Wikisage, de vrije encyclopedie van de tweede generatie, is digitaal erfgoed

Wikisage is op 1 na de grootste internet-encyclopedie in het Nederlands. Iedereen kan de hier verzamelde kennis gratis gebruiken, zonder storende advertenties. De Koninklijke Bibliotheek van Nederland heeft Wikisage in 2018 aangemerkt als digitaal erfgoed.

  • Wilt u meehelpen om Wikisage te laten groeien? Maak dan een account aan. U bent van harte welkom. Zie: Portaal:Gebruikers.
  • Bent u blij met Wikisage, of wilt u juist meer? Dan stellen we een bescheiden donatie om de kosten te bestrijden zeer op prijs. Zie: Portaal:Donaties.
rel=nofollow

Amilcare Ponchielli: verschil tussen versies

Uit Wikisage
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
{{Zie Luisterrijk}}
[[Afbeelding:Amilcare Ponchielli.jpg|175px|thumb|right|Amilcare Ponchielli omstreeks 1880 ]]
[[Afbeelding:Amilcare Ponchielli.jpg|175px|thumb|right|Amilcare Ponchielli omstreeks 1880 ]]
{{Zie Luisterrijk}}
{{Persoon
{{Persoon
  |voornaam = Amilcare
  |voornaam = Amilcare

Versie van 14 sep 2011 16:38

Dit artikel valt onder beheer van Dorp:Luisterrijk.
Amilcare Ponchielli omstreeks 1880

Amilcare Ponchielli (Paderno Faselaro (tegenwoordig: Paderno Ponchielli) in Italië, 31 augustus 1834Milano, 16 januari 1886) werd al op negenjarige leeftijd toegelaten tot het Milanese Conservatorium, waarna hij enige jaren later met succes zijn muziekstudie afrondde. Kort daarop werd hij organist en tweede kapelmeester in Cremona.
Ponchielli heeft veel muziek geschreven, namelijk kamermuziek, muziek voor orkest, harmonieorkest en voor opera's.

Bekende muziek, minder bekende componist ( 2 )

Amilcare Ponchielli was een componist, die tijdens zijn leven veel succes had met zijn muziek. Van al zijn werk wordt tegenwoordig echter bijna nooit meer iets uitgevoerd. Het enige muziekstuk, dat bijna iedereen kent, is Danza della ore - De Urendans, afkomstig uit zijn opera La Giaconda.

Korte levensloop

In zijn beginjaren als componist schreef Ponchielli twee opera’s die echter weinig succesvol waren, waardoor het financieel met hem nog niet helemaal goed ging.
Hij werd in 1861 dirigent van een harmonieorkest en hield deze functie 13 jaar vol. In die tijd schreef hij ruim 150 werken voor dit orkest.
Later werd Ponchielli domkapelmeester in Bergamo en trouwde hij. Niet lang daarna ging hij compositielessen geven aan het conservatorium in Milaan, waar hij zeer geliefd was bij zijn leerlingen, waaronder Giacomo Puccini en Pietro Mascagni.
In zijn nieuwe woonplaats Milaan werden bijna al zijn tien opera’s uitgevoerd. Zijn opera La Gioconda *) had een echt groot en blijvend succes met vooral de balletscène uit de 4 e akte, Danza della ore ( De Urendans ).
Het libretto van deze opera is gebaseerd op het toneelsuk Angelo van de Franse schrijver Victor Hugo.
Almicare Ponchielli overleed in 1886 aan de gevolgen van een ernstige longontsteking en werd in Milaan begraven op het bijzondere Cimitero Monumentale. Hier is ook de beroemde pianist Vladimir Horowitz bijgezet in het familiegraf van de vermaarde Italiaanse dirigent Arturo Toscanini.


*) Leonardo Da Vinci, schilderde de Mona Lisa omstreeks 1505. Het is waarschijnlijk het bekendste schilderij ter wereld. Wegens de naam van haar echtgenoot staat het schilderij ook bekend als La Gioconda, wat de Vrouw van Giocondo betekent. Giocondo betekent in het Italiaans: Opgewekt. La Gioconda betekent dus eigenlijk: Opgewekte Vrouw.

Links

  • De Urendans van Almicare Ponchielli op YouTube
  • De Urendans is een deel van de avondvullende tekenfilm Fantasia. De film is in 1940 door Walt Disney gemaakt, en is dus nu ruim 70 jaar oud. In De Urendans laat Disney struisvogels, nijlpaarden, olifanten en krokodillen op een bevallige manier, als ballerina's dansen.
  • In 1964 had de zanger en acteur Rijk de Gooyer een hit op de melodie van De Urendans met: Brief uit La Courtine, een door Eli Asser gemaakte bewerking van een bestaand lied. De beginregels van het lied dat Rijk de Gooyer zong, waren:
"Beste ouders, lieve Ine, ik schrijf hier uit La Courtine......"
Tussen 1961 en 1965 werd La Courtine - een plaats in het midden van Frankrijk - als oefenterrein gebruikt door de Nederlandse Krijgsmacht.