Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:Franciscus/kladblok: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 99: Regel 99:
:''Jouw ziel is als een uitverkoren landschap,..........''
:''Jouw ziel is als een uitverkoren landschap,..........''
==Claude Debussy==
==Claude Debussy==
Algemeen wordt aangenomen, dat Claude Debussy in 1890 - toen hij nog muziek studeerde aan het ''Conservatoire de Paris'' - al een opzet maakte van '''Suite Bergamasque'''. In 1905 breidde hij die opzet uit, publiceerde het en gaf de compositie het opusnummer .  
Algemeen wordt aangenomen, dat Claude Debussy in 1890 - toen hij nog muziek studeerde aan het ''Conservatoire de Paris'' - al een opzet maakte van '''Suite Bergamasque'''. In 1905 breidde hij die opzet uit en publiceerde het.  
De naam van deze compositie ontleende Debussy aan de ''tweede regel'' uit het gedicht '''Clair de lune''' van Verlaine.  
De naam van deze compositie ontleende Debussy aan de ''tweede regel'' uit het gedicht '''Clair de lune''' van Verlaine.  
<br/>In dit gedicht is op schitterende wijze een [[binnenrijm]] aangebracht, die door zijn vorm heel muzikaal klinkt.  
<br/>In dit gedicht is op schitterende wijze een [[binnenrijm]] aangebracht, die door zijn vorm heel muzikaal klinkt.  
<br/>''Suite Bergamasque'' is een van de meest fascinerende werken voor piano. Niet alleen door zijn rijke, impressionistische klanken, maar bovenal door het mysterieuze karakter van deze muziek.  
<br/>''Suite Bergamasque'' is een van de meest fascinerende werken voor piano. Niet alleen door zijn rijke, impressionistische klanken, maar bovenal door het mysterieuze karakter van deze muziek.  
<br/>Een paar jaar later schreef Debussy een compositie voor piano en zangstem, weer geïnspireerd door gedichten uit ''Fêtes Galantes''. Ook hier treffen we '''Clair de lune''' aan.
==Bergamasque==
==Bergamasque==
:*Het Franse woord ''Masque'' uit het gedicht heeft een aantal betekenissen, als:
:*Het Franse woord ''Masque'' uit het gedicht heeft een aantal betekenissen, als:
Regel 126: Regel 127:
[[Afbeelding:Gabriel Fauré (2).jpg|thumb|left|<<<< Gabriel Fauré]]
[[Afbeelding:Gabriel Fauré (2).jpg|thumb|left|<<<< Gabriel Fauré]]
In 1918 kreeg Gabriel Fauré van de toenmalige prins van [[Monaco]] de opdracht muziek te schrijven voor een ''comédie lyrique'' of meer een ''divertissement choréografique'' met dans en zang op een libretto van de dichter [[René Fauchois]]. Deze opdracht kwam tot stand op voorspraak van de componist [[Saint-Saens]].
In 1918 kreeg Gabriel Fauré van de toenmalige prins van [[Monaco]] de opdracht muziek te schrijven voor een ''comédie lyrique'' of meer een ''divertissement choréografique'' met dans en zang op een libretto van de dichter [[René Fauchois]]. Deze opdracht kwam tot stand op voorspraak van de componist [[Saint-Saens]].
<br/>Gabriel Fauré die toen toen 73 jaar oud was, had kort daarvoor wegens toenemende doofheid ontslag genomen als directeur van het ''Conservatoire de Paris'' , en was niet erg gemotiveerd een nieuw werk te gaan opzetten voor misschien één of twee uitvoeringen. Hij kwam echter terug op deze oveweging en besloot diverse gezangen, instrumentale werken en koormuziek uit zijn eerder geschreven werk ''Fête galante'' uit 1902 om te werken tot een divertissement, onder de naam ''Masques et bergamasques''. Net als Debussy, ontleende hij deze titel aan de tweede regel uit het gedicht '''Clair de lune''' van Paul Verlaine.  
<br/>Gabriel Fauré die toen toen 73 jaar oud was, had kort daarvoor wegens toenemende doofheid ontslag genomen als directeur van het ''Conservatoire de Paris'' , en was niet erg gemotiveerd een nieuw werk te gaan opzetten voor misschien één of twee uitvoeringen. Hij kwam echter terug op deze oveweging en besloot diverse gezangen, instrumentale werken en koormuziek uit zijn eerder geschreven werk ''Fête galante'' uit 1902 om te werken tot een divertissement, onder de naam ''Masques et bergamasques''. Net als Claude Debussy, ontleende hij deze titel aan de tweede regel uit het gedicht '''Clair de lune''' van Paul Verlaine.
Fauré had net als Debussy in 1887 al een werk geschreven voor piano en zangstem met '''Clair de lune''' als titel onder opusnummer 46.
==Masques et bergamasques==
==Masques et bergamasques==
[[Afbeelding:Gilles van Jean Antoine Watteau.jpg|thumb|right|Gilles geschilderd door Jean Antoine Watteau in 1719]]
[[Afbeelding:Gilles van Jean Antoine Watteau.jpg|thumb|right|Gilles geschilderd door Jean Antoine Watteau in 1719]]

Versie van 16 dec 2009 15:04

Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)

Edward Elgar omstreeks 1925
rel=nofollow
>> Paul Dukas ( 1865 - 1935 ) >


Franciscus 20 jul 2009 13:33 (UTC)







  • sin α = BC / AB = ½ AB / AB = 0,5
Voor zijde AC wordt de stelling van Pythagoras toegepast, en wel als volgt:
  • AC = √ ( AB ) 2 – ( BC ) 2 = √ ( AB ) 2 – ( ½ AB ) 2 = √ ¾ (AB) 2 = ½ AB√3
Hieruit volgt dan :
  • cos α = AC / AB = ½ AB √ 3 / AB = ½ √ 3 ( = 8,66 )
en :
  • tg α = BC / AC = ½ AB / ½ AB√3 = 1/3 . √3 = 0,577



Quotiënt Φ
1 : 1 1
2 : 1 2
3 : 2 1,5
5 : 3 1,67
8 : 5 1,6
13 : 8 1.62500
89 : 55 1,6181818
610 : 377 1,61537135
4181 : 2584 1,61803405
28657 : 17711 1,61803399
196418 : 121393 1,618033989



Masques et bergamasques

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.
<< Paul Verlaine ( 1844 - 1869 )

Clair de lune
Votre âme est un paysage choisi
Que vont charmant masques et bergamasques
Jouant du luth et dansant et quasi
Tristes sous leurs déguisements fantasques.
Tout en chantant sur le mode mineur
L’amour vainqueur et la vie opportune
Ils n’ont pas l’air de croire à leur bonheur
Et leur chanson se mêle au clair de lune,
Au calme clair de lune triste et beau,
Qui fait rêver les oiseaux dans les arbres
Et sangloter d’extase les jets d’eau,
Les grands jets d’eau sveltes parmi les marbres.

Paul Verlaine
Claude Debussy, foto van Félix Nadar, 1908

De Franse dichter Paul Verlaine schreef in 1869 zijn beroemd geworden gedicht Clair de lune, opgenomen in de dichtbundel Fêtes Galantes.
Het is opmerkelijk, dat juist twee grote Franse componisten - Claude Debussy en Gabriel Fauré - geïnspireerd werden muziek te schrijven bij dit schitterende en soms mysterieuze gedicht.
Der eerste regel van Clair de lune zet gelijk al de toon:

Jouw ziel is als een uitverkoren landschap,..........

Claude Debussy

Algemeen wordt aangenomen, dat Claude Debussy in 1890 - toen hij nog muziek studeerde aan het Conservatoire de Paris - al een opzet maakte van Suite Bergamasque. In 1905 breidde hij die opzet uit en publiceerde het. De naam van deze compositie ontleende Debussy aan de tweede regel uit het gedicht Clair de lune van Verlaine.
In dit gedicht is op schitterende wijze een binnenrijm aangebracht, die door zijn vorm heel muzikaal klinkt.
Suite Bergamasque is een van de meest fascinerende werken voor piano. Niet alleen door zijn rijke, impressionistische klanken, maar bovenal door het mysterieuze karakter van deze muziek.
Een paar jaar later schreef Debussy een compositie voor piano en zangstem, weer geïnspireerd door gedichten uit Fêtes Galantes. Ook hier treffen we Clair de lune aan.

Bergamasque

  • Het Franse woord Masque uit het gedicht heeft een aantal betekenissen, als:
masker, mom, ontmaskeren, gemaskerd persoon, gemaskerde verschijning, uiterlijk en gelaatsuitdrukking.
  • Het woord Bergamascque is niet zo eenvoudig te duiden. Het Franse woord Bergamasque is afgeleid van Bergamasca, wat letterlijk in het Lombardisch betekent: van Bergamo, waarmee een oude boerendans uit de Italiaanse stad Bergamo wordt bedoeld. Het is een zeer snelle dans in 6/8 maat met het accent op de vierde tel.

