Gebruiker:Franciscus/kladblok

== Deelonderwerp[

http://www.example.com koppelingstekst

'''Voer hier de niet op te maken tekst in''''''''Vetgedrukte tekst''[[[Onderwerp]]]'''] ==

Deelonderwerp ==

Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)

De stad Montfort-L'Amaury in eerbetoon aan Maurice Ravel die in dit huis van 1921 tot 1937 woonde Ravel se fixa à Montfort-l'Amaury en 1921. Sa maison, le Belvédère, conservée en l'état selon la volonté de son frère, abrite un musée depuis 1971 et fait l’objet d’une inscription auprès des monuments historiques depuis 199459.

Français : Maison dite du Belvédère de Maurice Ravel à Montfort-l'Amaury (Yvelines, France) Date 20 November 2006 Source Cliché personnel, own work Author ℍenry Salomé (Jaser !) 08:17, 21 November 2006 (UTC) Object location 48° 46′ 34.28″ N, 1° 48′ 19.4″ E Kartographer map based on OpenStreetMap. View this and other nearby images on: OpenStreetMap - Google Earth info

Licensing[edit]

The copyright holder of this work, hereby publish it under the following licenses: GNU head Permission is granted to copy, distribute and/or modify this document under the terms of the GNU Free Documentation License, Version 1.2 or any later version published by the Free Software Foundation; with no Invariant Sections, no Front-Cover Texts, and no Back-Cover Texts. A copy of the license is included in the section entitled GNU Free Documentation License.

Arvo Pärt (Paide, 11 september 1935)

Arvo Pärt

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.

Arvo Pärt
Arvo Pärt omstreeks 19..
Arvo Pärt omstreeks 19..
Algemene informatie
Geboren	11 september 1935
Werk
Genre(s)	Klassiek|Moderne muziek
Beroep	Componist

Arvo Pärt (Paide ( Estland ), 11 september 1935) is een Estse componist. Hij is een van de belangrijkste hedendaagse componisten van sacrale muziek, en wiens werk ons begrip van muziek sterk heeft veranderd. Hij wordt geroemd voor zijn originele tintinnabulistijl¹⁾. Deze nieuwe techniek paste hij voor het eerst toe in de werken Für Alina (1976) en Spiegel im Spiegel (1978).
Zijn moderne werken uit de eerdere periode van de schepping zijn minder bekend bij het grote publiek, maar hebben toch de reikwijdte van het begrip muziek verbreed.
Arvo Pärt is - ondanks de kritiek van zijn tegenstanders - een belangrijk hedendaags componist, ook al blijven er mensen over die menen, dat zijn muziek te simpel is.
In 2015 kwam ArvoPärt naar ons land, toen hij eregast was bij een concert van zijn muziek, bij gelegenheid van zijn 80^ste verjaardag.
Arvo Pärt werd aanvankelijk sterk geïnspireerd door Béla Bartók, Sergej Prokofjev en Dmitri Sjostakovitsj.

Jeugd

Arvo Pärt werd geboren in Paide, een stad ongeveer 90 km ten zuidoosten van de hoofdstad Tallinn. Zijn ouders scheidden toen hij nog maar drie jaar oud was. Zijn moeder nam hem mee naar haar nieuwe partner in Rakvere, in het noordoosten van Estland. Daar - tussen de leeftijd van zeven en acht jaar - volgde hij na schooltijd de eerste muzieklessen en leerde hij pianospelen en de beginselen van de muziektheorie.
Thuis stond alleen een oude piano, waarvan alleen de buitenste registers nog te bespelen waren. Dat dreef hem ertoe, om te gaan experimenteren en zijn eigen werken te verzinnen.
Als tiener luisterde hij op de radio naar allerlei soorten muziek, maar hij was toch vooral geïnteresseerd in symfonische muziek.
Hoewel de piano zijn favoriete instrument was en hij soms als begeleider optrad, speelde hij ook hobo in het schoolorkest, percussie in een dansgroep en zong hij in het schoolkoor.
Gaandeweg zette hij zijn improvisaties op de piano over het naar meer formele composities die hij begon te noteren rond zijn veertiende of vijftiende jaar.
Toen hij 17 was, presenteerde hij Meloodia, een stuk voor piano dat hij componeerde voor een wedstrijd van jonge kunstenaars. Zijn spel viel op, maar won geen prijs. Waarschijnlijk doordat het Estse karakter erin ontbrak. Het was volgens de jury meer in de stijl van Serge Rachmaninov geschreven, en was nog niet persoonlijk.

