Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Benedictus IX: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(even doorlopen, schrijfstijl, enz)
(paar toevoegingen)
Regel 9: Regel 9:
| opvolger = 1. [[Silvester III]]<br />2. [[Gregorius VI]]<br />3. [[Damasus II]]
| opvolger = 1. [[Silvester III]]<br />2. [[Gregorius VI]]<br />3. [[Damasus II]]
}}
}}
'''Benedictus IX''', eigenlijk ''Theophylactus III van Tusculum'' ([[Rome (stad)|Rome]], circa [[1012]] – [[Grottaferrata]], mogelijk [[1055]], [[1065]] of [[1085]]) was [[paus]] van [[1032]] tot [[1044]], van [[1045]] tot [[1046]] en van [[1047]] tot [[1048]]. Hij was de jongste [[paus]] ooit. Hij was mogelijk 12 jaar toen hij voor de eerste maal paus werd,{{Ref|Glaber}} volgens andere bronnen 18 jaar of ouder.{{Ref|CathEncy}} Zijn vader Alberich zou in 1032–1033, na de dood van [[Johannes XIX]], door [[simonie]] het pauselijk ambt voor zijn zoon hebben verworven. Keizer [[Koenraad II van het Heilige Roomse Rijk|Koenraad II]] erkende Benedictus IX als rechtmatig verkozen paus.
'''Benedictus IX''', eigenlijk ''Theophylactus III van Tusculum'' ([[Rome (stad)|Rome]], circa [[1012]] – [[Grottaferrata]], mogelijk [[1055]], [[1065]] of [[1085]]) was drie maal [[paus]]: eerst van [[1032]] tot [[1044]], dan van [[1045]] tot [[1046]] tenslotte van [[1047]] tot [[1048]]. Hij was de jongste [[paus]] ooit. Mogelijk was hij slechts 12 jaar toen hij de eerste keer paus werd,{{Ref|Glaber}} volgens andere bronnen 18 jaar of ouder.{{Ref|CathEncy}} Zijn vader Alberich zou in 1032–1033, na de dood van [[Johannes XIX]], door [[simonie]] het pauselijk ambt voor zijn zoon hebben verworven. Keizer [[Koenraad II van het Heilige Roomse Rijk|Koenraad II]] erkende Benedictus IX als rechtmatig verkozen paus.


== Biografie ==
== Biografie ==
De levenswandel van Benedictus was niet bijzonder stichtelijk. In september 1044 werd hij door de bevolking van [[Rome (stad)|Rome]] verdreven. In januari 1045 werd Johannes van Sabina tot paus [[Silvester III]] uitgeroepen, maar in maart had Benedictus IX alweer vaste voet in Rome. Silvester III werd verdreven naar zijn oorspronkelijke bisschopszetel in [[Sabina (landstreek)|Sabina]]. Maar blijkbaar kon Benedictus IX de orde niet meer herstellen, zodat hij besloot zijn ambt op 1 mei 1045 voor (1000 tot 2000 pond) zilver te verkopen aan zijn [[peterschap|peetoom]] [[Gregorius VI]].
In september 1044 werd Benedictus IX hij door de bevolking van [[Rome (stad)|Rome]] verdreven. Geschiedschrijvers noemen diverse redenen. Volgens Bonizo van Sutri (ca. 1045-1094) zou Benedictus zich van zijn ambt hebben willen ontdoen omdat hij wou trouwen, en had hij daarom reeds verscheidene taken aan andere geestelijken afgegeven. Pas toen toen bleek dat hij de bedoelde bruid niet kon krijgen, zou hij zijn besluit op het pausschap op te geven hebben laten varen.


Midden in het jaar 1045 waren er in Italië dus drie pausen. Onder inwerking van de hervormingsbeweging van [[Cluny]], die in de elfde eeuw pleitte tegen simonie en [[nicolaïtisme]] (afwijzing van het priester[[celibaat]]) besloot [[Hendrik III van het Heilige Roomse Rijk|Hendrik III]] in te grijpen. Onder zijn aanwijzingen kwam de [[Synode van Sutri]] op 20 december 1046 in [[Sutri]] bijeen, waar de pausen [[Silvester III]] en [[Gregorius VI]] beiden werden afgezet. Op de vervolgzitting van 23 en 24 december in Rome werd ook Benedictus IX uit zijn ambt gezet. Op de synode werd Hendrik III het privilege toegekend om kandidaten te benoemen. De afzetting van Benedictus IX werd onmiddellijk gevolgd door de benoeming van paus [[Clemens II]]. Een dag later kroonde de nieuwe paus Hendrik III en zijn echtgenote [[Agnes van Poitou (1024-1077)|Agnes van Poitou]] tot keizer en keizerin.
Desiderius van Montecassino (1027-1087), de latere paus [[Victor III]] noemde Benedictus een geilaard en een moordenaar en beschuldigde hem van diverse overtredingen. Daaronder waren simonie, moord, een losbandig leven en vele andere delicten.<ref>{{Aut|Desiderius}}, ''Dialogi de miraculis sancti Benedicti auctore Desiderio abbate casinensi''., in: Hofmeister Adolf (Uitgever), MGH SS 30,2, Leipzig, 1934, p. 1141.</ref> Wat er aan deze geruchten waar is, laat zich moeilijk reconstrueren, maar dat hij zijn ambt door simonie verkreeg, is een feit.
 
In januari 1045 werd Johannes van Sabina tot paus [[Silvester III]] uitgeroepen, maar in maart kwam de verdreven Benedictus IX alweer terug naar Rome. Ditmaal werd Silvester III verdreven naar zijn oorspronkelijke bisschopszetel in [[Sabina (landstreek)|Sabina]]. Maar blijkbaar kon Benedictus IX de orde niet meer herstellen, zodat hij besloot zijn ambt op 1 mei 1045 voor (1000 tot 2000 pond) zilver te verkopen aan zijn [[peterschap|peetoom]] [[Gregorius VI]]. Zowel Silvester III als Gregorius VI beschouwden zich als rechtmatige paus.
 
Onder inwerking van de hervormingsbeweging van [[Cluny]], die in de elfde eeuw pleitte tegen simonie en [[nicolaïtisme]] (afwijzing van het priester[[celibaat]]) besloot [[Hendrik III van het Heilige Roomse Rijk|Hendrik III]] in te grijpen. Onder zijn aanwijzingen kwam de [[Synode van Sutri]] op 20 december 1046 in [[Sutri]] bijeen, waar de pausen [[Silvester III]] en [[Gregorius VI]] beiden werden afgezet. Op de vervolgzitting van 23 en 24 december in Rome werd ook Benedictus IX uit zijn ambt gezet. Op de synode werd Hendrik III het privilege toegekend om kandidaten te benoemen. De afzetting van Benedictus IX werd onmiddellijk gevolgd door de benoeming van paus [[Clemens II]]. Een dag later kroonde de nieuwe paus Hendrik III en zijn echtgenote [[Agnes van Poitou (1024-1077)|Agnes van Poitou]] tot keizer en keizerin.


Na de dood van Clemens II op 9 oktober 1047 trok Benedictus IX met de hulp van markgraaf [[Bonifatius van Tuscië]] Rome binnen en verklaarde zich tot rechtmatige paus. Het ingrijpen van keizer Hendrik III door de benoeming van Poppo van Brixen tot paus ([[Damasus II]]) had in eerste instantie geen gevolg, omdat Poppo er niet in slaagde Rome binnen te trekken. Om een dreigende keizerlijke veldtocht tegen de markgraaf van Tuscië af te wenden, moest Bonifatius Poppo van Brixen naar Rome brengen. Op 16 juli 1048 trok Damasus II Rome binnen. Daarop was Benedictus IX zijn ambt (voor de derde keer sinds 1044) kwijt.
Na de dood van Clemens II op 9 oktober 1047 trok Benedictus IX met de hulp van markgraaf [[Bonifatius van Tuscië]] Rome binnen en verklaarde zich tot rechtmatige paus. Het ingrijpen van keizer Hendrik III door de benoeming van Poppo van Brixen tot paus ([[Damasus II]]) had in eerste instantie geen gevolg, omdat Poppo er niet in slaagde Rome binnen te trekken. Om een dreigende keizerlijke veldtocht tegen de markgraaf van Tuscië af te wenden, moest Bonifatius Poppo van Brixen naar Rome brengen. Op 16 juli 1048 trok Damasus II Rome binnen. Daarop was Benedictus IX zijn ambt (voor de derde keer sinds 1044) kwijt.
Regel 21: Regel 25:


== Noten ==
== Noten ==
# {{noot|Glaber}} volgens Benedictus’ tijdgenoot en chronist [[Rodulfus Glaber]].
# {{noot|Glaber}} volgens Benedictus’ tijdgenoot en chronist [[Rodulfus Glaber]]:<br>{{Aut|Rudolfus Glaber}}, ''Historiarum libris V usque ad a. 1044''
# {{noot|CathEncy}} Catholic Encyclopedia, dl. II (1907) noemt hem dan 20 jaar.<br>{{CathEn|02429a|Pope Benedict IX}}
# {{noot|CathEncy}} Catholic Encyclopedia, dl. II (1907) noemt hem dan 20 jaar.<br>{{CathEn|02429a|Pope Benedict IX}}



Versie van 2 jul 2012 18:51

rel=nofollow

Benedictus IX, eigenlijk Theophylactus III van Tusculum (Rome, circa 1012Grottaferrata, mogelijk 1055, 1065 of 1085) was drie maal paus: eerst van 1032 tot 1044, dan van 1045 tot 1046 tenslotte van 1047 tot 1048. Hij was de jongste paus ooit. Mogelijk was hij slechts 12 jaar toen hij de eerste keer paus werd,[1] volgens andere bronnen 18 jaar of ouder.[2] Zijn vader Alberich zou in 1032–1033, na de dood van Johannes XIX, door simonie het pauselijk ambt voor zijn zoon hebben verworven. Keizer Koenraad II erkende Benedictus IX als rechtmatig verkozen paus.

Biografie

In september 1044 werd Benedictus IX hij door de bevolking van Rome verdreven. Geschiedschrijvers noemen diverse redenen. Volgens Bonizo van Sutri (ca. 1045-1094) zou Benedictus zich van zijn ambt hebben willen ontdoen omdat hij wou trouwen, en had hij daarom reeds verscheidene taken aan andere geestelijken afgegeven. Pas toen toen bleek dat hij de bedoelde bruid niet kon krijgen, zou hij zijn besluit op het pausschap op te geven hebben laten varen.

Desiderius van Montecassino (1027-1087), de latere paus Victor III noemde Benedictus een geilaard en een moordenaar en beschuldigde hem van diverse overtredingen. Daaronder waren simonie, moord, een losbandig leven en vele andere delicten.[1] Wat er aan deze geruchten waar is, laat zich moeilijk reconstrueren, maar dat hij zijn ambt door simonie verkreeg, is een feit.

In januari 1045 werd Johannes van Sabina tot paus Silvester III uitgeroepen, maar in maart kwam de verdreven Benedictus IX alweer terug naar Rome. Ditmaal werd Silvester III verdreven naar zijn oorspronkelijke bisschopszetel in Sabina. Maar blijkbaar kon Benedictus IX de orde niet meer herstellen, zodat hij besloot zijn ambt op 1 mei 1045 voor (1000 tot 2000 pond) zilver te verkopen aan zijn peetoom Gregorius VI. Zowel Silvester III als Gregorius VI beschouwden zich als rechtmatige paus.

Onder inwerking van de hervormingsbeweging van Cluny, die in de elfde eeuw pleitte tegen simonie en nicolaïtisme (afwijzing van het priestercelibaat) besloot Hendrik III in te grijpen. Onder zijn aanwijzingen kwam de Synode van Sutri op 20 december 1046 in Sutri bijeen, waar de pausen Silvester III en Gregorius VI beiden werden afgezet. Op de vervolgzitting van 23 en 24 december in Rome werd ook Benedictus IX uit zijn ambt gezet. Op de synode werd Hendrik III het privilege toegekend om kandidaten te benoemen. De afzetting van Benedictus IX werd onmiddellijk gevolgd door de benoeming van paus Clemens II. Een dag later kroonde de nieuwe paus Hendrik III en zijn echtgenote Agnes van Poitou tot keizer en keizerin.

Na de dood van Clemens II op 9 oktober 1047 trok Benedictus IX met de hulp van markgraaf Bonifatius van Tuscië Rome binnen en verklaarde zich tot rechtmatige paus. Het ingrijpen van keizer Hendrik III door de benoeming van Poppo van Brixen tot paus (Damasus II) had in eerste instantie geen gevolg, omdat Poppo er niet in slaagde Rome binnen te trekken. Om een dreigende keizerlijke veldtocht tegen de markgraaf van Tuscië af te wenden, moest Bonifatius Poppo van Brixen naar Rome brengen. Op 16 juli 1048 trok Damasus II Rome binnen. Daarop was Benedictus IX zijn ambt (voor de derde keer sinds 1044) kwijt.

Hij trok zich uiteindelijk in een klooster terug.

Noten

  1. ^ volgens Benedictus’ tijdgenoot en chronist Rodulfus Glaber:
    Rudolfus Glaber, Historiarum libris V usque ad a. 1044
  2. ^ Catholic Encyclopedia, dl. II (1907) noemt hem dan 20 jaar.
    The Catholic Encyclopedia (1917)  (en) Pope Benedict IX, in: Catholic Encyclopedia, New York, Robert Appleton Company, 1907-1912. (vertaal via: Vertaal via Google translate)


Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Benedictus IX op Wikimedia Commons.

rel=nofollow
Officiële Pausenlijst van de Katholieke Kerk

Namen van de in het „Annuario Pontifico” als tegenpaus genoemde pausen staan cursief tussen haakjes.
PetrusLinusAnacletus IClemens IEvaristusAlexander ISixtus ITelesforusHyginusPius IAnicetusSoterEleutherusVictor IZefyrinusCalixtus I(Hippolytus)Urbanus IPontianusAnterusFabianusCornelius(Novatianus)Lucius IStefanus ISixtus IIDionysiusFelix IEutychianusCajusMarcellinusMarcellus IEusebiusMiltiadesSilvester IMarcusJulius ILiberius(Felix (II))Damasus I(Ursinus)SiriciusAnastasius IInnocentius IZosimusBonifatius I(Eulalius)Celestinus ISixtus IIILeo IHilariusSimpliciusFelix IIGelasius IAnastasius IISymmachus(Laurentius)HormisdasJohannes IFelix IIIBonifatius II(Dioscurus)Johannes IIAgapetus ISilveriusVigiliusPelagius IJohannes IIIBenedictus IPelagius IIGregorius ISabinianusBonifatius IIIBonifatius IVDeusdedit (Adeodatus I)Bonifatius VHonorius ISeverinusJohannes IVTheodorus IMartinus I(Eugenius I)Eugenius IVitalianusAdeodatus IIDonusAgathoLeo IIBenedictus IIJohannes VConon(Theodorus (II))(Paschalis (I))Sergius IJohannes VIJohannes VIISisinniusConstantinus IGregorius IIGregorius IIIZachariasStefanus (II)Stefanus II (III)Paulus I(Constantinus II)(Filippus)Stefanus III (IV)Hadrianus ILeo IIIStefanus IV (V)Paschalis IEugenius IIValentinusGregorius IV(Johannes (VIII))Sergius IILeo IVBenedictus III(Anastasius (III))Nicolaas IHadrianus IIJohannes VIIIMarinus IHadrianus IIIStefanus V (VI)FormosusBonifatius VIStefanus VI (VII)RomanusTheodorus IIJohannes IXBenedictus IVLeo V(Christoforus)(Sergius III)Sergius IIIAnastasius IIILandoJohannes XLeo VIStefanus VII (VIII)Johannes XILeo VIIStefanus VIII (IX)Marinus IIAgapetus IIJohannes XIILeo VIII(Benedictus V)Johannes XIIIBenedictus VI(Bonifatius VII)Benedictus VIIJohannes XIVJohannes XVGregorius V(Johannes XVI)Silvester IIJohannes XVIIJohannes XVIIISergius IVBenedictus VIII(Gregorius (VI))Johannes XIXBenedictus IXSilvester IIIBenedictus IXGregorius VIClemens IIBenedictus IXDamasus IILeo IXVictor IIStefanus IX(Benedictus X)Nicolaas IIAlexander II(Honorius II)Gregorius VII(Clemens (III))Victor IIIUrbanus IIPaschalis II(Theodoricus)(Albertus)(Silvester (IV))Gelasius II(Gregorius (VIII))Calixtus IIHonorius II(Celestinus (II))Innocentius II(Anacletus II)(Victor (IV) (Gregorius))Celestinus IILucius IIEugenius IIIAnastasius IVHadrianus IVAlexander III(Victor (IV) (Octavianus))(Paschalis (III))(Calixtus (III))(Innocentius (III))Lucius IIIUrbanus IIIGregorius VIIIClemens IIICelestinus IIIInnocentius IIIHonorius IIIGregorius IXCelestinus IVInnocentius IVAlexander IVUrbanus IVClemens IVGregorius XInnocentius VHadrianus VJohannes XXINicolaas IIIMartinus IVHonorius IVNicolaas IVCelestinus VBonifatius VIIIBenedictus XIClemens VJohannes XXII(Nicolaas (V))Benedictus XIIClemens VIInnocentius VIUrbanus VGregorius XIUrbanus VI(Clemens VII van Avignon)Bonifatius IX(Benedictus XIII van Avignon)Innocentius VIIGregorius XII(Alexander V)(Johannes (XXIII))Martinus V(Clemens VIII van Avignon)(Benedictus XIV van Avignon)Eugenius IV(Felix V)Nicolaas VCalixtus IIIPius IIPaulus IISixtus IVInnocentius VIIIAlexander VIPius IIIJulius IILeo XHadrianus VIClemens VIIPaulus IIIJulius IIIMarcellus IIPaulus IVPius IVPius VGregorius XIIISixtus VUrbanus VIIGregorius XIVInnocentius IXClemens VIIILeo XIPaulus VGregorius XVUrbanus VIIIInnocentius XAlexander VIIClemens IXClemens XInnocentius XIAlexander VIIIInnocentius XIIClemens XIInnocentius XIIIBenedictus XIIIClemens XIIBenedictus XIVClemens XIIIClemens XIVPius VIPius VIILeo XIIPius VIIIGregorius XVIPius IXLeo XIIIPius XBenedictus XVPius XIPius XIIJohannes XXIIIPaulus VIJohannes Paulus IJohannes Paulus IIBenedictus XVIFranciscus I

  1. º Desiderius, Dialogi de miraculis sancti Benedicti auctore Desiderio abbate casinensi., in: Hofmeister Adolf (Uitgever), MGH SS 30,2, Leipzig, 1934, p. 1141.