Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.
- Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
- Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
Gebruiker:Franciscus/kladblok: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 160: | Regel 160: | ||
<br/>Eerder had Mann al veel succes met de novelle ''Tonio Kröger'', waarin de onoverbrugbare kloof wordt aangeduid die er heerst tussen kunstenaarsschap en burgerdom. | <br/>Eerder had Mann al veel succes met de novelle ''Tonio Kröger'', waarin de onoverbrugbare kloof wordt aangeduid die er heerst tussen kunstenaarsschap en burgerdom. | ||
<br/>In ''Der Tod in Venedig'' beschrijft Thomas Mann een fatale episode in het leven van de geëerde schrijver, ''Gustav von Aschenbach'', die na een ontmoeting met een vreemdeling in een opwelling afreist naar [[Venetië]]. Hij ontmoet in het hotel waar hij verblijft een mooie jongeling en wordt daar verliefd op. Terwijl hij toegeeft aan steeds ongeremdere dromen wordt hij door de door ziekte bezwangerde en de door cholera geteisterde Venetiaanse omgeving meegesleurd in de dood, hetgeen hij uiteindelijk aanvaardt als een romantisch noodlot. | <br/>In ''Der Tod in Venedig'' beschrijft Thomas Mann een fatale episode in het leven van de geëerde schrijver, ''Gustav von Aschenbach'', die na een ontmoeting met een vreemdeling in een opwelling afreist naar [[Venetië]]. Hij ontmoet in het hotel waar hij verblijft een mooie jongeling en wordt daar verliefd op. Terwijl hij toegeeft aan steeds ongeremdere dromen wordt hij door de door ziekte bezwangerde en de door cholera geteisterde Venetiaanse omgeving meegesleurd in de dood, hetgeen hij uiteindelijk aanvaardt als een romantisch noodlot. | ||
==Eenzaamheid== | |||
Net als in de novelle ''Tonio Kröger'', is de hoofdpersoon in ''Der Tod in Venedig'' min of meer een buitenstaander, die de verrichtingen om hem heen kritisch beschouwt. In zijn hart verlangt hij er eigenlijk naar deelnemer te zijn, maar ziet daar geen kans voor. | |||
<br/>In beide novelles wordt de hoofdpersoon verliefd op een jongeman, maar uit dat niet, en moet dat gevoel zelf zien op te lossen. | |||
<br/>Dat Thomas Mann deze - enigszins verhulde - homosexuele gevoelens laat opdraven in zijn novelles, is niet geheel toevallig. Thomas Mann was zelf - hoewel hij was gehuwd met Katia - homosexueel, zonder dat hij zich buiten zijn huwelijk......... | |||
==Symboliek== | ==Symboliek== | ||
Het is niet geheel toevallig, dat de schrijver Thomas Mann het verhaal laat afspelen in Venetië, met zijn kanalen en het omringende water. Om Venetië te bereiken, moet Gustav von Aschenbach gedeeltelijk per schip reizen. Ook in Venetië | Het is niet geheel toevallig, dat de schrijver Thomas Mann het verhaal laat afspelen in Venetië, met zijn kanalen en het omringende water. Om Venetië te bereiken, moet Gustav von Aschenbach gedeeltelijk per schip reizen. Ook in Venetië verplaatst hij zich een paar keer per gondel. | ||
<br/>Het schip vormt van oudsher een symbool | <br/>Het schip vormt van oudsher in het algemeen een symbool van de reis maar ook van de levensreis, in dit geval ook van de laatste reis van de schrijver. | ||
Versie van 1 jan 2011 17:25
Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)
Beschreibung SAND Maurice Masques et bouffons 07.jpg
Italiano: Scaramuccia Deutsch: Scaramuz Datum 1860(1860)
Quelle SAND Maurice. Masques et bouffons (Comedie Italienne). Paris, Michel Levy Freres, 1860
Urheber Maurice Sand
- 2 2/ 9 + 5/ 9 = 2 7/ 9
Franciscus 20 jul 2009 13:33 (UTC)
- sin α = BC / AB = ½ AB / AB = 0,5
- Voor zijde AC wordt de stelling van Pythagoras toegepast, en wel als volgt:
- AC = √ ( AB ) 2 – ( BC ) 2 = √ ( AB ) 2 – ( ½ AB ) 2 = √ ¾ (AB) 2 = ½ AB√3
- Hieruit volgt dan :
- cos α = AC / AB = ½ AB √ 3 / AB = ½ √ 3 ( = 8,66 )
- en :
- tg α = BC / AC = ½ AB / ½ AB√3 = 1/3 . √3 = 0,577
| Quotiënt | Φ |
|---|---|
| 1 : 1 | 1 |
| 2 : 1 | 2 |
| 3 : 2 | 1,5 |
| 5 : 3 | 1,67 |
| 8 : 5 | 1,6 |
| 13 : 8 | 1.62500 |
| 89 : 55 | 1,6181818 |
| 610 : 377 | 1,61537135 |
| 4181 : 2584 | 1,61803405 |
| 28657 : 17711 | 1,61803399 |
| 196418 : 121393 | 1,618033989 |
Erik Alfred Leslie Satie (Honfleur, 17 mei 1866 – Parijs, 1 juli 1925)
_geschilderd_door_Suzanne_Valadon.jpg)
Enkele personages van de Commedia dell'arte zijn:
- Arlecchino
- Brighella
- Capitano
- Colombina
- Dottore
- Isabella
- Pantalone
- Pulcinella
- Scaramouche
Klein onderzoek
Dag Lidewij.
