Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Watermeloen

Uit Wikisage
(Doorverwezen vanaf Citrullus lanatus)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
rel=nofollow

De watermeloen oftewel Citrullus lanatus (synoniem: Citrullus vulgaris) is een vrucht met vochtig, zoet vruchtvlees met van alle vruchten het hoogste gehalte aan lycopeen. In het vruchtvlees, dat meestal rood is, maar ook wit, roze, geel of oranje van kleur kan zijn, zitten de pitten. Het vruchtvlees wordt meestal gegeten door eerst de meloen in grote stukken te snijden en dan het vruchtvlees in stukjes. Hierna wordt het vruchtvlees met een vork of lepel of met de hand gegeten.

Watermeloen is rijk aan vocht. Men kan ervan eten en zo de dorst lessen. Het vele vocht blijft ook verrassend koel, wanneer meegenomen naar bijvoorbeeld het strand, wat dan ook vaak gebeurt.

Aziaten roosteren en zouten de watermeloenpitten. Ook eet men gezuurde watermeloenschil. De eerste watermeloenen werden in Nederland pas geruime tijd na de Tweede Wereldoorlog aangevoerd. In het Midden-Oosten en Azië eet men ze al heel lang. Vooral langs de kust kon men de zware meloenen goed per schip vervoeren.

De watermeloen is waarschijnlijk afkomstig uit tropisch Afrika en Egypte. De watermeloen was reeds in China bekend vóór de christelijke kalender, sommigen zeggen 1000 jaar, anderen 4000 jaar vóór Christus.

Watermeloenen, afkomstig uit Middellandse Zeelanden, zijn donkergroen van kleur en hebben een gewicht van circa 2,5 kg. Bekend zijn de watermeloenen uit Adana in Turkije, waarvan het vruchtvlees roze tot dieprood is en zeer sappig en zoet van smaak, mede door de hoge vruchtbaarheid van de grond in deze streek.

De zwarte pitten van de watermeloen bevinden zich niet in een holte zoals bij de andere meloenen, maar liggen ingebed in het vruchtvlees. Er zijn ook pitloze rassen. Uit Amerika worden langgerekte watermeloenen aangevoerd met een gestreepte schil. Er bestaan ook rassen met geel vruchtvlees. Watermeloenen bestaan voor 95% uit water. Het dorstlessende vermogen is het grootst als de vrucht gekoeld en puur wordt gegeten.

Wikimedia Commons  Vrije mediabestanden over watermelon op Wikimedia Commons