Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Wim de Bie

Uit Wikisage
Versie door Theo10 (overleg | bijdragen) op 30 nov 2021 om 20:28
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Willem Philippe (Wim) de Bie (Den Haag, 17 mei 1939) is een Nederlandse cabaretier, schrijver en zanger.

Levensloop

De Bie werd geboren in de Haagse Parsifalstraat. Zijn vader werkte bij het energiebedrijf (GEB) en zijn moeder was zangeres. Hij werd lid van padvindersvereniging De Rimboejagers. De Bie is vooral bekend geworden als lid van het duo Van Kooten en De Bie, dat jarenlang op televisie voor de VPRO programma's maakte. De samenwerking tussen hem en Kees van Kooten gaat terug tot hun middelbareschooltijd. Ze leerden elkaar kennen op het Dalton Lyceum in Den Haag, waar ze samen het cabaretensemble Cebrah vormden. Hun eerste programma heette G.Rapsgewijs, het tweede Te hooi en te grap. Omdat ze allebei leraar wilden worden, gingen ze na hun eindexamen Nederlands studeren. De Bie stopte er echter al snel mee. In 1961 zag hij een advertentie van de Nederlandse Radio Unie voor een opleiding tot radiocabaretier. Hij verhuisde van Den Haag naar Amsterdam, waar hij ging werken voor de uitgeverij De Arbeiderspers om deze opleiding te kunnen betalen. Vier avonden in de week ging hij naar Hilversum om zijn studie te volgen en na drie jaar was hij een gediplomeerd radiocabaretier. Nog diezelfde zomer (1963) werd hij door Co de Kloet gevraagd om het radio-jongerenprogramma Multiplex te gaan doen. Het programma werd later omgedoopt tot Uitlaat en weer later werd zijn vriend Kees van Kooten erbij gehaald, met wie hij de sketch de Klisjeemannetjes ging doen. De Klisjeemannetjes voerden hun gesprekken altijd bij het biljart. In 1965 maakten ze in het programma Mies en scène van Mies Bouwman hun televisiedebuut. Samen met Kees van Kooten maakte hij veertien keer een Bescheurkalender.

Wim de Bie heeft een zoon. Hij woonde vele jaren in Bussum, maar is medio 2011 naar geboortestad Den Haag verhuisd. De Bie werkte tot half mei 2008 vooral aan zijn weblog Bieslog. Daarmee hield hij op om nieuwe plannen te gaan bedenken. Op 4 mei 2009 sprak Wim de Bie zijn 4 mei-voordracht "Raketten en onschuldige burgers" uit tijdens de Nationale Dodenherdenking in de Nieuwe Kerk te Amsterdam. Deze literair getinte voordracht ging over het belang van herinneren en herdenken. Onder anderen Harry Mulisch, Marga Minco en Remco Campert gingen Wim de Bie voor.

Televisie

Bekende typetjes

  • Burgemeester Hans van der Vaart van de gemeente Juinen.
  • Walter de Rochebrune: voormalig mijnbouwkundig ingenieur die na de sluiting der Limburgse mijnen als kluizenaar in het tuinhuisje van zijn moeder woont en daar filosofeert (komt later terug in zijn boek 'Schoftentuig').
  • O. den Beste (Otto): een oud-leraar Duits, die op straat allerlei tirades afsteekt en steevast Duitse schrijvers zoals Goethe citeert.
  • Berendien uut Wisp: kruidenvrouw die in Keek op de Week een eigen item kreeg, tot grote ergernis van idealist Wim de Bie. Dit was een parodie op Klazien uit Zalk die in die periode ook vaak op televisie te zien was.
  • Dirk: een corpulente, alcoholistische zwerver, die commentaar op het nieuws geeft en vrijwel altijd ruzie zoekt met De Bie, terwijl hij met Van Kooten juist een pilsje wilde drinken.
  • Meneer Foppe: schuchtere en timide man; de eeuwige pineut in de sketches, werd in boeken van Wim de Bie een soort alter-ego.
  • Aad van der Naad: vakbondsbestuurder met een uitgesproken eigen mening en een onafscheidelijk pakje shag.

