Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
El Payo Humberto
| El Payo Humberto | ||
| In de guitarreria Sobrinos Santos in Madrid. | ||
| In de guitarreria Sobrinos Santos in Madrid. | ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Hubertus Jacobus Wilkes | |
| Geboren | 1946 (Amsterdam) | |
| Land |  Nederland
| |
| Werk | ||
| Genre(s) | Flamenco | |
| Beroep | Flamencogitarist; componist van populaire muziek en producer | |
| Instrument(en) | Flamencogitaar | |
| Invloed(en) | Niño Ricardo, Diego del Gastor, Javier Molina Cundí, Manolo de Huelva, Melchor de Marchena, Esteban Sanlúcar. | |
| Officiële website | ||
| Bekende instrumenten | ||
| Flamencogitaar | ||
El Payo Humberto, de artiestennaam van Hubertus Jacobus Wilkes (Amsterdam (provincie Noord-Holland, 12 maart 1946) is een Nederlands flamencogitarist, flamenco-componist. Geniet in Spanje en Nederland grote vermaardheid als solo gitarist en zangbegeleider.[1] Hij begeleidde onder ander zangers als Enrique Morente, Rafael Romero, Juan Varea Pepe el de la Matrona, Miguel Vargas en Antonio Merenguito. En werkte samen ook met de dansgroep van Mariemma in 1968 en in 1970 een tournee door Engeland met de dansgroep van Marino Morijo.
Biografie
Algemeen
Wilkes kwam op 15-jarig leeftijd in contact met flamenco toen zijn moeder een kamer verhuurde aan Spaanse gastarbeiders. De muziek wekte zijn aandacht en al gauw besloot hij te kiezen om zich toe te wijden aan toque flamenco ofwel flamencogitaar.
Na enige tijd kwamen er twee andere Spaanse kostgangers bij hen wonen. Op zaterdagavond gingen zij vaak naar het Spaans cultureel centrum. Wilkes werd steeds meer en meer ingeleid in de flamencowereld en besloot in 1963 te vertrekken naar Cádiz in het zuiden van Spanje en kreeg les van Juan Días de Cádiz. Hier bracht hij een aantal jaren door die hem hielpen zich te ontwikkelen op de flamencogitaar. Vervolgens vertoefde Wilkes zich in ander plekken in Spanje waaronder de hoofdstad Madrid. Wilkes ontmoette hier invloedrijke flamencofiguren en begon zangers en dansers te begeleiden. Uiteindelijk is Wilkes naar Amerika gegaan om daar zijn carrière voort te zetten.
Wilkes mengt zijn eigen stijl met de invloeden die hij heeft ontvangen uit de oudere flamencoscholen. Met het doel veel flamencotradities en kunstopvattingen niet verloren te laten gaan heeft Wilkes besloten zijn werk en opnames op YouTube te plaatsen. Ook geeft hij uitleg over geschiedenis en het ritme van flamenco, ook wel bekend als Compás. Als Youtuber heeft Wilke onder zijn artiestennaam El Payo Humberto een groter publiek weten te bereiken. Inmiddels heeft zijn kanaal volgelingen die woonachtig zijn over de hele wereld.
Loopbaan
Wilkes begint zijn loopbaan in Madrid in het jaar 1965 waar hij begeleidde in de dansschool van Mercedes y Alvano. Hij ontmoette daar ook de Amsterdamse flamencodanser Juan lerma en op 14 september 1965 doet hij examen voor flamencogitarist in Teatro Calderón. In de loop der jaren bekwaamde Wilkes zich in het begeleiden van flamencozangers.
In het jaar 1968 ontmoette Wilkes de flamencozanger Enrique Morente. Hij brengt hem in contact met het beroemde Tablao Zambra, een verzamelplaats van de Flamenco Puro. Op deze plek kwamen de meest invloedrijke figuren van de flamenco samen om de kunsten met elkaar te delen. Wilkes werd een steeds vaker geziene gast in Tablao Zambra en de Peña Charlot. Op de laatst genoemde plek zal in in de toekomst vaak flamenco spectaculos uitvoeren.