Opleiding

In 1954 ging Arvo Pärt naar de Tallinna Muusikakeskkool ( Tallinn High School of Music ), waar hij muziektheorie, compositie, piano, muziekliteratuur studeerde en populaire muziek. Deze studie moest hij na korte tijd onderbreken wegens de verplichte militaire dienst, waarin hij in de fanfare klarinet en hobo speelde. Deze twee jaar werden door hem als lijden ervaren, waarbij hij ook nog een nierziekte opliep die zijn gezondheid gedurende meer dan tien jaar in gevaar bracht.
Hij keerde terug naar de Tallinna Muusikakeskkool voor het afstudeerjaar 1956-1957 en nam gemakkelijk alles op, met inbegrip van het serialisme. Hij toonde al snel een voor de hand liggend en natuurlijk talent voor het componeren.
Pärt ging in het najaar van 1957 naar het conservatorium van Tallinn: het Eesti Muusikaakadeemia ( Estonian Academy of Music and Theatre ), waar hij bij Heino Eller studeerde. Tot de verplichte programma's behoorden ook de politieke economie, de geschiedenis van de Communistische Partij en de wetenschap van het atheïsme.
Tussendoor vond hij ook nog een baan als geluidstechnicus bij de Estse radio: een positie die hij bekleedde van 1958 tot 1967.
In 1962 maakte één van zijn composities geschreven voor kinderkoor en orkest: Onze tuin, hem bekend in de hele Sovjet-Unie, waardoor hij de gelegenheid kreeg mee te dingen naar de eerste prijs voor jonge componisten. In die periode was hij ook enige tijd muzikaal leider van het Tallinn Pioneer Theatre en componeerde hij muziek voor dat theater, met name toneelstukken voor kinderen en marionetten.( Four Easy Piano Dances ).
In die tijd ontving hij ook veel opdrachten voor filmmuziek.
Toen hij in 1963 afstudeerde aan het Conservatorium van Tallinn, was zijn professionele carrière als componist al aardigp gang gekomen.

Zijn muziek is geïnspireerd door de polyfonie en wordt sterk gekenmerkt door eenvoudige harmonieën. Vanaf de jaren 1960 is zijn werk sterk [Minimalisme|minimalistisch]].

Verdere ontwikkelingen

Toen Arvo Pärt begon, gebruikte hij moderne technieken als dodecafonie en collage ook wel sampling ²⁾ genoemd.
In de vroege jaren zestig begon hij seriële compositie te bestuderen en toe te passen, waaronder zijn eerste twee symfonieën. Dit leverde hem meteen kritiek op van de overheid. De seriële muziek werd en wordt beschouwd als een avatar³⁾ van de Westerse bourgeois-decadentie!
Volgens zijn biograaf Paul Hillier raakte hij hierna in een spirituele en professionele crisis. Hij ging op zoek naar andere muziek en bestudeerde gregoriaanse muziek, als de opkomst van de polyfonie in de Renaissance.
In die tijd werd hij ook lid van de Russisch-orthodoxe Kerk.
Verder in de jaren zestig verschoof zijn productie voor een groot deel naar de gregoriaanse en oude muziek, en wijdde hij zich voornamelijk aan sacrale muziek. Hij creëerde hierin zijn eigen stijl, gebaseerd op oude componeerwerkwijzen om een nieuwe muziektrant te bereiken, waarbij de stem de hoofdrol speelt. Verwijzend naar het geluid van klokken, definieert hij zelf zijn stijl met de term "Tintinnabuli".
Na enkele aanvaringen met de Sovjetautoriteiten verliet Arvo Pärt in 1980 zijn geliefde Estland en emigreerde hij naar Wenen. Een jaar later trok hij naar West-Berlijn, waar hij nog steeds woont.

