Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

The Dark Side of the Moon

Uit Wikisage
Versie door Rodejong (overleg | bijdragen) op 24 nov 2011 om 13:30 (http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Dark_Side_of_the_Moon&oldid=28041570)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.
rel=nofollow

The Dark Side of the Moon is een album van de Britse muziekgroep Pink Floyd.

De eerste opnamen voor The Dark Side of the Moon begonnen in juni 1972 in de Abbey Road Studios (de studio waar onder andere The Beatles opnamen) te Londen. Als producer was Alan Parsons ingehuurd. Het album verscheen op 24 maart 1973 en betekende Pink Floyds doorbraak bij het grote publiek. Bassist Roger Waters componeerde de meeste nummers, en nam vanaf dat moment de leidende rol binnen de groep op zich.

The Dark Side of the Moon is tot op heden het op twee na best verkochte studioalbum aller tijden.[1] De verkoopcijfers van het album liggen tussen 45 en 70 miljoen verkochte exemplaren.[2][3]

Concept

Het album, dat oorspronkelijk "Eclipse: A Piece for Assorted Lunatics" zou gaan heten, is een conceptalbum. De nummers lopen in elkaar over, en horen bij elkaar. Het onderwerp van de teksten zijn de meer moeilijke kanten van het leven: tijd, geld, oorlog, dood, etc.

Dialoog

Verspreid over het hele album staan fragmenten van gesprekken. Pink Floyd interviewde verscheidene mensen (onder andere Paul McCartney, wiens woorden echter op het album niet zijn gebruikt) en vroeg hen naar meningen over de onderwerpen die op het album ter sprake komen.

Tracks

Breathe, het openingsnummer, bestaat uit twee delen: gedurende één minuut is een hartslag hoorbaar, die geleidelijk aan sterker wordt terwijl ook korte geluidsfragmenten van de nummers die later op het album staan over de hartslag heen echoën. Dit deel heet 'Speak To me'. Het einde van het album (Eclipse) is hetzelfde: een enkele hartslag. Hierop echter geen fragmenten van nummers meer, maar uitsluitend een man (Gerry Driscoll, de toenmalige portier van de studio) die, héél zacht de zin "There is no dark side of the moon really, as a matter of fact, it's all dark" uitspreekt. De titel slaat dan ook op al de schaduwrijke periodes in het leven en de zaken die hun schaduw op het leven werpen. De hartslag keert op het album nog enkele malen terug, als de aanwezigheid van andere instrumenten afneemt, alsof deze constant aanwezig bleef. Ook op het latere album The Wall (1979) keert de hartslag terug.

Na 'Speak To Me' komt 'Breathe'. Dit nummer, waarmee ook Pink Floyds reünie op Live 8 opende, heeft een traag ritme en een sombere inhoud: "All you touch and all you'll see is all your life will ever be".

Dit nummer vloeit over naar On The Run, een (voor die tijd) experimenteel nummer dat vooral bestaat uit geluiden van een VCS3-synthesizer. Ook worden veel geluidseffecten gebruikt: de muziek komt afwisselend vanuit het linker- en het rechterkanaal en op de achtergrond zijn geluiden van een luchthaven te horen en de voetstappen en adem van iemand die voortsnelt.

Op het einde van het nummer klinkt een muzikale explosie die een vliegtuigcrash verbeeld. Daarna begint, samen met het tikken van een enkele klok, Time: een van de bekendste nummers op het album. Ook hier zijn geluidseffecten aanwezig: een kakofonie van klokken en bellen die tegelijkertijd afgaan. Hierna volgt een drumsolo (toen deze moest worden opgenomen was er maar één tom aanwezig voor drummer Nick Mason, dus moest na elke slag de tom herstemd worden om de geluidsverschillen te verkrijgen)[feit?], waarna het nummer echt begint. Na een strofe en een refrein volgt een lange gitaarsolo, waarna er opnieuw een strofe en refrein komen. De tekst gaat over hoe snel de tijd wel niet gaat, de verloren jeugd en de kortstondigheid van het bestaan. Hierna komt de melodie van 'Breathe' terug. In het albumboekje staat de tekst van deze 'Breathe-reprise' apart aangegeven.

