Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Savoia Marchetti S.M.75

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De Savoia-Marchetti S.M.75 Marsupiale (buideldier), was een Italiaans passagiers- en (militair) transportvliegtuig uit de jaren 1930 en 1940. Het was een driemotorige laagdekker met een metalen en houten constructie met een intrekbaar conventioneel onderstel met staartwiel.

Ontwikkeling

De S.M.75 is ontworpen als antwoord op een vraag van de Italiaanse luchtvaartmaatschappij Ala Littoria, die op zoek was naar een modern middel-tot-lange-afstands lijn- en vrachtvliegtuigen, als een vervanging voor haar Savoia-Marchetti S.M.73.

In het ontwerp van de S.M.75 behield chef-ontwerper Alessandro Marchetti de algemene configuratie van de S.M.73, maar introduceerde een intrekbaar onderstel om de luchtweerstand te verminderen. Het vliegtuigcasco van de S.M.75 bestond uit een stalen buizenframe met stof en multiplex bekleding, haar controle oppervlakken werden met multiplex bedekt. De S.M.75 had een vierkoppige bemanning, en de cabine werd gebouwd voor maximaal 25 passagiers. De S.M.75 was uitgevoerd met driemaal een Alfa Romeo 126 RC34 radiaalmotor met 559 kW (750 pk) elk, bij een hoogte van 3,400 meter. Zijn korte take-off run van 337 meter, en kortere landingsafstand van 280 meter betekende dat het zou kunnen opereren vanaf korte start- en landingsbanen op secundaire vliegvelden.

Op november 1937 vloog de S.M.75 voor de eerste keer vanaf Novara, in Piedmont. De S.M.75 deed voor het eerst commercieel dienst bij Ala Littoria in 1938, en bij LATI in 1939, en was werkzaam op de diensten, zowel binnen Europa als naar Zuid-Amerika, alsook de route RomeAddis Abeba na de invasie van Italië.

De S.M.75 bleek gemakkelijk in staat om een bemanning van vier en 17 passagiers met hun bagage, met 362 km/h een afstand van 1.721 km te brengen, bij een hoogte van 4.000 meter. Daarnaast behaalde het vliegtuig een aantal wereldrecords, onder andere voor snelheid met lading op lange afstand. Een S.M.75 werd aangepast voor de endurance world records, en slaagde daar in 1939 in door een afstand van 12.000 km te vliegen.

De enigste buitenlandse order voor de S.M.75 werd gedaan door de Hongaarse luchtvaartmaatschappij MALÉRT die, in 1937, vijf van deze kisten bij Savoia Marchetti bestelde.

Afgeleiden varianten

  • S.M.75bis

Elf van de S.M.75 werden uitgevoerd met driemaal een Alfa Romeo RC18 radiaalmotor, met 641 kW (680 pk) elk, bij een hoogte van 1.800 meter, en werden aangeduid S.M.75bis.

  • S.M.75 GA

De S.M.75 GA (hierbij staat GA voor Grande Autonomie, in Nederlands, Lange Afstand) was een verbeterde versie van de S.M.75 waarbij de vliegtuig was uitgevoerd met drie 641 kW (861 pk) Alfa Romeo 128 radiaalmotoren evenals een krachtige radio en aanvullende brandstoftanks om het bereik van de vliegtuigen te vergroten naar 7.000 km met een lading van 1.100 kg. Met een vier- of vijfkoppige bemanning en een 200-kilogram lading, kon de S.M.75 GA 8.005 km berijken bij hoogte tussen de 3.500 en 5.000 meter, en een snelheid van 298 km/h.

  • S.M.76

In 1939 ontving de Italiaanse luchtvaartmaatschappij LATI zijn eerste S.M.75. Het vliegtuig werd opnieuw als S.M.76, in 1940 in ontworpen herzien.

  • S.M.82

De Regia Aeronautica (Italiaanse Koninklijke Luchtmacht) toonde vaste intresse in de S.M.75, zodat er een militaire versie van werd ontwikkeld. Bij deze militaire versie ontbraken de ramen in de passagierscabine, maar was uitgerust met een versterkt paneel om de installatie van een dorsaal geschutskoepel mogelijk te maken. Het was uitgevoerd met driemaal een Alfa Romeo 128 RC21 radiaalmotor, en had een grotere vrachtcapiciteit dan de S.M.75.

  • S.M.87

In 1939 verscheen een versie van de S.M.75 met drijvers. Het vliegtuig bekend als de S.M.87, werd aangedreven door drie 746 kW (1000 pk) Fiat A.80 motoren. Het kon een snelheid van 365 km/h bereiken en had een plafond van 6.250 km, een bereik van 2.200 km (1.400 km), en een bemanning van vier, en kon 24 passagiers vervoeren. Er werden er vier van gebouwd.

  • S.M.90

De S.M.90 was een versie van de S.M.75 uitgevoerd met krachtiger 1.044 kW (1.400 pk) Alfa Romeo 135 R.C.32 radiaalmotoren. Het had een langere romp dan de S.M.75. Er is maar één van gebouwd.

Gebruikers

Militaire gebruikers

Duitsland Duitsland

Sjabloon:HU-1940-VLAG Hongarije

  • Magyar Királyi Honvéd Légierő

Italië Italië

rel=nofollow
  • Regia Aeronautica
  • Aviazione Cobelligerante Italiana

Vlag van Italië Italië

  • Aeronautica Militare

Civiele gebruikers

Italië Italië

rel=nofollow
  • Ala Littoria

Sjabloon:HU-1940-VLAG Hongarije;

Link

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Savoia-Marchetti SM.75 op Wikimedia Commons.

rel=nofollow

Q1687633 op Wikidata  Intertaalkoppelingen via Wikidata (via reasonator)

rel=nofollow