Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Smaragdgroene Boeddha

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
De Emerald Buddha in zomerseizoen kledij

De Smaragdgroene Boeddha, Thai (RTGS): Phra Kaeo Morakot, is een Boeddhabeeld dat zich bevindt in het hoofdgebouw, de ubosot van Wat Phra Kaew, van de tempel Wat Phra Kaew die aan het koninklijk paleis in Bangkok grenst.

Het beeld wordt ook wel –vooral dankzij de engelse naam Emerald Buddha– de Boeddha van Smaragd genoemd, maar dat klopt niet aangezien het beeld van jade is gemaakt, maar dit materiaal kende men nog niet toen het zijn naam kreeg.

Ondanks zijn kleine afmetingen (66 cm hoog) is dit beeld het belangrijkste godsdienstige symbool voor de Thai. Volgens legendes komt het beeld oorspronkelijk uit India, maar het werd voor het eerst gesignaleerd in 1434 in Chiang Rai (stad) in Noord-Thailand. In 1468 werd de Smaragdgroene Boeddha naar Chiang Mai gehaald en in de naar het oosten gerichte nis van de grote Chedi van Wat Chedi Luang geplaatst. Ruim 80 jaar later, in 1551, werd hij naar Luang Prabang (Laos) overgebracht. In 1564 bracht Koning Setthathirath het beeld naar zijn nieuwe hoofdstad Vientiane. Nadat het lange tijd in Laos was gehuisvest werd het in 1779 na de inname van Vientiane door koning Taksin en zijn generaal Chakri (de latere koning Rama I) meegenomen, eerst naar Thonburi. In 1784 werd het naar zijn huidige locatie gebracht.

Literatuur

  • Carol Stratton, Buddhist Sculpture of Northern Thailand (pag. 269-271). Silkworm Books, Chiang Mai 2004, ISBN 1-932476-09-1
  • Tossapol Jangpanichkul (Managing Editor), Buddha Images, Thailands precious heritage (pag. 15). Comma Design & Print Co., Ltd., Bangkok 2003, ISBN 974-91433-4-5

Q1502138 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow