Gebruiker:Franciscus/kladblok

== Deelonderwerp[

http://www.example.com koppelingstekst

'''Voer hier de niet op te maken tekst in''''''''Vetgedrukte tekst''[[[Onderwerp]]]'''] == Deelonderwerp == Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)

Over vermoeiingsbreuken bij groundplane-antennes

Dit is een gebruikersessay geschreven door Franciscus februari 2018 1..:02 (UTC)

Een veel gebruikte antenne voor voertuigen en schepen is de Groundplane-antenne. Deze heeft als kenmerkende eigenschap, dat geen rekening behoeft te worden gehouden met de richting waarin wordt gezonden of ontvangen, aangezien de antenne een cirkelvormig diagram bezit.
Een bekende opbouw van een groundplane-antenne toont de afbeelding, waarin een straler (a) - bevestigd op een isolator (b) - en een tegencapaciteit (c) staan afgebeeld, gemonteerd op een verzinkt stalen draagmast. Deze draagmast wordt aan boord van schepen met zadels of met beugels aan een reling of een stuurhut bevestigd, vanwaaruit de aansluitkabel naar de zender-ontvanger wordt gevoerd.
De eerder genoemde tegencapaciteit vormt een kunstmatig aardvlak, waardoor de antenne op elke willekeurige hoogte kan worden geplaatst.
Zowel de staven van de straler als van de tegencapaciteit waren bij deze antennes van automatenmessing MS 58, 9mm ϕ vervaardigd, waarop wegens de optredende klimatologische invloeden een zware nikkellaag (= 25 μm) werd aangebracht.

Breukverschijnselen

Breukvlak nabij het verbindingsstuk

Bij een aantal groundplane-antennes van het omschreven type bleken, na enige tijd staven van de tegencapaciteit te zijn afgebroken. Het oppervlak van het breukvlak wees duidelijk in de richting van een vermoeiingsbreuk¹⁾, onder meer door de gladde structuur van het vlak en niet-waarneembare vormveranderingen op de breukplaats.
Na uitgebreid onderzoek bleek de breuk van de staven te zijn ontstaan door gedwongen trillingen die door de scheepsschroef werden opgewekt. De frequentie van deze trillingen ligt bij veel schepen tussen de 20 en 25 hertz (Hz).
Uit verder onderzoek bleek, dat de eigenfrequentie f₀ van de antennestaven op 23 Hz lag, waardoor deze gingen meetrillen en resonantie optrad, waardoor zich opslingeringen ontwikkelden die in korte tijd tot breuk moesten leidden. Door deze opslingeringen en de grote amplituden die daardoor ontstonden, werden hoge materiaalspanningen ontwikkeld op de meest gevoelige plek van de staven, namelijk daar waar de staven overgaan in het verbindingsstuk.

Door de hoge materiaalspanningen ontstonden op enkele plekken microscheuren, die elkaar - bij aanhoudende opslingeringen - op een geven moment zouden bereiken en daarna zouden samenvallen, waardoor uiteindelijk een breuk werd gevormd: de Vermoeiingsbreuk.

Nader onderzoek

De toegestane treksterkte σ als functie van het aantal buigcycli

Aangezien de staven door de opslingeringen aan een wisselende belasting werden onderworpen, was het noodzakelijk de gegevens uit de zogenaamde Wöhlerkrommen²⁾ te hanteren. Vastgesteld is namelijk, dat bij wisselende belasting de toegestane materiaalspanning σ_A van messing asymptotisch meer dan 50% terugloopt, zodat nog maar ca 160 Nmm² toegestaan is in plaats van 380 Nmm² die voor statische belastingen geldt.
Uitgaande van een aantal bijkomende factoren als : galvanische bedekking van de staven en de bevestiging ervan in het verbindingsstuk door middel van een stompe las, werd de vermoeiingssterkte δ_A van het toegepaste MS 58 op de lasplaats nog lager ingeschat, namelijk op 50% van de normale vermoeiingssterkte bij 10⁷ wisselingen, waardoor σ_A uiteindelijk op ongeveer 80 Nmm² uitkwam.
Uit verdere proefnemingen, nabootsingen van de praktijkomstandigheden en uit berekeningen bleek de optredende materiaalspanning door de opslingeringen op de breukplaats 100 à 120 Nmm² te bedragen; dus duidelijk hogere waarden dan toegestaan.
Deze te hoge materiaalspanningen leverden dus na een bepaald aantal trillingen een vermoeiingsbreuk op.

