Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Carla Brünott
Carolina Petronella Maria (Carla) Brünott (Utrecht, 24 juni 1938) is een Nederlandse activiste voor de vrouwenbeweging en homo-emancipatie. Ze heeft onder andere vrouwenboekhandel Xantippe en het blad Lust en Gratie opgericht.
Jeugd
Carla Brünott werd op 24 juni geboren als het eerste kind van Marieke (Mia) Knaps en Bernard (Ben) Brünott. Ze groeide op in Utrecht, waar ze mede dankzij de oorlog een moeizame kindertijd beleefde. In 1949 verhuisde het gezin naar Rotterdam waar Brünott naar de middelbare school ging.[1]
Zang
Brünott had van nature een mooie zangstem en kunstzinnige aanleg. Zij dacht er echter ook aan om het klooster in te gaan, aangezien ze erg katholiek was. Toch werd ze overgehaald haar zangtalent te volgen en ging ze van 1955-162 naar het Rotterdams Conservatorium. Brünott was een groot talent en studeerde hard, maar was niet geheel gelukkig met haar keuze. Ze had het gevoel dat ze zong om anderen te plezieren, niet voor haarzelf.
Brünott studeerde af van het conservatorium maar stopte in 1962 met zingen, een paar maanden nadat ze haar stem verloor vlak voor een belangrijk optreden. Ze ging aan de slag als maatschappelijk werkster in Rotterdam maar omdat ze daar te vaak geconfronteerd werd met haar zangcarrière (ze was erg bekend in Rotterdam) vertrok ze in 1963 voor een jaar naar Parijs om daar als au pair te werken.[1]
Het klooster
Terug in Rotterdam had ze nog steeds het gevoel niet als mens gezien te worden maar alsof ze alleen uit stembanden bestond. Brünott besloot in 1965 non te worden bij het Sint-Liobaklooster in Egmond-Binnen.
Brünott deed het aanvankelijk goed op het klooster maar begon zich steeds meer tegen het nonnenleven te keren. Brünott voelde zich geïsoleerd en had het moeilijk met de strikte gehoorzaamheid die van haar verwacht werd. Brünott verliet 1968 het klooster en na enige tijd in Rotterdam bij haar vader te hebben gewoond vertrok ze in 1969 naar Amsterdam.[1]
Feminisme
In Amsterdam kwam Brünott in 1971 voor het eerst in aanraking met het COC, waar ze enorm bij betrokken raakte. Tegelijkertijd raakte ook meer betrokken bij de vrouwenbeweging en heeft het gevoel dat het COC niet genoeg ruimt bood voor vrouwen. In 1973 verliet Brünott het COC en kwam ze in contact met de actiegroep Paarse September, een radicale groep die feminismeen homo-emancipatie combineert en die in 1974 zou werd opgeheven.
Brünott had ondertussen muziekles gegeven en ambieerde even een carrière als verpleegster, maar besloot zich toch helemaal in te zetten voor de vrouwenbeweging.
Brünott werd geïnspireerd door de vrouwenboekhandel De Heksenkelder (nu Savannah Bay) in Utrecht en richtte samen met Annemarie Behrens, Cris van der Hoek, Pamela Pattynama en Sjuul Tegelaar in 1976 de stichting en vrouwenboekhandel Xantippe op.
In 1977 richtte Brünott zich op de drukkunst, waaruit de Stichting Vrouwendrukkerij Virginia (vernoemd naar Virginia Woolf) ontstond. Brünott kreeg daar de kans een lesbisch cultureel tijdschrift uit te brengen en creëerde in 1983 het tijdschrift Lust en Gratie.
In 1984 verliet Brünott de drukkerij, waarna ze nog tot 1988 actief was als penningmeester bij de Stichting tot Wetenschappelijk Onderzoek omtrent Seksualiteit en Geweld (WSOG). Brünott begon in 1988 een studie muziekwetenschap met bijvakken in vrouwenstudies bij de Universiteit van Amsterdam. Ze studeerde in 1997 af.[1]
Vanaf 1993 tot 2006 is Brünott actief geweest als vrijwilliger bij Mama Cash.[2] Tevens heeft ze zich ingezet voor vluchtelingen.
Bronnen, noten en/of referenties
|