Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Diedericus (proost)

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Diedericus (? - abdij van Cambron, 2 september 1194) of Desiderius van Kortrijk was proost van Sint-Donaas in Brugge, kanselier van Vlaanderen en bisschop van Terwaan.

Levensloop

Diederik oefende de beide eerst vernoemde ambten uit tijdens de periode 1164 tot 1169. Oorkonden uit die periode dragen zijn naam, soms gevolgd door zijn titel als proost van Sint-Donaas of 'van Brugge', soms gevolgd door zijn titel als kanselier van Vlaanderen.[1]

Het ging om Diederik of Desiderius van Kortrijk, belangrijk lid van de clerus in het graafschap Vlaanderen en behorende tot de familie van de burggraven of kasteleins van de Kasselrij Kortrijk. Een precieze geboortedatum is onbekend. Hij ondernam een klerikale carrière en werd priester. In 1132 werd hij proost van het Sint-Pieterskapittel in Rijsel. In 1146 werd hij aartsdiaken van het bisdom Noyon-Doornik. In 1164 werd hij proost van Sint-Donaas en kanselier van Vlaanderen.[2]

Proost van Sint-Donaas

Diedericus volgde als proost en kanselier Pieter van Vlaanderen op, de jongste zoon van de Vlaamse graaf. Het is waarschijnlijk dat hij als plaatsvervanger optrad tijdens het proostschap van Pieter, die pas twaalf jaar oud was toen hij benoemd werd. De twee opvolgers van Diederik behoorden eveneens tot de familie van Diederik van de Elzas (zijn bastaardzoon Gerard van de Elzas) en van Filips van de Elzas (zijn vertrouwensman Robertus de Douva). De hypothese dat ook Diedericus tot de grafelijke familie behoorde is derhalve niet zonder grond. Hij behoorde alvast tot de nauw betrokken en invloedrijke hovelingen.

Bisschop van Terwaan

In 1169 werd hij bisschop van Terwaan. Hij stichtte verschillende nieuwe parochies en kerken, alsook de abdij van cisterciënzerinnen Sinte Columba in Blendeke bij Sint-Omaars. Hij zette zich vooral in voor het invoeren in zijn bisdom van de Gregoriaanse hervorming. Hij stond in contact met veel wereldlijke en geestelijke vooraanstaanden, onder wie Thomas Becket en Bernardus van Clairvaux, vereerd als Sint-Bernardus.

Hij ontwikkelde goede contacten met de Romeinse curie. In 1179 nam hij deel aan het Derde Lateraans Concilie. Door paus Alexander III werd hij met verschillende opdrachten belast. In 1191 werd hij als bemiddelaar aangesteld om, namens de Heilige Stoel, de ruzie bij te leggen tussen koning Filips-Augustus en Margaretha van de Elzas, echtgenote van graaf Boudewijn V van Henegouwen, betreffende de troonopvolging in het graafschap Vlaanderen. Sommigen vermelden hem als "Zalige" Desiderius.[3]

In 1191, drie jaar voor zijn dood, nam hij ontslag vanwege zijn hoge leeftijd en trok zich als eenvoudige monnik terug in de abdij van Cambron, waar hij overleed.[4] Hij werd begraven voor het hoogaltaar van de abdij van Cambron en werd er als heilige vereerd. Sanderus meldde dat in de jaren 1600 gelovigen kaarsen bij zijn graf kwamen offeren. Na de vernieling van de abdij, werd zijn stoffelijk overschot in 1811 bijgezet onder het hoogaltaar van de parochiekerk van Cambron.[5]

Bronnen

  • Emiel VAN CAPPEL, Zalige Desiderius van Kortrijk, in: Album Michiel English, 1952.
  • Michiel ENGLISH, Dagklapper. De gelukzalige Didier van Kortrijk, in: Parochieblad, 19 januari 1958.
  • Ernest WARLOP, Desiderius van Kortrijk, in: Nationaal Biografisch Woordenboek, Brussel, 1966.
  • Adriaan VERHULST & Thérèse DE HEMPTINNE, Le chancelier de Flandre sous les comtes de la maison d'Alsace (1128-1191), in: Handelingen van de Kon. Commissie voor geschiedenis, 1975.
  • Véronique LAMBERT, De Oorkonden van het Sint-Donatiaanskapittel te Brugge, 9de eeuw-1300, Brussel, 2003.

Voetnota's

  1. º V. Lambert, a.w.
  2. º A. Verhulst en Th. de Hemptinne, a.w., blz. 282
  3. º E. Van Cappel, a.w.
  4. º E. Warlop, a.w.
  5. º M. English, a.w.
rel=nofollow
Voorganger:
Petrus (proost)
Proost van Sint-Donaas in Brugge
1164-1169
Opvolger:
Robertus de Douva