(p)|1 + [K • G(p) • H(p)]''}}</big>
 
 
sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = 0 = 0,5345 24
 
sin a = sin 32  + 18 + {{vbreuk|44|60/60}} = sin 32,3122
 
 
 
 
<big>Groter</big>
 
{{infobox}}
|
<big>
''Op een gegeven moment meent hij, dat hij de zin van het Spel dicht is genaderd, maar denkt toch dat hij dit niet tot zijn beroep moet maken.''
</big>
|}
 
23 • 60 • 60 = 82.800
 
 
 
128 <span style="font-size:125%;"><font color=black><sup> 4</sup>/<sub> 7</sub> <sup> 0</sup> </font></span>
<span style="font-size:85%;"><font color=black> '''achtenveertig''' </font></span>achtenveertig
:*<span style="font-size:145%;"><font color=black>''P =  U • I • cos φ''</font></span>
:*<span style="font-size:145%;"><font color=black>''P =  3U<sub> f</sub> • I<sub> f</sub> •  cos φ''</font></span>
waarbij:
:*<span style="font-size:145%;"><font color=black>''U<sub> f</sub> = U<sub> fase</sub> en I<sub> f</sub> = I<sub> fase</sub>''</font></span>
:* P = 3 U<sub> fase</sub>• I <sub> fase</sub> • cos φ
::''Moon River, Goodnight Moon, Moon Cloud, Dark of the Moon''
 
 
 
 
 
 
 
{|
|-
|-
|}
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
[[Afbeelding:Paul Dukas.jpg|thumb|200px|right|]]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
: '''Δ BCD ~ Δ ABC'''
 
<br/>Franciscus 7 feb 2015 12:31 (CET)

Huidige versie van 9 okt 2019 om 19:23










Jean Cocteau

Jean Cocteau in 1923

Jean Maurice Eugène Clément Cocteau (Maisons-Laffitte, 5 juli 1889 – Milly-la-Forêt, 11 oktober 1963) was een Frans dichter, romanschrijver, toneelschrijver, schilder, ontwerper en filmmaker. Cocteau heeft in zijn leven enorm veel geschreven en geproduceerd, en was thuis in bijna alle kunstvormen en was één van de belangrijkste personen binnen het surrealisme.
Zijn bekendste werken zijn het boek Les Enfants terribles (1929), het toneelstuk Les parents terribles en de film La Belle et la Bête (1946).
Cocteau is een tot de verbeelding sprekend kunstenaar. Maar meer nog dan om zijn werk was Cocteau bekend om zijn opmerkelijke leven. Hij omgaf zich met beroemdheden als Sergei Diaghilev van de Ballets Russes, de zangeres Edith Piaf en de schilder Pablo Picasso, en hij raakte geregeld in opspraak vanwege zijn homoseksualiteit en zijn drugsgebruik.

Afkomst en jeugd

Jean Cocteau, zoon van Georges en Eugénie Cocteau, werd op 5 juli 1889 geboren in Maisons-Laffitte, in het noordwesten van het stedelijk gebied van Parijs. Het echtpaar had al twee kinderen: Marthe, geboren in 1877 en Paul, geboren in in 1881.
Het gezin woonde in de winter samen met hun grootouders van moederszijde in een herenhuis in Parijs en in de zomer in Maisons-Laffitte.
Zijn familie was van een solide Parijse bourgeoisie: gecultiveerd, rijk en geïnteresseerd in muziek, schilderkunst en literatuur. Zijn vader - een jurist - tekent uit liefhebberij en op jonge leeftijd begint Jean dat ook te doen. Zijn grootvader is een muziekliefhebber die muzikale sessies in het huis organiseert.

Zijn familie was van een solide Parijse bourgeoisie: gecultiveerd, rijk en geïnteresseerd in muziek, schilderkunst en literatuur

Jean was een verwend maar nerveus kind. Hij had een grillig karakter en was vaak ziek.
De vroegste herinneringen van Cocteau hadden te maken met het theater in populaire vormen, zoals het circus en het ijspaleis, en met serieuze theaters, zoals de tragedies die werden uitgevoerd bij de Comédie-Française.
Op 5 april 1898 - als Jean 9 jaar oud is - pleegt zijn vader zelfmoord. De reden daarvoor is nooit opgehelderd. Het bleef een duister raadsel dat hem altijd blijft achtervolgen en grote invloed op Cocteau heeft uitgeoefend.
In het voorjaar sterft grootmoeder Lecomte. De grootvader blijft bij zijn dochter wonen. Hij zorgt voor Jean en neemt hem elke zondag mee naar concerten op het conservatorium. Op de Wereldtentoonstelling in Parijs van 1900 is Cocteau vol ontzag voor de dansvoorstellingen.
Na een periode van basisonderwijs - die in alle opzichten onder het gemiddelde lag en vaak werd onderbroken door slechte gezondheid - begint hij zijn eerste jaar op de middelbare school aan de Lycée Condorcet. Hij blinkt uit in slechts drie onderwerpen: tekenen, gymnastiek en Duits. Zijn leraren vinden hem intelligent, maar inconsistent, onoplettend en rusteloos.

