Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Wereldenergievoorziening met wind, water en zon: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Regel 66: Regel 66:
=== Kritiek ===
=== Kritiek ===


John E Bistline en Geoffrey J. Blanford<ref>''Proc Natl Acad Sci USA'' July 2016 '''113'''(28)E3988 {{doi|10.1073/pnas.1603072113}}</ref> vinden de conclusies van Jacobson et al. (2015) over o.a. kosten, energie-opslag en het elektrificeren van eindgebruik agressief. In hun reactie<ref>PNAS | July 12, 2016 | vol. 113 | no. 28 | E3989–E3990 doi/10.1073/pnas.1606802113</ref> stellen Jacobson et al. dat het commentaar van Bistline en Blanford onjuist of ongefundeerd is.
John E Bistline en Geoffrey J. Blanford<ref>''Proc Natl Acad Sci USA'' July 2016 '''113'''(28)E3988 {{doi|10.1073/pnas.1603072113}}</ref> vinden de conclusies van Jacobson et al. (2015) over o.a. kosten, energie-opslag en het elektrificeren van eindgebruik agressief. In hun reactie<ref>PNAS | July 12, 2016 | vol. 113 | no. 28 | E3989–E3990 {{doi|10.1073/pnas.1606802113}}</ref> stellen Jacobson et al. dat het commentaar van Bistline en Blanford onjuist of ongefundeerd is.


Christopher T M Clack met 20 coauteurs evalueerden het WWZ plan in 2017.<ref>''Proc Natl Acad Sci USA'', '''114'''(26)6722-6727 {{doi|10.1073/pnas.1610381114}}</ref> Zij melden fouten in de analyse, o.a. in het vermogen van waterkracht. De uitsluiting van kern-, bio-energie en fossiele brandstof met CO<sub>2</sub>-afvang en -opslag (CCS) is onterecht want die bronnen kunnen de kosten verlagen van het ontkolen (Engels: decarbonizing) van de energievoorziening. LOADMATCH kent alle vraag en aanbod data, is dus deterministisch.
Christopher T M Clack met 20 coauteurs evalueerden het WWZ plan in 2017.<ref>''Proc Natl Acad Sci USA'', '''114'''(26)6722-6727 {{doi|10.1073/pnas.1610381114}}</ref> Zij melden fouten in de analyse, o.a. in het vermogen van waterkracht. De uitsluiting van kern-, bio-energie en fossiele brandstof met CO<sub>2</sub>-afvang en -opslag (CCS) is onterecht want die bronnen kunnen de kosten verlagen van het ontkolen (Engels: decarbonizing) van de energievoorziening. LOADMATCH kent alle vraag en aanbod data, is dus deterministisch.

Versie van 10 dec 2022 09:06

Wereldenergievoorziening met wind, water en zon is een plan van Mark Z. Jacobson en Mark A. Delucchi om de wereld te voorzien van schone duurzame energie in 2030-2050. Het omvat de productie, het transport en de opslag van deze energie, en de afstemming van het aanbod op de energievraag. Het plan is een wetenschappelijke bijdrage aan de discussie over de transitie van fossiele naar duurzame energie. Het is gepubliceerd in de Scientific American in 2009[1] en in Energy Policy in 2011.[2][3]

In 2015 hebben Jacobson en Delucchi met Mary Cameron en Bethany Frew met computersimulatie (LOADMATCH) nagegaan hoe dit systeem de energievraag kan volgen, rekening houdend met de variabiliteit en onzekerheid van zon en wind. Dit bleek gedurende 5 jaar mogelijk te zijn in de USA.[4]

Sinds 2016 wordt het plan door een team van 27 onderzoekers uitgewerkt voor 139 landen. Om de opwarming van de atmosfeer tot 1,5 C te begrenzen moet de broeikasgas uitstoot van fossiele brandstof in 2030 80% minder zijn en 100% in 2050.[5][6]

In 2018 hebben Jacobson en Delucchi met Mary Cameron en Brian Mathiesen LOADMATCH resultaten gepubliceerd voor 20 regio's waarin de 139 landen verdeeld zijn. Betrouwbare energievoorziening met wind-water-zon is mogelijk in alle regio's.[7][8]

In 2021 publiceerde Jacobson zijn leerboek 100% Clean, Renewable Energy and Storage for Everything.[9]

Wind-water-zon

Omdat klimaatverandering, luchtvervuiling en energie-onzekerheid grote problemen zijn zodat eigenlijk onmiddellijk fundamentele verandering van de wereldenergievoorziening nodig is, zijn alleen technologieën beschouwd die minstens in proefprojecten aangetoond zijn,

