Gebruiker:Franciscus/kladblok

== Deelonderwerp[

http://www.example.com koppelingstekst

'''Voer hier de niet op te maken tekst in''''''''Vetgedrukte tekst''[[[Onderwerp]]]'''] ==

Deelonderwerp ==

Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)

George Brassens

De Franse chansonnier George Brassens, wordt beschouwd als één van de grootste vertegenwoordigers van het Franse chanson. Het bijzondere is ook, dat hoewel Brassens uitsluitend in zijn - niet altijd eenvoudige - landstaal zong, hij ook buiten Frankrijk zeer gewaardeerd wordt. Desondanks is Brassens dé zanger voor de Fransen gebleven, die ook de nieuwe generaties blijft aanspreken.
In de talrijke chansons die hij schreef komen de meest uiteenlopende personages aan bod, en neemt hij het op voor mensen die aan de zijlijn zijn blijven staan.

Jeugd

Georges Brassens Charles werd geboren op 22 oktober 1921, op de Rue de l'Hospice, in een populaire wijk van Sète,in het Franse departement Hérault (regio Languedoc-Roussillon).
Zijn vader, Louis Mitchell, een metselaar van beroep, was een overtuigde antiklerikaal, terwijl zijn moeder, Elvira Dagrosa, een Italiaanse weduwe, het Katholieke geloof zeer toegedaan was. Ze hield van zingen en leerde hem enkele Italiaanse volksliedjes waar ze mee was opgegroeid. Ook moedigde ze hem aan om de mandoline te spelen; iets wat hem tegenstond, maar waar hij later veel profijt van zou hebben.
Rond 15-jarige leeftijd ontmoette Brassens de literatuurleraar, Alphonse Bonnafé, die hem met de poëzie in aanraking bracht. Er ging een wereld voor hem open, en al snel gaf Brassens bijna al zijn vrije tijd aan het schrijven van poëzie en songteksten.
Hij vormde ook een kleine muzikale groep waarin hij als drummer speelde. Helaas raakte hij bij toeval verzeild in een juwelendiefstal, en in 1939 werd George Brassens van school gestuurd.

Verdere ontwikkelingen

Als eerste besloot hij zijn vader te gaan helpen in het metselwerkbedrijf. Dat duurde niet lang, waarop hij naar Parijs vertrok om te gaan werken bij de automobielfabrikant Renault, en bij zijn tante te gaan wonen Ondertussen leerde hij pianospelen en schreef hij enkele van zijn eerste, originele composities.
Toen in de zomer van 1940 de Duitse troepen Parijs bezetten, keerde Brassens enkele maanden terug naar zijn geboorteplaats Sète, maar vond het moeilijk om daar te blijven. Tegen het einde van het jaar was hij terug in Parijs, en ondanks de nazibezetting slaagde hij erin om in 1942 twee korte poëzieverzamelingen te publiceren.
In 1943 werd Brassens met vele anderen gedwongen in Duitsland te gaan werken in de autofabriek van BMW, volgens het STO(Service du Travail Obligatoire) ofwel Dienst Verplichte Tewerkstelling.
Na een jaar daar gewerkt te hebben, blijkt hij zeer goed te voldoen en worden hem tien dagen verlof toegezegd. Brassens weet dat hij niet meer naar de fabriek zal terugkeren. Hij duikt onder in Parijs in het huis van Jeanne en Marcel Planche, die hij later in het lied 'Canne de Jeanne’ zou gedenken. Er is gebrek aan alles en er is geen elektriciteit, maar Brassens voelt zich er thuis.
Hij bracht voor een groot deel zijn dagen door met het componeren van chansons en het schrijven van muziek. Tussendoor leerde hij gitaarspelen op basis van zijn eerdere ervaring met de mandoline.

