Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Moeder Meense
Hoogstudentenclub Moeder Meense is een Leuvense studentenclub opgericht in 1902 door Paul Barbe en maakt nog altijd deel uit van het Leuvense studentenleven. Aanvankelijk was het bedoeld voor mannelijke studenten uit Menen en omstreken maar neemt tegenwoordig ook studenten aan de KULeuven uit heel Zuid-West-Vlaanderen onder zijn vleugels. De geslachtsregel bleef gedurende al deze jaren wel stand houden. Deze studentenclub is nog steeds tweewekelijks actief in Leuven en heeft heden zijn clubcafé in de Bierkelder op de Oude Markt. De clubkleuren zijn wit-rood-wit met rood als hoofdkleur. De linkerhelft van het schild van Moeder Meense toont het wapenschild van de stad Menen terwijl de rechterhelft ingevuld wordt met de zirkel. Moeder Meense is één van de vijf West-Vlaamse studentenclubs die onder de overkoepelende West-Vlaamse Gilde vallen. Deze is op zijn beurt deel van het Seniorenkonvent van Leuven.
Werking
Moeder Meense is een traditionele studentenclub die nog georganiseerd is zoals de studentencodex het voorschrijft. Zoals de naam aangeeft worden alleen mannelijke studenten bij de Meense aanvaard, is Frans ook uit den boze (een erfenis uit de jaren 60) en wordt iedereen aangesproken met zijn clubnaam die bij de ontgroening wordt vastgelegd. In tegenstelling tot de faculteitskringen bestaat de club uit leden van alle verschillende faculteiten. De club komt elke maandag en dinsdag tijdens het academiejaar samen voor verscheidene activiteiten o.l.v. de senior. Deze clubavonden kunnen bestaan uit cantussen, co-activiteiten (met andere clubs uit heel Vlaanderen), speciale activiteiten of gewoon rolling. Elk jaar is er ook begin november de doop waarbij de feuten door de schachtentemmer en de andere commilitones (ouderejaars) worden gedoopt tot schacht. Gedurende het hele jaar dragen de commilito's gedurende deze clubavonden de waarden en traditie over op de schachten (eerstejaars). Op het einde van het tweede semester worden de schachten dan volwaardig lid van de club door de ontgroening. Bovendien worden jaarlijks nog een galabal (Gala van 't Leyelandt) en twee TD's georganiseerd.
Het praesidium bestaat uit de typische functies uit de codex, namelijk de Senior (buiten Leuven ook wel Praeses genoemd), de Pro-Senior (oud senior), de Vice-Senior, de Quaestor, de Cantor, de Scriptor, de Zedenmeester, Sport-Führer en de Schachtentemmer.
Het praesidium houdt ook nog nauw contact met de ereleden van Moeder Meense. Elk jaar wordt getracht zoveel mogelijk oud-leden te bezoeken. Jaarlijks komen zij ook in het begin van het eerste semester af voor een ereleden cantus om kennis te maken met het nieuwe praesidium en de verse schachten. Om de vijf jaar wordt ook een Lustrum-cantus georganiseerd die plaats vindt in Menen zelf. De huidige ere-voorzitter van deze club is Luc Gheysens v. Lukn (Senior Moeder Meense 1967-68).
Geschiedenis
Moeder Meense ontstond uit de Menense Gilde die werd opgericht in 1902 met het oog op het samenbrengen van de mannelijke studenten uit de contreien van Menen en Wervik. In den beginne waren deze studenten over het algemeen oud-leerlingen van het Sint-Aloysiuscollege in Menen, wat tegenwoordig minder het geval is. Bij het schrijven van hun eeuwfeestboek ontdekte Jean-Pierre Desmet sporen van een eerdere oprichting van Mater Menensis. Deze sporen gingen terug tot 1882 waardoor Moeder Meense een van de oudste studentenclubs van het SeniorenKonvent zou zijn. Totdat dit verder onderzocht wordt blijft 1902-1903 het officiële stichtingsjaar met Paul Barbe als eerste senior.
