Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Gebruiker:Franciscus/kladblok: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 58: Regel 58:




'''Frühlingsrauschen''', opus 32, nr 3 is een compositie voor piano, geschreven in 1896 door de Noorse componist [[Christian Sinding]] ( Kongsberg, 11 januari 1856 - Oslo, 3 december 1941 ).  
 
==Titel en populariteit==
 
Frühlingsrauschen is Sinding’s meest bekende compositie geworden; sterker nog: het is bijna het enige stuk muziek, dat van deze componist nog wordt gespeeld. Het stuk wordt aangeduid met de Italiaanse muziekterm '''Agitato,''' wat ''opgewonden'' of ''onrustig betekent'', wat ook terug te vinden is in de muziek. Ook de titel van het werk geeft dit weer.  
=Olivier Messiaen=
[[Afbeelding:RUSTLE.png|right|Beginmaten van Frühlingsrauschen]]
{{Zie Luisterrijk}}
De onrust van de constante beweging in de muziek staat symbool voor de opgewonden rusteloosheid van de lente. Door de populariteit van ''Frühlingsrauschen'' - en de mogelijkheid er indruk mee te maken - is het een geliefde compositie op het repertoire van veel pianisten.
{{Persoon
==Arpeggio==
|voornaam =Olivier Prosper
Een groot gedeelte van het stuk wordt gespeeld met een snelle '''Arpeggio''' wat letterlijk vertaald betekent: ''harpachtig''. Als muziekterm houdt het in, dat de diverse noten van een akkoord als een soort muziekversiering ná elkaar worden gespeeld.  
|tussenvoegsel =
:''Als de tonen van een akkoord ná elkaar verschijnen, spreekt men van een gebroken akkoord. Als dit breken snel gebeurt, wordt dit ook wel arpeggio genoemd. In de pianomuziek kan het arpeggio spelen van een akkoord een oplossing zijn om een zeer wijd akkoord te spelen dat niet gelijktijdig met één hand kan worden aangeslagen. Bij een arpeggio begint men meestal met de laagste noot, maar er kan ook een dalend arpeggio worden gespeeld. Een arpeggio vinden we vooral terug in de begeleiding.''
|achternaam =Messiaen
In ''Frühlingsrauschen'' wordt het grootste gedeelte van het stuk inderdaad met een snelle arpeggio door de rechterhand gespeeld terwijl de linkerhand de melodie verzorgt.
|alt. naam =
==Externe link==
|geboorteplaats =Avignon
[http://www.youtube.com/watch?v=ga_sM1ankFM&feature=PlayList&p=FE9BCA0DBFEDA4A7&playnext=1&playnext_from=PL&index=23 Frühlingsrauschen op YouTube]
|alt. geboorteplaats =
[[Categorie: pianomuziek]]
|geboortedag =10 december
[[Categorie: Noorse componist]]
|geboortejaar =1908
|overlijdensplaats =Clichy la Garenne
|alt. overlijdensplaats =
|overlijdensdag =27 april
|overlijdensjaar =1992
|afbeelding =Olivier Messiaen.jpg
|onderschrift =Olivier Messiaen omstreeks 1955
}} was een Franse componist en organist die vooral vernieuwing zocht in het ritme. Hij groeide op in het Parijs van de Groupe des Six<sup>1)</sup>.
<br/>In ons land kent men vooral zijn orgelwerken ''La nativité du Seigneur'' (1935) en de pianostukken over religieuze onderwerpen als ''Visions de l’Amen'' voor twee piano’s en ''Vingt Regards sur l’enfant Jésus''. Hier in Nederland  heeft vooral zijn ''Quator pour la Fin du Temps'' grote bekendheid gekregen.
--------------------------------------------------------------------------------------
::<sup>1)</sup> '''''Groupe des Six''''' : ''Groep van zes componisten in Parijs. De kern van deze groep werd gevormd door Arthur Honneger en Darius Milhaud. Verder bestond deze groep uit : Germaine Tailleferre, Louis Durey, Francis Poulenc en George Auric. Zij lieten elkaar vrij in hun opvatttingen. Hun grote inspirator was Jean Cocteau.''
==Beginjaren==
Olivier Messiaen was leerling aan het Conservatoire te Parijs bij [[Marcel Dupré]] voor orgelimprovisaties en bij [[Paul Dukas]] voor compositie. Hij was een uitstekende leerling en wist diverse prijzen te bemachtigen, zoals een eerste prijs voor compositie.
