Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Flora (godin)
Flora was de Romeinse godin van de lente en de bloemen.
Volgens Ovidius werd zij gelijkgesteld met de verder niet uit bronnen bekende Griekse nimf Chloris:
- „En terwijl ze sprak, blies ze lenterozen uit haar mond: Chloris ben ik, en word Flora genoemd.”
In de lente werd zij achtervolgd door Zephyr, de belichaming van de westenwind, en tot zijn vrouw gemaakt.
Zij behoort tot de kring van de vegetatiegoden, de goden van de aarde en de landbouw, en is in die functie verwant aan Ceres, Demeter en Tellus. Haar verering is terug te vinden bij de stammen van de Osken en de Sabellanen in de centrale Apennijnen. Flora was ook de godin van de jeugd en het vreugdevol genieten van het leven, en tenslotte van de zwangerschap, waarvan bloemen een symbool zijn.
Haar verering zou in Rome zijn ingevoerd door de Sabijnse koning Titus Tatius; volgens anderen zou Numa Pompilius een flamen floralis (dus een offerpriester voor Flora) hebben aangesteld. Flora had twee tempels in Rome: een zeer oud sacellum (kapel) op de Quirinalis, de andere bij het Circus Maximus.
Op haar uitbundige feest, de Floralia, versierden mensen hun huizen en zichzelf met bloemen, vrouwen kleedden zich in felle kleuren, tegen de gewoonte in, en zang, dans en dineren vulden de feesttijd. Na de Eerste Punische Oorlog verschenen ook Flora’s eigen spelen in het circus, de ludi florales, gevierd van 28 april tot 3 mei, waarbij zogenaamd klein wild, d.w.z. hazen, herten e.d., werd gedood in plaats van wilde roofdieren. Hetaerae ontkleedden zich als belichaming van de godin en haar gevolg voor het aanwezige publiek.
Kunstenaars beeldden Flora af op een manier die lijkt op een Griekse lenteglorie, als een bloeiend meisje getooid met bloemen. Van de sculpturale voorstellingen is de bekendste de zogenaamde Farnesische Flora, een meer dan levensgrote marmeren figuur die zich nu in het Nationaal Archeologisch Museum van Napels bevindt.
Flora had, net zoals Pomona, een mannelijke tegenhanger, Florus in Sabijns en Umbrisch gebied, wat echter niet uitsluit dat deze in oorsprong ook te Rome werd vereerd.
Zie ook
- Voor andere betekenissen van het woord of de naam ’flora’, zie flora