Composities

Per Alina, Tabula rasa, Fratres en Cantus in memoriam Benjamin Britten leverde hem internationaal succes op aan het einde van de jaren zeventig. Verder componeerde hij in die tijd voornamelijk sacrale muziek, zoals:

• Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Joannem (1981-82)
• Magnificat (1989)
• Berliner Messe (1991)
• Litanie: gebeden van St. Jan Chrysostom (1994)
• Como anhela una cierva (1998) ( Zoals een hinde hunkert )
• Orient & Occident (voor strijkorkest, (2000)
• La Sindone (voor orkest en percussie, (2006)( De lijkwade )

Eredoctoraat

Hij ontving het eredoctoraat (Doctoratus honoris causa) van het Pauselijk Instituut voor Sacrale Muziek, en nam in 2011 deel aan de tentoonstelling "Lo splendore della verità - La bellezza della carità",( De pracht van de waarheid - De schoonheid van de nastenliefde ).
Speciaal voor deze gelegenheid componeerde en speelde hij Padre Nostro ( Onze Vader ), in aanwezigheid van de paus.
Arvo Pärt is raadgever voor de Pauselijke Raad voor de Cultuur.

Ratzingerprijs

Paus Franciscus reikte op 18 november 2017 in het Vaticaan de Ratzingerprijs uit aan enkele theologen en ook aan Arvo Pärt. Deze Nobelprijs voor theologie is ontworpen om personen te eren voor hun bijzondere verdiensten en onderzoek in de theologie en aanverwante gebieden, als religieuze kunstwerken.
Arvo Pärt is de eerste componist die de Ratzingerprijs heeft ontvangen.De voorgaande Paus Benedictus XVI reikte hen de naar hemzelf vernoemde prijs uit, waaraan voor ieder €50.000 euro is verbonden.
Op de bijbehorende oorkonde staat de volgende latijnse aanhef:

Bestand:OPUS FUNDATUM .jpg

Aanhef op de oorkonde van Arvo Pärt

OPVS FUNDATUM VATICANVM

Josephvs Ratzinger - Benedictvs XVI

- Cooperatores Veritatis -

Dit betekent:

Vaticaanse Stichting

Joseph Ratzinger - Benedictus XVI

- Bevorderaars van de Waarheid -

Cooperatores Veritatis was de spreuk die Joseph Ratzinger als lijfspreuk voerde.

• De V in de tekst wordt in het kerklatijn als U uitgesproken.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

• ¹⁾Tintinnabuli (meervoudsvorm van het Latijnse woord tintinnabulum, dat 'bel' of 'klokje' betekent) is een muzikale componeertechniek of stijl die Arvo Pärt heeft geïntroduceerd.
• ²⁾In de context van digitale muziekinstrumenten betekent het woord "sample" een fragment gedigitaliseerde muziek.
• ³⁾Avatar: een begrip uit het Hindoeïsme. Het betekent letterlijk De Neerdalende, ofwel De Wedergeborene, De incarnatie.
• <Bij polyfone muziek klinken enkele noten tegelijkertijd
• Pacific 231 van Arthur Honneger op YouTube

De ouders van Arthur Honneger waren Zwitsers, die zich in Le Havre vestigden, waar zijn vader importeur van koffie was.
Arthur leerde vioolspelen en begon al op jonge leeftijd te componeren - aanvankelijk alleen op gevoel – de sonates van Beethoven als voorbeeld nemend.
In 1909 ging Honneger viool en muziektheorie studeren aan het conservatorium van Zürich. In 1911 ging hij terug naar Frankrijk om zijn studie in Parijs aan het befaamde Conservatoire national supérieur de musique te vervolgen bij onder meer Charles–Marie Widor en Vincent d'Indy. De oorlog riep hem als Zwitser terug naar zijn land, waar hij in militaire dienst moest, tot hij in 1915 verlof kreeg weer in Parijs te gaan studeren. In 1918 was hij klaar met zijn studie af en schreef kort daarop het ballet Le dit des jeux du monde, dat beschouwd wordt als zijn eerste karakteristieke werk.

