Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:Franciscus/kladblok: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 84: | Regel 84: | ||
|overlijdensdag =4 november | |overlijdensdag =4 november | ||
|overlijdensjaar =1924 | |overlijdensjaar =1924 | ||
|afbeelding =Gabriel | |afbeelding =Gabriel Fauré.jpg | ||
|onderschrift =Gabriel Faurë | |onderschrift =Gabriel Faurë geschilderd door ....... | ||
}} was een Franse componist, organist en pedagoog. | }} was een Franse componist, organist en pedagoog. | ||
Toen hij negen jaar oud was,werd hij wegens zijn grote muzikale talent naar Parijs gestuurd, waar hij ging studeren aan de Ecole Niedermeyer, een instituut voor kerkelijke muziek. Hier kreeg hij onder meer les van [[Saint-Saens]], die hem veel bijbracht. | Toen hij negen jaar oud was,werd hij wegens zijn grote muzikale talent naar Parijs gestuurd, waar hij ging studeren aan de Ecole Niedermeyer, een instituut voor kerkelijke muziek. Hier kreeg hij onder meer les van [[Saint-Saens]], die hem veel bijbracht. | ||
Versie van 15 nov 2009 16:38
Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)
Franciscus 20 jul 2009 13:33 (UTC)
- sin α = BC / AB = ½ AB / AB = 0,5
- Voor zijde AC wordt de stelling van Pythagoras toegepast, en wel als volgt:
- AC = √ ( AB ) 2 – ( BC ) 2 = √ ( AB ) 2 – ( ½ AB ) 2 = √ ¾ (AB) 2 = ½ AB√3
- Hieruit volgt dan :
- cos α = AC / AB = ½ AB √ 3 / AB = ½ √ 3 ( = 8,66 )
- en :
- tg α = BC / AC = ½ AB / ½ AB√3 = 1/3 . √3 = 0,577
| Quotiënt | Φ |
|---|---|
| 1 : 1 | 1 |
| 2 : 1 | 2 |
| 3 : 2 | 1,5 |
| 5 : 3 | 1,67 |
| 8 : 5 | 1,6 |
| 13 : 8 | 1.62500 |
| 89 : 55 | 1,6181818 |
| 610 : 377 | 1,61537135 |
| 4181 : 2584 | 1,61803405 |
| 28657 : 17711 | 1,61803399 |
| 196418 : 121393 | 1,618033989 |
Gabriel Urban Faurë (Ariège, 13 mei 1845 – Parijs?, 4 november 1924) was een Franse componist, organist en pedagoog.
Toen hij negen jaar oud was,werd hij wegens zijn grote muzikale talent naar Parijs gestuurd, waar hij ging studeren aan de Ecole Niedermeyer, een instituut voor kerkelijke muziek. Hier kreeg hij onder meer les van Saint-Saens, die hem veel bijbracht.
Na zijn militaire diensplicht te hebben vervuld in de oorlog van 1870, werd hij organist in Rennes en Parijs en docent aan hetzelfde instituut waar hij muziek studeerde. In 1883 trouwde hij met een dochter van de Franse beeldhouwer Frémiet, en in 1896 volgde hij Jules Massenet op als leraar compositieleer aan het conservatorium te Parijs, waar hij later ook directeur van werd. De componist Maurice Ravel was een van zijn vele leerlingen.
Ontwikkelingen
Met Cesar Franck behoorde Fauré tot de oprichters van de Société Nationale de Musique, met als doel op te komen voor de artistieke belangen van jonge musici. Ook Claude Debussy, Maurice Ravel en Paul Dukas beijverden zich hiervoor.
Fauré heeft zeer veel muziek geschreven en is bekend om zijn eigen stijl, die later een van de kenmerkende eigenschappen is geworden van het impressionisme in de muziek waarvan hij een van de wegbereiders is geweest.
Composities
Fauré was een uiterst begaafd componist en heeft op alle gebied uitgeblonken.
Als zijn mooiste werk geldt alom zijn Requiem, maar ook zijn toneelmuziek bij Pelléas et Mélisande van de Belgische schrijver Maurice Maeterlinck, wordt zeer gewaardeerd. Het toneelstuk beleefde in 1893 in Parijs zijn prémiere.
Dit stuk vraagt door zijn opbouw van korte, elkaar opvolgende scènes bijna automatisch om een muzikale begeleiding.
Ook zijn collega Claude Debussy heeft bij dit drama toneelmuziek geschreven. Later schreven ook Arnold Schönberg en Jan Sibelius muziek bij dit drama.
Voor uitvoering in de concertzaal stelde Fauré later een suite samen, waaraan de schitterende Sicilienne opus 78 voor cello is toegevoegd. Ook vele pianostukken, barcarolles en impromptu's schreef hij.
Ook zijn Berceuse voor viool en piano (1880) en zijn eerste vioolsonate uit 1876 zijn veel gespeelde muziekstukken.
Van zijn talloze liederen zijn het belangrijkst de bundels La bonne chanson (1892) op teksten van Paul Verlaine en L'horizon chimérique bij de gedichten van Jean de la Ville de Mirmont.
Requiem
Fauré was jarenlang verbonden aan de Parijse Madeleinekerk, eerst als koordirigient, daarna -vanaf 1896 - als organist. Hij schreef er onder meer zijn beroemd geworden Requiem opus 48. Het behoort vandaag nog tot zijn meest uitgevoerde werk. De compositie is opgebouwd rond het overbekende Pie Jesu. In de keuze van de teksten voor zijn requiemmis was hij kieskeurig. De hardste woorden liet hij weg. Zijn opvattingen over de dood waren niet gitzwart. Het zal een vreugdevolle bevrijding worden, een verlangen naar geluk aan de andere kant van het graf, eerder dan een pijnlijke ervaring. Die hoopvolle, harmonische toon is in zijn Requiem duidelijk merkbaar. In zijn composities zocht hij naar een evenwicht tussen zijn aangeboren romantische gevoeligheid en de strenge compositieregels om te komen tot een eigen stijl, een compromis tussen muzikale taal en vormgeving. De melodiek en harmoniek van het Gregoriaans hielp hem zijn gevoel voor romantische hopeloosheid en overdaad te bedwingen. Zijn muziek is vooral ingetogen en fijnzinnig. Hij schreef vooral voor kleine bezettingen. • Ballade in Fis-groot voor piano en orkest (1881), op. 19 (oorspronkelijk voor piano solo) • Pavane op. 50 (1887) • Pelléas et Mélisande orkestsuite, op. 80 (1898) 1. Prelude 2. Fileuse 3. Sicilienne 4. Molto adagio • Fantaisie G-groot voor piano en orkest (1918), op. 111 • Masques et Bergamasques orkestsuite, op. 112 (1919) • Après un rêve • Cantique de Jean Racine • Elégie voor cello en orkest • Intégrale voor orkest