Jean Laudy Museumkapel

Jean Laudy Museumkapel
Opgericht	2012
Locatie	Venlo
Type	schilderkunst
Thema	Jean Laudy, Venlose schilders
Personen
Conservator	John Keulartz

De Jean Laudy Museumkapel is een kunstmuseum in de Nederlandse stad Venlo in de provincie Limburg.

Locatie

Het museum was gevestigd in de kapel van de voormalige Drukkerij Wolters-Van Wylick aan de Grote Kerkstraat in het binnenstadkwadrant Rosariumbuurt. Dit pand werd rond 1600 gebouwd als weeshuis en werd pas in de 20e eeuw een drukkerij. Aan de andere zijde van het pand ligt het pand Ald Weishoès, dat in gebruik is geweest als Latijnse school.

Het pand

Zie Drukkerij Wolters-Van Wylick voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Door een schenking van het echtpaar Johan de Verwer en Anna Ingenhuys van de boerderij Swenhof te Lobberich in 1577 en hun aanvullende schenking in 1588 kon het pand aan de Grote Kerkstraat als weeshuis worden gebouwd. Het behoorde tot het parochiaat van de tegenovergelegen Sint-Martinuskerk. In de jaren 1990 kwam het gehele pand leeg te staan en raakte het enigszins in verval.

De kapel beslaat de gehele hoogte aan de achterzijde van het pand, parallel met de straat. Op de begane grond bestaat het uit een rechthoekige kapelruimte met een versmald koor aan de noordzijde. Aan de zuidzijde een oksaal op de eerste verdieping, voorzien van een houten balustrade. De overspanning is in zijn geheel opgetrokken uit hout.

Jean Laudy

De kerncollectie van het museum bestond uit zo'n honderd stukken die zijn gemaakt door Jean Laudy. Hij was een kunstschilder, aquarellist en tekenaar.

Biografie

Jean Laudy werd geboren in Venlo op 4 mei 1877.

Zij vader was beeldhouwer en bracht zijn zoon in aanraking met kunst. Na zijn studie in het Rijks HBS in Venlo ging Laudy verder les volgen aan de Academie van Antwerpen. Daana vestigde hij in Brussel om er een opleiding aan de academie voor Schone Kunsten te volgen als leerling van Isidore Verheyden, die een vriend van hem werd en een grote invloed op zijn werk zou hebben.

Na zijn academische opleiding vestigde hij zich definitief in Brussel als professioneel schilder. Hij bekwaamde zich verder in het vrij atelier "L'Effort". Hij werd lid van de kunstenaarsvereniging "Le Sillon". In "Le Sillon" werd hij goed bevriend met de kunstschilder Arthur Navez.

Hij was ook één van de bezoekers van "La Patte de Dindon" in Brussel, een vrij atelier op de eerste verdieping van het café La Patte de Dindon op de Grote Markt in Brussel (gevestigd in het huis De Windmolen, deel het van Huis van de Hertogen van Brabant), ook gekend voor de geanimeerde discussies na de lessen. Hij werd er goed bevriendmet Alfred Bastien.

Door de deelnames aan de vrije ateliers en zijn lidmaatschap bij "Le Sillon" kon hij vanaf 1906 deelnemen aan groepstentoonstellingen. onder meer in de "Cercle des Beaux-Arts" in Brussel en het "Salon de La Libre Esthétique".

In zijn beginperiode werd hij sterk beïnvloed door het impressionisme. Later ging hij over tot een realistische en precieze stijl, beïnvloed door Nederlandse kunstenaars uit de zeventiende eeuw. Hij schilderde vooral personages, stillevens, naakten, interieurs, portretten en bloemen (vooral rozen). HIj trouwde met Helene Demoulin, die eveneens kunstschilder en aquarelliste was. Ze woonden in Sint-Lambrechts-Woluwe maar Laudy had zijn atelier in Sint-Joost-ten-Node.

Hij werd snel een gerenommeerde schilder. Op de Wereldtentoonstelling van Brussel in 1910 behaalde hij een gouden medaille.

Laudy raakte echter vooral bekend als portretschilder. Kenmerkend aan zijn portretten was dat hij zijn stijl aanpaste aan het model, waardoor hij tevens een indruk van de persoonlijkheid wist weer te geven. Hij wordt als één van de grootste portrettisten van België beschouwd.

Nadat hij de portretten van de Belgische koninklijke familie had geschilderd werd hij officieel aangesteld als hofschilder van het Belgisch Koninklijk Huis. Hij verkreeg in 1921 de Belgische nationaliteit en werd later opgenomen als lid van de Koninklijke Academie van België.

In 1937 had hij een solotentoonstelling in zijn geboortestad Venlo.

In 1949 kreeg hij een overzichtstentoonstelling in Brussel.

Jean Laudy overleed op 6 februari 1956 in Sint-Lambrechts-Woluwe.

Hij was de vader van kunstschilder en striptekenaar Jacques Laudy,één van de oorspronkelijke tekenaars in het weekblad Kuifje.

Zowel in Sint-Lambrechts-Woluwe als in Venlo werd een straat naar hem vernoemd.

Musea

Er hangen werken van hem in het museum SteM in Sint-NIklaas, in het Charlier Museum in Sint-Joost-ten-Node, in het gemeentemuseum van Elsene en in het museum van Bergen.

Venlo

Jean Laudy is altijd de banden met Venlo blijven behouden. Er werd in 2012 een museumkapel met zijn naam geopend in Venlo, dat tevens het museum van de kunstenaar zelf was, met ongeveer 100 kunstwerken van hem. In 2019 moest de de Stichting Jean Laudy bij kort geding binnen twee weken de museumkapel verlaten, omdat de eigenaar de kapel wilde verbouwen en er een andere bestemming aan geven. Na de renovatie zou er voor het museum geen plaats meer zijn. De collectie kunstwerken van Jean Laudy werd aanvankelijk verspreid over diverse lokaties.

In 2021 kreeg het werk van Laudy een nieuwe plaats in het Café Bruxelles op de Venlose Parade.

Opening en sluiting van het museum

Tijdens de opening van de museumkapel op 20 december 2012 werd een oorkonde in een binnenmuur gemetseld. Deze handeling werd verricht door oud-burgemeester John van Graafeiland namens de bouwvereniging Antares en conservator John Keulartz. Burgemeester Antoin Scholten onthulde daarna de naam van de museumkapel.

In 2019 oordeelde de rechter dat woningbouwcorporatie Antares de kapel mocht renoveren om deze ruimte een nieuwe bestemming te geven. De collectie kunstwerken van Laudy is sedertdien verspreid over diverse lokaties.

Referenties

	Musea in de gemeente Venlo

51°22′15″N, 6°10′16″E