Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Bruno Yammine
Bruno B. Yammine (Leuven, 9 november 1980) is een Belgische historicus en politicus.
Levensloop
Yammine volbracht zijn middelbare studies aan het Sint-Pieterscollege in Leuven (retorica 1998). Hij behaalde het licentiaat in de geschiedenis aan de Katholieke Universiteit Leuven in 2003 [1].
Op 9 september 2010 verdedigde hij zijn doctoraatsthesis, over het onderwerp Drang nach Westen. De ideologische basis van de Duitse Flamenpolitik (1870-1914), met professor Louis Vos als promotor. Hij behaalde hiermee het diploma van doctor in de geschiedenis [2].
Belgische Unie
Yammine is één van de ideologen van de Belgische Beweging die opkomt voor het herstel van de unitaire staat. Hij is dan ook vaak kritisch over gematigde, (con)federalistische organisaties zoals de vzw B Plus [3]. Het is nochtans bij deze beweging voor een vernieuwd federaal België dat hij in 2001 zijn politieke activiteiten aanvatte. In 2002 richtte hij de politieke partij Belgische Unie - Union Belge (BUB) mee op. In 2003 was hij kandidaat voor de Kamerverkiezingen in het arrondissement Leuven voor de BUB[4] Hij stond als titularis en opvolger op de lijst. In totaal behaalde hij toen 245 stemmen. In 2004 stelde hij zich opnieuw kandidaat bij de Vlaamse verkiezingen van dat jaar. Hij trok toen de lijst van BUB in Vlaams-Brabant en wist 643 kiezers te overtuigen een stem op zijn naam uit te brengen.
Als stunt vroeg hij aan prins Laurent om zich verkiesbaar te stellen op de lijst in Vlaams-Brabant. De prins bedankte vriendelijk. [5].
Hij is een Belgisch unitarist en is coördinator van de studiedienst van de Belgische politieke partij BUB. Zijn uitspraken kunnen nogal scherp en controversieel zijn. Voor de verspreiding van zijn boodschap en overtuigingen maakt hij intensief gebruik van de nieuwe communicatiemiddelen, zoals Facebook, Twitter en zijn blog.
Heel-Nederland
Yammine is naast Belgischgezind ook een sterk voorstander van een Heel-Nederlands gedachtengoed dat streeft naar een verdere politieke integratie van België, Nederland en Luxemburg. Zo is hij lid van de Werkgemeenschap de Lage Landen, van het comité voor een nieuwe Benelux en van de actiegroep Dietsland-Europa. Vanaf 2005 behoort hij tot de redactie van Delta, het tijdschrift van de Werkgemeenschap de Lage Landen.
Flamenpolitiek
Met het oog op het behalen van een doctoraat, spitste Yammine zijn geschiedkundig onderzoek toe op de Duitse politiek ten aanzien van Vlaanderen, die bekend staat onder de naam van Flamenpolitik en die al vanaf minstens 1870 tot de belangstelling van sommige Duitse politici en denkers behoorde, met het vooruitzicht op verdere uitbreiding van het Duitse Rijk in Westelijke richting. De eerste concrete stappen hiertoe werden gezet tijdens de Eerste wereldoorlog, toen de Flamenpolitik van de bezetter er op gericht was de Belgische staat te ontwrichten door te spelen op de gevoeligheden tussen Vlamingen en Walen en met het doel de Vlaamse Beweging te winnen voor het ideaal van een Duits ‘Mitteleuropa’.
Het onderzoek van Yammine toont aan dat de ideologische basis voor de 'Flamenpolitik' al in de negentiende eeuw gelegd werd. Duitse nationalisten pleitten toen voor een uitbreiding van de grenzen en de annexatie van gebieden waar zogenaamd etnische Duitsers woonden. Maar ook strategische motieven, zoals een betere kustlijn, moedigden de verovering naar het Westen aan. In de praktijk speelden de Duitsers in op enkele Vlaamse verlangens met de vernederlandsing van de Gentse universiteit, de bestuurlijke scheiding van 1917 en de uitbreiding van de taalwetgeving in het onderwijs. Ze konden hiervoor rekenen op meewerkende Vlamingen, de zogenaamde activisten. De ware doelstelling werd zorgvuldig verzwegen, zodat de Vlamingen konden denken dat de Duitsers Vlaanderen wilden 'bevrijden' van het Franstalige overwicht.
Het gaat om omstreden punten uit de Belgisch-Vlaamse en Duitse geschiedenis, waarop de studie van Yammine dieper ingaat. Het Davidsfonds, uitgever van de studie, heeft aangekondigd dat Drang nach Westen, "als wetenschappelijk onderbouwde studie, een nieuw licht zal werpen op een heikel en controversieel onderwerp". [6].
Publicaties
Politiek
- (samen met Hans Van de Cauter) Een nieuw unitair België, e-boek, februari 2010, 390 blz., Volledige tekst
Historisch onderzoek
- De "Flamenpolitik", breuk of continuïteit in de Duitse politiek? Nieuw licht op het tijdschrift "Germania" (1898-1905), in: Wetenschappelijke tijdingen op het gebied van de geschiedenis van de Vlaamse Beweging, 2009, blz. 214-263
- Dagen van bloed en tranen. De Volksgazet en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, in: Brood en rozen, Tijdschrift voor de geschiedenis van de sociale bewegingen, 2010, blz. 5-29
- Drang nach Westen. De fundamenten van de Duitse Flamenpolitik (1870-1914), Leuven, Davidsfonds, 2011, ISBN: 978 90 5826 804 4
Referenties
- º B. YAMMINE, Anti-Sovjetpropaganda in de Belgische pers, onuitgegeven licentiaatsverhandeling, Leuven, 2003
- º http://www.kuleuven.be/doctoraatsverdediging/cm/3H08/3H080207.htm
- º http://www.bloggen.be/bruno232/archief.php?ID=1148345
- º http://verkiezingen2003.belgium.be/electionshome/nl/preferred/chamber/preferred_p2032_e3019.html.
- º Het Nieuwsblad , Belgische Unie voor het eerst naar Vlaamse verkiezingen, dinsdag 15 juni 2004
- º Pieter VAN HEES, Flamenpolitik, in: Nieuwe encyclopedie van de Vlaamse Beweging, Tielt, 1997, blz. 1155