  • die kunnen worden opgeschaald als onderdeel van een wereldwijd energiesysteem zonder verdere belangrijke technologische ontwikkeling,
  • die praktisch geen uitstoot van broeikasgassen en luchtverontreinigende stoffen hebben over de gehele ’levenscyclus’ van het systeem,
  • die een lage impact op fauna, watervervuiling, en land hebben,
  • die geen significante afvalverwerking of daarmee samenhangende terrorismerisico’s hebben, en
  • die gebaseerd zijn op primaire middelen die voor onbeperkte tijd beschikbaar zijn of hergebruikt kunnen worden.

Energie wordt geproduceerd met windturbines, waterkrachtcentrales en zonnepanelen (WWZ), en in mindere mate met golfkracht en getijdenturbines, geconcentreerd zonlicht centrales en aardwarmte.

Niet alleen kernenergie, maar alle fossiele brandstof, ook kolen met kooldioxide-afvang wordt niet beschouwd. Zelfs biobrandstof valt af; het is wel duurzaam maar eist veel land en water en veroorzaakt veel luchtvervuiling.[10]

Fossiele brandstof wordt vervangen door elektriciteit of, als dat niet kan, door elektrolytisch geproduceerde waterstof.

Transportmiddelen zijn voornamelijk batterij-elektrische voer-, vlieg- en vaartuigen voor korte afstand. Zwaar lange-afstand transport gaat met waterstof-brandstofcel voertuigen (HFC[11]) en hybride BEV-HFC met samengeperste waterstof. Voor lange afstand gebruiken schepen hybride batterij-waterstof brandstofcelsystemen, en vliegtuigen vloeibare waterstof.[12] HFC wordt niet gebruikt voor elektriciteitsopwekking wegens inefficiëntie en kosten.

Water- en luchtverwarming voor gebouwen met behulp van WWZ kan met warmtepompen die warmte onttrekken aan grond en buitenlucht, en met elektrische weerstandkachels. Koken gaat met elektrische inductie. Voor hoge-temperatuur industriële processen worden vlamboogovens, inductieovens en diëlektrische kachels gebruikt.

Elektrische energie wordt opgeslagen voor later gebruik in stuwmeren bij waterkrachtcentrales, of als dat niet kan, in accu’s, als waterstof, of als samengeperste lucht ondergronds.

Betrouwbaarheid versus kosten

Een groot probleem bij wind- en zonne-energie is of deze betrouwbaar elektriciteit kunnen leveren. In de huidige elektriciteitsvoorziening wordt automatische controle (frequentieregeling) gebruikt om te reageren op variatie in de orde van seconden tot een paar minuten, draaiende reserve om te reageren op variatie in de orde van minuten tot een uur, en piekproductie-eenheden om uurvariatie te compenseren. Alleen de laatste voorziening, piekeenheden, is duur.

Er zijn vele opties bij ontwerp en bedrijf van een WWZ energiesysteem om te zorgen dat het betrouwbaar de vraag volgt en geen grote, zelden gebruikte capaciteit heeft:

  • geografisch verspreide variabele energiebronnen onderling verbinden,
  • een regelbare energiebron zoals waterkracht gebruiken om een tijdelijke kloof te overbruggen tussen vraag en wind- of zonne-energie aanbod,
  • met slim vraag-aanbod management flexibele vraag verschuiven zodat die beter overeenkomt met de beschikbaarheid van WWZ vermogen,
  • elektrische energie opslaan voor later gebruik in pompcentrales, in accu’s, als waterstof, of als samengeperste lucht ondergronds,
  • zonnewarmte opslaan in zonneboiler en ondergronds,
  • WWZ piek capaciteit overdimensioneren om de tijden van WWZ tekorten te minimaliseren en om te voorzien in reservevermogen om waterstof te produceren,
  • weersvoorspelling om de energievoorziening beter te plannen.

WWZ is gecompliceerd. Proefprojecten en uitgebreide computersimulatie zijn nodig om het systeem te optimaliseren. Het optimale systeem – ontwerp en bedrijf – verschilt per land, maar zal in het algemeen de meest economische combinatie hebben van lange-afstand transmissie, energieopslag, en waterstof productie.

