Arthur Graaff

Arthur E.A.J. Graaff (Hilversum, 1953) is een Nederlandse journalist, uitgever en als actievoerder onder meer voorvechter van auteursrechten voor freelancers en één van de eerste gedupeerden in de affaire PersDatabank.

Levensloop

Hij startte zijn carrière als 'jongen civiele dienst' aan boord van het SS Rotterdam op de lijn Rotterdam-New York. In 1971 ging hij werken op de redactie van de Volkskrant, waar hij 4 jaar bleef. Hij werd ook bestuurslid van de Stichting Elvas in Amsterdam. In 1983 begon hij met twee anderen een uitgeverij, Food Publications Media, werkte daarna ook voor de Perscombinatie (redactiechef bij Weekmedia, plus voor Het Parool en ook de Volkskrant en Trouw). Vanaf 1992 werkte hij in Polen als hoofdredacteur en medeoprichter van een uitgeverij. Daar richtte hij onder meer een correspondentschap op voor het derdewereldpersbureau IPS. Later werkte hij in Amsterdam voor de Financial Times en als correspondent voor enkele Poolse bladen.

Graaff doceerde ook journalistiek en PR, wat hij onder meer deed in Nederland en aan de Economische Hogeschool (Wysla Skola Ekonomiczna) in Warschau en via FP Media. Hij was de eerste die in Polen een PR-cursus opzette, in 1992. Tevens zette hij daar een actie op ter ondersteuning van de Poolse afdeling van de Europese vereniging van rechters, Medel (i.s.m. de Poolse ambassade en de rechter van het Poolse hooggerechtshof Teresa Romer).

Acties

In 1983 ontwikkelde hij een 'busrallye' (ook wel bekend als 'OV-rallye'), dat in Zaanstreek-Waterland zijn première had. Als redactiechef van regionale weekbladen voerde hij gesteund door de Kamer van Koophandel campagne voor het aansluiten van het bedrijfsleven in Waterland op het 020-telefoonnet van Amsterdam, onder de titel 'Pumerend 020', vanwege de sterke binding van de bedrijven met Amsterdam. In 1988 zette hij voor het Nationaal Comité tegen Alcoholisme en Andere Verslavingen in Utrecht samen met o.m. het Leger des Heils een anit-alcoholcampagne op onder de titel Drank maakt meer kapot dan je lief is.

In 1994 zette hij als uitgever in Polen de eco-prijs op voor de meest invloedrijke milieuactivist en gaf daar i.s.m. het ministerie van Milieu en Greenpeace de eerste eco-schoolagenda uit. In 1995 voerde hij actie voor het behoud van het Bosnische dagblad Oslobodjenje, onder meer samen met de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ), Het Parool, waar hij toen voor schreef (met medewerking van hoofdredacteur Sytze van der Zee), en de politieke tekenaar Opland. In 2003 bedacht hij voor het centrum voor ict en onderneming de protoversie van de digid, onder de term 'burgermail'.

Als bestuurslid van de sectie freelance van de NVJ ontdekte hij dat PCM Uitgevers, destijds de Perscombinatie geheten, opzettelijk de rechten van freelancers van de aangesloten dagbladen schond, een misdrijf.. De NVJ wilde geen harde aanpak. Met enkele medestanders zoals Johannes van Dam, Herbert Blankesteijn, Hans Ree, Max Pam en Nicolaas Matsier richtte Graaff daarop de Freelancers Associatie op. Deze bereikte met steun van de Vereniging van Letterkundigen dat PCM uitgevers in 2002 (naar eigen zeggen) € 2,3 miljoen aan de freelancers uitkeerde.

In 2012 zette hij in samenwerking met het Simon Wiesenthal Center een actie op tegen de komst van de Duitse president Joachim Gauck naar Nederland op bevrijdingsdag omdat Duitsland nog steeds weigerde ontsnapte en veroordeelde Nederlandse oorlogsmisdadigers uit te leveren of te berechten, i.c. Klaas Carel Faber, onder de titel Gauck niet, Faber wel (nl. naar Nederland op 5 mei). Gauck kwam toch, maar Duitse media berichtten op 5 mei 2012 ruim 50 maal 500 over de Nederlandse oorlogsmisdadigers in Duitsland. Ook steunde hij het protest van o.m. het Nederlands Auschwitz Comité tegen het voorlezen van een SS-gedicht tijdens de Dodenherdenking. Het Nationaal Comité 4 en 5 mei trok daarna dit gedicht weer in.

Auteursrecht

De PersDatabankzaak was niet de eerste schending van auteursrecht door PCM, dat was de zaak Heg, Stam en Mulder, die Graaff ook actief steunde binnen de NVJ. Deze drie Volkskrant-medewerkers merkten dat hun stukken door de Volkskrant zonder hun toestemming ook op cd's werden uitgebracht, en dat de stukken (meest recensies) werden uitgebaat zonder toestemming, de zogenaamde Literom-zaak van de openbare bibliotheek.

Huidige activiteiten

Tegenwoordig schrijft Graaff voornamelijk non-fiction voor uitgeverij FP Media in Amsterdam. Hij is sinds 2009 hoofdredacteur van de oorlogswebsite Nieuws-WO2.. Via die website streeft hij i.s.m. journalisten Cees van Hoore, Arnold Karskens en het Simon Wiesenthal Center naar berechting en/of uitvoering van vonnissen tegen Nederlandse SS'ers in Duitsland, zoals Klaas Carel Faber en Siert Bruins.

Persoonlijk

Graaff bracht drie jaar van zijn jeugd in Californië door en bezocht vanwege zijn vaders overplaatsingen 6 lagere scholen in 6 jaar. Hij is getrouwd met een Poolse en is een achterneef van generaal b.d. Peter Graaff en theoloog Coen Graaff. Zijn vader is een gedecoreerd verzetstrijder die 4 jaar in Duitse gevangenschap doorbracht. Een oom stierf tijdens de oorlog in Dachau. Graaff woont tegenwoordig in Bussum.

Geselecteerde bibliografie

• Rembrandt ABC, FP Media, Amsterdam, 2007
• Rembrandt voor Dummies, Rembrandthandboek ism dr Michiel Roscam Abbing, Addison Wesley, 2006, ISBN 9043012807; in het Engels Rembrandt for Dummies
• Marketing en acquisitie voor ontwerpers, vertaler, bewerker en coauteur, BIS Publishers, 2006, ISBN 90-6369-105-X
• Het laatste nieuws uit Sarajevo, vertaling, Arena Amsterdam, 1993, ISBN 90-697-4074-5
• Alcoholpreventie en gemeentebeleid : feiten over het alcohol- en drugsprobleem, Nat. Com. tegen Alcoholisme en andere Verslavingen, Utrecht, 1986
• De 50 Beste Indonesische Restaurants FP Media, Amsterdam, 1983
• Vara-Gezinsencyclopedie (mederedacteur), 1977, ook gepubliceerd als Encyclopedie voor Iedereen (9e druk, Unieboek, 1978) ISBN 90-228-9009-0

Externe links

• Koninklijke bibliotheek
• FP Media

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties