Slag op de Vlakte van Uthal

Slag op de Vlakte van Uthal
Onderdeel van Tweede oorlog met Morgarath
Locatie	Vlakte van Uthal
Resultaat	Beslissende overwinning voor koning Duncan
Strijdende partijen
Aralueense leger Leger van Morgarath, Skandiërs (huurlingen)
Leiders en commandanten
Koning Duncan, Crowley, Halt, enkele hogere baronnen van Araluen Morgarath †, Horth †?
Troepensterkte
Onbekend, ten minste enkele duizenden Onbekend aantal Wargals (tenminste enkele duizenden), onbekend aantal Skandische huurlingen (ten minste vijfhonderd)
Verliezen
Onbekend Onbekend, aanzienlijk aantal Skandiërs

De Slag op de Vlakte van Uthal (Engels: Battle of the Uthal-Plains) is een fictieve veldslag uit De Grijze Jager.

Leeswaarschuwing — Onderstaande tekst bevat details van de plot en/of de afloop van het verhaal

Voor de strijd

Het Aralueense leger was voor de strijd opgesteld op de Vlakte van Uthal, ten noorden van de Driestappas (de belangrijkste pas die de Bergen van Nacht en ontij (het gebied van Morgarath) verbindt met Araluen), wachtend op de troepen van Morgarath (Wargals, Aralueense landverraders en enkele Skandische huurlingen), die de pas uit kwamen om hun posities in te nemen. Morgaraths troepen waren hadden een drassig stuk grond voor zich, zodat het belangrijkste Aralueense wapen, de zware cavalerie, niet optimaal kon worden ingezet. De Wargals zijn immers bang voor paarden.

Morgarath was van plan het Aralueense leger niet alleen frontaal aan te vallen, maar ook met aanvallen van Skandiërs en Wargals van opzij en van Skandiërs van achteren. Hij had een brug laten bouwen over de Spleet, een ravijn dat de Bergen van Nacht en Ontij afsloot van het militair niet zo sterke Aralueense buurland Celtica, om via die route troepen te sturen om de Araluenen in de zij aan te vallen. Dit werd voorkomen doordat Will erin slaagde om deze brug in brand te steken, waarbij hij wel gevangen werd genomen.

Arnaut ontsnapte echter wel met deze informatie, en ook met de wetenschap dat er een aanval in de Aralueense rug dreigde. Morgarath stuurde namelijk ook een leger Skandiërs, onder leiding van ene Horth (waar verder niets over wordt verteld), om door het Doornbos (een bos ten noorden van de Vlakte van Uthal) te marcheren om de Araluenen zo vanuit een derde richting tegelijk aan te vallen. Dit mislukte echter ook, doordat de Araluenen een leger stuurden om deze Skandiërs te onderscheppen. Deze Araluenen slaagden erin om de Skandiërs te verrassen en verpletterend te verslaan.

De slag

De slag begon met het aftasten van elkaars sterkte. De ene partij stuurde een kleinere eenheid om de andere partij aan te vallen en diens weerbaarheid af te tasten, waarop die andere partij versterkingen stuurde en de aanvaller zijn troepen terugtrok. Dit ging zo enkele uren door.

Daarop kwam, naar het scheen de Skandische aanval in de rug aan. Dit waren echter geen Skandiërs, maar de Araluenen die de Skandiërs in het Doornbos hadden verslagen, vermomd met de vijandelijke helmen en schilden. Dit was een idee van Halt, die zo ervoor wilde zorgen dat Morgarath het tactische voordeel van het drassige terrein recht voor hem op zou geven om met de Wargals frontaal aan te vallen terwijl de 'Skandiërs' van achteren 'aanvielen'. Dit lukte, Morgarath viel aan.

Het Aralueense leger verloor toen opzettelijk terrein om de Wargals verder uit hun tent te lokken. De Aralueense soldaten lieten een gat vallen in hun linies, om de Wargals daarin te lokken. Morgarath, die dacht dat het Aralueense leger uiteenviel, stuurde zijn troepen inderdaad het gat in. Daarop kwam echter een eenheid zware cavalerie te voorschijn, die de Wargals aanviel en op hun beurt een wig in de linies van de Wargals sloegen, gevolgd door cavalerieaanvallen van links en rechts. De Wargals werden verpletterend verslagen en trokken zich terug de Driestappas in, en het Aralueense leger had de slag gewonnen.

Morgarath besefte dat hij verslagen was en dat degene die dat voor een belangrijk deel op zijn geweten had, Halt was. Daarom bood hij een wapenstilstand aan, om daarop Halt uit te dagen voor een duel. Halt stond op het punt de uitdaging te accepteren, toen Arnaut plotseling aan kwam stormen en op zijn beurt Morgarath uitdaagde voor een duel. Morgarath accepteerde dit.

Het duel begon en Arnaut dreigde het onderspit te moeten delven. Zijn schild werd vernietigd en hij werd uit het zadel geworpen, terwijl Morgarath nog steeds te paard zat en aan kwam stormen voor de doodsklap. Daarop gooide Arnaut zichzelf in een wanhoopspoging op het laatste moment voor de benen van Morgaraths paard, waardoor het struikelde en Morgarath uit het zadel vloog. Hij raakte echter niet gewond en het gevecht ging te voet verder, waarop Morgarath Arnauts zwaard doormidden wist te slaan en hem de doodsklap wilde uitdelen. Arnaut slaagde er echter in om deze klap op te vangen door het stompje van zijn zwaard en zijn dolk in een v-vorm te kruisen (de standaard vechtmanier van de Grijze Jagers met hun messen, die hij van Gilan had geleerd) en zo Morgaraths slag op te vangen. Morgarath had dit niet verwacht en in dat moment van verwarring en verbijstering slaagde Arnaut erin zijn dolk in Morgaraths hart te steken.

Na de slag

De Wargals, niet meer onderworpen aan Morgaraths wil, waren niet agressief of strijdlustig meer, en niet meer vijandig. De overgebleven Skandiërs trokken zich terug, waarbij Erak Will meenam naar Skandia, met de gebeurtenissen in boek 3 en 4 tot gevolg. Het koninkrijk was gered.