Netintegratie simulatie

Met Mary Cameron en Bethany Frew is een computerprogramma (LOADMATCH) geschreven om na te gaan dat een WWZ systeem de energievraag kan volgen, rekening houdend met de variabiliteit en onzekerheid van zon en wind.[4]

Het programma krijgt als invoer reeksen, elke halve minuut gedurende 3 jaar, 2050-2052, van

  • de energievraag
  • het intermitterende wind- en zonne-energie aanbod gesimuleerd met een 3D wereldwijd klimaat/weer model GATOR-GCMOM[13]
  • de waterkracht, aardwarmte, getijdenenergie en golf energie

en specificaties van

  • de capaciteiten en maximale laad/ontlaad snelheden van de verschillende soorten opslag, waaronder waterstof
  • de verliezen als gevolg van opslag, transport, distributie en onderhoud
  • een vraag-aanbod management systeem.

Het programma wordt 10-15 keer uitgevoerd met steeds aangepaste invoer voor de opslag capaciteiten, tot een oplossing is gevonden waarin de energievraag gevolgd werd, per halve minuut gedurende 3 jaar, met lage kosten.

Oplossingen worden verkregen door voorrang te geven aan opslag van overtollige verwarming (in bodem en water), koeling (in koud water en ijs), en elektriciteit (in fase-verandering materiaal in geconcentreerd zonlicht centrales (CSP), pompcentrales en waterstof) en het gebruik van vraag-aanbod management in periodes van piek belasting. Opslag in stationaire accu’s is niet nodig. Het blijkt dat de betrouwbaarheid van het netwerk wordt gehandhaafd zelfs zonder vraag-aanbod management door opwekking van meer elektriciteit, maar met iets hogere kosten.

In een simulatie voor de VS, uitgezonderd Alaska en Hawaï, in 2050-2055, is de opgewekte energie voor 94% elektriciteit en 6% warmte. Van de elektriciteit is 11% omgezet in waterstof, 77% is direct gebruikt of voor later gebruik opgeslagen bij pompcentrales of CSP, en 12% is verloren bij conversie, transmissie, distributie en onderhoud.

Kritiek

John E Bistline en Geoffrey J. Blanford[14] vinden de conclusies van Jacobson et al. (2015) over o.a. kosten, energie-opslag en het elektrificeren van eindgebruik agressief. In hun reactie[15] stellen Jacobson et al. dat het commentaar van Bistline en Blanford onjuist of ongefundeerd is.

Christopher T M Clack met 20 coauteurs evalueerden het WWZ plan in 2017.[16] Zij melden fouten in de analyse, o.a. in het vermogen van waterkracht. De uitsluiting van kern-, bio-energie en fossiele brandstof met CO2-afvang en -opslag (CCS) is onterecht want die bronnen kunnen de kosten verlagen van het ontkolen (Engels: decarbonizing) van de energievoorziening. LOADMATCH kent alle vraag en aanbod data, is dus deterministisch.

Mark Jacobson et al. stellen in hun reactie[17] dat de foutmeldingen van Clack et al. onjuist zijn. Bij waterkracht is er geen fout, piekvermogen is veel groter is dan gemiddeld vermogen. Dat ontkoling zonder kernenergie of CCS mogelijk is tegen lage kosten is juist en bevestigd door veel ander onderzoek. Tijdens de uitvoering kent LOADMATCH vraag en aanbod niet in de volgende minuut, en is dus niet deterministisch. Jacobson voelde zich aangetast in zijn reputatie en begon een rechtszaak tegen Clack, die hij later weer "vrijwillig verwierp zonder vooroordeel".[18] Het plan kreeg hierdoor meer bekendheid.[19]

WWZ voorziening in jaargemiddelde energievraag

Jacobson heeft in zijn boek voor 144 landen het jaargemiddelde energie eindgebruik in 2050 geschat, uitgaande van data voor 2016 van het Internationaal Energieagentschap IEA, geëxtrapoleerd tot 2050 volgens het BAU (business as usual) scenario van de US Energy Information Administration, en dan gereduceerd door de transitie van BAU naar WWZ. Het wereldenergiegebruik groeit niet van 12.6 TW tot 20.3 TW BAU maar daalt tot 8.7 GW WWZ.[9]section 7.3

In de tabel staan voor 29 landen met het meeste eindgebruik, en Nederland en België, het gemiddeld WWZ gebruik in 2018[20] en eerste schattingen van procentuele bijdragen van WWZ voorziening in het jaargemiddelde gebruik in 2050.[9]Table 7.6 Het kan per land ook met minder zon en meer wind of omgekeerd.