Ik heb het aantal keren, dat mijn artikelen zijn aangeklikt ( en misschien ook zijn gelezen ) eens onderzocht. Hieruit blijkt het volgende:
| Onderwerp | Gemiddeld
aangeklikt |
Spreiding |
|---|---|---|
| Essays | 330 x | 700 / 100 |
| Geschiedenis en Wetenschap | 350 x | - |
| Wiskunde en Rekenkunde | 190 | 520 / 15 |
| Elektrotechniek | 160 x | 235 / 70 |
| Muziek | 165 x | 470 / 100 |
| Totaal | 250 x | 450 / 125 |
Opvallend is,
- dat bij de Essays zo'n grote spreiding aanwezig is: de De Tovenaarsleerling is 700x aangeklikt en Licht en Donker werd 100x aangeklikt
- dat bij Wiskunde en Rekenkunde een nog grotere spreiding aanwezig is: Goniometrie werd 520x aangeklikt en Logaritmen en exponentiële functies werd 15x aangeklikt
- dat er zo'n groot verschil aanwezig is in het aantal aanklikken tussen de onderwerpen die onder Elektrotechniek worden gerangschikt
- dat een componist als Modest Moessorgski 470x werd aangeklikt en dat bijvoorbeeld Les Contes d' Hoffmann het met ca 100x aanklikken moet doen.
Ik denk, dat sommige onderwerpen meer aanspreken dan andere, maar dat ook de de datum een rol speelt. Enkele artikelen zijn nog niet zo lang geleden geplaatst, en moeten dus nog wat bekendheid krijgen.
Is het jou overigens bekend, uit welke richting de belangstelling komt en wie zoal de artikelen aanklikken en lezen?
Franciscus 15 dec 2010 16:49 (CET)
Der Tod in Venedig
In 1912 voltooide de Duise schrijver Thomas Mann de novelle Der Tod in Venedig ( Dood in Venetië ). Deze novelle vormt binnen zijn kortere werk een hoogtepunt.
Eerder had Mann al veel succes met de novelle Tonio Kröger, waarin de onoverbrugbare kloof wordt aangeduid die er heerst tussen kunstenaarsschap en burgerdom.
In Der Tod in Venedig beschrijft Thomas Mann een fatale episode in het leven van de geëerde schrijver, Gustav von Aschenbach, die na een ontmoeting met een vreemdeling in een opwelling afreist naar Venetië. Hij ontmoet in het hotel waar hij verblijft een mooie jongeling en wordt daar verliefd op. Terwijl hij toegeeft aan steeds ongeremdere dromen wordt hij door de door ziekte bezwangerde en de door cholera geteisterde Venetiaanse omgeving meegesleurd in de dood, hetgeen hij uiteindelijk aanvaardt als een romantisch noodlot.
Eenzaamheid
Net als in de novelle Tonio Kröger, is de hoofdpersoon in Der Tod in Venedig min of meer een buitenstaander, die de verrichtingen om hem heen kritisch beschouwt. In zijn hart verlangt hij er eigenlijk naar deelnemer te zijn, maar ziet daar geen kans voor.
In beide novelles wordt de hoofdpersoon verliefd op een jongeman, maar uit dat niet, en moet dat gevoel zelf zien op te lossen.
Dat Thomas Mann deze - enigszins verhulde - homosexuele gevoelens laat opdraven in zijn novelles, is niet geheel toevallig. Thomas Mann was zelf - hoewel hij was gehuwd met Katia - homosexueel, zonder dat hij zich buiten zijn huwelijk.........
Symboliek
Het is niet geheel toevallig, dat de schrijver Thomas Mann het verhaal laat afspelen in Venetië, met zijn kanalen en het omringende water. Om Venetië te bereiken, moet Gustav von Aschenbach gedeeltelijk per schip reizen. Ook in Venetië verplaatst hij zich een paar keer per gondel.
Het schip vormt van oudsher in het algemeen een symbool van de reis maar ook van de levensreis, in dit geval ook van de laatste reis van de schrijver.