Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Pieter Geyl: verschil tussen versies
(infobox; zinsbouw) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 5: | Regel 5: | ||
| citaat = | | citaat = | ||
| volledige naam = Pieter Catharinus Arie Geyl | | volledige naam = Pieter Catharinus Arie Geyl | ||
| pseudoniem = | | pseudoniem = A. van der Merwe<br/>P. van Haren | ||
| beter-bekend-als = | | beter-bekend-als = | ||
| bijnaam = | | bijnaam = | ||
Regel 14: | Regel 14: | ||
| overlijdensplaats = [[Utrecht (stad)|Utrecht]] | | overlijdensplaats = [[Utrecht (stad)|Utrecht]] | ||
| land = [[Nederland]] | | land = [[Nederland]] | ||
| beroep = [[ | | beroep = [[Geschiedkunde|Historicus]] | ||
| jaren-actief = | | jaren-actief = | ||
| genre = | | genre = | ||
Regel 30: | Regel 30: | ||
| lijst = | | lijst = | ||
}} | }} | ||
'''Pieter Geyl''' ('''Pieter Catharinus Arie Geyl'', [[Dordrecht]], [[15 december]] [[1887]] – [[Utrecht]], [[31 december]] [[1966]]) was een Nederlands historicus. | '''Pieter Geyl''' ('''Pieter Catharinus Arie Geyl''', [[Dordrecht]], [[15 december]] [[1887]] – [[Utrecht]], [[31 december]] [[1966]]) was een Nederlands historicus. | ||
== Wetenschappelijke loopbaan == | == Wetenschappelijke loopbaan == | ||
Nadat hij was afgestudeerd als journalist, begon Geyl in 1913 in [[Londen]] te werken als buitenlandse correspondent van het grootste Nederlandse dagblad, de [[Nieuwe Rotterdamsche Courant]], tot hij in 1919 aan de Universiteit van Londen werd aangesteld tot professor in de Nederlandse cultuur. Hij bleef in Londen tot de [[Universiteit van Utrecht]] hem uitnodigde om daar de leerstoel Nederlandse Geschiedenis te bekleden. Deze functie vervulde hij tot zijn emeritaat in 1958. Zijn activiteit aan de universiteit werd tijdens de Duitse bezetting onderbroken wegens zijn afwijzende houding tegenover het [[nationaalsocialisme]]. Hij werd overgebracht naar het [[concentratiekamp Buchenwald]], van waaruit hij pas tegen het einde van de oorlog werd bevrijd. | Nadat hij was afgestudeerd als journalist, begon Geyl in 1913 in [[Londen]] te werken als buitenlandse correspondent van het grootste Nederlandse dagblad, de [[Nieuwe Rotterdamsche Courant]], tot hij in 1919 aan de Universiteit van Londen werd aangesteld tot professor in de Nederlandse cultuur. Hij bleef in Londen tot de [[Universiteit van Utrecht]] hem uitnodigde om daar de leerstoel Nederlandse Geschiedenis te bekleden. Deze functie vervulde hij tot zijn emeritaat in 1958. Zijn activiteit aan de universiteit werd tijdens de Duitse bezetting onderbroken wegens zijn afwijzende houding tegenover het [[nationaalsocialisme]]. Hij werd overgebracht naar het [[concentratiekamp Buchenwald]], van waaruit hij pas tegen het einde van de oorlog werd bevrijd. | ||
Hij was een voorstander van het verenigen van de Nederlanders en Vlamingen in een [[Groot-Nederlandse Beweging|Groot-Nederlandse staat]]. Typerend hiervoor is zijn boek ''Eenheid en Tweeheid in de Nederlanden.'' | Hij was een voorstander van het verenigen van de Nederlanders en Vlamingen in een [[Groot-Nederlandse Beweging|Groot-Nederlandse staat]]. Typerend hiervoor is zijn boek ''Eenheid en Tweeheid in de Nederlanden.'' Hij was één van de stichters van het genootschap ''Nederlanden in Europa'' (1957–1964) en werd er in 1858 algemeen voorzitter van. | ||
