Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Bruno Yammine

Uit Wikisage
Versie door O (overleg | bijdragen) op 29 apr 2020 om 00:52 (https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bruno_Yammine&oldid=53492417 28 mrt 2019 en 5 okt 2017)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Bruno Yammine (Leuven, 9 november 1980) is een Belgische historicus en auteur.

Opleiding

Yammine bezocht het Sint-Pieterscollege in Leuven (retorica 1998). Hij behaalde het licentiaat in de geschiedenis aan de Katholieke Universiteit Leuven in 2003.[1]

Op 9 september 2010 verdedigde hij zijn proefschrift, over het onderwerp Drang nach Westen. De ideologische basis van de Duitse Flamenpolitik (1870-1914), met professor Louis Vos als promotor. Hij behaalde hiermee het diploma van doctor in de geschiedenis.[2]

Flamenpolitik

Met het oog op het behalen van een doctoraat, spitste Yammine zijn geschiedkundig onderzoek toe op de Duitse politiek ten aanzien van Vlaanderen, die bekendstaat onder de naam van Flamenpolitik en die al vanaf minstens 1870 tot de belangstelling van sommige Duitse politici en denkers behoorde, met het vooruitzicht op verdere uitbreiding van het Duitse Rijk in Westelijke richting. De eerste concrete stappen hiertoe werden gezet tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen de Flamenpolitik van de bezetter er op gericht was de Belgische staat te ontwrichten door in te spelen op de gevoeligheden tussen Vlamingen en Walen en met het doel de Vlaamse Beweging te winnen voor het ideaal van een Duits ‘Mitteleuropa’.

Het onderzoek van Yammine toont aan dat de ideologische basis voor de 'Flamenpolitik' al in de negentiende eeuw gelegd werd. Duitse nationalisten pleitten toen voor een uitbreiding van de grenzen en de annexatie van gebieden waar zogenaamd etnische Duitsers woonden. Maar ook strategische motieven, zoals een strategisch beter gelegen kustlijn, moedigden de verovering naar het Westen aan. In de praktijk speelden de Duitsers in op enkele Vlaamse verlangens door de vernederlandsing van de Gentse universiteit, de bestuurlijke scheiding van 1917 en de uitbreiding van de taalwetgeving in het onderwijs. Ze konden hiervoor rekenen op meewerkende Vlamingen, de zogenaamde activisten. De ware doelstelling werd zorgvuldig verzwegen, zodat de Vlamingen konden denken dat de Duitsers Vlaanderen wilden 'bevrijden' van het Franstalige overwicht.

Het gaat om omstreden punten uit de Belgisch-Vlaamse en Duitse geschiedenis, waarop de studie van Yammine dieper ingaat. 'Drang nach Westen' gaat op zoek naar het ontstaan, de achtergronden en de oorzaken van de Flamenpolitik. Hierbij wordt aandacht geschonken aan het activisme en de Vlaamse Beweging, maar ook aan de situatie in Nederland en aan de Duitse geopolitiek in andere landen.

Het Davidsfonds, uitgever van de studie, kondigde aan dat Drang nach Westen, "als wetenschappelijk onderbouwde studie, een nieuw licht zal werpen op een heikel en controversieel onderwerp".[3]

Politiek standpunt

Yammine is actief in de Belgische Beweging die opkomt voor het herstel van de unitaire staat van vòòr de eerste staatshervorming van 1970, die door Yammine vanwege de ongrondwettelijke totstandkoming als illegaal beschouwd wordt. Yammine is vaak kritisch over gematigde, (con)federalistische organisaties zoals de vzw B Plus[4] waar hij in 2001 eerst deel van uitmaakte. In 2002 richtte hij de politieke partij Belgische Unie - Union Belge (BUB) mee op. Hij was kandidaat voor de BUB in 2003 bij de Kamerverkiezingen in het arrondissement Leuven[5] en in 2004 bij de Vlaamse verkiezingen. Hij haalde 245 stemmen in 2003 en 643 stemmen in 2004. Als stunt vroeg zijn partij (maar hij niet persoonlijk) in 2004 aan prins Laurent om zich verkiesbaar te stellen op de lijst in Vlaams-Brabant. De prins bedankte vriendelijk..[6] Yaminne is een Belgisch unitarist, lid van de studiedienst van BUB.