De Menense Gilde bracht in 1913 een andere West-Vlaamse club voort, namelijk de Oostendse Gilde. Het werd door de jaren heen de traditie dat de praeses van de Meense ook commilito was in de Oostendse en vice versa. Dit gebruik werd in ere gehouden tot in de jaren zestig. Na de Eerste Wereldoorlog radicaliseerden vele van de studentenclubs tot meer Vlaams gerichte studentenorganisaties. Een consequentie hiervan is dat de club nu door het leven ging als de Meense Club. De traditie schrijft voor dat de scriptor na elke belangrijke clubavond er een verslag van neerpent dat wordt vergezeld door foto’s. Dat de Meense hun verslagboeken sinds 1929, weliswaar op enkele periodes na, intact zijn overgeleverd is een enorme meevaller.
De Meense club houdt vast aan tal van uiterlijke kenmerken waarmee de leden zich op straat of op café onderscheiden van de andere student. Zo dragen al de leden rode polo’s met daarop de zirkel en op café dragen ze hun lint (rechts voor commilitones, links voor schachten) en ‘potske’. Verder is er nog een vlag die bij cantussen wordt bovengehaald en een schild dat reeds besproken werd. De commilitones hebben ook de eer om een stenen bierpot met het schild van de stad Menen te bezitten.
Het ledenaantal van Moeder Meense schommelt enorm in zijn 110-jarig bestaan, maar loopt in zijn totaliteit op tot enkele honderden leden. In het academiejaar 1911-1912 telde de club bijvoorbeeld 29 leden en in de beruchte jaren 60 liep dit zelfs op tot 75 leden. Naast zijn pieken kende de club ook zijn dalen met 1991-1992 als dieptepunt met welgeteld 7 leden. Heden ten dage bestaat de club uit gemiddeld vijftien man, zoals elke gemiddelde West-Vlaamse club. De pro-seniorenlijst telt op zich al meer dan 100 man. Om de activiteiten gedurende het jaar te financieren gingen de clubleden, naast hun biologische moeder, ook te rade bij de medestudenten. Zo organiseerde Moeder Meense als een van de eerste een Galabal in 1936 en een Thé-Dansant in 1953. Het galabal vind nog jaarlijks plaats onder de naam Gala van 't Leyelandt.
De Menense club haalde in zijn bestaan ook meermaals de krant met enkele activiteiten en studentengrappen. Zo waren er in de turbulente studentenjaren zestig en zeventig de uitstappen naar Scherpenheuvel of Alken, maar ook de Echo-reportages. Ook in de studentenopstanden van '68 waren de leden van Moeder Meense actief. Naar de gedachte van Leuven Vlaams hielpen ze zo bijvoorbeeld het meubilair van de Waalse rector door de ruiten van zijn kantoor op de straat te verhuizen. [1] Zoals reeds aangehaald organiseert de club ook elk jaar een ereledencantus. Deze traditie, in 1972 gestart, brengt elke donderdag van oktober een bus vol ereleden naar Leuven om daar samen met de jonge garde te cantussen. Zo herbeleven de oudleden nog eens hun jeugd en worden de oude tradities overgedragen.
Tot op vandaag laat Moeder Meense per jaar enkele nieuwe leden toe. Hoewel sommige studentenclubs zich in het voorbije decennium genoodzaakt zagen om te stoppen is dit bij Moeder Meense niet het geval. De commilitones komen nog steeds minstens tweemaal per week samen in hun clubcafé de Bierkelder. [2]
Ter ere van het eeuwfeest van Moeder Meense werd ook een kroniek geschreven door oud-leden van Moeder Meense onder de naam Die Excellente Cronicke van de Mannen van Belang. Hierin wordt de geschiedenis van de Meense Club, samen met een reeks anekdotes, uitgebreid beschreven. Deze is ook online raadpleegbaar via deze link.
Externe links