Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Carla Brünott: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carla_Br%C3%BCnott&oldid=47262661 11 aug 2016 Luciavdm 10 aug 2016)
 
(https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Carla_Br%C3%BCnott&oldid=47327467 22 aug 2016)
 
Regel 2: Regel 2:


== Jeugd ==
== Jeugd ==
Carla Brünott werd op 24 juni geboren als het eerste kind van Marieke (Mia) Knaps en Bernard (Ben) Brünott. Ze groeide op in Utrecht, waar ze mede dankzij de oorlog een moeizame kindertijd beleefde. In 1949 verhuisde het gezin naar [[Rotterdam]] waar Brünott naar de [[middelbare school]] ging.<ref name="biografie">van den Hanenberg, G. (2004). ''“Je moet zoeken waar de bij wilt horen, maar in feite hoor je bij jezelf”: Carla Brünott, een biografie.'' Afstudeerscriptie Universiteit Utrecht.</ref>
Carla Petronella Maria Brünott werd op 24 juni 1938 in Utrecht geboren als eerste kind van Marieke (Mia) Knaps en Bernard (Ben) Brünott. Ze groeide op in Utrecht, waar ze mede als gevolg van de oorlog een moeizame kindertijd beleefde. In 1949 verhuisde het gezin naar [[Rotterdam]] waar Brünott naar de [[middelbare school]] ging.<ref name="biografie">van den Hanenberg, G. (2004). ''“Je moet zoeken waar je bij wilt horen, maar in feite hoor je bij jezelf”: Carla Brünott, een biografie.'' Afstudeerscriptie Universiteit Utrecht.</ref>


== Zang ==  
== Werk ==  
Brünott had van nature een mooie [[zangstem]] en kunstzinnige aanleg. Zij dacht er echter ook aan om het [[Kloosterorde|klooster]] in te gaan, aangezien ze erg [[Katholicisme|katholiek]] was. Toch werd ze overgehaald haar zangtalent te volgen en ging ze van 1955-162 naar het [[Rotterdams Conservatorium]]. Brünott was een groot talent en studeerde hard, maar was niet geheel gelukkig met haar keuze. Ze had het gevoel dat ze zong om anderen te plezieren, niet voor haarzelf.
Brünott overwoog na haar opleiding het [[Kloosterorde|klooster]] in te gaan. Van 1955 tot 1962 studeerde ze zang aan het [[Rotterdams Conservatorium]]. Na haar afstuderen stopte ze met zingen, een paar maanden nadat ze haar stem verloor vlak voor een belangrijk optreden. Ze ging aan de slag als [[maatschappelijk werk]]ster in Rotterdam. In 1963 vertrok ze als [[au pair]] naar [[Parijs]].<ref name="biografie" /> In 1965 besloot ze non te worden bij het Sint-Liobaklooster in [[Egmond-Binnen]]. In 1968 verliet ze het klooster en in 1969 vertrok ze naar [[Amsterdam]].<ref name="biografie" />
 
Brünott studeerde af van het conservatorium maar stopte in 1962 met zingen, een paar maanden nadat ze haar stem verloor vlak voor een belangrijk optreden. Ze ging aan de slag als [[maatschappelijk werkster]] in Rotterdam maar omdat ze daar te vaak geconfronteerd werd met haar zangcarrière (ze was erg bekend in Rotterdam) vertrok ze in 1963 voor een jaar naar [[Parijs]] om daar als [[au pair]] te werken.<ref name="biografie" />  
 
== Het klooster ==
Terug in Rotterdam had ze nog steeds het gevoel niet als mens gezien te worden maar alsof ze alleen uit stembanden bestond. Brünott besloot in 1965 non te worden bij het Sint-Liobaklooster in [[Egmond-Binnen]].
 
Brünott deed het aanvankelijk goed op het klooster maar begon zich steeds meer tegen het nonnenleven te keren. Brünott voelde zich geïsoleerd en had het moeilijk met de strikte gehoorzaamheid die van haar verwacht werd. Brünott verliet 1968 het klooster en na enige tijd in Rotterdam bij haar vader te hebben gewoond vertrok ze in 1969 naar [[Amsterdam]].<ref name="biografie" />


== Feminisme ==  
== Feminisme ==  
In Amsterdam kwam Brünott in 1971 voor het eerst in aanraking met het [[Nederlandse Vereniging tot Integratie van Homoseksualiteit COC|COC]], waar ze enorm bij betrokken raakte. Tegelijkertijd raakte ook meer betrokken bij de vrouwenbeweging en heeft het gevoel dat het COC niet genoeg ruimt bood voor vrouwen. In 1973 verliet Brünott het COC en kwam ze in contact met de actiegroep [[Paarse September]], een [[radicalisme|radicale]] groep die [[feminisme]]en homo-emancipatie combineert en die in 1974 zou werd opgeheven.  
In Amsterdam kwam Brünott in 1971 in aanraking met het [[Nederlandse Vereniging tot Integratie van Homoseksualiteit COC|COC]]. Tegelijkertijd raakte ze meer betrokken bij de vrouwenbeweging. In 1973 verliet zij het COC en kwam in contact met de actiegroep [[Paarse September]], een [[radicalisme|radicale]] groep die [[feminisme]] en homo-emancipatie combineerde. Een jaar later (in 1974) werd deze actiegroep opgeheven.  