Eerste publicaties

De toneelspeler Edouard Max introduceerde de 17-jarige Cocteau in de elitewereld van Parijs. Hij organiseerde een séance rond Cocteaus poëzie, waardoor hij in één keer naam maakte. Zonder hem had Cocteau vast nog een lange weg te gaan gehad door al leurende bij uitgevers aan te kloppen.
Cocteau wordt wel gezien als het product van de jaren onmiddellijk voorafgaand aan de Eerste Wereldoorlog; jaren van verfijnde artistieke smaak, zonder politieke onrust. Er heerste een idealistische en optimistische geest in Europa. Die periode werd ook wel de roaring twenties genoemd.
Zijn echte verkenning van de wereld van het theater begon, toen hij met de Ballets Russes 1) in aanraking kwam, geleid door Sergei Diaghilev. Toen Cocteau de wens uitsprak om balletten te maken, daagde Diaghilev hem uit met: "Etonne-moi" ("Verras me").In 1911 schreef hij het libretto voor Le dieu bleu, een ballet voor de Ballets Russes.

Eerste Wereldoorlog

Toen de Eerste Wereldoorlog bezig was, wilde Cocteau het leger in, maar werd afgekeurd. Hij wist een burgerkonvooi te organiseren om aan de frontlinie gewonden op te halen, waarbij hij als chauffeur fungeerde. Dat hield hij vol tot 1917.
Midden in de oorlog kwam Cocteau met Parade uit, een avant-gardeballet, waarvoor onder anderen Pablo Picasso de decorstukken en de kostuums ontwierp en Erik Satie de muziek componeerde. Cocteau en Picasso sloten zich aan bij de groep Ballets Russes van Sergei Diaghilev in Rome om het ballet voor te bereiden. De première van de Parade vond plaats op 18 mei 1917 in het Théâtre de Châtelet. Het publiek en de critici waren meer overbluft dan geërgerd door de muziek van Satie en de sets en kostuums van Picasso. De moderne muziek, het decor, het verhaal; alles was modern en het publiek wist er nog geen raad mee.
Op 12 juli van dat jaar zijn Jean Cocteau, de dichter en schrijver Guillaume Apollinaire en de dichter, schrijver en schilder Max Jacob, getuigen bij het huwelijk van Pablo Picasso en Olga Koklova.

Kritiek

Op een gegeven moment schetst Cocteau in 1919 zijn eigen specifieke kunstgevoel. Ondanks zijn inspanningen om betrokken te worden bij de publicatie van een belangrijk document daarover, wordt Cocteau buitengesloten. In die tijd ook publiceert de schrijver André Gide - een Nobelprijswinnaar - een open brief aan Jean Cocteau in de Nouvelle Revue française waarin hij de dichtbundel Le Cap de Bonne-Espérance (Kaap de Goede Hoop) en het ballet Parade bekritiseert. In hetzelfde artikel citeert Gide Le Coq et le Arlequin (De haan en de harlekijn) als bewijs dat de dichter geen muzikale vaardigheden bezit. Cocteau reageert hierop fel in het literaire tijdschrift Les Ecrits nouveaux , waarop Gide natuurlijk terugschiet. Voor Cocteau sluit deze vervelende polemiek tijdelijk de deur naar de Nouvelle Revue française , waarvoor hij bijdragen leverde.

Productie

In 1920 ontmoet hij de zestienjarige Raymond Radiguet, wat uitgroeit tot een liefdesverhouding. In datzelfde jaar wordt Cocteau de verdediger en grote inspirator van jonge musici, die al snel bekendheid verwerven als de "Groupe de Six". Hij brengt juni en het grootste deel van juli door in Londen met Darius Milhaud om de Engelse productie van Le Bœuf sur le toit in het London Coliseum te verfijnen. In oktober komt Cocteau uit met het boek Thomas l'imposteur (Thomas de bedrieger), waar in 1964 ook een film van is gemaakt.
Op 12 december sterft Radiguet bij gebrek aan onvoldoende medische begeleiding aan tyfus. De totaal ingestorte Cocteau woont de begrafenis niet bij. Enige tijd later nemen Serge Diaghilev, Auric en Poulenc een radeloze Cocteau mee naar Monte-Carlo. Ze geven hem de raad om troost te zoeken in de opium, wat bij Cocteau tot verslaving leidt. Intussen werkt hij aan plannen voor het ballet Le Train bleu. In 1925, ondergaat Cocteau - op aandringen van vrienden - een behandeling voor zijn opiumverslaving in de Clinique des Thermes Urbains.

Een periode van intense creativiteit volgt waarin veel werk van hem wordt gepubliceerd

Een periode van intense creativiteit volgt waarin veel werk van hem wordt gepubliceerd. In het jaar daarna schrijft hij het libretto voor de opera-oratorium Oedipus Rex voor Stravinsky die vanaf half januari aan de muziek werkt. In mei 1927 was de première, waarbij het werk niet onverdeeld gunstig werd ontvangen. In december vond in de Galerie des Quatre Chemins een tentoonstelling van ongewone objecten en tekeningen plaats met de titel Poésie plastique (Gebeeldhouwde poëzie). Het was een eerste pogingen van Cocteau tot creatie van een moderne post-kubistische kunst in Frankrijk Op 16 december 1927 première van de opera Pauvre matelot (The Poor Sailor), met muziek van Darius Milhaud. Cocteau voltooit La voix humaine (The Human Voice) en schrijft Le Livre blanc (The White Book). Op 28 december gaat de opera Antigone in première in het Théâtre de la Monnaie in Brussel met muziek van Arthur Honneger. Eind november 1928 checkt hij in bij een kliniek in Saint-Cloud in voor een nieuwe poging tot afkicken. 1929 Maakt tekeningen, begint aan het boek Opium, journal d'une désintoxication en schrijft in drie weken Les Enfants terribles (Children of the Game), dat zeer gunstig wordt ontvangen. In het boek Opium beschrijft Cocteau's het herstel van zijn verslaving aan opium. Eind augustus 1931 blijkt hij besmet te zijn met tyfus en moet hij veertig dagen in een kliniek doorbrengen. Kort daarop begon hij weer met opium te roken. In 1933 ondergaat hij weer een kuur om daar van af te raken. Terwijl ze audities houden voor Oedipus Rex, merkt Cocteau Jean Marais op, en geeft hem een rol in het koor.

Cineast

Cocteau debuteerde pas op de relatief late leeftijd van 41 jaar als cineast. Cinema was destijds nog relatief jong, maar de regels van het medium leken al vast te liggen. Cocteau ging echter dapper en volstrekt autodidact zijn eigen koers, en heeft vervolgens een klein maar interessant oeuvre bij elkaar gefilmd. Zijn films worden tegenwoordig nog steeds bekeken en gewaardeerd vanwege hun unieke stijl en sfeer. La Belle et la Bête, Orphée en andere films waren succesvol De film Orphée uit 1950 wordt algemeen beschouwd als zijn meesterwerk. Het is een zichzelf mythologiserend portret van de gekwelde kunstenaar, die te kampen heeft met innerlijke demonen, zijn schrijverschap, liefde, dood en de confrontatie met zijn publiek.

Laatste jaren

Tijdens de herfst van zijn leven leidt Cocteau een betrekkelijk rustig bestaan. Hij komt met name in het nieuws door zijn toetreding tot de Académie Francaise in 1955 en de fresco’s die hij schildert in plaatsen aan de Côte d’Azur.
Hoewel hij op hoge leeftijd is, komt zijn dood toch nog vrij onverwacht. In oktober 1963 serft hij in Milly-la-Forêt. Cocteau ligt begraven in het kleine kapelletje van Milly-la-Forêt, een dorpje nabij Fontainebleau. Je reste avec vous staat in guirlande-schrift op zijn graf geschreven.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

  • 1) De Ballets Russes was een balletgezelschap uit Rusland, gesticht door Sergej Djagilev. Tussen 1909 en 1929 traden de Ballets Russes op in tal van westerse landen.
rel=nofollow














Dit is een artikel uit de serie:
Bekende melodie,
onbekende componist
Si j'etais Roi
Menuet, Kwintet opus 13, nr. 5
Le Calife de Bagdad
On hearing the first Cukoo in Spring
Berceuse de Jocelyn
Plaisir d' Amour
Die lustigen Weiber von Windsor
De Urendans, La Giaconda
Dona Diana, Moretto









































































Dit is een artikel uit de serie:
Bekende melodie,
onbekende componist
Si j'etais Roi
Menuet, Kwintet opus 13, nr. 5
Le Calife de Bagdad
On hearing the first Cukoo in Spring
Berceuse de Jocelyn
Plaisir d' Amour
Die lustigen Weiber von Windsor
De Urendans, La Giaconda
Dona Diana, Moretto




Dit is een artikel uit de serie:
Bekende melodie,
onbekende componist
Si j'etais Roi
Menuet, Kwintet opus 13, nr. 5
Le Calife de Bagdad
On hearing the first Cukoo in Spring
Berceuse de Jocelyn
Plaisir d' Amour
Die lustigen Weiber von Windsor
De Urendans, La Giaconda
Dona Diana, Moretto


























||i=1 |}




 
Ψ (x⃗,t)

