Het vierde nummer is The Great Gig in the Sky. Nadat een man zegt niet bang te zijn voor de dood, krijgt de pianoriff gezelschap van de andere instrumenten waarna Clare Torry begint te zingen. Ze had de opdracht gekregen te improviseren en 'doodsangst' te laten horen in haar stem. De opname die men op de track hoort is werkelijk pure improvisatie en tevens de enige opname. De titel werd gekozen uit ironie: alsof de dood het hoge, mooie eindpunt van het leven zou zijn. Middenin het nummer zegt Myfanwy 'Miv' Watts: I never said I was frightened of dying. In 2005 klaagde Clare Torry Pink Floyd aan omdat ze geen auteursrechten zou krijgen van dit nummer. De zaak werd in der minne geregeld.

Na 'The Great Gig In The Sky' moest men de langspeelplaat omdraaien, en daarom is dit het enige nummer dat niet vlot overgaat in het volgende. Op de recente cd-uitgaven is dit echter aangepast.

Money, dat als vijfde op het album staat, was de eerste single van het album. Dit nummer is vooral bekend door de rinkelende kassa waarmee het nummer opent, en die de onconventionele maat (7/4) aangeeft. Ook de saxofoonsolo die halfweg overgaat in een gitaarsolo is een begrip geworden in de rockmuziek. De gitaarsolo is wel in 4/4-maat omdat gitarist David Gilmour dat makkelijker soleren vond. De tekst gaat, logischerwijs, over geld: "Money, so they say, is the root of all evil today".

Us And Them is het zesde en langste nummer van het album met een lengte van bijna acht minuten. Het onderwerp is (de zinloosheid van) oorlog. Ook dit nummer bevat een saxofoonsolo en een korte dialooginterventie.

Any Colour You Like is een instrumentaal nummer, dat dezelfde baslijn heeft als 'Breathe'. Daarom noemen sommigen het simpelweg 'Breathe 2nd reprise'.

Het achtste liedje is Brain Damage. Het nummer, dat de meest klassieke vorm heeft (strofe refrein strofe refrein) handelt over de gevolgen van mentale achteruitgang. Het nummer bevat ook de albumtitel, samen met een verwijzing naar het trieste lot van Pink Floyd-stichter Syd Barrett: "When the band you're in starts playing different tunes, I'll see you on the dark side of the moon".

Het negende en laatste nummer op het album is Eclipse. Het is een korte climax, gevolgd door een fade-out van de hartslag.

The Dark Side of Oz

Volgens sommige fans is het album synchroniseerbaar met de film 'The Wizard Of Oz' uit 1939. Dit effect wordt 'The Dark Side of Oz' of ook wel 'The Dark Side of the Rainbow' genoemd.[feit?]

Po90

Parallel or 90 Degrees heeft het album nagespeeld en uitgegeven op Cd-r onder de titel The Great Gig In The Garden (1996).

Hitnoteringen

Nederlandse Album Top 100

Hitnotering: (Week 1 t/m 13) 24-03-1973 t/m 16-06-1973
Hitnotering: (Week 14 t/m 21) 10-04-1993 t/m 29-05-1993
Hitnotering: (Week 22 t/m 30) 12-04-2003 t/m 07-06-2003
Hitnotering: (Week 31 t/m 34) 01-10-2011 t/m 22-10-2011
Week: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18
Positie: 9 5 4 4 4 4 5 4 12 15 19 16 17 uit 70 44 44 57 72
Week: 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34
Positie: 75 95 90 uit 54 40 30 34 45 55 73 85 91 uit 19 40 52 63 uit

Vlaamse Ultratop 100 Albums

In de Vlaamse Ultratop 100 Albumlijst werden de noteringen van het orginele album uit 1973 en de "Experience edition" uit 2011 niet bijelkaar opgeteld.

The dark side of the moon

Hitnotering: (Week 1 t/m 3) 19-04-2003 t/m 03-05-2003
Hitnotering: (Week 4 t/m 7) 05-08-2003 t/m 26-08-2003
Week: 1 2 3 4 5 6 7
Positie: 43 42 43 uit 55 64 80 100 uit

The dark side of the moon - Experience edition

Hitnotering: 01-10-2011 t/m 29-10-2011
Week: 1 2 3 4 5
Positie: 32 16 21 39 60 uit

Bronvermelding

rel=nofollow
rel=nofollow