Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Sabzian

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Sabzian is een online filmmagazine dat in 2014 werd opgericht door een groep Belgische filmmakers vanuit een gedeeld verlangen te investeren in filmcultuur.[1] ​ De naam is een verwijzing naar een personage uit de film Close-Up van Abbas Kiarostami. De film vertelt het waargebeurde verhaal van Hossein Sabzian die zich, uit zijn liefde voor film, voordeed als filmmaker Mohsen Makhmalbaf en zo verschillende mensen misleidde. De film doet de grenzen tussen fictie en realiteit vervagen en onderzoekt thema's als identiteit en de transformerende kracht van cinema. Close-Up wordt alom geprezen en wordt beschouwd als een meesterwerk in de Iraanse cinema.[2] ​ Het magazine beoogt een gevarieerde en diepgaande verkenning van de hedendaagse filmcultuur te bieden. Het tijdschrift houdt zich bezig met film via publicaties, vertoningen en evenementen, met als doel nationale en internationale cinefilie, evenals historische en actuele perspectieven op cinema met elkaar te verbinden. De oprichters geloven dat reflectie en kritiek een integraal onderdeel zijn van de filmkunst en het filmmaken. Op hun website verwoorden ze het zelf als volgt: ​

Projecten

Sabzian publiceert wekelijks nieuwe inhoud, waaronder nieuwe en historische teksten, vertalingen, interviews en nieuwsberichten, voornamelijk in het Nederlands, Frans en Engels. Het tijdschrift fungeert als brug tussen individuele en collectieve verbeelding en brengt via hun agenda het Belgische cinefiele landschap in kaart. ​ In 2019 maken ze voor de Kunstenbibliotheek in Gent een reader met voor hen onontbeerlijke literatuur over film. De lijst bevat onder andere boeken van André Bazin, James Baldwin, Serge Daney, Marguerite Duras, Dirk Lauwaert en Chantal Akerman. ​ In 2021 schrijven ze samen met andere filmmagazines een open brief met de oproep om de filmkritiek in Vlaanderen meer naar waarde te schatten.[3]

State of Cinema

Jaarlijks wordt een State of Cinema georganiseerd, waarbij iemand uit de filmwereld wordt uitgenodigd om een beschouwing (in welke vorm dan ook) over cinema te schrijven. In 2020 was het de beurt aan Olivier Assayas, die de tekst "Le Temps présent du cinéma" ("Cinema in de tegenwoordige tijd") produceerde en voorlas in een YouTube video.[4] De tekst van Assayas werd in zeven talen vertaald en in het Frans in boekvorm uitgebracht.[5] In 2022 brachten ze de Chinese filmregisseur Wang Bing voor de State of Cinema naar Bozar in Brussel.[6] Andere State of Cinema waren die met Sarah Vanagt, Nicole Brenez en Claudio Pazienza. In 2023 is het de beurt aan de Franse regisseuse Alice Diop. ​

Team

Sinds 2021 bestaat het collectief uit filmmakers Gerard-Jan Claes, Ruben Desiere, Nina de Vroome, Olivia Rochette en verder Dirk Deblauwe, Pepa De Maesschalck, Ruben Demasure, Tillo Huygelen, Dagmar Teurelincx, Bram Van Beek, Stefanie Van Rompaey en Hannes Verhoustraete. ​

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow