Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Sjem Tov Ibn Sjaproet: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Sjem Tov ben-Isaäk ben-Sjaproet''' (ook bekend als '''Ibn Sjaproet'''; of in een Engelse spelling, zoals: '''Shem Tob Ibn Shaprut'''; {{Heb|שם טוב אבן שפרוט}}) was een Spaans joods filosoof, arts en polemicus. Hij werd geboren in Tudela in het midden van de veertiende eeuw. Als jongeman werd hij gedwongen in het openbaar te debatteren over de oorspronkelijke zonde en verlossing, met kardinaal Pedro de Luna, die later gekozen zou worden tot paus [[Benedictus XIII]]. Dit dispuut vond plaats in Pamplona, op 26 december 1375, in aanwezigheid van bisschoppen en geleerde theologen. Een verwoestende oorlog in Navarra tussen de Castilianen en de Engelsen dwong Ibn Sjaproet en vele anderen het land te verlaten. Hij vestigde zich in Tarazona, in Aragon, waar hij zijn beroep van arts uitoefende onder joden en christenen. In Tarazona voltooide hij in mei 1380 zijn werk ''Even Bochan'' (<span dir=rtl>{{Heb|אֶבֶן בוֹחן}}</span>), een polemisch werk tegen gedoopte Joden. | '''Sjem Tov ben-Isaäk ben-Sjaproet''' (ook bekend als '''Ibn Sjaproet'''; of in een Engelse spelling, zoals: '''Shem Tob Ibn Shaprut'''; {{Heb|שם טוב אבן שפרוט}}) was een Spaans joods [[filosoof]], [[arts]] en [[polemiek|polemicus]]. Hij werd geboren in [[Tudela]] in het midden van de veertiende eeuw. Als jongeman werd hij gedwongen in het openbaar te debatteren over de oorspronkelijke zonde en verlossing, met kardinaal Pedro de Luna, die later gekozen zou worden tot paus [[Benedictus XIII]]. Dit dispuut vond plaats in [[Pamplona]], op 26 december 1375, in aanwezigheid van bisschoppen en geleerde theologen. Een verwoestende oorlog in [[Navarra]] tussen de Castilianen en de Engelsen dwong Ibn Sjaproet en vele anderen het land te verlaten. Hij vestigde zich in [[Tarazona]], in [[Aragon]], waar hij zijn beroep van arts uitoefende onder [[joden]] en [[christenen]]. In Tarazona voltooide hij in mei 1380 zijn werk ''Even Bochan'' (<span dir=rtl>{{Heb|אֶבֶן בוֹחן}}</span>), een polemisch werk tegen gedoopte Joden. | ||
Hij volgde hierin de opbouw van een bestaand werk, de ''Milchamot'', en breidde dit uit. | Hij volgde hierin de opbouw van een bestaand werk, de ''Milchamot'', en breidde dit uit. | ||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
Hij herzag het werk meermaals, in 1385, rond 1400 en later, waarbij hij de oorspronkelijke 12 delen met nog 5 uitbreidde. De meeste manuscripten bevatten 15 of 16 delen of hoofdstukken, niet steeds in dezelfde volgorde. | Hij herzag het werk meermaals, in 1385, rond 1400 en later, waarbij hij de oorspronkelijke 12 delen met nog 5 uitbreidde. De meeste manuscripten bevatten 15 of 16 delen of hoofdstukken, niet steeds in dezelfde volgorde. | ||
Als appendix (12e, soms 13e hoofdstuk) voegde hij een versie toe van het evangelie | Als appendix (12e, soms 13e hoofdstuk) voegde hij een versie toe van het [[evangelie volgens Matteüs|evangelie volgens Mattheüs]] in het [[Hebreeuws]], voorzien van [[polemiek|polemische]] randbemerkingen. | ||
Ibn Sjaproet schreef een commentaar op het eerste boek van [[Avicenna]], ''En Kol''. Hij schreef ook een commentaar, getiteld ''Zafnat Paäneach'', op [[Ibn Ezra]]s commentaar op de Pentateuch. Weinige van zijn werken werden gedrukt, zoals ''Pardes Rimmonim'' (de tuin van granaatappelbomen), met rationalistische verklaringen over moeilijke passages in de | Ibn Sjaproet schreef een commentaar op het eerste boek van [[Avicenna]], ''En Kol''. Hij schreef ook een commentaar, getiteld ''Zafnat Paäneach'', op [[Ibn Ezra]]s commentaar op de [[Pentateuch]]. Weinige van zijn werken werden gedrukt, zoals ''Pardes Rimmonim'' (de tuin van granaatappelbomen), met rationalistische verklaringen over moeilijke passages in de [[Talmoed]]ische haggadot (rabbijnse legenden) (Sabbionetta, 1554); en ''Besorat Mattai'', een Hebreeuwse versie van het evangelie van Mattheüs. | ||
==Weblinks== | ==Weblinks== | ||
Huidige versie van 12 nov 2018 om 20:34
Sjem Tov ben-Isaäk ben-Sjaproet (ook bekend als Ibn Sjaproet; of in een Engelse spelling, zoals: Shem Tob Ibn Shaprut; שם טוב אבן שפרוט) was een Spaans joods filosoof, arts en polemicus. Hij werd geboren in Tudela in het midden van de veertiende eeuw. Als jongeman werd hij gedwongen in het openbaar te debatteren over de oorspronkelijke zonde en verlossing, met kardinaal Pedro de Luna, die later gekozen zou worden tot paus Benedictus XIII. Dit dispuut vond plaats in Pamplona, op 26 december 1375, in aanwezigheid van bisschoppen en geleerde theologen. Een verwoestende oorlog in Navarra tussen de Castilianen en de Engelsen dwong Ibn Sjaproet en vele anderen het land te verlaten. Hij vestigde zich in Tarazona, in Aragon, waar hij zijn beroep van arts uitoefende onder joden en christenen. In Tarazona voltooide hij in mei 1380 zijn werk Even Bochan (אֶבֶן בוֹחן), een polemisch werk tegen gedoopte Joden.
Hij volgde hierin de opbouw van een bestaand werk, de Milchamot, en breidde dit uit.
Hij herzag het werk meermaals, in 1385, rond 1400 en later, waarbij hij de oorspronkelijke 12 delen met nog 5 uitbreidde. De meeste manuscripten bevatten 15 of 16 delen of hoofdstukken, niet steeds in dezelfde volgorde.
Als appendix (12e, soms 13e hoofdstuk) voegde hij een versie toe van het evangelie volgens Mattheüs in het Hebreeuws, voorzien van polemische randbemerkingen.
Ibn Sjaproet schreef een commentaar op het eerste boek van Avicenna, En Kol. Hij schreef ook een commentaar, getiteld Zafnat Paäneach, op Ibn Ezras commentaar op de Pentateuch. Weinige van zijn werken werden gedrukt, zoals Pardes Rimmonim (de tuin van granaatappelbomen), met rationalistische verklaringen over moeilijke passages in de Talmoedische haggadot (rabbijnse legenden) (Sabbionetta, 1554); en Besorat Mattai, een Hebreeuwse versie van het evangelie van Mattheüs.
Weblinks
- Add MS 26964 gedigitaliseerd manuscript van Even Bochan in de British Library
(en) Ibn Shaprut Shafrut, in: Jewish Encyclopedia, New York: Funk & Wagnalls, 1901-1906. (vertaal via: 
)
Q965816 (reasonator)