Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Jan Anne de Smeth

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Jan Anne baron de Smeth (Rijswijk, 9 september 1924Schilde, 30 oktober 2017) was een telg uit het geslacht De Smeth. Hij was kolonel en commandant van het korps rijdende artillerie van 1979-1996 en ereridder van de Johanniter Orde.

Familie

De Smeth was de enige zoon uit het tweede huwelijk van Ferdinand François baron de Smeth (1887-1939) en Adolphine Jacqueline barones van Pallandt (1899-1992). Hij had drie oudere halfbroers, Henri, Paul en Theodore. Zijn betovergrootvader was Theodorus baron de Smeth, die van 1796-1821 eigenaar was van park Sonsbeek. Deze liet het park aanleggen als Engelse tuin en rond 1807 werd er een ijskelder aangelegd die enkele jaren later al instortte. In 1999 werd het ingestorte bouwwerk herontdekt en in 2008 werd de eerste steen voor de restauratie gelegd door Jan Anne de Smeth en zijn kleinzoon. Er werd een glazen koepel overheen gemaakt zodat bezoekers naar binnen kunnen kijken.

In 1948 trouwde De Smeth met jkvr. Florentine Calkoen (1928-1974). Ze kregen drie kinderen. Na het overlijden van zijn echtgenote hertrouwde hij met Ellis Brandon.

De Smeth was rechtsridder van de Johanniter Orde en commandeur en erecommandeur van de Ridderlijke Duitsche Orde, Balije van Utrecht.

Kolonel van het Korps

Op 30 oktober 1979 kreeg De Smeth de eretitel 'Kolonel van het Korps'. Hij dacht op die dag afscheid van het korps te komen nemen wegens zijn naderende pensionering, maar werd verrast met deze eretitel als dank voor zijn grote inzet sinds de heroprichting van het Korps en besteedde veel aandacht aan de herleving van de tradities van het Korps; hij was 'kolonel van het korps' van 1979-1996. Ook kreeg hij uit handen van luitenant-kolonel Hans Couzy de zilveren snoeren met vier gouden kwasten die behoren bij het geklede tenue van een kolonel buiten dienst der Rijdende Artillerie.

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
rel=nofollow