<br/>Uit zijn eerste jaren als componist stammen de orkestwerken : ''Le Banquet eucharistique'' (1927-1928; onuitgegeven), ''Fugue in d'' (1928; onuitgegeven), ''Simple chant d'une âme'' (1930), ''Les Offrandes oubliées'' (1930), ''Le Tombeau resplendissant'' (1930), ''Hymne au Saint-Sacrement'' (1932) en ''L'Ascension'' (1932-1933). Ook componeerde hij in die tijd een aantal werken voor orgel, als: ''Le banquet céleste'' (1928), ''L'Hôte aimable des âmes'' (1928; onuitgegeven), ''Offrande au Saint Sacrement'' (1928-1930), ''Prélude'' (1929), ''Apparition de l'église éternelle'' (1932) en ''Diptyque'' (1930).
<br/>Uit deze indrukwekkende lijst van composities wordt wel duidelijk, dat Messiaen een vruchtbaar componist was, met een zeer religieuze inslag.
==Verdere ontwikkelingen==
In 1938 werd Messiaen organist van de de ''Église de la Sainte-Trinité'' te Parijs; een functie die hij tot zijn dood in 1992 volhield. Hij werd tevens leraar aan de ''Schola Cantorum'' en was in 1936 medeoprichter van de groep ''La jeune France''; een groep componisten die zich bezig hield met sublieme ritmen en harmonieën.
<br/>De muziek van Messiaen is voor een groot deel gebaseerd zich op oude oosterse ritmen, maar bevat ook veel natuurnabootsingen zoals vogelzang. Zijn aandacht voor de oosterse muziek ging ver en diep, maar zijn werken hadden altijd Westerse kwaliteiten. Hij nam oosterse modi over en ritmische formules uit middeleeuwse Hindoetraktaten of de klanken van de Balinese gamelan.
Messiaen vond, dat ritme het belangrijkste aspect van de muziek was. Het ritmisch repertoire van hem is dan ook zeer uitgebreid. Niet alleen Hindoeritmes maar ook metrische patronen van de klassieke Griekse poëzie.
==Vernieuwingen==
Messiaen voelde zich een moderne Franse componist, die vooral in het ritme vernieuwing zocht. Hij wilde niets te maken hebben met de afstandelijke elegantie van [[Poulenc]] en de nieuwe [[Strawinsky]]. Zijn doel was, terug te keren naar de menselijke waarden die hij wilde bereiken met een rijke, modale harmoniek.
Messiaen ontwikkelde een persoonlijke muzikale taal die hij uiteenzette in zijn ''Traité de mon langage musical.'' Daarin zijn vooral melodische en ritmische vernieuwingen te onderscheiden. Vooral wat betreft ritme introduceerde hij ingewikkelde structuren uit Griekenland, India en het Verre Oosten en hanteerde hij diverse eigen innovaties.
De meeste grote composities van Messiaen zijn exegeses van de katholieke leer : de opstanding van het lichaam in ''Les Corps glorieux'' voor orgel en in ''Et expecto ressurectionem mortuorem'' voor blazers en slagwerk, de mysteriën van de goddelijkheid van Christus in ''L’ascension'' en in het oratorium ''La transfiguration de Notre Seigneur Jésus-Christ.''
==Quator pour la Fin du Temps==
In 1939, kort na het voltooien van het orgelwerk ''Les Corps glorieux'', ging Messiaen het Franse leger in. In het jaar daarop werd hij als krijgsgevangene in Stalag VI-II-A in Görlitz ondergebracht. Hier ontstond zijn ''Quator pour la Fin du Temps'', dat hij met drie andere gevangenen met uiterst primitieve middelen zijn premiere liet beleven. Het werk is geïnspireerd op citaten uit de Apocalypse ; het enige profetische boek in het Nieuwe Testament.
<br/>Het werk bestaat uit acht delen, namelijk :
::1. Liturgie de cristal
::2. Vocalise, pour l’Ange qui annonce la fin du temps
::3. Abîme des oiseaux
::4. Intermède
::5. Louange à l’Eternité de Jésus
::6. Danse de la fureur, pour les sept trompettes
::7. Foiullis d’arcs-en-ciel
::8. Louange à l’Immortalité de Jésus
Quator pour la Fin du Temps - gecomponeerd voor viool, klarinet, violoncel en piano - kan worden beschouwd als een poging om ook in de uiterste nood het geloof en de hoop te bewaren.
<br/> In ons land doet vooral de uitvoering door Vera Beths, George Pieterson, Anner Bijlsma en Reinbert de Leeuw, volledig recht aan de intentie die Olivier Messiaen met dit werk beoogde.

