Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Tosefta: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
(JewEn)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 2: Regel 2:


==Inhoud==
==Inhoud==
Het woord ''Tosefta'' komt uit het [[Aramees]] en betekent ''aanvulling'' of ''toevoeging''. De Tosefta is in de meeste gevallen een aanvulling op de [[Misjna]] (het belangrijkste [[Jodendom|Joodse]] werk dat de [[mondelinge wet]] bevat) en een verzameling naast de Misjna<ref>Red. Winkler Prins: ''[[Grote Winkler Prins|Grote Winkler Prins Encyclopedie]]'', <sup>9e druk</sup>, Amsterdam 1993, p. 571</ref>.
Het woord ''Tosefta'' komt uit het [[Aramees]] en betekent ''aanvulling'' of ''toevoeging''. De Tosefta is in de meeste gevallen een aanvulling op de [[Misjna]] (het belangrijkste [[Jodendom|Joodse]] werk dat de [[mondelinge wet]] bevat) en een verzameling naast de Misjna.<ref>Red. Winkler Prins: ''[[Grote Winkler Prins|Grote Winkler Prins Encyclopedie]]'', <sup>9e druk</sup>, Amsterdam 1993, p. 571</ref>


Net als de Misjna is de Tosefta in zes hoofdafdelingen ''(Sedariem)'' verdeeld en iedere hoofdafdelingen in tractaten ''(Masechtot)''. Slechts vier tractaten die wel in de Misjna voorkomen ontbreken in de Tosefta, te weten: [[Pirké Avot|Avot]], [[Tamied]], [[Midot]] en [[Kiniem]]. Desondanks is de Tosefta een omvangrijker werk dan de Misjna<ref>idem</ref>. In veel gevallen lopen de tekst van de Tosefta en die van de Misjna parallel, met dien verschil dat wetten in de Misjna meestal anoniem zijn, in de Tosefta worden toegeschreven aan ''[[tannaïem]]''. In een aantal gevallen wijkt de tekst van de Tosefta echter af van die van de Misjna.
Net als de Misjna is de Tosefta in zes hoofdafdelingen ''(Sedariem)'' verdeeld en iedere hoofdafdelingen in tractaten ''(Masechtot)''. Slechts vier tractaten die wel in de Misjna voorkomen ontbreken in de Tosefta, te weten: [[Pirké Avot|Avot]], [[Tamied]], [[Midot]] en [[Kiniem]]. Desondanks is de Tosefta een omvangrijker werk dan de Misjna.<ref>idem</ref> In veel gevallen lopen de tekst van de Tosefta en die van de Misjna parallel, met dien verschil dat wetten in de Misjna meestal anoniem zijn, in de Tosefta worden toegeschreven aan ''[[tannaïem]]''. In een aantal gevallen wijkt de tekst van de Tosefta echter af van die van de Misjna.


De Tosefta is geschreven in het [[Hebreeuws|Rabbijnse Hebreeuws]] en in het [[Aramees]].
De Tosefta is geschreven in Rabbijns [[Hebreeuws]] en [[Aramees]].


Door de eeuwen heen zijn er verschillende commentaren op de Tosefta geschreven door vooraanstaande [[Jodendom|Joodse]] geleerden.
Door de eeuwen heen zijn er verschillende commentaren op de Tosefta geschreven door vooraanstaande [[Jodendom|Joodse]] geleerden.
Regel 18: Regel 18:
*Handschrift Londen (15de eeuw, onvolledig, British Library, Londen)
*Handschrift Londen (15de eeuw, onvolledig, British Library, Londen)