Delen van de suite

De Suite Bergamasque bestaat uit vier delen.
In dit werk breekt Debussy door met nieuwe klanken. Vooral het derde deel van de suite: Clair de lune moet bij de eerste uitvoering ervan sensatie hebben opgeroepen.
De delen van Suite Bergamasque dragen de volgende titels:

  • Het eerste deel Prélude, met een tempo tempo rubato, is vol van dynamische contrasten, zeker in het begin hiervan maar ook in het slot. Het roept een gevoel van improvisatie op. Hier wordt de latere stijl van Debussy al aangekondigd.
  • Het volgende deel Menuet, laat het menuet uit de barok herleven. Het beginthema van dit menuet contrasteert met het mysterieuze en dramatische middengedeelte van dit deel.
  • Het derde deel, Clair de lune, is het mooiste gedeelte van de suite. De sublieme melodie, klinkt als rivieren van dansende noten in een kleurrijke harmonie. De aanmduiding Clair de lune komt een paar keer voor in het gedicht van Paul Verlaine.


Vaak wordt dit deel als een zelfstandig pianowerk gespeeld.

  • Het laatste deel, met de titel Passepied, is door zijn grote verschillen in de partijen voor linker- en rechterhand lastig te spelen, maar levert een wonderlijk en gecompliceerd geluid op. Een werkelijk perfect einde van deze schitterende suite.

Orkestuitvoering

Af en toe hoort men een orkestuitvoering van de Suite Bergamasque, meestal met veel strijkers. Het bijzondere en het aparte karakter van de piano met de bijbehorende bijzondere akkoorden, kan echter bij deze muziek niet worden overtroffen, zeker niet wat betreft Clair de lune.

Gabriel Fauré

<<<< Gabriel Fauré

In 1918 kreeg Gabriel Fauré van de toenmalige prins van Monaco de opdracht muziek te schrijven voor een comédie lyrique of meer een divertissement choréografique met dans en zang op een libretto van de dichter René Fauchois. Deze opdracht kwam tot stand op voorspraak van de componist Saint-Saens.
Gabriel Fauré die toen toen 73 jaar oud was, had kort daarvoor wegens toenemende doofheid ontslag genomen als directeur van het Conservatoire de Paris , en was niet erg gemotiveerd een nieuw werk te gaan opzetten voor misschien één of twee uitvoeringen. Hij kwam echter terug op deze oveweging en besloot diverse gezangen, instrumentale werken en koormuziek uit zijn eerder geschreven werk Fête galante uit 1902 om te werken tot een divertissement, onder de naam Masques et bergamasques. Net als Claude Debussy, ontleende hij deze titel aan de tweede regel uit het gedicht Clair de lune van Paul Verlaine. Fauré had net als Debussy in 1887 al een werk geschreven voor piano en zangstem met Clair de lune als titel onder opusnummer 46.

Masques et bergamasques

Gilles geschilderd door Jean Antoine Watteau in 1719

De inhoud van het divertissemnt Masques et bergamasques in deze opzet was vrij eenvoudig.

  • De karakters Arlequin, Gilles - ook wel Pierrot genoemd - en Colombine, afkomstig uit de Commedia dell'arte hadden gewoonlijk als taak de adel en de rijken te plezieren. In Masques et bergamasques zijn ze nu zelf als toeschouwers aanwezig op een fête galante . De voorname dames en heren die als gewoonlijk hun amoreuze avonturen en prestaties etaleren, zorgen nu - zonder dit te beseffen - voor vermaak van de toeschouwers.


Opmerkelijk is, dat Fauré aangaf, dat de muziek een impressie geeft van de schilderingen van zijn landgenoot Jean Antoine Watteau. Dit is opmerkelijk, aangezien Watteau in 1719 een schilderij had gemaakt met daarop de figuur van Gilles, zodat hier terecht gesproken kan worden van een volledige synthese tussen muziek, toneel, poëzie en schilderkunst!

Orkestsuite

Na de prémiere op 10 april 1919 in het Theatre de Monte Carlo, werd het uit acht delen bestaande divertissement nog een aantal keren uitgevoerd.
Kort na de prémiere gaf Fauré een orkestsuite uit, waarvan de premiére plaats vond in november 1919 in het Conservatoire de Paris.
Deze suite, onder de titel Masques et Bergamasques opus 112, bestaat uit vier delen :

  • Ouverture: Allegro molto vivo
  • Menuet: Tempo di minuetto – Allegretto moderato
  • Gavotte: Allegro vivo
  • Pastorale: Andantino tranquillo

De ouverture en de gavotte zijn uitwerkingen van eerdere pianocomposities, aangevuld met een nostalgische pastorale en een menuet, dat herinnert aan de klassieke Franse stijl.

Externe link