Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Kees Slager

Uit Wikisage
Versie door Theo10 (overleg | bijdragen) op 1 dec 2021 om 16:54 (overgenomen van Wikipedia)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Cornelis (Kees) Slager (Scherpenisse, 30 mei 1938) is een Nederlands journalist, schrijver en politicus. Hij werkte als journalist voor Het Vrije Volk, de VARA en de VPRO. Ook is hij de initiator en redacteur van het VPRO-radioprogramma OVT waarin oral history een belangrijke rol speelt.

Slager heeft veel verhalen van 'gewone mensen' opgetekend, vooral en bij herhaling over de Watersnood of het leven van landarbeiders. Hij reisde in de zomer van 2003 als presentator, samen met tv-maker Theo Uittenbogaard, van het eiland Texel naar het eiland Tiengemeten voor een cultuurhistorisch onderzoek aan de hand van het Hollandse landschap. Hieruit volgde het boek Holland - van Texel tot Tiengemeten en de gelijknamige achtdelige televisieserie, die door de AVRO abusievelijk onder de titel Ik hou van Holland werd uitgezonden. Maar het grootste deel van zijn oeuvre heeft hij toch wel aan onderwerpen en mensen in zijn geliefde provincie Zeeland gewijd.

Politicus

Bij de Provinciale Statenverkiezingen van 2007 fungeerde Kees Slager als lijstduwer voor de Socialistische Partij in Zeeland. Bij de Eerste Kamerverkiezingen 2007 werd hij gekozen in de senaat. Op 7 juni 2011 nam hij afscheid van de Kamer.

Beknopte bibliografie

rel=nofollow