Brünott had ondertussen [[Muziekonderwijs|muziekles]] gegeven en ambieerde even een carrière als [[verpleegster]], maar besloot zich toch helemaal in te zetten voor de vrouwenbeweging.  
Brünott had ondertussen [[Muziekonderwijs|muziekles]] gegeven en ambieerde kort een carrière als [[verpleegkundige]], maar besloot uiteindelijk zich helemaal in te zetten voor de vrouwenbeweging. Geïnspireerd door vrouwenboekhandel [[De Heksenkelder]] (nu [[Savannah Bay]]) in Utrecht, richtte ze  samen met [[Annemarie Behrens]], [[Cris van der Hoek]], [[Pamela Pattynama]] en [[Sjuul Tegelaar]] in 1976 de stichting en [[vrouwenboekhandel Xantippe]] op.<ref>van den Hanenberg, G. (2005). Schatten uit het archief: de wapenfeiten van Carla Brünott. ''Lover,'' 1(32), p. 42-43.</ref><ref>http://www.vrouwennuvoorlater.nl/divers/xantippe.htm</ref>


Brünott werd geïnspireerd door de vrouwenboekhandel [[De Heksenkelder]] (nu [[Savannah Bay]]) in Utrecht en richtte samen met [[Annemarie Behrens]], [[Cris van der Hoek]], [[Pamela Pattynama]] en [[Sjuul Tegelaar]] in 1976 de stichting en vrouwenboekhandel Xantippe op.  
In 1977 richtte Brünott zich op de [[boekdrukkunst|drukkunst]], waardoor later de [[Stichting Vrouwendrukkerij Virginia]] (vernoemd naar [[Virginia Woolf]]) ontstond. Zij kreeg daar de kans een [[lesbisch]] cultureel [[tijdschrift]] uit te brengen en creëerde in 1983 het tijdschrift ''[[Lust en Gratie]]''.<ref>[[Henriëtte Lakmaker|Lakmaker, H.]] (1985, 1 maart). [http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010378478:mpeg21:p008 Lust en gratie: Vrouwencultuur in woord en beeld.] ''De Waarheid.'' Bijlage. p. 2.</ref>


In 1977 richtte Brünott zich op de [[boekdrukkunst|drukkunst]], waaruit de [[Stichting Vrouwendrukkerij Virginia]] (vernoemd naar [[Virginia Woolf]]) ontstond. Brünott kreeg daar de kans een [[lesbisch]] cultureel [[tijdschrift]] uit te brengen en creëerde in 1983 het tijdschrift ''Lust en Gratie''.
In 1984 verliet Brünott de drukkerij, waarna ze nog tot 1988 actief was als [[penningmeester]] bij de [[Stichting tot Wetenschappelijk Onderzoek omtrent Seksualiteit en Geweld (WSOG)]]. Zij begon in 1988 een studie [[muziekwetenschap]] met bijvakken in [[vrouwenstudies]] bij de [[Universiteit van Amsterdam]]. Ze studeerde in 1997 af.<ref name="biografie" /> 


In 1984 verliet Brünott de drukkerij, waarna ze nog tot 1988 actief was als [[penningmeester]] bij de [[Stichting tot Wetenschappelijk Onderzoek omtrent Seksualiteit en Geweld (WSOG)]]. Brünott begon in 1988 een studie [[muziekwetenschap]] met bijvakken in [[vrouwenstudies]] bij de [[Universiteit van Amsterdam]]. Ze studeerde in 1997 af.<ref name="biografie" /> 
Vanaf 1993 tot 2006 is Brünott actief geweest als vrijwilliger bij [[Mama Cash]].<ref>Website Mama Cash: [http://history.mamacash.nl/nl/volunteers-employees/portretten-van-vrijwilligers-en-medewerkers/carla-brunott/ Carla Brünott.]</ref> Tevens heeft ze zich ingezet voor [[vluchtelingen]].