Toegevoegde demping

Dempingsmechanisme : remstaaf + olievulling

Uit het onderzoek was gebleken, dat de demping van messingstaven vrij gering was, waardoor de toegevoegde energie door de trillingen van de scheepsschroef niet werd afgebouwd. Er moest dus een methode worden gevonden om de demping te verhogen.
Na een aantal proefnemingen - ook weer door nabootsingen van de praktijkomstandigheden - werd uiteindelijk een eenvoudige oplossing gevonden voor het probleem.
Door middel van een aan de bovenzijde van de staven geboorde kamer met een daarin aangebrachte remstaaf + olievulling - werden de trillingen van de antennestaven tot een ongevaarlijke amplitude teruggebracht. Hierdoor kwam de materiaalspanning σ op de hoogst belaste plaats op ca 30 Nmm² uit, dus ver verwijderd van de gevaarlijke spanning die aanvankelijk optrad.
Door deze maatregel zijn in de praktijk geen breuken van antennestaven meer opgetreden.

Nawoord

• Het probleem van de vermoeiingsbreuken, kon worden opgelost door praktijkonderzoek en door theoretische, wiskundige afleidingen. Door dit samenspel werd inzicht verkregen in de aard en de achtergrond van de vermoeiingsproblemen van de messingstaven en kon een oplossing worden gevonden voor het gerezen probleem.
• De genoemde wiskundige afleidingen zijn hier achterwege gelaten, om de leesbaarheid van dit essay niet te verstoren.

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

• ¹⁾Een LC-kring gedraagt zich als een resonantiekring, doordat de lading van de condensator periodiek wordt ontladen in de spoel, waardoor oscillatie optreedt met een frequentie f₀.

	n
F⃗ =	∑	F⃗i
	i=1

Ψ	(x⃗,t)

Gebroken staaf + onbeschadigd exemplaar

Hefboom (kracht)

De tegencapaciteit bestaat bij dit type groundplane-antennes uit een drietal staven met een lengte gelijk aan ongeveer ¼ van de golflengte λ. De golflengte valt te berekenen uit:

Waarin:

λ = golflengte (m)

f = frequentie (hertz)

De groundplane-antenne werd ontwikkeld voor zend-ontvanginstallaties werkend in het frequentiegebied van 156 – 166 mHz. Bij een gemiddelde frequentie van 161 MHz betekent dit dus, dat de staven van de tegencapaciteit een lengte moeten bezitten van:

Aan de hand van diverse metingen werd hiervoor een lengte gekozen = 0,477 m = 47,7 cm. Ook de straler zou een dergelijke lengte moeten bezitten, doch wegens allerlei invloeden wordt hiervoor meestal 0,9 à 0,8 x genomen, Gekozen werd voor een lengte van 0,412 m = 41,2 cm.

De stad Montfort-L'Amaury in eerbetoon aan Maurice Ravel die in dit huis van 1921 tot 1937 woonde Ravel se fixa à Montfort-l'Amaury en 1921. Sa maison, le Belvédère, conservée en l'état selon la volonté de son frère, abrite un musée depuis 1971 et fait l’objet d’une inscription auprès des monuments historiques depuis 199459. Français : Maison dite du Belvédère de Maurice Ravel à Montfort-l'Amaury (Yvelines, France) Date 20 November 2006 Source Cliché personnel, own work Author ℍenry Salomé (Jaser !) 08:17, 21 November 2006 (UTC) Object location 48° 46′ 34.28″ N, 1° 48′ 19.4″ E Kartographer map based on OpenStreetMap. View this and other nearby images on: OpenStreetMap - Google Earth info Licensing[edit] The copyright holder of this work, hereby publish it under the following licenses: GNU head Permission is granted to copy, distribute and/or modify this document under the terms of the GNU Free Documentation License, Version 1.2 or any later version published by the Free Software Foundation; with no Invariant Sections, no Front-Cover Texts, and no Back-Cover Texts. A copy of the license is included in the section entitled GNU Free Documentation License.