Publicaties

  • Anti-Sovjetpropaganda in de Belgische Pers (1941-1944), Onuitgegeven Licentiaatsverhandeling (2 dln.), Leuven, 2003
  • De "Flamenpolitik", breuk of continuïteit in de Duitse politiek? Nieuw licht op het tijdschrift "Germania" (1898-1905), in: Wetenschappelijke tijdingen op het gebied van de geschiedenis van de Vlaamse Beweging, 2009, blz. 214-263
  • Van Flamenpolitik naar Niederlandepolitik, in: Handelingen der Koninklijke Zuid-Nederlandse Maatschappij voor Taal-Letterkunde en Geschiedenis, LXII, 2009, blz. 209-230
  • Dagen van bloed en tranen. De Volksgazet en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, in: Brood en rozen, Tijdschrift voor de geschiedenis van de sociale bewegingen, 2010, blz. 5-29
  • (samen met Hans Van de Cauter) Een nieuw unitair België, e-boek, februari 2010, 390 blz., Volledige tekst
  • Boekbespreking: Stéphanie Burgaud, La politique russe de Bismarck et l'unification allemande. Mythe fondateur et réalités politiques (Straatsburg, 2010), in: Belgisch Tijdschrift voor Filologie en Geschiedenis/Revue Belge d'Histoire et de Philologie, jg. 88, 2010, nr. 4, blz. 1386-1388
  • Drang nach Westen, de ideologische basis van de Duitse Flamenpolitiek (1870-1914), in: Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste Geschiedenis, 2011, blz. 259-266
  • Boekbespreking: Paul Delforge, La Wallonie et la Première Guerre Mondiale, pour une administration de la séparation administrative (Namen, 2008), in: Cahiers d'Histoire du Temps Présent/Bijdragen tot de Eigentijdse Geschiedenis, 2011, nr. 2, blz. 229-236
  • Drang nach Westen. De fundamenten van de Duitse Flamenpolitik (1870-1914), Leuven, Davidsfonds, 2011, ISBN 978 90 5826 804 4
  • "Honderden keren probeerden de Walen ons ervan te overtuigen dat er geen Vlamingen meer waren....": De "zaak-Buisset" en de Duitse oorlogspropaganda (1914-1915) , in: Wetenschappelijke tijdingen op het gebied van de geschiedenis van de Vlaamse Beweging, 2012, nr. 3, blz. 233-256
  • De "Flamenpolitik" als continuïteit van de Duitse geopolitiek voor en tijdens de Eerste Wereldoorlog , in: Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste Geschiedenis XLIII, 2013, 2/3, pp. 12-45
  • "Flamenpolitik" en activisme: Duitsland tegenover de Nederlanden en de Vlaamse Beweging, in: Vlaams Marxistisch Tijdschrift, jg. 48, 2014, nr. 4, pp. 15–27
  • Het Vlaams-nationalistische beeld van de geschiedenis: feit of fictie?, in: Marxistische Studies, nr. 106, 2014, pp. 50-61
  • De Flamenpolitik, instrument van het Duitse imperialisme, in: J.R. Pauwels, De Groote Klassenoorlog (1914-1918), Berchem, 2014, pp. 583-604
  • Boekbespreking Lode Wils, Onverfranst, Onverduitst ? Flamenpolitik, Activisme, Frontbeweging (Kalmthout, 2014), in: Belgisch Tijdschrift voor Nieuwste Geschiedenis, nr. 2/3, 2015, pp. 332-336
  • Nieuw licht op de Duitse propaganda tijdens de Eerste Wereldoorlog. De genese van het controversiële pamflet 'La Politique Belge après la crise', Wetenschappelijke tijdingen op het gebied van de geschiedenis van de Vlaamse Beweging, 2017, nr. 3, blz. 224-262
  • Wist u dat vandaag, 100 jaar geleden, Vlaanderen de onafhankelijkheid uitriep?, VRT NWS, 21 december 2017.

Literatuur

  • Frans-Jos VERDOODT, Zo dan, beste vriend, enkele herinneringen. Ik vul ze nog aan wanneer mij nieuwe feiten door het hoofd gaan., in: ADVN-Mededelingen, derde trimester 2009
  • Lode WILS, Signalement van: Drang nach Westen. De fundamenten van de Duitse Flamenpolitik (1870-1914) / Bruno Yammine (2011), WT, jg. 71, nr. 2, 2012, blz. 188-189
  • Frans-Jos VERDOODT, Toen de zon nog scheen over de vlasakkers van Vlaanderen, in: ADVN-Mededelingen, derde trimester 2012

Referenties

rel=nofollow