Als duo met Kees van Kooten

  • De gebroeders Gé en Arie Temmes: twee oude uitkeringsgerechtigde mannen die zich over kleinigheidjes opwinden, waarbij Arie ook vaak op Gé moppert.
  • F. Jacobse en Tedje van Es: twee vrije jongens die zich vooral bezighouden met zwartwerk en kleine criminaliteit; tevens oprichters van de Tegenpartij.
  • De Klisjeemannetjes: twee mannen met een Haags accent die aan het biljart in clichématig taalgebruik gesprekken voeren.
  • Moeder en zoon Carla en Frank van Putten: gefrustreerde nestblijver Frank wordt continu betutteld door zijn moeder, terwijl hij in verloren momenten opgaat in seksuele fantasieën. ("Daar ben ik voor behandeld" en "Ik wil een lekkere del van een meid om mee te rollenbollen, maar ik heb geen lekkere del van een meid om mee te rollenbollen, ik heb alleen mijn moeder")
  • De Positivoos: twee relizangers met politiek incorrecte liedjes, die vooral uit zijn op commercieel succes.
  • Reporters Harry F. Kriele en Bulle van Berkel: Van Berkel werd vooral gekenmerkt door zijn stereotiepe lange jas, terwijl de reportages van Kriele vrijwel altijd een fiasco waren.
  • Bert en Dien Meibos: echtpaar en vroegere leden van de Gerrit Braks-fanclub. Nadat deze uit de politiek is gestapt werden ze fan van achtereenvolgens Koos Alberts, Frans Bauer, Paul de Leeuw en de Spice Girls. Omdat Dien, die dominant en schreeuwerig is waarbij ze de mompelende Bert voortdurend overstemt, hen hier te oud voor vond werden ze weer fan van de Everly Brothers net als bij hun trouwen.
  • Cornelis en Catalijne Pronk, een echtpaar dat een kind uit Afrika heeft geadopteerd, maar het nog nooit in het echt gezien hebben. Cornelis gaf zijn vrouw geregeld een corrigerende tik.
  • Jet en Koosje Veenendaal: twee oudere welgestelde zusjes die samen in een huis in 't Gooi wonen. Jet is principieel, serieus en heeft als stopwoord "en dergelijke" terwijl Koosje het vaak niet zo nauw neemt en daarbij Jet regelmatig op stang jaagt.

Bibliografie

  • 1987: Meneer Foppe en het gedoe (verhalen)
  • 1988: De boekcorner van... Goos Verhoef! (roman, de verzamelde lectuurkritieken van een tabakswinkelier)
  • 1988: Schoftentuig (verhalen)
  • 1990: Morgen zal ik mijn mannetje staan (roman)
  • 1992: De liefste van de buis (roman)
  • 1994: Meneer Foppe in zijn blootje (roman)
  • 1995: Meneer Foppe over de rooie (roman)
  • 1997: Different koek! Wim de Bie's talkshowboek (verhalen)
  • 2009: Meneer Foppe en de hele reutemeteut (verhalen en bieslogstukjes)

Discografie

Wim de Bie bracht nog enkele solo-albums uit.

  • 1984: De Bie zingt (alleen uitgebracht als LP)
  • 1990: De Bie zingt a capella (cd-versie met meer nummers dan de LP)
  • 1996: De fluiten van ver weg: De wereldmuziek der Cananefaten
  • 1997: Marylou (single; B-nummer: Het valt wel mee)

Internet

De Bie hield van 2001 tot mei 2008 op de website van de VPRO een weblog, Bieslog, bij, dat bestond uit reacties op het dagelijks nieuws en eigen bijdragen aan radioprogramma's.

Van januari 2010 tot eind 2010 was hij op internet actief als "Nationale Mental Coach", waarvoor de VPRO hem een online podium bood.[1]

Prijzen

  • 1974 Nipkowschijf voor het Gat van Nederland
  • 1977 Nipkowschijf voor het Simplisties Verbond
  • 1985 Ere-Nipkowschijf voor het Simplisties Verbond
  • 1985 Edison voor De Bie Zingt (met Kees van Kooten won hij door de jaren heen nog enkele Edisons)
  • 1990 Henriette Roland Holst-prijs, voor het boek Schoftentuig
  • 2005 Zilveren Prichettprijs voor de beste multimediale presentatie voor Bieslog
  • 2006 Eervolle vermelding publieksprijs Best of the Blogs

Externe links

Wikiquote  Citaten van of over Wim de Bie op Wikiquote

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Wim de Bie op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Noot
  1. º Afscheidsbrief van de NMCWeblog Wim de Bie
rel=nofollow
rel=nofollow