Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Arnold van Gennep

Uit Wikisage
Versie door Beachcomber (overleg | bijdragen) op 28 mrt 2009 om 10:39 (nieuwe pagina)
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Arnold van Gennep (Ludwigsburg, 1873 - Württemberg, 1957) was een Frans etnograaf en folklorist, vooral bekend om zijn studie van de 'rites de passage' in verschillende culturen.

Hoewel van Gennep geboren werd in Duitsland en een Nederlandse vader had, leefde hij het grootste deel van zijn leven in Frankrijk (het geboorteland van zijn moeder) en daar was het ook dat hij studeerde. Van Gennep beheerste naar eigen zeggen liefst 18 talen, wat hem in staat stelde linguïstische en filologische kennis te integreren in zijn etnografische studies. Het grootste deel van zijn werk deed hij buiten op het veld wat hem soms in aanvaring bracht met meer academische beoefenaars, die hij in 1911 ook ironisch zou beschrijven in 'Les Demi-Savants' (De Half-Geleerden).

Van Genneps belangrijkste werk was 'Les Rites de Passage' (overgangsrituelen) uit 1909, waarin hij systematisch alle rituelen vergeleek die de transitie van iemands vorige status naar een nieuwe status in de maatschappij vierden. Uit observatie bleek dat in zulk ritueel een uit drie fasen bestaande reeks werd gerespecteerd: afscheiding, transitie en integratie. Van Gennep interpreteerde de betekenis van deze rituelen als vormen van sociale regeneratie, gebaseerd op natuurlijke [Symbool|symbolen]] als de dood en de hergeboorte.

Van Gennep maakte ook studies over de Europese folklore, waarbij hij volksliteratuur en praktijken beschouwde als aspecten van een levende cultuur, eerder dan als restanten van een uitgestorven cultuur. Zijn geschriften omvatten ook het monumentale 'Manuel de folklore français contemporain' (1937–58 "Handleiding bij de hedendaagse Franse folklore"). Hij had ook een rubriek “Ethnographie-Folklore-Religions–Préhistoire” in het tijdschrift 'Publication Mercure de France' en schreef essays over religies, zeden en gewoonten, legendes en andere artikels op gebied van etnologie en linguïstiek.