Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Emil Höring

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Emil Höring (Westheim bij Germersheim, 1 december 1890 - Würzburg, 2 juni 1976) was een Duitse officier en SS-Gruppenführer (generaal-majoor) en Generalleutnant in de politie tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Leven

Op 1 december 1890 werd Emil Höring in Westheim bij Germersheim geboren. Na de lagere school in Eichstätt ging hij naar het gymnasium in dezelfde plaats. In 1901 behaalde hij zijn Abitur. Na zijn schoolgang meldde Höring zich op 1 oktober 1909 aan in het Beiers leger en ging als Zweijährige-Freiwilliger en Fahnenjunker (vrije vertaling: tweejarige vrijwilliger en aspirant-officier) in dienst van het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“. Vanaf 1910 werd Höring naar de militaire academie in München gecommandeerd. Op 4 maart 1910 werd Höring bevorderd tot Fähnrich (vaandrig). Daar behaalde hij in 1911 zijn officiersexamen en kwam als Leutnant (tweede luitenant) in de 9e compagnie van zijn eigen regiment.

Eerste Wereldoorlog

Höring ging met zijn MG-compagnie de Eerste Wereldoorlog in. Hij werd door zijn arm geschoten en naar een militair hospitaal in Landau gebracht. Op 8 september 1914 keerde Höring na zijn genezing terug naar het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“. Hij werd als compagniecommandant van de 12e compagnie ingezet. Hij raakte door een schotwond aan zijn kuit gewond, en werd naar het militair hospitaal Eichstätt gebracht. Na zijn herstel werd Höring naar een onderofficiersleergang in Hammelburg gecommandeerd. Na zijn genezing werd Höring weer in de MG-compagnie van het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“ ingedeeld. Op 9 juli 1915 werd hij bevorderd tot Oberleutnant (eerste luitenant). Vanaf 2 september 1915 tot 15 september 1915 genoot hij van verlof in Eichstätt. Na zijn verlof werd Höring naar een opleiding[4] tot plaatsvervangend adjudant in de staf van het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“ gecommandeerd. Vanaf 8 augustus 1916 tot 21 augustus 1916 was Höring op verlof voor herstel van gezondheid. Na zijn terugkeer werd hij geplaatst als MG-officier in de staf van het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“. Op 24 januari 1917 werd Höring naar een MG-school van de 3e Infanteriedivisie gestuurd. Hierna werd hij tijdelijk als commandant van de 12e compagnie ingezet. Vanaf 22 juli 1917 werd hij ingezet als ordonnansofficier in het 6e Infanteriebrigade (Beieren). Hierna kreeg Höring weer het commando over de 12e compagnie in het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“. Tegelijk werd hij ingezet als adjudant in de 6e Infanteriebrigade (Beieren). Hierna ging Höring weer op verlof om te herstellen. Na zijn terugkeer werd hij op de functie van een compagniecommandant in de 7e compagnie van het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“ gezet. Wegen een voorhoofdsholteontsteking werd Höring in een ambulante medische post van het 75e veldhospitaal behandeld[4]. Na zijn herstel, werd hij benoemd tot compagniecommandant van de 1e MG-compagnie van het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“. Hierna volgden nog meerdere plaatsingen als compagniecommandant van de 12e, 4e en 3e compagnie in het Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“.

Op 6 juni 1918 trouwde Höring met Maria Elisabeth Bassler[2][5]. Het echtpaar kreeg twee zonen en een dochter[2][5]. Na zijn trouwerij volgde op 7 juni 1918 zijn benoeming tot commandant van de 8e compagnie in Königlich Bayerisches 18. Infanterie-Regiment „Prinz Ludwig Ferdinand“. Vanaf 17 juni 1918 werd Höring als regimentsadjudant in het 18e infanterieregiment ingezet. Hierna volgde na de wapenstilstand de terugmars door Lotharingen en Palts richting zijn vaderland[5].