Vanaf 1993 tot 2006 is Brünott actief geweest als vrijwilliger bij [[Mama Cash]].<ref>Mama Cash Website. Carla Brünott. http://history.mamacash.nl/nl/volunteers-employees/portretten-van-vrijwilligers-en-medewerkers/carla-brunott/</ref> Tevens heeft ze zich ingezet voor [[vluchtelingen]].
== Zie ook ==
* [http://hdl.handle.net/11653/arch406 Archief Carolina Petronella Maria Brünott], collectie Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging (IAV) in [[Atria, kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis]].
* [http://hdl.handle.net/11653/arch316 Archief Xantippe Vrouwenboekwinkel], collectie Internationaal Archief voor de Vrouwenbeweging (IAV) in [[Atria, kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis]].  


{{Appendix}}
{{Appendix}}
 
{{authority control|TYPE=p|Wikidata=Q26262895}}
[[Categorie:Feminisme]]
{{DEFAULTSORT:Brunott, Carla}}
[[Categorie:activist]]
[[Categorie:activist]]
[[Categorie:Nederlands feminist]]

Huidige versie van 25 aug 2016 om 20:54

Carolina Petronella Maria (Carla) Brünott (Utrecht, 24 juni 1938) is een Nederlandse activiste voor de vrouwenbeweging en homo-emancipatie. Ze heeft onder andere vrouwenboekhandel Xantippe en het blad Lust en Gratie opgericht.

Jeugd

Carla Petronella Maria Brünott werd op 24 juni 1938 in Utrecht geboren als eerste kind van Marieke (Mia) Knaps en Bernard (Ben) Brünott. Ze groeide op in Utrecht, waar ze mede als gevolg van de oorlog een moeizame kindertijd beleefde. In 1949 verhuisde het gezin naar Rotterdam waar Brünott naar de middelbare school ging.[1]

Werk

Brünott overwoog na haar opleiding het klooster in te gaan. Van 1955 tot 1962 studeerde ze zang aan het Rotterdams Conservatorium. Na haar afstuderen stopte ze met zingen, een paar maanden nadat ze haar stem verloor vlak voor een belangrijk optreden. Ze ging aan de slag als maatschappelijk werkster in Rotterdam. In 1963 vertrok ze als au pair naar Parijs.[1] In 1965 besloot ze non te worden bij het Sint-Liobaklooster in Egmond-Binnen. In 1968 verliet ze het klooster en in 1969 vertrok ze naar Amsterdam.[1]

Feminisme

In Amsterdam kwam Brünott in 1971 in aanraking met het COC. Tegelijkertijd raakte ze meer betrokken bij de vrouwenbeweging. In 1973 verliet zij het COC en kwam in contact met de actiegroep Paarse September, een radicale groep die feminisme en homo-emancipatie combineerde. Een jaar later (in 1974) werd deze actiegroep opgeheven.

Brünott had ondertussen muziekles gegeven en ambieerde kort een carrière als verpleegkundige, maar besloot uiteindelijk zich helemaal in te zetten voor de vrouwenbeweging. Geïnspireerd door vrouwenboekhandel De Heksenkelder (nu Savannah Bay) in Utrecht, richtte ze samen met Annemarie Behrens, Cris van der Hoek, Pamela Pattynama en Sjuul Tegelaar in 1976 de stichting en vrouwenboekhandel Xantippe op.[2][3]

In 1977 richtte Brünott zich op de drukkunst, waardoor later de Stichting Vrouwendrukkerij Virginia (vernoemd naar Virginia Woolf) ontstond. Zij kreeg daar de kans een lesbisch cultureel tijdschrift uit te brengen en creëerde in 1983 het tijdschrift Lust en Gratie.[4]

In 1984 verliet Brünott de drukkerij, waarna ze nog tot 1988 actief was als penningmeester bij de Stichting tot Wetenschappelijk Onderzoek omtrent Seksualiteit en Geweld (WSOG). Zij begon in 1988 een studie muziekwetenschap met bijvakken in vrouwenstudies bij de Universiteit van Amsterdam. Ze studeerde in 1997 af.[1]

Vanaf 1993 tot 2006 is Brünott actief geweest als vrijwilliger bij Mama Cash.[5] Tevens heeft ze zich ingezet voor vluchtelingen.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 van den Hanenberg, G. (2004). “Je moet zoeken waar je bij wilt horen, maar in feite hoor je bij jezelf”: Carla Brünott, een biografie. Afstudeerscriptie Universiteit Utrecht.
  2. º van den Hanenberg, G. (2005). Schatten uit het archief: de wapenfeiten van Carla Brünott. Lover, 1(32), p. 42-43.
  3. º http://www.vrouwennuvoorlater.nl/divers/xantippe.htm
  4. º Lakmaker, H. (1985, 1 maart). Lust en gratie: Vrouwencultuur in woord en beeld. De Waarheid. Bijlage. p. 2.
  5. º Website Mama Cash: Carla Brünott.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow