Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:Franciscus/kladblok: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 36: Regel 36:
<br/>Met dit werk behaalde hij in 1977 zowel de [[Matthijs Vermeulenprijs]] als de eerste prijs van het [[International Rostrum of Composers]].<sup> 1)</sup>
<br/>Met dit werk behaalde hij in 1977 zowel de [[Matthijs Vermeulenprijs]] als de eerste prijs van het [[International Rostrum of Composers]].<sup> 1)</sup>
==Gérard Grassère==
==Gérard Grassère==
[[Afbeelding:Gérard Grassère in 1982.JPG|thumb|250px|left|Gérard Grassère in 1982]]
[[Afbeelding:Gérard Grassère in 1982.JPG|thumb|230px|left|Gérard Grassère in 1982]]
In 1985 organiseerde Louis Andriessen samen met de kunstschilder Gérard Grassère een expositie op het thema '''De Staat.'''                                                                                    <br/> Gérard Joseph Grassère (Heerlen, 1915 - 's-Hertogenbosch, 1993) was een Nederlands kunstschilder, die zijn artistieke opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen voltooide. Later studeerde hij nog een tijd in Parijs. Hij drukte zich – vooral in het begin - uit in een figuratieve - soms wat poëtische - expressionistische manier van schilderen. Later verruimde hij zijn palet en schilderde hij voornamelijk abstract.
In 1985 organiseerde Louis Andriessen samen met de kunstschilder Gérard Grassère een expositie op het thema '''De Staat.'''                                                                                    <br/> Gérard Joseph Grassère (Heerlen, 1915 - 's-Hertogenbosch, 1993) was een Nederlands kunstschilder, die zijn artistieke opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen voltooide. Later studeerde hij nog een tijd in Parijs. Hij drukte zich – vooral in het begin - uit in een figuratieve - soms wat poëtische - expressionistische manier van schilderen. Later verruimde hij zijn palet en schilderde hij voornamelijk abstract.
{{infobox}}
{{infobox}}
Regel 49: Regel 49:
<br/>Het schilderen op geluid bleek zeer uitnodigend te zijn en therapeutisch te werken. Aanvankelijk werden zijn ‘Geluidstransformaties’ beschouwd als puur artistieke experimenten, maar later werd de helende werking ervan ingezien.
<br/>Het schilderen op geluid bleek zeer uitnodigend te zijn en therapeutisch te werken. Aanvankelijk werden zijn ‘Geluidstransformaties’ beschouwd als puur artistieke experimenten, maar later werd de helende werking ervan ingezien.
<br/>Grassère bedacht, dat als het mogelijk is om ‘echte muziek om te zetten in kleur, het ook mogelijk moest zijn om lelijk, hinderlijk en irriterend geluid te transformeren. Ook dat leverde positieve resultaten op.
<br/>Grassère bedacht, dat als het mogelijk is om ‘echte muziek om te zetten in kleur, het ook mogelijk moest zijn om lelijk, hinderlijk en irriterend geluid te transformeren. Ook dat leverde positieve resultaten op.
==Expositie==
==Expositie==
Weer wat verder in de tijd bleek, dat het transformeren van geluid verrijkt was met een inhoudelijke betekenis, toen Gérard Grassère werd geïnspireerd door de muziek van '''De Staat'''. Hij schilderde in geheel nieuwe stijl een drieluik en nog enkele andere schilderijen op dit thema.  
Weer wat verder in de tijd bleek, dat het transformeren van geluid verrijkt was met een inhoudelijke betekenis, toen Gérard Grassère werd geïnspireerd door de muziek van '''De Staat'''. Hij schilderde in geheel nieuwe stijl een drieluik en nog enkele andere schilderijen op dit thema.  

Versie van 31 jul 2017 13:27



== Deelonderwerp[

http://www.example.com koppelingstekst

'''Voer hier de niet op te maken tekst in''''''''Vetgedrukte tekst''[[[Onderwerp]]]'''] ==

Deelonderwerp ==

Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)

De Staat (Muziek en beeldende kunst)

De Griekse filosoof en schrijver Plato, schreef in 380 v. Chr. de beroemd geworden dialoog De Staat (Politeia).
Wakker geschud door de onrechtvaardige terdoodveroordeling van de filosoof Socrates, stelde Plato vast, dat er geen rechtvaardigheid heerste in Athene. Om daar iets aan te doen moest niet zozeer het juridische systeem op de schop, maar de hele maatschappij. In De Staat; een dialoog die begint met het zoeken naar de definitie van 'rechtvaardigheid', wordt de 'ideale' staat beschreven.
Plato's idee van 'rechtvaardigheid' wijkt af van wat wij er gewoonlijk onder verstaan. Met 'rechtvaardigheid bedoelt hij eerder de toestand van orde en evenwicht in de staat, die ontstaat doordat alle delen goed met elkaar samenwerken.
De componist Louis Andriessen en de schilder Gérard Grassère zijn er in geslaagd op hun eigen wijze een indruk te geven van wat De Staat inhoudt.

Muzikale omzetting

Louis Andriessen in 1983

De componist Louis Andriessen kwam op de gedachte om ideeën uit Plato te putten en om te zetten in muziek als een bijdrage aan de discussie over de plaats van de muziek in de politiek. Andriessen is het niet met alles eens wat in De Staat wordt beweerd, maar gaat mee met sommige redeneringen.

Louis Andriessen kwam op de gedachte om ideeën uit Plato te putten en om te zetten in muziek

Wat Plato wilde verbieden, was het sociale effect van sommige soorten muziek die werd gespeeld. Iets wat volgens Andriessen vergelijkbaar is met de demoraliserende aard van de concerten van de Rolling Stones .
De tweede reden om De Staat te schrijven lijkt in tegenspraak met de eerste. ‘’Misschien betreur ik het, dat Plato het verkeerd zag, door te stellen dat muzikale vernieuwingen een bedreiging voor de staat zouden vormen’’.
Als voorbeeld noemt Andriessen het volgende: Toen Bertold Brecht na de oorlog naar Europa terugkeerde, koos hij er voor zich in Oost-Duitsland te vestigen. Het eerste toneelstuk dat hij daar hij schreef, werd al gelijk bekritiseerd door de partij. In een interview zei Brecht tegen de verzamelde westerse journalisten: "In welk westers land zou de overheid de tijd en de moeite nemen om dertig uur met mij te besteden aan het bespreken van mijn toneelstukken?’’

Prémière

De première van De Staat op 28 november 1976 - door het Nederlands Blazers Ensemble - was een mijlpaal in het Nederlandse muziekleven.
Het werk is geschreven voor blazers ( hobo, hoorn, trompet, trombone en bastrombone ), harp, piano, elektrische- en basgitaar, altviolen en vrouwenstemmen.
Met De Staat maakte Louis Andriessen een klassieker die hem internationale faam bezorgde. Het is ook het begin van zijn internationale doorbraak.
Met dit werk behaalde hij in 1977 zowel de Matthijs Vermeulenprijs als de eerste prijs van het International Rostrum of Composers. 1)

Gérard Grassère

Gérard Grassère in 1982

In 1985 organiseerde Louis Andriessen samen met de kunstschilder Gérard Grassère een expositie op het thema De Staat.
Gérard Joseph Grassère (Heerlen, 1915 - 's-Hertogenbosch, 1993) was een Nederlands kunstschilder, die zijn artistieke opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen voltooide. Later studeerde hij nog een tijd in Parijs. Hij drukte zich – vooral in het begin - uit in een figuratieve - soms wat poëtische - expressionistische manier van schilderen. Later verruimde hij zijn palet en schilderde hij voornamelijk abstract.

Op een gegeven moment ontdekte hij, dat geluid als inspiratiebron kon werken

Op een gegeven moment ontdekte hij, dat geluid als inspiratiebron kon werken. Dit werd echt concreet, toen hij geïnspireerd door de muziek van Herman van Veen, een aantal werken maakte.
Het schilderen op geluid bleek zeer uitnodigend te zijn en therapeutisch te werken. Aanvankelijk werden zijn ‘Geluidstransformaties’ beschouwd als puur artistieke experimenten, maar later werd de helende werking ervan ingezien.
Grassère bedacht, dat als het mogelijk is om ‘echte muziek om te zetten in kleur, het ook mogelijk moest zijn om lelijk, hinderlijk en irriterend geluid te transformeren. Ook dat leverde positieve resultaten op.

Expositie

Weer wat verder in de tijd bleek, dat het transformeren van geluid verrijkt was met een inhoudelijke betekenis, toen Gérard Grassère werd geïnspireerd door de muziek van De Staat. Hij schilderde in geheel nieuwe stijl een drieluik en nog enkele andere schilderijen op dit thema.
De triptiek die Grassère maakte naar aanleiding van de compositie De Staat, blijkt veel meer in te houden dan een illustratie van een compositie. Ze is een interpretatie van de ideeënwereld van de Griekse filosoof. Ligt in de compositie het accent op de verontwaardiging van de filosoof over het tekortschieten van de staatsinrichting van zijn tijd; Grassère benadert het gedachtegoed van Plato meer vanuit het denken vanuit de dialoog.

Grassère zette klank om in kleur

Hij zette klank om in kleur en vormde hiermee op unieke wijze een synthese tussen literatuur, muziek en de beeldende kunst. Dit sloot ook goed aan bij de denkwijze van Andriessen, die zich bewust was van de onmogelijkheid zijn idealen louter in tonen te duiden, waar met name zijn compositie De Staat over gaat.
Op de vernissage werd ook de muziek De Staat op LP uitgevoerd, en konden de genodigden zich verbazen over de klanken die de kleuren ondersteunden of juist nog meer betekenis gaven.
De expositie werd gehouden in Museum De Zonnehof 2) in Amersfoort, waar ook de LP van De Staat als Non commercial- limited edition te koop was 3).

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties:

rel=nofollow
  • 1) Elk jaar komen radiomakers uit de hele wereld bij elkaar in het kader van de International Rostrum of Composers Award. Ze hebben namens hun land recente composities ingebracht die zich qua stijl onderscheiden en tegelijkertijd representatief zijn voor het nationale muziekleven. En daaruit kiezen ze in 2 categorieën de beste stukken.
  • 2) De Zonnehof werd in 1956 ontworpen door Gerrit Rietveld.
  • 3) In 1986 werd in het Centraal museum Utrecht een overzichtstentoonstelling van Gerard Grassère gehouden, waaronder de schilderijen van De Staat.
  • Biografie geschreven door Hans Lutz: Gérard Grassère 1915 - 1993. Verenigde Offsetbedrijven Hardenberg Holland.
  • De Staat op YouTube
rel=nofollow












Cœur

Francaix was een verklaard tegenstander van atonaliteit en vormloze verkenningen

Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.

Enkele breuken hebben een eigen naam:

  • 12

≈12  1 /1 = 1

  • 2 0 /12 = 1
  • 2 1 /12 = 1,059463094
  • 2 2 /12 = 1,122462048


Zijn eerste composities schreef Elgar voor amateurs.




























"Heeft men een goed boek uitgelezen, dan is het alsof men van een goede vriend afscheid neemt."

Het ballet veroorzaakte een enorm schandaal.


Priemgetallen blijken niet zo willekeurig te zijn als men eerder had aangenomen.



Op een gegeven moment stelt hij vast,

dat het een verloren zaak is.



Een streamer bevat een zeer korte
tekst van twee of drie regels.



  • Het schrijven van de Magister Ludi aan de Pedagogische Dienst

|} .

.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel
als eerste verloren zal gaan.












.....dat hij al tekenen waarneemt, dat in de nabije toekomst Het Kralenspel
als eerste verloren zal gaan.








{{Overline| (12)}} om ergens een lijntje boven te trekken
{{Overline|24}}

12
24
12
--
24

Breuken

a bc: a b/c (geheel getal, teller en noemer) ab: a/b (teller en noemer) 1a: 1/a (alleen noemer)

12
--
24

{{Overline|24}}

12
24



 44 /

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = sin 32,3122 0 = 0,5345 24

Ondanks dat het patroon minder sterk wordt bij hogere priemgetallen dan 1, 3, 7 en 9, is ook bij getallen >100 een zekere wetmatigheid aanwezig. In de tabel zijn de priemgetallen voorkomende in de reeks 2 tot 1000 gerangschikt per 100. Het blijkt, dat er in die reeks een zekere regelmaat aanwezig is. In de afbeelding is deze gelijkheid ook goed zichtbaar.

Natuurlijke getallen Aantal

priemtweelingen

2 t/m 100 9
100 t/m 200 7
200 t/m 300 4
300 t/m 400 2
400 t/m 500 3
500 t/m 600 2
600 t/m 700 3
700 t/m 800 0
800 t/m 900 5
900 t/m 1000 0
1000 t/m 1100 5



1|2|3|4|5|6|7|8|9|10
3 en 5
5 en 7
17 en 19
29 en 31
41 en 43
59 en 61
71 en 73
101 en 103
107 en 109
149 en 151
179 en 181
191 en 193
197 en 199

Schrijfwijze

Het hoofdtelwoord geeft de teller van een breuk weer, het rangtelwoord de noemer.

  •  1 / 5  een vijfde,  7 /10 zeven tiende, 1  2 /6 een twee zesde.
  • 11  1 /5 elf en een vijfde, elf een vijfde, of elf gehelen en een vijfde.

Enkele breuken hebben een eigen naam:


Een derde lijkt een eigen naam te hebben. Het is als breuk een "gewone" combinatie (derde is het rangtelwoord van drie):

  •  1 / 3  een derde (dus niet eenderde)
  •  2 /3 twee derde.

 sina /cosa

  •  30-10 /5

 60 /24/60

sin α = sin 32 0 + 18 + [ ( 44 ) / 60 ) / 60 ] = 0 = 0,5345 24

sin a = sin 32 + 18 +  44 /60/60 = sin 32,3122

Het eerste voorbeeld is ook als volgt toe te lichten: als men twee taarten elk in vier even grote stukken snijdt, resulteert dat in acht stukken. Ook het delen van breuken is zo te beschrijven: als men anderhalve (1 12 = 32) euro uitgeeft aan artikelen die een halve euro per stuk kosten, krijgt men drie van die artikelen, want  3 /2 :  1 / 2  =  3 /2 ×  2 /1 =  3 × 2 /2 × 1 = 3.


Rekenvoorbeeld

Bronvermelding

rel=nofollow






Een quote is weer heel iets anders.

Een streamer bevat een korte tekst van twee of drie regels.








Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.



a-b

a+b

0,1 0,2 0,3 0,4 0,5 0,6 0,7 0,8 0,9 1,0
λ 1,003 1,010 1,023 1,040 1,064 1,092 1,127 1,168 1,216 1,273



A = 2 π r

dan bevat dus de hele cirkel 2 π radialen, wat overeen komt met 360 graden. Omgekeerd == Bronvermelding ==

rel=nofollow

geldt ook, dat:






Groter

Op een gegeven moment meent hij, dat hij de zin van het Spel dicht is genaderd, maar denkt toch dat hij dit niet tot zijn beroep moet maken.

Priemtweelingen t/m 1000 2-100 100-200 200-300
3 en 5
5 en 7
17 en 19
29 en 31
41 en 43
59 en 61
71 en 73
101 en 103
107 en 109
149 en 151
179 en 181
191 en 193
197 en 199


Priemtweelingen tot 200
3 en 5
5 en 7
17 en 19
29 en 31
41 en 43
59 en 61
71 en 73
101 en 103
107 en 109
149 en 151
179 en 181
191 en 193
197 en 199




1t0PeWRD 1t0PeWRD

<




Italiano: Scaramuccia Deutsch: Scaramuz Datum 1860(1860)

Quelle SAND Maurice. Masques et bouffons (Comedie Italienne). Paris, Michel Levy Freres, 1860

Urheber Maurice Sand

2 2/ 9 + 5/ 9 = 2 7/ 9


12 3 • 3 : 9 - √ 36 + 5 - 3 =

128 4/ 7 0 achtenveertig achtenveertig

  • P = U • I • cos φ
  • P = 3U f • I f • cos φ

waarbij:

  • U f = U fase en I f = I fase
  • P = 3 U fase• I fase • cos φ
Moon River, Goodnight Moon, Moon Cloud, Dark of the Moon

haiku (senryu, tanka, waka) en poëzie (met name haikus) waarin wordt gestreefd op impressionistische wijze de ware essentie te vangen.

Over de eindigheid van driehoeken

Dit is een gebruikersessay geschreven door Franciscus 30 jan 2015 16:46 (CET)

Inleiding

































Δ BCD ~ Δ ABC


Franciscus 7 feb 2015 12:31 (CET)