Interbellum

Op 25 april 1919 werd Höring als adjudant van de Groep A tijdens operaties in München (neerslaan van de Münchense Radenrepubliek) ingezet. Hierna werd hij overgeplaatst naar de Reichswehr-Brigade-Kommando 25, en was als ordonnansofficier werkzaam. Op 30 september 1920 ging Höring met ontslag uit de actieve dienst. Op 1 oktober 1920 werd hij aangenomen bij de Bayerische Landespolizei, en werd als Polizeioberleutnant (eerste luitenant in de politie) en Hunderschaftführer (vergelijkbaar met een pelotonscommandant) in het commando van de Landespolizei Würzburg ingezet. Op 1 januari 1923 werd Höring bevorderd tot Polizeihauptmann (kapitein in de politie). Hij stapte over naar de Gendarmerie. Hij werd op 1 november 1935 benoemd tot commandant van de Gendarmerie in het Regierungsbezirk Mainfranken (Würzburg). Op 1 mei 1937 werd Höring lid van de Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij (NSDAP). Tijdens de Anschluss van Oostenrijk, was hij leider van de marsgroep van de politie Salzburg. In begin van december 1938 werd Höring aangesteld als commandant van de Ordnungspolizei in het Sudetenland. Hierna volgde met de waarneming van de functie belast Inspekteur der Ordnungspolizei (IdO) bij de Reichskommissar für Sudetendeutschland Konrad Henlein in Reichenberg.

Op 20 januari 1939 meldde Höring zich aan om lid van de Schutzstaffel (SS) te worden[1]. Zijn aanmelding werd op 4 april 1939 goedgekeurd en hij werd als SS-Standartenführer (kolonel) ingeschaald. Hij werd als SS-leider opgenomen in de staf van de SS-Oberabschnitte Elbe in Dresden.

Tweede Wereldoorlog

Op 26 september 1939 werd Höring benoemd tot bevelhebber van de Ordepolitie bij de Militärbefehlshaber Krakau. Hierna volgde zijn benoeming tot commandant van de Ordepolitie in Krakau. Opvolgend werd Höring aangesteld als commandant van het politie-regiment Krakau. Op 16 december 1939 werd hij als Inspekteur der Ordnungspolizei (IdO) overgeplaatst naar het staatsministerie van Binnenlandse Zaken in Dresden (Wehrkreis IV). En tegelijk was Höring leider van de afdeling VI (Polizeivollzug) (vrije vertaling: politie handhaving) in het Saksische ministerie van Binnenlandse Zaken. Op 20 april 1940 werd hij bevorderd tot SS-Oberführer en met het Charakter als Generalmajor der Polizei (eretitel van brigadegeneraal in de politie). In 1941 werd Höring bevorderd tot SS-Brigadeführer (brigadegeneraal). Vanaf 1 januari 1942 tot 31 mei 1943 werd hij ingezet als bevelhebber van de Ordepolitie bij de HSSPF Nord Wilhelm Rediess, en tegelijk als politieke referent bij de Rijkscommissaris van Noorwegen Josef Terboven. Hierna werd Höring benoemd tot Generalinspekteur der Gendarmerie und Schutzpolizei der Gemeinden (vrije vertaling: inspecteur-generaal van de gendarmerie en politie in de gemeente) in het Hauptamt Ordnungspolizei. Hij was aanwezig bij de Poznańtoespraken[1]. Höring werd opnieuw als BdO van Krakau in het Generaal-gouvernement ingezet. Op 18 februari 1944 werd hij aangesteld als inspecteur-generaal van de scholen in het Hauptamt Ordnungspolizei. In de laatste dagen van de oorlog volgde hij de zogenaamde Rattenlijn Noord naar Flensburg.

Na de oorlog

Over het verdere verloop van zijn leven is niets bekend. Op 2 juni 1976 stierf Höring in Würzburg.

