Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Tom Poes en de pruikenmaker
Tom Poes en de pruikenmaker is een stripverhaal uit de stripreeks Tom Poes. De oudste versie is het tekst-stripverhaal uit 1953, dat onder andere verscheen in De Volkskrant (1953), De locomotief (1954) en het Algemeen Indisch dagblad. In de jaren 80 was het in onder andere NRC Handelsblad te lezen.
Als ballonstrip[bron?] verscheen het verhaal in iets andere vorm[bron?] in 1963/1964 in tijdschrift Revu.[1]
In 1970 gaf Coöperatieve Condensfabriek Friesland een album uit waarin het verhaal was samengevoegd met Tom Poes en de Zwarte Vleer; consumenten konden met spaarpunten en een bijbetaling het album bestellen.[2] In 1995 verscheen er een heruitgave in hardcover door uitgeverij Panda; het werd daarin gebundeld met zes andere Tom Poesverhalen.[3] In 2011 volgde nog een heruitgave.[1]
Verhaal
Op slot Bommelstein geeft Markies de Canteclaer een viooldemonstratie. Heer Bommel schept op dat hij net zo goed speelt, waarop de markies bewijs wil horen. Uiteraard brengt hij er niets van terecht; zelfs Tom Poes houd zijn oren dicht. Maar dan gaat het raam open, en een persoon met witte pruik geeft Heer Bommel complimenten en komt binnen stormen. Hij garandeert Heer Bommel dat hij diezelfde avond nog als Paganini zal spelen. Vervolgens speelt hij zelf de sterren van de hemel. Daarop zet hij de witte pruik op het hoofd van Heer Bommel, en geeft hem weer de viool. Zolang hij de pruik op heeft speelt hij prachtig. En dus wil Heer Bommel de pruik kopen, maar dat gaat niet. Maar een andere pruik kan wel, en daarvoor moet Heer Bommel eerst wat haren bemachtigen van de zeer opvliegende schilder Terpen Tijn. Heer Bommel heeft er alles voor over, dus tot twee keer toe probeert hij haren uit te trekken, en dus wordt hij twee keer zwaar mishandeld door de woedende schilder. Pas als hij een andere pruik heeft gekregen, lukt het hem. Als beloning krijgt hij nu een pruik waarin ook haren van de pruikenmaker zelf zitten. Tom Poes merkt al snel het effect daarvan. Als de pruikenmaker dat merkt, sluit hij Tom Poes op in de kelder. Later weet hij te ontsnappen. Hij wil de politie hulp vragen, maar op het bureau aangekomen blijkt de commissaris al een pruik te dragen, en van de burgemeester hoort hij dat een pruik verplicht is. Kort daarop wordt hij gepakt door de pruikenmaker en Heer Bommel. Ze willen hem een pruik opzetten, maar in plaats daarvan schopt Tom Poes de pruik van Heer Bommel af. Die is daardoor meteen niet meer onder invloed. Dat wordt de pruikenmaker teveel, en hij slaat alarm. Even later komt hij met het hele politie en brandweerkorps aan om de rebellen mores te leren. Heer Bommel is makkelijk te pakken, maar de kleine Tom Poes glipt overal tussendoor en klimt op een brandweerwagen. Even later begint hij de pruiken af te spuiten. Heer Bommel springt aan boord, en zo rijden ze al spuitende door de stad. De pruikenmaker rent naar commissaris Bulle Bas, die nog een pruik draagt. Als die in actie wil komen, wordt hij echter bijna het bureau uitgespoten, en is zijn pruik dus ook kwijt. Daarop beseft de pruikenmaker dat het spel uit is; maar hij heeft nog een hardloperspruik, en rent daarmee het verhaal uit. Daarna vieren de commissaris en Tom Poes en Heer Bommel op Bommelstein de goede afloop.
Dit is een iets andere versie van het verhaal uit 1953.
Bronnen, noten en/of referenties
|