Jeanne d'Arc au bûcher

In de jaren tussen 1920 en 1940 was Honegger zeer productief. Hij schreef onder meer negen balletten en drie opera's. Het dramatisch oratorium Jeanne d'Arc au bûcher (1938) wordt gezien als één van zijn beste werken.

• Als jong meisje van eenvoudige afkomst speelde Jeanne d'Arc een belangrijke rol in de Honderdjarige Oorlog tussen Engeland en Frankrijk. Op negentienjarige leeftijd werd ze door een partijdige kerkelijke rechtbank veroordeeld en stierf ze op de brandstapel in Rouen.
• Vijfentwintig jaar na haar dood liet paus Calixtus III het proces herzien, en werd Jeanne d'Arc onschuldig bevonden. Zij kreeg bij de plechtige uitspraak van het proces op 7 juli 1456 de titel van martelares.

In Jeanne d'Arc au bûcher wordt de heldin slachtoffer van machtswellust en willekeur

In het oratorium Jeanne d'Arc au bûcher wordt de heldin slachtoffer van machtswellust en willekeur. Honegger verklankt dit met scherpe contrasten tussen lyriek en dramatiek.
Het oratorium was een onmiddellijk succes toen het werk op 12 mei 1938 in première ging in de muziekzaal van Stadtcasino Basel. In 1942 werd aan het werk nog een proloog toegevoegd, daarbij inhakend op de toen aanwezige oorlogssituatie. In het oratorium herbeleeft Jeanne d’Arc in elf taferelen op de brandstapel de voornaamste gebeurtenissen uit haar leven, zoals in:

• Les voix du ciel ( De stem uit de hemel)
• Le livre ( Het boek )
• Les voix de la terre ( De stemmen van de aarde )
• La cloche noire et la cloche blanche ( De zwarte klok en de witte klok )

De geestelijke vader van het stuk was de katholieke schrijver van het libretto, de dichter en diplomaat Paul Claudel. Met zijn tekst creëerde hij een wervelend spektakel van satire en volksmennerij. Van dat wilde spektakel vormt de titelheldin het serene middelpunt. Honegger illustreerde dit gegeven met zangers, sprekers, jazz uit de jaren dertig en saxofoons.
Het dramatisch oratorium Jeanne d'Arc au bûcher (1938) wordt gezien als één van zijn beste werken, dat vooral wordt geprezen voor de perfecte samenhang tussen tekst en muziek.

Persoonlijk leven

Honneger trouwde in 1926 met een studiegenote - de pianiste Andrée Vaurabourg - die later ook bekend werd als docente aan het Parijse conservatorium. Ze woonden vrijwel hun gehele huwelijksleven - tot een jaar voor Honeggers overlijden - ieder in een eigen appartement, omdat hij rust en ruimte nodig had om te componeren. Hun dochter Pascale werd geboren in 1932.

Honneger en zijn vrouw woonden vrijwel hun gehele huwelijksleven ieder in een eigen appartement

Honneger bleef steeds - hoewel hij bijna altijd in Frankrijk heeft gewoond - de Zwitserse nationaliteit behouden, en heeft altijd contact gehouden met Zwitserland.
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak en de nazi's Frankrijk binnenvielen, kon hij Parijs niet verlaten. Hij zette zijn werk voort, maar men vermoed, dat hij depressief raakte door de oorlog. Toch schreef hij tussen 1940 en zijn dood enkele symfonieën, die nog vrij veel worden uitgevoerd.

Gemeenschappelijk graf van Arthur Honneger en Andrée Vaurabourg op Cimetière Saint-Vincent in Parijs

Arthur Honegger leefde al een tijd met een eerder opgelopen angina pectoris en overleed in Parijs op 27 november 1955 aan een hartaanval. Hij werd begraven op het Cimetière Saint-Vincent in de Parijse wijk Montmartre. Later - in 1980 - is zijn vrouw Andrée Vaurabourg in het gemeenschappelijke graf bijgezet.

OPUS FUNDUM VATICANUM

Josephus Ratzinger - Benedictus XVI

- Cooperatores Veritatis -

Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

span>

Ook in de bioscoop werden antifascistische acties uitgevoerd

|}

Enkele breuken hebben een eigen naam:

•  1 / 2  half
•  1 / 4  kwart
•  3 /4 driekwart
• 1  1 /2 anderhalf

• √¹²

≈12  1 /1 = 1

• 2 ^0 /12 = 1
• 2 ^1 /12 = 1,059463094
• 2 ^2 /12 = 1,122462048

Zijn eerste composities schreef Elgar voor amateurs.

"Heeft men een goed boek uitgelezen, dan is het alsof men van een goede vriend afscheid neemt."

Het ballet veroorzaakte een enorm schandaal.

Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

Op een gegeven moment stelt hij vast, dat het een verloren zaak is.

Een streamer bevat een zeer korte tekst van twee of drie regels.

• Het schrijven van de Magister Ludi aan de Pedagogische Dienst

|}

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel als eerste verloren zal gaan.

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel als eerste verloren zal gaan.

{{Overline| (12)}} om ergens een lijntje boven te trekken

{{Overline|24}}

12
24

12
--
24

Breuken

a ^b⁄_c: a b/c (geheel getal, teller en noemer) ^a⁄_b: a/b (teller en noemer) ¹⁄_a: 1/a (alleen noemer)

12
--
24

{{Overline|24}}

12
24

 44 /

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = sin 32,3122 0 = 0,5345 24

Schrijfwijze

Het hoofdtelwoord geeft de teller van een breuk weer, het rangtelwoord de noemer.

•  1 / 5  een vijfde,  7 /10 zeven tiende, 1  2 /6 een twee zesde.
• 11  1 /5 elf en een vijfde, elf een vijfde, of elf gehelen en een vijfde.

---

Enkele breuken hebben een eigen naam:

•  1 / 2  half
•  1 / 4  kwart
•  3 /4 driekwart
• 1  1 /2 anderhalf

---

Een derde lijkt een eigen naam te hebben. Het is als breuk een "gewone" combinatie (derde is het rangtelwoord van drie):

•  1 / 3  een derde (dus niet eenderde)
•  2 /3 twee derde.

---

 sina /cosa

•  30-10 /5

 60 /24/60

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = 0 = 0,5345 24

sin a = sin 32 + 18 +  44 /60/60 = sin 32,3122

Het eerste voorbeeld is ook als volgt toe te lichten: als men twee taarten elk in vier even grote stukken snijdt, resulteert dat in acht stukken. Ook het delen van breuken is zo te beschrijven: als men anderhalve (1 ¹⁄₂ = ³⁄₂) euro uitgeeft aan artikelen die een halve euro per stuk kosten, krijgt men drie van die artikelen, want  3 /2 :  1 / 2  =  3 /2 ×  2 /1 =  3 × 2 /2 × 1 = 3.

Groter

Op een gegeven moment meent hij, dat hij de zin van het Spel dicht is genaderd, maar denkt toch dat hij dit niet tot zijn beroep moet maken.

128 ⁴/ ₇ ⁰ achtenveertig achtenveertig

• P = U • I • cos φ
• P = 3U _f • I _f • cos φ

waarbij:

• U _f = U _fase en I _f = I _fase
• P = 3 U _fase• I _fase • cos φ

Moon River, Goodnight Moon, Moon Cloud, Dark of the Moon

haiku (senryu, tanka, waka) en poëzie (met name haikus) waarin wordt gestreefd op impressionistische wijze de ware essentie te vangen.

Over de eindigheid van driehoeken

Dit is een gebruikersessay geschreven door Franciscus 30 jan 2015 16:46 (CET)

Inleiding

Δ BCD ~ Δ ABC

Franciscus 7 feb 2015 12:31 (CET)