Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Massimo Introvigne
Massimo Introvigne (Rome, 14 juni 1955) is een Italiaans socioloog en jurist.
Massimo Introvigne is hoogleraar godsdienstsociologie aan de Pauselijke Salesiaanse Universiteit, voormalig hoogleraar godsdienst aan het Pauselijk Atheneum Regina Apostolorum, stichtend directeur van het Centrum voor Studies over Nieuwe Religies (CESNUR), Uitvoerend secretaris van de Piedmont Society for the Sociology of Religion, voormalig vertegenwoordiger van de OVSE-voorzitter ter bestrijding van racisme, vreemdelingenhaat en discriminatie van christenen en van andere religies.
Introvigne schreef ongeveer 60 boeken in het Italiaans en meer dan 100 artikelen in wetenschappelijke tijdschriften over onderwerpen als nieuwe religieuze bewegingen, religieus pluralisme in de moderne samenleving en moderne westerse esoterie. Verschillende van zijn boeken zijn vertaald en gepubliceerd in het Engels, Duits, Frans, Spaans en andere talen. Hij is coauteur van de bekroonde Enciclopedia delle Religioni in Italia (Encyclopedie van religies in Italië), lid van de redactieraad van het wetenschappelijke tijdschrift Interdisciplinary Journal of Religions (uitgegeven door Baylor University) en was lid van de redactieraad van Nova Religio.
In 1972 sloot hij zich aan bij de conservatieve katholieke groep Alleanza Cattolica. Van 2008 tot 2016 was hij vice-president van deze groep.
In 1975 gradueerde Introvigne af aan de Pauselijke Gregoriaanse Universiteit met een bachelordiploma (Laurea) in de filosofie. In 1979 promoveerde hij aan de Universiteit van Turijn met een proefschrift over de rechtsfilosofie I due principi di giustizia nella teoria di Rawls (De twee rechtvaardigheidprincipes volgens de theorie van Rawls). Van 1979 tot 1985 gaf hij les aan het Juridisch Instituut van de Universiteit van Turijn. Introvigne doceerde sociologie en de geschiedenis van religieuze stromingen aan de theologische faculteiten van de Pauselijke Universiteit van Santa Croce en het Pauselijke Athenaeum Regina Apostolorum, evenals sociologie aan de Università Europea di Roma.
In 1988 was hij medeoprichter van het Centrum voor Studies over Nieuwe Religies (CESNUR), waarvan hij sindsdien directeur is.
Kritiek op de Da Vinci Code
Sinds 2005 is Introvigne uitgegroeid tot een van de belangrijkste critici van de bestseller The Da Vinci Code van de Amerikaanse romanschrijver Dan Brown, zowel met het boek Gli Illuminati e il Priorato di Sion (De Illuminati en de Priorij van Sion) als met tientallen conferenties in heel Italië en in het buitenland. Introvigne’s boek is ook vertaald in het Frans, Spaans en Kroatisch.
In 2009 en 2010 zette Introvigne zijn kritiek op Dan Brown verder met een artikelenreeks en vervolgens met het boek Il simbolo ritrovato (Het teruggevonden symbool) (2010), waarin hij Browns roman The Lost Symbol aan de kaak stelt wegens ongunstige vooroordelen jegens de Katholieke Kerk ten gunste van de vrijmetselarij. Dan Brown zelf verklaarde in een interview dat Introvigne’s bezwaar overeenkomt met de werkelijkheid dat hij veel welwillender staat tegenover de vrijmetselarij dan tegenover het Vaticaan.
Vanaf 2012 werd Introvigne vermeld als een „uitgenodigde professor in de sociologie van religieuze bewegingen” aan de Salesiaanse Pauselijke Universiteit in Turijn.
Ook sinds 2012 is hij voorzitter van het nieuw opgerichte Observatorium voor Godsdienstvrijheid dat is opgericht door het Italiaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken en is hij in verschillende Europese landen opgetreden als adviseur over nieuwe religieuze bewegingen voor regeringen, wetshandhavingsinstanties en kerken.
Vanaf 2018 was Introvigne hoofdredacteur van het een online publicatie over religie en mensenrechten, Bitter Winter, dat wordt uitgegeven door CESNUR.
Introvigne is een voorstander van de theorie van de religieuze economie, ontwikkeld door Rodney Stark.
Naast zijn moedertaal Italiaans spreekt hij Engels, Spaans en Frans.
Werken (selectie)
Introvigne schreef meer dan 70 boeken. Enkele titels zijn:
- Le nuove religioni, Milano, SugarCo, 1989.
- Il cappello del mago, Milano, SugarCo, 1990.
- I nuovi movimenti religiosi: Sètte cristiane e nuovi culti, Editrice Elle Di Ci, 1990, ISBN 88-01-14260-9
- Il ritorno dello gnosticismo (Nuove spiritualità), SugarCo, 1993, ISBN 88-7198-216-9
- I nuovi culti: Dagli Hare Krishna alla Scientologia (Uomini e religioni), Mondadori, 1ª ed. Oscar Uomini e religioni, 1990, ISBN 88-04-34057-6.
- La Stirpe di Dracula. Indagine sul Vampirismo dall’Antichità ai Nostri Giorni, Mondadori, 1997.
- Il satanismo (Collana religioni e movimenti), Elle Di Ci, 1997, ISBN 88-01-00799-X.
- Il vampiro oggi, in Vampiri. Miti, leggende, letteratura, cinema, fumetti, multimedialità; Milano, Editrice Nord, 1998. ISBN 978-88-429-1059-6
- I Testimoni di Geova già e non ancora, Elledici, Leumann 2002, ISBN 88-01-02375-8.
- Gli Illuminati e il Priorato di Sion, Piemme, 2005, ISBN 88-384-1047-X.
- Il dramma dell’Europa senza Cristo, Sugarco, 2006, Milano, ISBN 88-7198-513-3.
- Attacco a Benedetto XVI. Il papa, la pedofilia e il documentario «Sex, crimes and the Vatican», Fede & Cultura, Verona, 2007 ISBN 978-88-89913-48-2.
- Il segreto dell’Europa, Sugarco, 2008, Milano, ISBN 978-88-7198-540-4.
- Una battaglia nella notte. Plinio Corrêa de Oliveira e la crisi del secolo XX nella Chiesa, Sugarco, 2008, Milano, ISBN 978-88-7198-564-0.
- I satanisti. Storia, riti e miti del satanismo, Sugarco, 2010, Milano, ISBN 978-88-7198-587-9.
- Il simbolo ritrovato. Massoneria e società segrete: la verità oltre i miti, Piemme, Milano 2010.
- Tu sei Pietro. Benedetto XVI contro la dittatura del relativismo, Sugarco, 2011, Milano, ISBN 978-88-7198-606-7.
- Islam. Che sta succedendo? Le rivolte arabe. La morte di Osama bin Laden. L'esodo degli immigrati, Sugarco, 2011, Milano, ISBN 978-88-7198-618-0.
- L’eredità di Benedetto XVI. Quello che Papa Ratzinger lascia al suo successore Francesco, Sugarco, 2013, Milano, ISBN 978-88-7198-655-5.
- Il segreto di Papa Francesco, Sugarco, 2013, Milano, ISBN 978-88-7198-664-7
- Le domande dell’uomo. Filosofia per chi ha fretta, Passione Educativa, 2013, Benevento, ISBN 978-88-98103-05-8.
- Pedofilia. Una battaglia che la Chiesa sta vincendo, (con Roberto Marchesini), Sugarco, Milano, 2014, ISBN 978-88-7198-667-8.
- Sì alla famiglia. Manifesto per un’istituzione in pericolo, Sugarco, Milano, 2014, ISBN 978-88-7198-670-8.
- Il fondamentalismo dalle origini all’ISIS, Sugarco, Milano, 2015, ISBN 978-88-7198-694-4.
- (en) Satanism: A Social History, Brill, Leida, 2016, ISBN 978-90-04-28828-7
- (en) The Plymouth Brethren, Oxford University Press, 2018, ISBN 978-0-19-084242-0.
- (en) Inside The Church of Almighty God: The Most Persecuted Religious Movement in China, Oxford University Press, 2020, ISBN 978-0190089092
Q2664204 (reasonator)