Veel oude fragmenten zijn gevonden aan het einde van de [[19de eeuw]] in een opslagruimte ''([[Geniza]])'' van een oude [[synagoge]] in [[Caïro (stad)|Caïro]]. De [[Bar-Ilan Universiteit]] in [[Ramat Gan]] ([[Israël]]) heeft deze fragmenten online gezet<ref>http://www.biu.ac.il/js/tannaim/</ref>.
Veel oude fragmenten zijn gevonden aan het einde van de [[19de eeuw]] in een opslagruimte ''([[Geniza]])'' van een oude [[synagoge]] in [[Caïro (stad)|Caïro]]. De [[Bar-Ilan Universiteit]] in [[Ramat Gan]] ([[Israël]]) heeft deze fragmenten online gezet.<ref>http://www.biu.ac.il/js/tannaim/</ref>
In [[1521]] werd het eerste exemplaar van de Tosefta gedrukt in [[Venetië (stad)|Venetië]] door [[Daniel Bomberg]], samen met ''Sefer Halachot'' van Yitschak Alfasi.
In [[1521]] werd het eerste exemplaar van de Tosefta gedrukt in [[Venetië (stad)|Venetië]] door [[Daniel Bomberg]], samen met ''Sefer Halachot'' van Yitschak Alfasi.



Versie van 2 mrt 2012 11:14

De Tosefta (Aramees: תוספתא) is een compilatie van de Joodse mondelinge wet uit de periode van de Misjna.

Inhoud

Het woord Tosefta komt uit het Aramees en betekent aanvulling of toevoeging. De Tosefta is in de meeste gevallen een aanvulling op de Misjna (het belangrijkste Joodse werk dat de mondelinge wet bevat) en een verzameling naast de Misjna.[1]

Net als de Misjna is de Tosefta in zes hoofdafdelingen (Sedariem) verdeeld en iedere hoofdafdelingen in tractaten (Masechtot). Slechts vier tractaten die wel in de Misjna voorkomen ontbreken in de Tosefta, te weten: Avot, Tamied, Midot en Kiniem. Desondanks is de Tosefta een omvangrijker werk dan de Misjna.[2] In veel gevallen lopen de tekst van de Tosefta en die van de Misjna parallel, met dien verschil dat wetten in de Misjna meestal anoniem zijn, in de Tosefta worden toegeschreven aan tannaïem. In een aantal gevallen wijkt de tekst van de Tosefta echter af van die van de Misjna.

De Tosefta is geschreven in Rabbijns Hebreeuws en Aramees.

Door de eeuwen heen zijn er verschillende commentaren op de Tosefta geschreven door vooraanstaande Joodse geleerden.

Geschiedenis

De Tosefta werd omstreeks 220 n.Chr. gecodificeerd. Volgens Rabbijnse traditie waren rabbi Chija bar Abba I en rabbi Hosaäja hiervoor verantwoordelijk.

Handschriften

  • Handschrift Erfurt (oudste handschrift, 12de/13de eeuw, onvolledig - staatsbibliotheek van Berlijn)
  • Handschrift Wenen (oudste complete handschrift, late 13de eeuw - Nationale Bibliotheek van Oostenrijk)
  • Handschrift Londen (15de eeuw, onvolledig, British Library, Londen)

Veel oude fragmenten zijn gevonden aan het einde van de 19de eeuw in een opslagruimte (Geniza) van een oude synagoge in Caïro. De Bar-Ilan Universiteit in Ramat Gan (Israël) heeft deze fragmenten online gezet.[3] In 1521 werd het eerste exemplaar van de Tosefta gedrukt in Venetië door Daniel Bomberg, samen met Sefer Halachot van Yitschak Alfasi.

Literatuur

  • M. S. Zuckermandel: Tosefta, Mischna und Boraitha in ihrem Verhältnis zueinander. Dln. 1–2. Kauffmann, Frankfurt am Main 1908-1909, (supplement 1910).
  • J. Neusner: The Tosefta. Translated from the Hebrew, 6 dln., New York 1977-1981

Zie ook

Weblinks

Referenties

rel=nofollow
rel=nofollow

Wikimedia Commons  Zie ook de categorie met mediabestanden in verband met Tosefta op Wikimedia Commons.

rel=nofollow