WWZ (GW)
2018
WWZ (GW)
2050
Windturbines Water-kracht Zonnepanelen CSP
op land op zee op woningen op andere gebouwen in zonne-parken
Wereld 860 8693 31% 15% 6% 11% 14% 19% 4%
China 244 2314 35% 14% 6% 12% 13% 14% 5%
Verenigde Staten 92 939 31% 16% 4% 11% 15% 16% 5%
India 31 926 37% 6% 2% 12% 16% 22% 5%
Rusland 23 233 40% 13% 9% 11% 12% 13% 1%
Brazilië 52 279 36% 9% 16% 8% 17% 9% 4%
Japan 21 178 10% 32% 6% 12% 7% 32% 0%
Iran 2 178 29% 13% 3% 15% 15% 22% 5%
Indonesië 35 175 16% 15% 1% 13% 29% 15% 5%
Saoedi Arabië 0 175 43% 4% 0% 11% 15% 22% 5%
Canada 48 152 33% 9% 24% 8% 15% 9% 0%
Duitsland 21 155 41% 20% 1% 8% 8% 20% 0%
Zuid-Korea 2 155 4% 37% 2% 9% 5% 37% 5%
Mexico 9 131 39% 10% 4% 9% 19% 10% 5%
Thailand 2 123 4% 19% 1% 22% 16% 33% 5%
Frankrijk 13 112 40% 13% 8% 11% 12% 13% 2%
Zuid Afrika 2 105 42% 14% 0% 12% 12% 14% 5%
Arab. Emiraten 0 105 7% 12% 0% 4% 2% 69% 5%
Australië 5 94 27% 15% 4% 9% 16% 23% 5%
Vietnam 9 91 1% 25% 8% 22% 14% 25% 5%
Ver. Koninkrijk 9 89 20% 33% 1% 5% 4% 33% 0%
Italië 18 83 37% 14% 8% 12% 9% 14% 8%
Pakistan 5 82 24% 11% 4% 15% 17% 25% 5%
Egypte 2 84 42% 11% 2% 9% 21% 11% 5%
Maleisië 3 77 3% 25% 4% 22% 16% 25% 5%
Turkije 23 71 35% 2% 16% 8% 17% 16% 4%
Nigeria 1 68 13% 0% 1% 14% 32% 34% 5%
Spanje 14 66 37% 12% 11% 10% 12% 12% 4%
Singapore 0 67 0% 93% 0% 1% 0% 1% 0%
Argentinië 4 57 39% 10% 8% 9% 19% 10% 5%
Nederland 2 40 10% 43% 0% 2% 1% 43% 0%
België 1 29 8% 23% 0% 2% 2% 66% 0%

CSP, zie geconcentreerd zonlicht centrale.

De bijdrage van aardwarmte in bovenstaande landen is zeer gering behalve in Singapore (5%) Indonesië (4%) Mexico (3%).

WWZ voorziening die de energievraag elke minuut volgt

Wereld China Ver.Staten Europa Afrika
Aanbod 2018[20] 860 244 92 169 24
Aanbod 2050 12040 3223 1400 1157 580
Ongebruikt aanbod 2215 598 336 84 40
Transmissie verlies 807 221 98 77 37
Overig verlies 325 76 24 56 22
Eindgebruik 8693 2327 939 940 482
Opslag (TWh) 1279 321 664 109

Om de vraag elke minuut betrouwbaar te volgen moeten o.a. extra zonne- en windparken en extra hoogspanningslijnen opgesteld worden, zie de sectie Betrouwbaarheid versus kosten. Overdimensionering (ook in BAU) zorgt dat de vraag in piekuren gevolgd kan worden, maar ook voor teveel aanbod in daluren. In een WWZ systeem leidt meer energie uitwisseling tussen gebiedsdelen tot meer transmissie verlies.

De tabel toont het WWZ aanbod, ongebruikt aanbod, verliezen en eindgebruik, in GW gemiddeld vermogen om de wereld en vier grote landen / regio's betrouwbaar van energie te voorzien in 2050.[9] Zie Table 8.10; energie in TWh is gedeeld door 26.3 kh (1000 uur) om vermogen in GW te krijgen. De onderste rij is de opslag capaciteit van pompcentrales (Table 8.7).

De WWZ voorziening in de wereld moet dus nog voor meer dan 90% opgebouwd worden. In sommige landen is elektriciteit al duurzaam. Noorwegen, Albanië, Tadzjikistan, Paraguay en Bhutan wekken elektriciteit voor meer dan 95% op met waterkracht. In IJsland, Costa Rica, Kenia en Uruguay is de elektriciteit ook (bijna) geheel duurzaam maar met grote bijdragen van wind en aardwarmte.[9]Table 8.1 In Schotland was in 2020 elektriciteit 97% duurzaam.[21] Maar ook in deze landen moet nog veel fossiele brandstof door elektriciteit vervangen worden.