In de eerste helft van de jaren zestig werkte Wilkes veel samen met Spaanse gastarbeiders die flamencovoorstellingen gaven in Nederland en met de Nederlandse flamenco danseres Luisa Borja. Wilkes begeleidde de inmiddels zeer beroemde zanger Enrique Morente tijdens zijn eerste tournee naar het buitenland als uitsluitend zanger zonder dans in 1969.
Wilkes blijft echter doorleren en in ontvangt in het jaar 1969 een studiebeurs om in de leer te gaan bij de flamencogitarist en componist Manuel Serrapi Sanchez (Niño Ricardo). Wilkes heeft in tweejarige lesperiode (1969-1971) een fundament ontvangen waarop hij later zijn speelstijl en identiteit als flamenco gitarist zal baseren.
In de tweede helft van de jaren 70 werkte Wilkes samen met het Gitaristen Collectief met vele optredens in Centrum Bellevue in Amsterdam en tijdens een grote kunstmanifestatie in de grote zaal van het Concertgebouw. Van 1988 tot 1996 werkte Hubertus Wilkes samen met de zanger Antonio Izquierdo Castellano in o.a. de Kleine Komedie in Amsterdam en de kleine zaal in Vredenburg. Tevens gaf Wilkes in deze tijd lezingen en optredens met de Nederlandse flamencozanger en leraar Spaans aan de Amsterdamse Universiteit Arie Sneeuw.
In de opeenvolgende jaren heeft Wilkes heeft een naam opgebouwd in de wereld van de flamenco en met veel bekende artiesten contact gehad en samengewerkt: enkelen van hen zijn Paco de Lucía, Carmen Linares, Pepe Habichuela, Enrique Morente. Wilkes heeft vele optredens zowel als solo artiest, danwel als zangbegeleider uitgevoerd. De plekken waar Wilkes optrad varieerden binnen voornamelijk Spanje, Nederland en de Verenigde Staten, maar Wilkes heeft ook optredens gegeven in Japan, Engeland, Frankrijk en Nieuw Zeeland.
Zo reisde Wilkes in 1995 en 1997 naar Nieuw Zeeland waar hij samenwerkte met de gitaristen en danseres Maria Elena, waarmee hij samen tweemaal een tournee heeft gemaakt door Nieuw Zeeland naar o.a. steden als Auclkand Christchurch Taranaki Rotorua Welington en Tauranga. Tussen 2003 en 2006 ging Wilkes een aantal keren naar Japan en geeft een aantal concerten en lessen in Hokkaido Tokyo en Fukuoka.
Gedurende zijn loopbaan blijft hij actief als flamencoleraar. Hij wijdt zijn tijd aan het delen van informatie over de geschiedenis en fundamenten van flamenco. Wilkes gaf tevens les aan gitarist Eric Vaarzon Morel.
Discografie
- Arte Por Arte (1988)
| Track | Titel |
|---|---|
| 1 | Tonás |
| 2 | Tarantas |
| 3 | Alegrías |
| 4 | Malagueñas |
| 5 | Soleares |
| 6 | Tangos del Piyayo |
| 7 | La Caña |
| 8 | Colombianas |
| 9 | Fandangos |
- Ecos del Pasado (1986)
| Track | Titel |
|---|---|
| 1 | Soleares (Nippon Sanka) |
| 2 | Alegrías |
| 3 | Tarantas |
| 4 | Bulerías |
| 5 | Seguiriyas |
| 6 | Soleares |
| 7 | Verdiales en Do |
| 8 | Tangos |
Literatuur
- Rostro de un Maestro
In het jaar 1990 bracht H.J. Wilkes een boek uit over zijn leraar Manuel Serrapi Sanchez (Niño Ricardo). Hierin presenteerde Wilkes de theorie over de fundamenten van de flamencogitaar. Hij schreef hierbij over een triangel van (meest) invloedrijke personen. Deze personen, Javier Molina, Ramon Montoya en Manolo de Huelva hebben Niño Ricardo beïnvloed. Vervolgens heeft Niño Ricardo uit deze stijlen volgens Wilkes het beste aan compas en ritmische passages genomen om er vervolgens een zelf een draai aan te geven. Het boek Rostro de un Maestro omschrijft de flamenco hoe Niño Ricardo zijn stempel op Flamenco gitaar heeft kunnen drukken en daarmee de stijl tot vandaag de dag heeft kunnen beïnvloeden.
Bronnen, noten en/of referenties
|