Optreden

Als de oorlog is afgelopen is George Brassens vrij om te vertrekken. Maar hij blijft nog jaren bij Jeanne en Marcel wonen. Het huis van Jeanne in het 14 ^e arrondissement is de plek geweest waar Brassens zijn gedichten en chansonss tot leven heeft gewekt. Hij leefde toen al een leven vol tegenstellingen: zijn persoonlijke politiek werd gevormd tijdens de Duitse bezetting, en terwijl zijn opvattingen over vrijheid grensde aan het anarchisme, met het uiten van zijn controversiële meningen in zelf-opgezette anarchistische kranten, was hij tegelijkertijd te verlegen om voor een publiek te zingen.
Jeanne was zijn eerste fan. Dankzij haar steun en die van andere vrienden die erop aandrongen, dat Brassens het podium op zou moeten, ontmoette hij de goede personen op het juiste moment en won al snel met zijn innemende chansons de harten van de Fransen.
Brassens schreef in de jaren '50 veel mooi werk, maar drong hiermee niet door in het Parijse cabaretcircuit. Begin 1952 bracht Brassens een selectie van zijn materiaal onder de aandacht van de gevierde cabaretster Patachou. Hoewel Brassens zich nooit als een zanger had beschouwd, overtuigde Patachou hem om een auditie te doen, direct na een optreden van haar. Brassens optreden was bij zowel publiek als bij de critici direct succesvol. Een bassist aanwezig bij de auditie, Pierre Nicolas, begeleidde hem en zou bij Brassens in dienst blijven voor de rest van zijn carrière.

Ballade des contradictions (1) Je meurs de soif emprès de la fontaine Suffisance ay, et si suis convoiteux; Une heure m’est plus d’une quarantaine; Droit et parfait je chemine en boiteux Très pacient plus que nul despiteux, Je retiens tour et ce que j’ay despars, A moy cruel et aux autres piteux, Le neutre suis et si tiens les deux pars! En doubte suis de chose certaine; Infortuné je me répute eureux, Vraye conclus une chose incertaine, Rien je n'y fois et suis adventureux. Feble me tiens quant me sens vogoreux Plain de moisteur, tout tremblant, au feu ars; Doulx et begnin, de semblant rigoreux; Le neutre suis et si tiens les deux pars! Quant dueil me prent, grant joye me demaine Par grant plaisir je deviens langoreux; Indigent suis possident grant domaine; Qui n'a nul goust je le tiens savoreux; Qui m'est amer de lui suis amoreux; Ignorant suis et si sçay les sept ars; En grant seurté fort craintif et paoureux; Le neutre suis et si tiens les deux pars! ENVOI Qui me loue il m'est injurieux, Je ne bouge quant d'un lieu me pars; Pour bien ouvrer en vail labourieux, Le neutre suis et si tiens les deux pars!

Ballade van de tegenstellingen (1) Ik sterf van dorst nabij de koele bronnen ik heb genoeg, blijf aan begeerte krank, lijdzaam, heb ik mijn nijd niet overwonnen en recht van lijf en leden ga ik mank. 'k Houd alles in, maar schenk en vraag geen dank één uur duurt mij lang als de vastentijden, wreed voor mezelf, voor and'ren ruim en frank ben ik neutraal, maar sta aan beide zijden. Ik twijfel steeds aan de meest zekere zaken, 'k ben ongelukkig, men prijst mijn geluk, onzekere zaken denk ik waar te maken en lediggaand heb ik het altijd druk. Bevend van angst buig ik me voor geen juk en mild van aard schijn 'k hard te moeten strijden ik voel me zwak, maar sta sterk op mijn stuk, ik ben neutraal, maar sta aan beide zijden. Als smart mij plaagt, ben ik van vreugd bezeten, maar groot genoegen slaat mij kwijnend neer, arm mag ik mij grootgrondbezitter heten en juist het smakeloze smaakt mij zeer; wie bitter voor mij is, dien ik als heer, nietswetend kan 'k mij aan de kunsten wijden, ondanks mijn zekerheden bang en teer, ben ik neutraal, maar sta aan beide zijden. ENVOOI Al wie mij looft is mij aan het verguizen, mijn harde werk moet steeds mislukking beiden, ik ben verstard, tenzij ik moet verhuizen, ik ben neutraal, maar sta aan beide zijden.

Verdere ontwikkelingen

Patachou zorgde na zijn eerste goed ontvangen optredens voor een ontmoeting met Jacques Canetti van Polydor, wat leidde tot een contract voor een opname. Zijn eerste single, "Le Gorille," leverde veel commentaar op door zijn sterke anti-doodstraf houding. Tot 1955 mocht het niet op de Franse en Zwitserse radio worden uitgezonden.
In 1953 bracht Brassens zijn eerste LP uit, La Mauvaise Réputation, en speelde zijn eerste grote concert in het Bobino Theater, waar hij in de komende jaren vaak zou terugkeren. Hij publiceerde ook een tweede roman, La Tour des Miracles.
Brassens won de prestigieuze Grand Prix du Disque de l'Academie Charles Cros in 1954 voor zijn LP Le Parapluie, en bracht veel van het jaar door in Europa en Noord-Afrika. Hij zette ook poëzie van zijn vriend Paul Fort's op muziek en bracht in de jaren '50 nog een aantal LP's uit. In die periode begon een chronische nierziekte zijn gezondheid te beïnvloeden, wat resulteerde in periodieke ziekenhuisopnames. Desalniettemin ging hij geregeld op tournee en maakte hij zijn filmdebuut in Portes des Lilas van René Clair. In begin jaren '60 kwamen sterke chansons uit als Le Pornographe, Le Mécréant en Les Trompettes de la Renommée. In 1964 schreef hij het thema voor de film Les Copains, en gaf een album uit onder dezelfde naam.

en tempo van de jaren '50 aanzienlijk vertraagd daarna, mede als gevolg van gezondheidsproblemen en persoonlijke tragedies (zowel zijn ouders en de Planches waren overleden aan het eind van het decennium). Deze ervaringen op de hoogte zijn steeds morbide lyrische vooruitzichten, getypeerd door zijn 1966 LP Supplique pour Être Enterré à la Plage. Echter, de rest van de jaren '60 was niet onaardig Brassens; Hij werd in 1967 uitgereikt aan de Grand Prix de Poésie de l'Academie Française (de hoogste nationale poëzieprijs) en nam in 1969 deel aan een gevierd drierichtings radio interview met Jacques Brel en Léo Ferré Ook in 1969, keerde hij terug met het nieuwe album La Religieuse, dat zijn nieuwe tweede gitarist, Joel Favreau, de derde muzikant om die stoel te houden aanbevolen (de eerste twee waren Victor Apicella en Barthelemy Rosso). Brassens bracht de vroege jaren '70 werkt aan verschillende filmmuziek, en het uitvoeren van een aantal goed ontvangen concertserie in het Bobino Theater; Hij bracht ook een nieuw album, Fernande, in 1972. Verzwakt door zijn nierproblemen

Toen de oorlog was beëindigd, publiceerde Brassens in 1946 de eerste van een reeks artikelen in het anarchistische tijdschrift Le Libertaire.

Léo Ferré. Hoewel hij een ervaren songwriter was, Brassens had weinig formele muzikale opleiding, en hij over het algemeen hield van dingen ongecompliceerde - eenvoudige melodieën en extra begeleiding van een bas en tweede gitaar.

drukte hij zich in zijn chansons meestal op een subtiele wijze uit

}}

span>

Ook in de bioscoop werden antifascistische acties uitgevoerd

|}

Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

Enkele breuken hebben een eigen naam:

•  1 / 2  half
•  1 / 4  kwart
•  3 /4 driekwart
• 1  1 /2 anderhalf

• √¹²

≈12  1 /1 = 1

• 2 ^0 /12 = 1
• 2 ^1 /12 = 1,059463094
• 2 ^2 /12 = 1,122462048

Zijn eerste composities schreef Elgar voor amateurs.

"Heeft men een goed boek uitgelezen, dan is het alsof men van een goede vriend afscheid neemt."

Het ballet veroorzaakte een enorm schandaal.

Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

Op een gegeven moment stelt hij vast, dat het een verloren zaak is.

Een streamer bevat een zeer korte tekst van twee of drie regels.

• Het schrijven van de Magister Ludi aan de Pedagogische Dienst

|}

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel als eerste verloren zal gaan.

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel als eerste verloren zal gaan.

{{Overline| (12)}} om ergens een lijntje boven te trekken

{{Overline|24}}

12
24

12
--
24

Breuken

a ^b⁄_c: a b/c (geheel getal, teller en noemer) ^a⁄_b: a/b (teller en noemer) ¹⁄_a: 1/a (alleen noemer)

12
--
24

{{Overline|24}}

12
24

 44 /

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = sin 32,3122 0 = 0,5345 24

Schrijfwijze

Het hoofdtelwoord geeft de teller van een breuk weer, het rangtelwoord de noemer.