Versie van 23 apr 2009 19:56

Deze pagina gebruik ik om nieuwe artikelen even op te bergen en te bewerken, vóórdat ik ze als bijdrage op Wikisage zet. Ook kan ik hier enkele geheugensteuntjes kwijt.
Franciscus 4 feb 2009 14:55 (UTC)


Deze afbeelding van Johan Wolfgang von Goethe is afkomstig van Wikipedia en dient als illustratie bij een artikel over Goethe. 13 feb 2009 13:26 (UTC)wil deze afbeelding gebruiken in zijn artikel: De Tovernaarsleerling.


>> Paul Dukas ( 1865 - 1935 ) >
<< Maurice Ravel omstreeks 1925

A1)

Edward Elgar omstreeks 1925
rel=nofollow

}}


Chanson de Matin en Chanson de Nuit begonnen hun leven als stukken voor viool en piano. In zijn rijkere toestand hield de rustige genoegens van Victoriaanse huiselijkheid in een minzame spanning.



Door het oppervlak A te delen door de omtrek O in het kwadraat, vallen de dimensies van de lengte ( l ) tegen elkaar weg. Verder is er door invoering van een getalwaarde ( ) voor gezorgd, dat het isoperimetrisch quotiënt bij de cirkel op 1 uitkomt.
Wiskundig gezien, ziet het isoperimetrisch quotiënt ( IQ ) van een cirkel er als volgt uit:

<math>IQ ={4\pi A\over O^2}</math> <math> = {4\pi (\pi r^2)\over(2\pi r)^2}= 1</math>


Het isoperimetrisch quotiënt IQ voor alle andere regelmatige veelhoeken wordt verder berekend volgens:

<math>IQ ={4\pi A\over O^2} < 1</math>


Deze vorm wordt ook hier de isoperimetrische ongelijkheid genoemd.
Ook gedeelten van zijn liederencyc1us Uit de kinderkamer worden in Nederland uitgevoerd. was, Ook enkele andere opera's werden nog door Moussorgsky geschreven, welke echter hier niet zo bekend zijn; tevens enige liedercycli en zeker een veertigtal losse liederen.



Bezig met bewerken van Olivier Messiaen

Wederom Mathematische functies

Enige tijd terug schreef ik het volgende:

Mathematische functies

Bij het samenstellen van een artikel met wiskundige formules, kom ik steeds in de problemen. De geldende 'taal' die bijvoorbeeld bij Wikipedia hiervoor worft gehanteerd, blijkt hier nog niet te werken. Ik heb al een paar artikelen aangetroffen waar wél de goede schrijfwijze voor formules wordt gehanteerd, maar waar de formules ook niet zijn verschenen.
Ik kwam ergens deze mededeling tegen: Math.functie moet nog worden geïnstalleerd.
Wanneer gaat dit plaatsvinden? Franciscus 17 feb 2009 20:02 (UTC)

Ik had het gezien, en hoop er een dezer dagen aan toe te komen. Guido den Broeder 19 feb 2009 14:21 (UTC)

De verdere ontwikkeling van dit 'probleem', zoals hieronder vermeld, is mij niet meegedeeld. Waarom eigenlijk niet? Daarvoor is toch mijn overlegpagina. Dit is het verdere verhaal:

Het blijkt nog niet zo eenvoudig te zijn. De normale installatie werkt niet, omdat we niet zelf de server hebben. Ik zal dit alternatief proberen. Guido den Broeder 9 mrt 2009 18:59 (UTC)
Of dit, als het gaat met een Cron job. Guido den Broeder 9 mrt 2009 19:04 (UTC)

Tot mijn grote verbazing tref ik nu op mijn kladblok de volgende in rood gestelde waarschuwing aan:

<math>A_{cirkel} = {\pi\ r^2} </math>

De vraag is, waarom ik deze waarschuwing krijg en waarom er verder geen overleg met mij heeft plaats gevonden. Met groet, Franciscus 13 mrt 2009 10:53 (UTC)

Onder de [hulp van de technische dienst staat het (door Guido den Broeder) uitgelegd. het ligt dus niet aan jou maar aan de server, die blijkbaar door de beheerder anders moet worden ingesteld. FYI, en groet, en dank voor de vele mooie bijdragen! Tjako overleg 17 mrt 2009 00:30 (UTC)


De omtrek Ocirkel van een cirkel is: Ocirkel = 2πr



Olivier Messiaen

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.
Olivier Messiaen omstreeks 1955

Olivier Prosper Messiaen (Avignon, 10 december 1908Clichy la Garenne, 27 april 1992) was een Franse componist en organist die vooral vernieuwing zocht in het ritme. Hij groeide op in het Parijs van de Groupe des Six1).


In ons land kent men vooral zijn orgelwerken La nativité du Seigneur (1935) en de pianostukken over religieuze onderwerpen als Visions de l’Amen voor twee piano’s en Vingt Regards sur l’enfant Jésus. Hier in Nederland heeft vooral zijn Quator pour la Fin du Temps grote bekendheid gekregen.


1) Groupe des Six : Groep van zes componisten in Parijs. De kern van deze groep werd gevormd door Arthur Honneger en Darius Milhaud. Verder bestond deze groep uit : Germaine Tailleferre, Louis Durey, Francis Poulenc en George Auric. Zij lieten elkaar vrij in hun opvatttingen. Hun grote inspirator was Jean Cocteau.

Beginjaren

Olivier Messiaen was leerling aan het Conservatoire te Parijs bij Marcel Dupré voor orgelimprovisaties en bij Paul Dukas voor compositie. Hij was een uitstekende leerling en wist diverse prijzen te bemachtigen, zoals een eerste prijs voor compositie.
Uit zijn eerste jaren als componist stammen de orkestwerken : Le Banquet eucharistique (1927-1928; onuitgegeven), Fugue in d (1928; onuitgegeven), Simple chant d'une âme (1930), Les Offrandes oubliées (1930), Le Tombeau resplendissant (1930), Hymne au Saint-Sacrement (1932) en L'Ascension (1932-1933). Ook componeerde hij in die tijd een aantal werken voor orgel, als: Le banquet céleste (1928), L'Hôte aimable des âmes (1928; onuitgegeven), Offrande au Saint Sacrement (1928-1930), Prélude (1929), Apparition de l'église éternelle (1932) en Diptyque (1930).
Uit deze indrukwekkende lijst van composities wordt wel duidelijk, dat Messiaen een vruchtbaar componist was, met een zeer religieuze inslag.

Verdere ontwikkelingen

In 1938 werd Messiaen organist van de de Église de la Sainte-Trinité te Parijs; een functie die hij tot zijn dood in 1992 volhield. Hij werd tevens leraar aan de Schola Cantorum en was in 1936 medeoprichter van de groep La jeune France; een groep componisten die zich bezig hield met sublieme ritmen en harmonieën.
De muziek van Messiaen is voor een groot deel gebaseerd zich op oude oosterse ritmen, maar bevat ook veel natuurnabootsingen zoals vogelzang. Zijn aandacht voor de oosterse muziek ging ver en diep, maar zijn werken hadden altijd Westerse kwaliteiten. Hij nam oosterse modi over en ritmische formules uit middeleeuwse Hindoetraktaten of de klanken van de Balinese gamelan. Messiaen vond, dat ritme het belangrijkste aspect van de muziek was. Het ritmisch repertoire van hem is dan ook zeer uitgebreid. Niet alleen Hindoeritmes maar ook metrische patronen van de klassieke Griekse poëzie.

Vernieuwingen

Messiaen voelde zich een moderne Franse componist, die vooral in het ritme vernieuwing zocht. Hij wilde niets te maken hebben met de afstandelijke elegantie van Poulenc en de nieuwe Strawinsky. Zijn doel was, terug te keren naar de menselijke waarden die hij wilde bereiken met een rijke, modale harmoniek. Messiaen ontwikkelde een persoonlijke muzikale taal die hij uiteenzette in zijn Traité de mon langage musical. Daarin zijn vooral melodische en ritmische vernieuwingen te onderscheiden. Vooral wat betreft ritme introduceerde hij ingewikkelde structuren uit Griekenland, India en het Verre Oosten en hanteerde hij diverse eigen innovaties. De meeste grote composities van Messiaen zijn exegeses van de katholieke leer : de opstanding van het lichaam in Les Corps glorieux voor orgel en in Et expecto ressurectionem mortuorem voor blazers en slagwerk, de mysteriën van de goddelijkheid van Christus in L’ascension en in het oratorium La transfiguration de Notre Seigneur Jésus-Christ.

Quator pour la Fin du Temps

In 1939, kort na het voltooien van het orgelwerk Les Corps glorieux, ging Messiaen het Franse leger in. In het jaar daarop werd hij als krijgsgevangene in Stalag VI-II-A in Görlitz ondergebracht. Hier ontstond zijn Quator pour la Fin du Temps, dat hij met drie andere gevangenen met uiterst primitieve middelen zijn premiere liet beleven. Het werk is geïnspireerd op citaten uit de Apocalypse ; het enige profetische boek in het Nieuwe Testament.
Het werk bestaat uit acht delen, namelijk :

1. Liturgie de cristal
2. Vocalise, pour l’Ange qui annonce la fin du temps
3. Abîme des oiseaux
4. Intermède
5. Louange à l’Eternité de Jésus
6. Danse de la fureur, pour les sept trompettes
7. Foiullis d’arcs-en-ciel
8. Louange à l’Immortalité de Jésus

Quator pour la Fin du Temps - gecomponeerd voor viool, klarinet, violoncel en piano - kan worden beschouwd als een poging om ook in de uiterste nood het geloof en de hoop te bewaren.
In ons land doet vooral de uitvoering door Vera Beths, George Pieterson, Anner Bijlsma en Reinbert de Leeuw, volledig recht aan de intentie die Olivier Messiaen met dit werk beoogde.