De stad Montfort-L'Amaury in eerbetoon aan Maurice Ravel die in dit huis van 1921 tot 1937 woonde Ravel se fixa à Montfort-l'Amaury en 1921. Sa maison, le Belvédère, conservée en l'état selon la volonté de son frère, abrite un musée depuis 1971 et fait l’objet d’une inscription auprès des monuments historiques depuis 199459. Français : Maison dite du Belvédère de Maurice Ravel à Montfort-l'Amaury (Yvelines, France) Date 20 November 2006 Source Cliché personnel, own work Author ℍenry Salomé (Jaser !) 08:17, 21 November 2006 (UTC) Object location 48° 46′ 34.28″ N, 1° 48′ 19.4″ E Kartographer map based on OpenStreetMap. View this and other nearby images on: OpenStreetMap - Google Earth info Licensing[edit] The copyright holder of this work, hereby publish it under the following licenses: GNU head Permission is granted to copy, distribute and/or modify this document under the terms of the GNU Free Documentation License, Version 1.2 or any later version published by the Free Software Foundation; with no Invariant Sections, no Front-Cover Texts, and no Back-Cover Texts. A copy of the license is included in the section entitled GNU Free Documentation License.


























OPVS FUNDATUM VATICANVM
Josephvs Ratzinger - Benedictvs XVI
- Cooperatores Veritatis -

OPUS FUNDUM VATICANUM
Josephus Ratzinger - Benedictus XVI
- Cooperatores Veritatis -









Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.



span>

Ook in de bioscoop werden antifascistische acties uitgevoerd

|}


Enkele breuken hebben een eigen naam:

  • 12

≈12  1 /1 = 1

  • 2 0 /12 = 1
  • 2 1 /12 = 1,059463094
  • 2 2 /12 = 1,122462048


 x /4

 L /C 


Zijn eerste composities schreef Elgar voor amateurs.

"Heeft men een goed boek uitgelezen, dan is het alsof men van een goede vriend afscheid neemt."

Het ballet veroorzaakte een enorm schandaal.


Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

Op een gegeven moment stelt hij vast,

dat het een verloren zaak is.


Een streamer bevat een zeer korte
tekst van twee of drie regels.

  • Het schrijven van de Magister Ludi aan de Pedagogische Dienst

|}

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel
als eerste verloren zal gaan.


{{Overline| (12)}} om ergens een lijntje boven te trekken
{{Overline|24}}

12
24


12
--
24

Breuken

 
Bestand:Rmath.png 
 


Als dit in een zin staat






a bc: a b/c (geheel getal, teller en noemer) ab: a/b (teller en noemer) 1a: 1/a (alleen noemer)

12
--
24


{{Overline|a}}



12
24



a



{{Overline|24}}

12
24

Sjabloon:I =vbreuk
In deze theoretische verhandeling, wordt de vergelijking: S =  A /L geïntroduceerd.
Hierbij is:

  • S de stroom
  • A de spanning
  • L de weerstand

Later zijn deze letters vervangen door de huidige notatie: I =  U /R

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = sin 32,3122 0 = 0,5345 24

Schrijfwijze

Het hoofdtelwoord geeft de teller van een breuk weer, het rangtelwoord de noemer.

  •  1 / 5  een vijfde,  7 /10 zeven tiende, 1  2 /6 een twee zesde.
  • 11  1 /5 elf en een vijfde, elf een vijfde, of elf gehelen en een vijfde.

Enkele breuken hebben een eigen naam:


Een derde lijkt een eigen naam te hebben. Het is als breuk een "gewone" combinatie (derde is het rangtelwoord van drie):

  •  1 / 3  een derde (dus niet eenderde)
  •  2 /3 twee derde.

 sina /cosa

  •  30-10 /5

 60 /24/60

Rv =  1 /1R1 + R2 +......Rn


 1 / 5 

 - /x(t)


x(t) = v • t + x0 =  dx /dtt + x0


 y(p) /x(p) =  K • G(p) /1 + [K • G(p) • H(p)]


sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = 0 = 0,5345 24

sin a = sin 32 + 18 +  44 /60/60 = sin 32,3122



Groter

Op een gegeven moment meent hij, dat hij de zin van het Spel dicht is genaderd, maar denkt toch dat hij dit niet tot zijn beroep moet maken.

23 • 60 • 60 = 82.800


128 4/ 7 0 achtenveertig achtenveertig

  • P = U • I • cos φ
  • P = 3U f • I f • cos φ

waarbij:

  • U f = U fase en I f = I fase
  • P = 3 U fase• I fase • cos φ
Moon River, Goodnight Moon, Moon Cloud, Dark of the Moon




































Δ BCD ~ Δ ABC


Franciscus 7 feb 2015 12:31 (CET)