OPVS FUNDATUM VATICANVM

Josephvs Ratzinger - Benedictvs XVI

- Cooperatores Veritatis -

OPUS FUNDUM VATICANUM

Josephus Ratzinger - Benedictus XVI

- Cooperatores Veritatis -

Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

span>

Ook in de bioscoop werden antifascistische acties uitgevoerd

|}

Enkele breuken hebben een eigen naam:

•  1 / 2  half
•  1 / 4  kwart
•  3 /4 driekwart
• 1  1 /2 anderhalf

• √¹²

≈12  1 /1 = 1

• 2 ^0 /12 = 1
• 2 ^1 /12 = 1,059463094

• 2 ^2 /12 = 1,122462048

 x /4

   √ L /C 

Zijn eerste composities schreef Elgar voor amateurs.

"Heeft men een goed boek uitgelezen, dan is het alsof men van een goede vriend afscheid neemt."

Het ballet veroorzaakte een enorm schandaal.

Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

Op een gegeven moment stelt hij vast, dat het een verloren zaak is.

Een streamer bevat een zeer korte tekst van twee of drie regels.

• Het schrijven van de Magister Ludi aan de Pedagogische Dienst

|}

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel als eerste verloren zal gaan.

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel als eerste verloren zal gaan.

{{Overline| (12)}} om ergens een lijntje boven te trekken

{{Overline|24}}

12
24

12
--
24

Breuken

 = 13

Als dit in een zin staat

a ^b⁄_c: a b/c (geheel getal, teller en noemer) ^a⁄_b: a/b (teller en noemer) ¹⁄_a: 1/a (alleen noemer)

12
--
24

{{Overline|a}}

12
24

a

{{Overline|24}}

12
24

Sjabloon:I =vbreuk
In deze theoretische verhandeling, wordt de vergelijking: S =  A /L geïntroduceerd.
Hierbij is:

• S de stroom
• A de spanning
• L de weerstand

Later zijn deze letters vervangen door de huidige notatie: I =  U /R

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = sin 32,3122 0 = 0,5345 24

Schrijfwijze

Het hoofdtelwoord geeft de teller van een breuk weer, het rangtelwoord de noemer.

•  1 / 5  een vijfde,  7 /10 zeven tiende, 1  2 /6 een twee zesde.
• 11  1 /5 elf en een vijfde, elf een vijfde, of elf gehelen en een vijfde.

---

Enkele breuken hebben een eigen naam:

•  1 / 2  half
•  1 / 4  kwart
•  3 /4 driekwart
• 1  1 /2 anderhalf

---

Een derde lijkt een eigen naam te hebben. Het is als breuk een "gewone" combinatie (derde is het rangtelwoord van drie):

•  1 / 3  een derde (dus niet eenderde)
•  2 /3 twee derde.

---

 sina /cosa

•  30-10 /5

 60 /24/60

R_v =  1 /1R₁ + R₂ +......R_n

 1 / 5 

 - /x(t)

x^→(t) = v^→ • t + x₀^→ =  dx^→ /dt • t + x₀^→

 y(p) /x(p) =  K • G(p) /1 + [K • G(p) • H(p)]

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = 0 = 0,5345 24

sin a = sin 32 + 18 +  44 /60/60 = sin 32,3122

Het eerste voorbeeld is ook als volgt toe te lichten: als men twee taarten elk in vier even grote stukken snijdt, resulteert dat in acht stukken. Ook het delen van breuken is zo te beschrijven: als men anderhalve (1 ¹⁄₂ = ³⁄₂) euro uitgeeft aan artikelen die een halve euro per stuk kosten, krijgt men drie van die artikelen, want  3 /2 :  1 / 2  =  3 /2 ×  2 /1 =  3 × 2 /2 × 1 = 3.

Groter

Op een gegeven moment meent hij, dat hij de zin van het Spel dicht is genaderd, maar denkt toch dat hij dit niet tot zijn beroep moet maken.

23 • 60 • 60 = 82.800

128 ⁴/ ₇ ⁰ achtenveertig achtenveertig

• P = U • I • cos φ
• P = 3U _f • I _f • cos φ

waarbij:

• U _f = U _fase en I _f = I _fase
• P = 3 U _fase• I _fase • cos φ

Moon River, Goodnight Moon, Moon Cloud, Dark of the Moon

haiku (senryu, tanka, waka) en poëzie (met name haikus) waarin wordt gestreefd op impressionistische wijze de ware essentie te vangen.

Over de eindigheid van driehoeken

Dit is een gebruikersessay geschreven door Franciscus 30 jan 2015 16:46 (CET)

Inleiding

Δ BCD ~ Δ ABC

Franciscus 7 feb 2015 12:31 (CET)