Kosten, banen en schone lucht

De WWZ kosten per kWh in 2050, gemiddeld over de 143 landen, worden geschat op 9 cent (USD 2013) voor opwekking, transmissie, distributie en opslag. Dit is veel minder dan BAU-kosten als daar ook gezondheids- en klimaatkosten geschat worden.[9]Table 8.9

WWZ in 143 landen zal ca. 55 miljoen banen scheppen voor constructie en exploitatie. Dat is twee maal zoveel als de banen die in de conventionele energiesector verloren gaan.[9]Table 8.13

De WWZ energievoorziening zal voorkomen dat miljoenen mensen per jaar voortijdig sterven door luchtvervuiling.

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties

Bronnen, noten en/of referenties
  1. º A Path to Sustainable Energy by 2030 (PDF). Scientific American 301 (5): 58–65. DOI:10.1038/scientificamerican1109-58.
  2. º Providing all global energy with wind, water, and solar power, Part I: Technologies, energy resources, quantities and areas of infrastructure, and materials.
  3. º Part II: Reliability, system and transmission costs, and policies.
  4. 4,0 4,1 Jacobson, M.Z., M.A. Delucchi, M.A. Cameron, and B.A. Frew, A low-cost solution to the grid reliability problem with 100% penetration of intermittent wind, water, and solar for all purposes, Proc. Nat. Acad. Sci., 112, doi: 10.1073/pnas.1510028112. http://web.stanford.edu/group/efmh/jacobson/Articles/I/CombiningRenew/CONUSGridIntegration.pdf
  5. º WWZ per land
  6. º Jacobson, M.Z., 100% Clean and Renewable Wind, Water, and Sunlight All-Sector Energy Roadmaps for 139 Countries of the World, Jule, 1, 1, (6 september 2017) p. 108-121 doi: 10.1016/j.joule.2017.07.005 http://www.cell.com/joule/fulltext/S2542-4351(17)30012-0
  7. º WWZ per regio
  8. º Jacobson, M.Z., Matching demand with supply at low cost in 139 countries among 20 world regions with 100% intermittent wind, water, and sunlight (WWS) for all purposes, Renewable Energy, 123, augustus 2018, p. 236-248 doi: 10.1016/j.renene.2018.02.009, https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0960148118301526?via%3Dihub
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 M Z Jacobson, 100% Clean, Renewable Energy and Storage for Everything, Cambridge University Press 2021
  10. º Jacobson, M.Z., 2007. Effects of ethanol (E85) versus gasoline vehicles on cancer and mortality in the United States. Environmental Science and Technology I 41, 4150–4157. doi: 10.1021/es062085v
  11. º Mark Z. Jacobson, W. G. Colella, D. M. Golden: Cleaning the Air and Improving Health with Hydrogen Fuel-Cell Vehicles. In: Science 308, No. 5730, (2005), 1901-1905, doi: 10.1126/science.1109157.
  12. º Coenen, R.M., 2009. A proposal to convert air transport to clean hydrogen (CATCH). International Journal of Hydrogen Energy 34, 8451–8453.
  13. º http://web.stanford.edu/group/efmh/jacobson/GATOR/GATOR-GCMOMHist.pdf
  14. º Proc Natl Acad Sci USA July 2016 113(28)E3988 doi: 10.1073/pnas.1603072113
  15. º PNAS | July 12, 2016 | vol. 113 | no. 28 | E3989–E3990 doi: 10.1073/pnas.1606802113
  16. º Proc Natl Acad Sci USA, 114(26)6722-6727 doi: 10.1073/pnas.1610381114
  17. º PNAS, 114(26)E5021-E5023 doi: 10.1073/pnas.1708069114
  18. º https://retractionwatch.com/2018/02/23/stanford-prof-plans-to-drop-10m-suit-against-pnas-and-critic/
  19. º Huffpost Jan 2017, Denying the truth
  20. 20,0 20,1 https://www.iea.org/data-and-statistics/data-tables?country=WORLD&energy=Balances&year=2018 Sommeer de Hydro en Wind,solar,etc productie en gebruik 1 Mtoe = 1,327 GWy om te converteren naar GW
  21. º https://www.bbc.com/news/uk-scotland-56530424?piano-modal
rel=nofollow
rel=nofollow
rel=nofollow