==Erkenningen== | ==Erkenningen== | ||
Regel 49: | Regel 49: | ||
== Verwijzingen == | == Verwijzingen == | ||
{{reflist}} | |||
{{Catalogusnummers|TYPE=p|GND=119252171|LCCN=n/88/225567|VIAF=20486652|BPN=27996737|Wikidata=Q559235}} | {{Catalogusnummers|TYPE=p|GND=119252171|LCCN=n/88/225567|VIAF=20486652|BPN=27996737|Wikidata=Q559235}} | ||
Regel 59: | Regel 59: | ||
[[Categorie: Geboren in 1887]] | [[Categorie: Geboren in 1887]] | ||
[[Categorie: Overleden in 1966]] | [[Categorie: Overleden in 1966]] | ||
[[Categorie: Geboren op 15 december]] | |||
[[Categorie: Overleden op 31 december]] | |||
[[Categorie: Geboren in Dordrecht]] | |||
[[Categorie: Overleden in Utrecht (stad)]] |
Versie van 24 jan 2014 19:31
Pieter Geyl | ||
Afbeelding gewenst | ||
Algemene informatie | ||
Volledige naam | Pieter Catharinus Arie Geyl | |
Pseudoniem | A. van der Merwe P. van Haren | |
Geboren | 15 december 1887, Dordrecht | |
Overleden | 31 december 1966, Utrecht | |
Land | Nederland | |
Beroep | Historicus | |
Werk | ||
Invloeden | De Groot-Nederlandse gedachte | |
Bekende werken | De Geschiedenis van de Nederlandsche stam (boek) | |
Dbnl-profiel |
Pieter Geyl (Pieter Catharinus Arie Geyl, Dordrecht, 15 december 1887 – Utrecht, 31 december 1966) was een Nederlands historicus.
Wetenschappelijke loopbaan
Nadat hij was afgestudeerd als journalist, begon Geyl in 1913 in Londen te werken als buitenlandse correspondent van het grootste Nederlandse dagblad, de Nieuwe Rotterdamsche Courant, tot hij in 1919 aan de Universiteit van Londen werd aangesteld tot professor in de Nederlandse cultuur. Hij bleef in Londen tot de Universiteit van Utrecht hem uitnodigde om daar de leerstoel Nederlandse Geschiedenis te bekleden. Deze functie vervulde hij tot zijn emeritaat in 1958. Zijn activiteit aan de universiteit werd tijdens de Duitse bezetting onderbroken wegens zijn afwijzende houding tegenover het nationaalsocialisme. Hij werd overgebracht naar het concentratiekamp Buchenwald, van waaruit hij pas tegen het einde van de oorlog werd bevrijd.
Hij was een voorstander van het verenigen van de Nederlanders en Vlamingen in een Groot-Nederlandse staat. Typerend hiervoor is zijn boek Eenheid en Tweeheid in de Nederlanden. Hij was één van de stichters van het genootschap Nederlanden in Europa (1957–1964) en werd er in 1858 algemeen voorzitter van.
Erkenningen
- In 1957 werd hem de P.C. Hooft-prijs toegekend voor zijn werk.
- Op 9 juni 1959 werd hij als buitenlands lid opgenomen in de Pruisische orde Pour le Mérite für Wissenschaft und Künste.[1]
Belangrijkste werken
- De Groot-Nederlandsche Gedachte, 1925.
- Geschiedenis van de Nederlandsche Stam, 2 delen, 1930-34.
- Eenheid en Tweeheid in de Nederlanden, 1946.
- Oranje en Stuart 1641-72, 1939, 2e uitgave 1963.
Verwijzingen
- º Orden Pour le Mérite für Wissenschaft und Künste: Die Mitglieder des Ordens. Deel 3 (1953–1992), Verlag Lambert Schneider, Geislingen 1994, p. 38.