•  1 / 5  een vijfde,  7 /10 zeven tiende, 1  2 /6 een twee zesde.
• 11  1 /5 elf en een vijfde, elf een vijfde, of elf gehelen en een vijfde.

---

Enkele breuken hebben een eigen naam:

•  1 / 2  half
•  1 / 4  kwart
•  3 /4 driekwart
• 1  1 /2 anderhalf

---

Een derde lijkt een eigen naam te hebben. Het is als breuk een "gewone" combinatie (derde is het rangtelwoord van drie):

•  1 / 3  een derde (dus niet eenderde)
•  2 /3 twee derde.

---

 sina /cosa

•  30-10 /5

 60 /24/60

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = 0 = 0,5345 24

sin a = sin 32 + 18 +  44 /60/60 = sin 32,3122

Het eerste voorbeeld is ook als volgt toe te lichten: als men twee taarten elk in vier even grote stukken snijdt, resulteert dat in acht stukken. Ook het delen van breuken is zo te beschrijven: als men anderhalve (1 ¹⁄₂ = ³⁄₂) euro uitgeeft aan artikelen die een halve euro per stuk kosten, krijgt men drie van die artikelen, want  3 /2 :  1 / 2  =  3 /2 ×  2 /1 =  3 × 2 /2 × 1 = 3.

Rekenvoorbeeld

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

• Meetkunde ( Inleiding )
• Meetkunde ( Driehoeken )
• Meetkunde ( Veelhoeken )
• Meetkunde ( De cirkel )
• Rondom de cirkel ( 1 )
• Rondom de cirkel ( 2 )

Een quote is weer heel iets anders.

Een streamer bevat een korte tekst van twee of drie regels.

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.

a-b a+b	0,1	0,2	0,3	0,4	0,5	0,6	0,7	0,8	0,9	1,0
λ	1,003	1,010	1,023	1,040	1,064	1,092	1,127	1,168	1,216	1,273

A = 2 π r

dan bevat dus de hele cirkel 2 π radialen, wat overeen komt met 360 graden. Omgekeerd == Bronvermelding ==

Bronnen, noten en/of referenties:

• Meetkunde ( Inleiding )
• Meetkunde ( Driehoeken )
• Meetkunde ( Veelhoeken )
• Meetkunde ( De cirkel )
• Rondom de cirkel ( 1 )
• Rondom de cirkel ( 2 )

geldt ook, dat:

Groter

Op een gegeven moment meent hij, dat hij de zin van het Spel dicht is genaderd, maar denkt toch dat hij dit niet tot zijn beroep moet maken.

Priemtweelingen t/m 1000	2-100	100-200	200-300
3 en 5
5 en 7
17 en 19
29 en 31
41 en 43
59 en 61
71 en 73
101 en 103
107 en 109
149 en 151
179 en 181
191 en 193
197 en 199

Priemtweelingen tot 200
3 en 5
5 en 7
17 en 19
29 en 31
41 en 43
59 en 61
71 en 73
101 en 103
107 en 109
149 en 151
179 en 181
191 en 193
197 en 199

1t0PeWRD 1t0PeWRD

<

• Ungarischer Tanz nr.5 op YouTube

Italiano: Scaramuccia Deutsch: Scaramuz Datum 1860(1860)

Quelle SAND Maurice. Masques et bouffons (Comedie Italienne). Paris, Michel Levy Freres, 1860

Urheber Maurice Sand

2 ²/ ₉ + ⁵/ ₉ = 2 ⁷/ ₉

12 ³ • 3 : 9 - √ 36 + 5 - 3 =

128 ⁴/ ₇ ⁰ achtenveertig achtenveertig

• P = U • I • cos φ
• P = 3U _f • I _f • cos φ

waarbij:

• U _f = U _fase en I _f = I _fase
• P = 3 U _fase• I _fase • cos φ

Moon River, Goodnight Moon, Moon Cloud, Dark of the Moon

haiku (senryu, tanka, waka) en poëzie (met name haikus) waarin wordt gestreefd op impressionistische wijze de ware essentie te vangen.

Over de eindigheid van driehoeken

Dit is een gebruikersessay geschreven door Franciscus 30 jan 2015 16:46 (CET)

Inleiding

Δ BCD ~ Δ ABC

Franciscus 7 feb 2015 12:31 (CET)