Carrière

Höring bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Politie. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums Beiers leger Reichswehr Politie Allgemeine-SS
1 oktober 1909[2][6] Zweijährige-Freiwilliger en Fahnenjunker
1 maart 1910[2][6] Unteroffizier
4 maart 1910[2] -
4 mei 1910[6]
Fähnrich
26 oktober 1911[2][6] Leutnant
9 juli 1915[2][6] Oberleutnant
22 augustus 1919[2]
(met ingang vanaf 18 augustus 1919
en Patent vanaf 18 oktober 1919[6])
Hauptmann
1 oktober 1920
(met Patent vanaf 1 juli 1915[6])
Polizeioberleutnant
1 januari 1923[6]
Polizeihauptmann
1 juni 1923[6]
Major der Landespolizei
1 december 1935[6]
Oberstleutnant der Gendarmerie
1 december 1937
(met RDA vanaf 9 november 1937[6])
Oberst der Gendarmerie
20 april 1939[6]
SS-Mann
20 april 1939[6][2]
SS-Standartenführer
20 april 1940[6][2]
SS-Oberführer
20 april 1940[2]
(met RDA vanaf 20 april 1940[6])
Charakter als Generalmajor der Polizei
9 november 1941[6][7]
SS-Brigadeführer
9 november 1941[2]
(met ingang vanaf 1 november 1941
en RDA vanaf 9 november 1941[3])
Generalmajor der Polizei[7]
27 augustus 1943[2][6][8][9]
SS-Gruppenführer
27 augustus 1943[2][9]
(met ingang en RDA vanaf 1 september 1943[6])
Generalleutnant der Polizei[8]

Lidmaatschapsnummers

  • NSDAP-nr.: 4 402 533[9] (lid geworden 1 mei 1937[2])
  • SS-nr.: 337 746[9] (lid geworden 20 april 1939[2])

Onderscheidingen

Selectie:

Afkortingen

  • Inspekteur der Ordnungspolizei (IdO) = Inspecteur van de Ordepolitie
  • Befehlshaber der Ordnungspolizei (BdO) = Bevelhebber van de Ordepolitie
  • Kommandeur der Ordnungspolizei (KdO) = Commandant van de Ordepolitie
  • Kommandeur der Gendarmerie (KdG) = Commandant van de Gendarmerie
  • Plaatsvervangend adjudant = Plv.adj.
  • mit der Wahrnehmung der Geschäfte beauftragt (m.d.W.d.G.b.) = vrije vertaling: met de waarneming van de functie belast

Zie ook

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Emil Höring op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  • (fr) Tixier, Thierry, Allgemeine SS - Polizei - Waffen SS Volume 3
  • (de) Schulz, Andreas; Dieter Zinke Die Generale der Waffen-SS und der Polizei Band 3 LA-PL, Biblio Verlag, Bissendorf , 2008. ISBN 3-7648-2375-5. Geraadpleegd op 15 april 2023.
  • (de) SS-Personalhauptamt, Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP (SS-Oberst-Gruppenführer-SS-Standartenführer), Reichsdruckerei, Duitsland , 9. November 1944. p. 12 Geraadpleegd op 1 mei 2023.
  • (de) SS-Personalhauptamt, Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP (SS-Obergruppenführer-SS-Standartenführer), Reichsdruckerei, Duitsland , 1. Januar 1942. p. 16 Geraadpleegd op 1 mei 2023.

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Schulz 2008, p.643.
  2. 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 2,17 2,18 2,19 2,20 2,21 2,22 2,23 2,24 2,25 2,26 2,27 2,28 2,29 2,30 2,31 2,32 2,33 2,34 2,35 2,36 2,37 2,38 Tixier 2019, p.SS GRUF HÖRING.
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Schulz 2008, p.640.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Schulz 2008, p.641.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Schulz 2008, p.642.
  6. 6,00 6,01 6,02 6,03 6,04 6,05 6,06 6,07 6,08 6,09 6,10 6,11 6,12 6,13 6,14 6,15 6,16 6,17 Schulz 2008, p.639.
  7. 7,0 7,1 Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 01.01.1942. p.16.
  8. 8,0 8,1 Dienstaltersliste der Schutzstaffel der NSDAP van 09.11.1944. p.12.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 9,7 (en) Wayback Machine: Axis Biographical Research: SS & GERMAN POLICE, SS-GRUPPENFÜHRER, H - N, HÖRING, Emil. Geraadpleegd op 2 mei 2023.
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow