Leo Pierey: verschil tussen versies

Huidige versie van 22 mei 2020 om 09:39

Leo Pierey (* Aken, 1924 - + Heerlen, 2009) was in Nederlands-Limburg bekend als regionaal historicus, en als bestuurder in de amateurmuziekwereld. In het dagelijks leven was hij bankdirecteur in Heerlen. Hij was de zoon van Hendrik Joseph (Jos) Piereij (Maastricht, 1880 - Wittem, 1935), notaris te Wittem, en Berta Maria Giani (Aken 1992 - Wittem 1965), dochter van de Akense Bürgermeister Leo Giani.

Leo Pierey heeft met name over Wittem en omstreken gepubliceerd. In ruim 200 afleveringen beschreef hij in het lokale blad Partijdig de lokale geschiedenis. Daarnaast publiceerde hij in 60 afleveringen een geschiedenis van het bestuurdersgeslacht Merckelbach. Op uitnodiging schreef hij verder een geschiedenis van de Maastrichtse Sociëteit Cercle l'union. Samen met Harry (Henri) Piereij uit Weert (1931-2014) publiceerde hij een (nieuwe) stamboom van het geslacht Pierey/Piereij.

Zijn grote belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog maakte hem ook actief in de lokale herdenkingen en de contacten met oorlogsveteranen. Ook schreef hij veel artikelen over Limburg in de Tweede Wereldoorlog.

Leo Pierey was verder in Limburg bekend door zijn activiteiten in de regionale amateurmuziekwereld. Van de oprichting in 1950 tot 2000 was hij bestuurslid (secretaris), daarna tot zijn dood in 2009 algemeen bestuurslid van de fanfare Kunst en Vriendschap in Partij Wittem. Vanuit zijn bestuursfunctie bij fanfare Kunst en Vriendschap te Partij Wittem raakte Leo Pierey in de zestiger jaren ook betrokken bij de overkoepelde (toen nog RK) Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. In 1969 werd hij vicevoorzitter naast voorzitter mgr Karel Roncken. Van 1973 tot 1993 was hij voorzitter van de Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. Hij heeft een leidende rol gespeeld in de ontzuiling en de fusie van categorale muziekbonden tot een "neutrale" bond.

In 1942 ging Leo Pierey na zijn eindexamen Gymnasium economie studeren in Tilburg. In 1943 moest hij als dwangarbeider naar Duitsland, waar hij eerst in de vliegtuigfabriek in Braunschweig en later in de Krupp fabriek in Essen moest werken. In Essen maakte hij hevige bombardementen mee die hij zelf ternauwernood overleefde. In 1944 lukte het hem om te vluchten naar Limburg, waar hij ondergedoken bleef tot de bevrijding in september 1944. De oorlogservaring heeft zijn leven getekend, het maakte hem kritisch jegens kerkelijk en wereldlijk gezag. Het herdenken van de oorlog en de gevallenen, van wie hij een aantal had gekend was voor hem zeer emotioneel. Degenen die hem hielpen met onderduiken is hij zijn leven lang actief dankbaar gebleven.

Pierey is verder bestuurslid geweest van de kamer van Koophandel voor de Mijnstreek, en van het Economisch College Heerlen. Hij was voorzitter van het LGOG (Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap), en actief in de Deutsch-Niederländische Gesellschaft.

Bronnen: Volgt

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-'''Leo Pierey''' (*Aachen 1924) was bankdirecteur in Heerlen. Hij was de zoon van Hendrik Joseph (Jos) Piereij (Maastricht 1880 - Wittem 1935), notaris te Wittem, en Berta Maria Giani (Aachen 1992 - Wittem 1965), dochter van de Akense Bürgermeister [https://de.wikipedia.org/wiki/Leonhard_Giani Leo Giani]. Hij overleed in 2009 te Heerlen.
+[[Bestand:LeoPierey.jpg|thumb]]
+'''Leo Pierey''' (* [[Aken]], [[1924]] - + [[Heerlen]], [[2009]]) was in [[Limburg (Nederland)|Nederlands-Limburg]] bekend als regionaal historicus, en als bestuurder in de amateurmuziekwereld. In het dagelijks leven was hij bankdirecteur in [[Heerlen]]. Hij was de zoon van Hendrik Joseph (Jos) Piereij ([[Maastricht]], 1880 - [[Wittem]], 1935), notaris te Wittem, en Berta Maria Giani (Aken 1992 - Wittem 1965), dochter van de Akense Bürgermeister [[Leonhard Giani|Leo Giani]].
-[[Bestand:LeoPierey.jpg|thumb|left]]
+Leo Pierey heeft met name over Wittem en omstreken gepubliceerd. In ruim 200 afleveringen beschreef hij in het lokale blad Partijdig de lokale geschiedenis. Daarnaast publiceerde hij in 60 afleveringen een geschiedenis van het bestuurdersgeslacht Merckelbach. Op uitnodiging schreef hij verder een geschiedenis van de Maastrichtse Sociëteit Cercle l'union. Samen met Harry (Henri) Piereij uit Weert (1931-2014) publiceerde hij een (nieuwe) stamboom van het geslacht Pierey/Piereij.
-Leo Pierey is bekend als bankdirecteur in Heerlen, van 1960 tot zijn pensionering in 1985. Meer nog kreeg Leo Pierey in Limburg bekendheid door zijn activiteiten in de regionale amateurmuziekwereld. Van de oprichting in 1950 tot 2000 was hij bestuurslid (secretaris), daarna tot zijn dood in 2009 algemeen bestuurslid van de fanfare Kunst en Vriendschap in Partij Wittem. Daarnaast was hij jarenlang voorzitter van de overkoepelende Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. Leo Pierey heeft ook veel lokale geschiedschrijving op zijn naam, gepubliceerd in het lokale blad Partijdig uit Partij Wittem. Met zijn zoon Jos Pierey legde hij ook de recente familiegeschiedenis vast. Samen met Harry (Henri) Piereij uit Weert (1931-2014) publiceerde hij een (nieuwe) stamboom van het geslacht Pierey/Piereij. Zijn grote belangstelling voor de Tweede Wereldoorlog maakte hem ook actief in de lokale herdenkingen en de contacten met oorlogsveteranen.
+Zijn grote belangstelling voor de [[Tweede Wereldoorlog]] maakte hem ook actief in de lokale herdenkingen en de contacten met oorlogsveteranen. Ook schreef hij veel artikelen over Limburg in de Tweede Wereldoorlog.
-Leo Pierey werd geboren in het ziekenhuis in Aachen, omdat zijn moeder uit die plaats afkomstig was. Bij de burgerlijke stand (Standesamt) werd de lange ij, die in het Duits niet voorkomt verwisseld voor een griekse y. Daardoor gaat deze tak van de familie Pierey/Piereij weer door het leven met de oorspronkelijke franse spelling Pierey met een griekse y.
+Leo Pierey was verder in Limburg bekend door zijn activiteiten in de regionale amateurmuziekwereld. Van de oprichting in 1950 tot 2000 was hij bestuurslid (secretaris), daarna tot zijn dood in 2009 algemeen bestuurslid van de fanfare Kunst en Vriendschap in Partij Wittem. Vanuit zijn bestuursfunctie bij fanfare Kunst en Vriendschap te Partij Wittem raakte Leo Pierey in de zestiger jaren ook betrokken bij de overkoepelde (toen nog RK) Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. In 1969 werd hij vicevoorzitter naast voorzitter mgr Karel Roncken. Van 1973 tot 1993 was hij voorzitter van de Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. Hij heeft een leidende rol gespeeld in de ontzuiling en de fusie van categorale muziekbonden tot een "neutrale" bond.
-Leo Pierey volgde onderwijs in Weert en Rolduc. Zijn vader, notaris te Wittem wilde via goed onderwijs een goede toekomst waarborgen. Dat betekende dat Leo Pierey al vroeg het huis uit ging: in 1934 ging hij op kostschool naar St. Louis in Weert, in 1936 naar Rolduc. Door de ziekte (MS) van zijn moeder en het vroege overlijden in 1935 van zijn vader miste hij een normaal huis. Toch bleef hij zijn hele leven lang verbonden met "zijn" dorp Partij Wittem, hoewel hij daar maar zeer kort heeft gewoond. Het huishouden werd na de dood van vader Jos Piereij bestierd en overeind gehouden door de ongetrouwde tante Maria Piereij.
+In 1942 ging Leo Pierey na zijn eindexamen Gymnasium economie studeren in [[Tilburg]]. In 1943 moest hij als [[dwangarbeider]] naar [[Duitsland]], waar hij eerst in de vliegtuigfabriek in [[Braunschweig]] en later in de Krupp fabriek in [[Essen]] moest werken. In Essen maakte hij hevige bombardementen mee die hij zelf ternauwernood overleefde. In 1944 lukte het hem om te vluchten naar Limburg, waar hij ondergedoken bleef tot de bevrijding in september 1944. De oorlogservaring heeft zijn leven getekend, het maakte hem kritisch jegens kerkelijk en wereldlijk gezag. Het herdenken van de oorlog en de gevallenen, van wie hij een aantal had gekend was voor hem zeer emotioneel. Degenen die hem hielpen met onderduiken is hij zijn leven lang actief dankbaar gebleven.
-In 1942 ging Leo Pierey na zijn eindexamen Gymnasium economie studeren in Tilburg. In 1943 moest hij als dwangarbeider naar Duitsland, waar hij eerst in de vliegtuigfabriek in Braunschweig en later in de Krupp fabriek in Essen moest werken. In Essen maakte hij hevige bombardementen mee die hij zelf ternauwernood overleefde. In 1944 lukte het hem om te vluchten naar Limburg, waar hij ondergedoken bleef tot de bevrijding in september 1944. De oorlogservaring heeft zijn leven getekend, het maakte hem kritisch jegens kerkelijk en wereldlijk gezag. Herdenken van de oorlog en de gevallenen, van wie hij een aantal had gekend was voor hem zeer emotioneel. Degenen die hem hielpen met onderduiken is hij zijn leven lang actief dankbaar gebleven.
+Pierey is verder bestuurslid geweest van de kamer van Koophandel voor de Mijnstreek, en van het Economisch College Heerlen. Hij was voorzitter van het LGOG (Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap), en actief in de Deutsch-Niederländische Gesellschaft.
-In 1950 maakte Leo Pierey zijn studie Economie aan de Hogeschool in Tilburg af. Daarna ging hij werken voor de Nederlandsche Credietbank in Kerkrade. Na een conflict over een integriteitskwestie, waarin hij klokkenluider was, stapte hij 1955 over naar de Nederlandsche Handelsmaatschappij waar hij agenthouder in Gulpen werd. In Gulpen werd hij in 1956 ook gekozen in de gemeenteraad. In 1960 volgde een verrassende promotie naar het directeurschap van kantoor Heerlen, dat hij tot zijn pensioen in 1985 bleef vervullen. Bij zijn afscheid werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. De Nederlandsche Handelsmaatschappij fuseerde in 1964 met de Twentsche Bank en werd omgedoopt in ABN.
+Bronnen: Volgt
-Vanuit zijn bestuursfunctie bij fanfare Kunst en Vriendschap te Partij Wittem raakte Leo Pierey in de zestiger jaren ook betrokken bij de overkoepelde (toen nog RK) Limburgse Bond van Muziekgezelschappen. In 1969 werd hij vicevoorzitter naast voorzitter mgr Karel Roncken. Van 1973 tot 1993 was hij voorzitter van de Limburgse Bond van Muziekgezelschappen, en werd een bekend gezicht in de wereld van de Limburgse amateurmuziek.
-Leo Pierey is verder bestuurslid geweest van de kamer van Koophandel voor de Mijnstreek, en van het Economisch College Heerlen. Hij was voorzitter van het LGOG (Limburgs Geschied- en Oudheidkundig Genootschap), en actief in de Deutsch-Niederländische Gesellschaft. Van zijn hand is voorts een geschiedschrijving van de Maastrichtse sociëteit Cercle l'Union, waarvan hij net als zijn vader lid was.
-Leo Pierey trouwde in 1953 met Ria van Thiel uit Tilburg, en heeft vier kinderen: Liesbeth (1954), Jos (1956), Eric (1958) en Max (1964)
 {{nocat||2015|2|25}}

Leo Pierey: verschil tussen versies

Huidige versie van 22 mei 2020 om 09:39

Navigatiemenu

Zoeken