Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Michel Geysemans
Michaël (Michel) Lodewijk Jozef Geysemans (Duffel, 27 april 1910 – Antwerpen, 6 oktober 1943) was een gemeentebediende in Wilrijk, reserveluitenant van het Belgisch Leger, verzetsstrijder in Wilrijk en vanaf 1941 lid van de weerstand Groep G.[1] Hij werd ter dood veroordeeld door het Duitse veldgerecht op 17 september 1943 en gefusilleerd te Antwerpen op 6 oktober 1943.[2]
Levensloop
Michel Geysemans werd geboren te Duffel op 27 april 1910 als 14e kind in een katholiek landbouwersgezin. Zijn ouders waren Anna Maria Catharina Busschots (10 januari 1868 - 1 maart 1962) en Pieter Frans Geysemans (11 maart 1863 - 9 april 1943). Hij groeide op in een pachthoeve aan de Reetsche Steenweg in Kontich. De straat is in 1944 hernoemd naar Michel Geysemansstraat.[3] De hoeve behoorde toe aan de familie della Faille en bestaat nog, thans gekend als de Wachters-Geysemanshoeve en aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed.[4][5]
Michel Geysemans liep school aan het Sint-Romboutscollege te Mechelen, was lid van den Bond van het Heilige Hart en van het Sint-Vincentiusgenootschap. Hij speelde in de fanfare Sinte Cecilia en verder was hij bibliothecaris der parochiale boekerij Sint-Michaël en medewerker van boerenhulp aan stadskinderen.[2]
Geysemans werkte als gemeentebediende in Wilrijk, Antwerpen. Op 31-jarige leeftijd (januari 1941) werd hij lid van de weerstand Groep G. Hij was leider van het verzet in Wilrijk en gaf o.a. leiding aan verzetstrijder Jules Draeyers.[6] Op 7 januari 1943 werd hij door de Gestapo aangehouden na verraad.[7] Hij werd opgesloten en gefolterd in het Fort van Breendonk.[2] Tijdens zijn gevangenschap overleed zijn vader op 9 april 1943 ten gevolge van een slepende ziekte.[8] Michel Geysemans werd op 17 september 1943 ter dood veroordeeld voor "Hulp aan de vijand" door het Duitse veldgerecht (nummer FK 520 - StL V 170/43). Hij werd samen met Paul Housmans (commandant Geheim Leger) gefusilleerd in Antwerpen op 6 oktober 1943.[9][2] De executieplaats bevond zich in de voormalige schietbaan van het Belgisch leger ter hoogte van Hangar 9A aan de d’Herbouvillekaai, vlakbij de plaats waar in 1969 de Kennedytunnel werd gegraven.[10]
Op de dag van zijn executie schreef Geysemans een afscheidsbrief
Postuum
Eerwaarde heer Weidenstrasse omschreef Geysemans op het bidprentje als volgt: "Hij was een teedere zoon, een liefdevolle broeder, een goede makker. Hij was de vriend van klein en groot, van rijk en arm. Begaan met het wel en wee van allen, was hij altijd bereid hulp te bieden zonder aanzien des persoons. Zijn grote en offervaardige liefde dreef hem - een der eersten - in den geheimen strijd tegen de vijandelijke verdrukking. Hij wist wat hij waagde, toch versaagde hij nooit, want hij kende vaar noch vrees. De honger en de folteringen konden zijn lichaam teisteren, maar zijne zielekrachten bleven ongerept. Hij troostte en bemoedigde zijne lotgenooten, bracht hen nader tot God, ontlastte zijn strijdmakkers, en viel zelf onder het moordend lood, innig vereenigd met het slachtoffer van Calvarië en de glimlach der gelukzaligen op de lippen."[11]
Michel Geysemans werd aanvankelijk door de bezetter begraven onder "nummer 43" in een massagraf in het Kamp van Brasschaat Polygoon te Brasschaat Maria-Ter-Heide.[12]
Op 20 november 1944 beslist de Gemeenteraad van Waarloos om als eerbetoon de Reetsche Steenweg (alwaar Geysemans woonde) te hernoemen naar "Michel Geysemansstraat".[5] Ook in de Gemeente Wilrijk werd er een straat naar Geysemans vernoemd.
Begin 1945 werd het massagraf ontdekt op het klein schietveld in het Kamp van Brasschaat.[12] Op 21 mei 1945 werd het stoffelijk overschot overgebracht naar de begraafplaats van de Sint-Michielskerk in Waarloos. De dag nadien was er een plechtige lijkdienst.[2]
In 1947 werd er postuum de eervolle onderscheiding Oologskruis 1940 met palm toegekend. In het persoonlijk dossier van de Weerstandsdienst werd volgende vermelding opgetekend:[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|