Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Stefanus I (bisschop van Rome)
Lucius I (geboren in Rome, overleden op 5 maart 254) was gedurende acht maanden de bisschop van Rome (van 25 juni 235 tot zijn dood).
| Stefanus I (bisschop van Rome) | ||
| Stephanus – 2 augustus 257 | ||
| ||
| Paus nummer 23 volgens de officiële Pausenlijst | ||
| Periode | 25 juni 235 – 2 augustus 257 | |
| Voorganger | Lucius I | |
| Opvolger | Sixtus II | |
Stefanus I, (Latijn: Stephanus, overleden 2 augustus 257) was een bisschop van Rome vanaf 12 mei 254 tot zijn dood. Hij stamde af van het Romeinse patriciërsgeslacht van de Gens Julia. Zijn naam komt uit het Grieks en betekent de „bekroonde” of „bekranste”.
Leven
Stefanus’ ambtsperiode viel in de periode tussen de vervolgingen door keizer Decius en keizer Valerianus en vormde eer tijd van relatieve vrede voor de Romeinse christenen.
Stefanus overleed voor de vervolging door Valerianus uitbrak. Dat hij de marteldood zou zijn gestorven, is een legende. In de Romeinse kalender van 354 staat hij niet opgenomen een index van de martelaren, maar bij de overleden bisschoppen. Sein Gedenktag ist der 2. August.
In de strijd over de vraag of iemand die reeds door een ketter werd gedoopt, opnieuw gedoopt moest worden, wees Stefanus het herdopen af, terwijl Cyprianus van Carthago en Firmilianus van Caesarea in Cappadocië voorstanders waren van deze herdoop. Dionysius van Alexandrië sloot zich aan bij het standpunt van Stephanus I van Rome. Stefanus riskeerde door zijn onbuigzame houding bijna een scheuring met de kerk in Afrika en in het oosten. Pas na zijn overlijden kwam het onder zijn opvolger Sixtus II tot een overeenkomst. Op lange termijn heeft het standpunt van Stefanus zich in de rooms-katholieke kerk doorgezet.
In de kwestie of de ’lapsi’, de christenen die tijdens de vervolgingen onder Decius aan heidense goden hadden geofferd, opnieuw konden worden opgenomen als christenen, nam hij tegenover hen een verzoenende houding aan. Hij verdedigde de herstelling van de bisschoppen van León en Astorga, die wegens ongeloof tijdens de vervolgingen uit de kerkgemeenschap werden gezet, maar die later berouw toonden. Door deze stellingname stond hij tegenover de voorstanders van de ’harde lijn’, vooral bisschop Novatianus.
In beide kwesties verwees Stefanus nadrukkelijk op de voorrangspositie van de Romeinse bisschop en de voorrang van de Romeinse tradities. Hij verdedigde de onscheidbaarheid van het huwelijk en wordt gezien als de uitvinder van de verlovingsring, die door de toekomstige echtgenoot aan zijn toekomstige echtgenote wordt geschonken om hun wederzijdse beloften van trouw te sterken.
Zijn lichaam werd bijgezet in de Catacombe van Calixtus. Zijn hoofd wordt in Speyer, Duitsland, vereerd als relikwie. In de katholieke kerk op wordt hij herdacht op 2 augustus.
Literatuur
(de) Ernst Pulsfort: Stephan I. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Deel 10, Herzberg 1995, ISBN 3-88309-062-X, kol. 1350-1351 (verkorte actuele versie), (gearchiveerde versie(?) (vertaal via:
))
(en) Stephanus I, Pope, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: )
Weblinks
Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Stephan I. op Wikimedia Commons.