Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Luigi Boccherini
| Luigi Boccherini | ||
| ||
| Luigi Boccherini omstreeks 1765 ( onbekende schilder ) | ||
| Achtergrondinformatie | ||
| Volledige naam | Luigi Rodolfo Boccherini | |
| Geboren | 19 februari 1743, Lucca in Italië | |
| Overleden | 28 mei 1805, Madrid | |
| Origine |  Italië
| |
| Genre(s) | Klassiek, kamermuziek | |
| Beroep(en) | Componist, cellist | |
| Instrument(en) | Cello | |
| Dit is een artikel uit de serie: Bekende melodie, onbekende componist |
|---|
Luigi Rodolfo Boccherini (Lucca, 19 februari 1743 – Madrid, 28 mei 1805) was een Italiaanse componist en cellist.
Boccherini componeerde een grote hoeveelheid kamermuziek, inclusief ruim honderd strijkkwintetten voor twee violen, viola en twee celli, bijna 100 kwartetten voor strijkers en een aantal trio's voor strijkers, en sonates. Zijn composities voor orkest bevatten onder meer symfonieën en celloconcerten.
In dit menuet laat Boccherini met eenvoudige middelen en een steeds terugkerend thema, prachtige muziek horen.
|
Levensloop
Boccherini kreeg zijn eerste muziek lessen van zijn vader, die een contrabassist was. Als 14 jarige ging hij in 1757 naar Rome voor verder muziekonderricht. Na zijn opleiding keerde hij terug en werd hij cellist in het plaatselijke theaterorkest in Lucca.
In 1769 vestigde Boccherini zich in Madrid en later trad in dienst van Frederik Willem II, koning van Pruisen, die hem in 1786 aanstelde tegen een vast jaarsalaris. In datzelfde jaar kwam hij in aanraking met de hertog van Benavente Ossuna, die een privéorkest bezat en waar de meest succesvolle en populaire werken van die tijd op de talrijke muzikale soirees werden uitgevoerd.
Hoewel Boccherini veel succes had en een redelijk goed inkomen had, overleed hij desondanks in grote armoede op 28 mei 1805 in Madrid op 62-jarige leeftijd. Op 1 juni werd hij begraven in de Basiliek van St. Michaël in Madrid. In 1927 werd, onder het bewind van Benito Mussolini, Boccherini herbegraven in de Kerk van St. Franciscus in Lucca, zijn geboorteplaats.
Trivia
In The Ladykillers - een film uit 1955 van Alexander Mackendrick met onder meer Alec Guinness en Peter Sellers, gaat het om een stel bankrovers, die hun plan om een bank te beroven op hun gemak willen uitwerken. Zij nemen daarom intrek bij een oude, eenzame dame die achteraf echter niet zo naïef blijkt te zijn als zij veronderstellen. Om hun plannen te camoufleren, doen zij zich voor als amateurmusici, die het beroemde Menuet van Boccherini aan het instuderen zijn. Met behulp van een grammofoonplaat lijkt het alsof zij aan het musiceren zijn. Enkele leden van het stel kunnen doorgaan voor van alles, maar zeker niet voor musici. Als de plannen zijn uitgewerkt, de beroving is geslaagd en de bankbiljetten zijn verstopt in een cellokoffer, gaat het echter mis. Eén van de bankrovers verliest namelijk uit de uitpuilende koffer een paar bankbiljetten op de stoep van de oude dame, die gelijk door heeft wat er is gebeurd. Degene die uiteindelijk triomfeert is de oude dame.
Externe links
|
(en) Partituren van Boccherinis muziek op International Music Score Library Project |
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Luigi Boccherini op Wikimedia Commons.
Q189766 (reasonator)