Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Teddy Pendergrass

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

Theodore DeReese "Teddy" Pendergrass, Sr. (Philadelphia, 26 maart 1950 - aldaar, 13 januari 2010) was een Amerikaanse R&B / soul zanger en componist. Hij was de leadzanger van Harold Melvin & the Blue Notes en had nadien in de jaren '70 en '80 een succesvolle solo carrière met Dee Dee Sharp als zijn producer.

Met Harold Melvin & the Blue Notes had hij hits als "If You Don't Know Me by Now" in 1972, later gecoverd door Simply Red, "The Love I Lost", "Don't Leave Me This Way", later gecoverd door Thelma Houston en The Communards en "Bad Luck", beide in 1975.

In 1977 was hij lid van de gelegenheidsformatie "Philadelphia All Stars" samen met Lou Rawls, Billy Paul, The O'Jays, Archie Bell en Dee Dee Sharp. De hit "Let's clean up the ghetto" ging gepaard met een opruimactie in de Amerikaanse ghetto's.

Als solo-artiest scoorde hij hits als "I Don't Love You Anymore" (1977), met "Close the Door" (1978), "Turn Off the Lights" (1979) , "Can't We Try", "Love T.K.O." (beiden 1980), "Two Hearts" (1981; duet met Stephanie Mills), "You're My Latest, My Greatest Inspiration" (eveneens 1981).

Teddy Pendergrass trok vooral een vrouwelijk publiek en speelde daarop in door concerten te geven die utsluitend toegankelijk waren voor vrouwen. Zijn populariteit leverde hem bijnamen op als zwarte Elvis (vanwege zijn Graceland-achtige villa) en zingende teddybeer (vanwege zijn ballads). Toen hij in 1981 naar Londen kwam moesten er extra concerten worden ingelast.

Op 18 maart 1982 raakte hij zwaar gewond in een auto-ongeluk in Philadelphia, waardoor hij verlamd bleef. Hij richtte hierop de "Terry Pendergass Alliance" op, een stichting die mensen helpt met verwondingen aan de ruggengraat.

In 1985 trad hij op op Live Aid. Zijn duet met Whitney Houston uit 1984, "Hold me" werd een internationale hit. In Nederland was de single Alarmschijf. In 1988 volgde nog "Joy" en in 1991 "It Should've Been You".

Bij de Grammy Awards werd hij vijfmaal (in 1979, 1982, 1989, 1992 en 1994) genomineerd voor de "Best Male R&B Vocal Performance" maar wist ze geen van allen te verzilveren.

Teddy Pendergrass overleed op 13 januari 2010 op 59 jarige leeftijd aan de gevolgen van darmkanker. Hij laat twee dochters en een zoon na.

Albums

  • 1977: Teddy Pendergrass
  • 1978: Life Is a Song Worth Singing
  • 1979: Teddy
  • 1979: Live! Coast to Coast
  • 1980: TP
  • 1981: It's Time for Love
  • 1982: This One's for You
  • 1983: Heaven Only Knows
  • 1984: Love Language
  • 1985: Greatest Hits
  • 1985: Workin' It Back
  • 1988: Joy
  • 1991: Truly Blessed
  • 1993: A Little More Magic'
  • 1997: You and I
  • 1998: The Best of Teddy Pendergrass
  • 1998: This Christmas I'd Rather Have Love
  • 2001: Greatest Slow Jams
  • 2002: From Teddy with Love
  • 2004: Love Songs Collection